IBPP3/443-479/08/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczona odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu 3 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 września 2008 r. (data wpływu 18 września 2008 r.), z dnia 26 września 2008 r. (data wpływu) oraz z dnia 9 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wysokości stawki podatku od sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z garażem - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 15 września 2008 r. (data wpływu 18 września 2008 r.), z dnia 26 września 2008 r. (data wpływu) oraz z dnia 9 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wysokości stawki podatku od sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z garażem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W wyjaśnieniach z dnia 9 października 2008 r. Spółka zmodyfikowała zarówno zaistniały stan faktyczny przedstawiony we wniosku jak i treść zadanego pytania.

Wnioskodawca realizuje obecnie inwestycję pod nazwą Zespół Apartamentowy. Realizacja sprzedaży lokali mieszkalnych i pozostałych elementów oferty stanowiących przedmiot tej inwestycji prowadzona jest w oparciu o zasady wynikające ze stosowanych przez Wnioskodawcę "Ogólnych warunków sprzedaży lokali i apartamentów w Zespole Apartamentowym", zgodnie z którymi "lokalem" określa się każdy samodzielny lokal mieszkalny znajdujący się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wchodzącym w skład zabudowy wielorodzinnej inwestycji, a "apartamentem" określa się każdy samodzielny lokal mieszkalny znajdujący się w budynku jednorodzinnym wchodzącym w skład zabudowy szeregowej tej inwestycji.

Na przedmiotową inwestycję składają się:

* dwa budynki mieszkalne wielorodzinne o trzech kondygnacjach mieszkalnych wraz z dwoma podziemnymi garażami wielostanowiskowymi. W skład każdego budynku mieszkalnego wielorodzinnego wchodzi 68 samodzielnych lokali mieszkalnych (lokale) z przynależnymi do nich komórkami lokatorskimi oraz wielostanowiskowy garaż podziemny z 68 miejscami postojowymi. Każde z miejsc postojowych w wielostanowiskowym garażu podziemnym jest przeznaczone i przyporządkowane do wyłącznego korzystania przez nabywcę lokalu i jest oznaczone numerem porządkowym tego lokalu (miejsc postojowych).

* dwanaście budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej o dwóch kondygnacjach mieszkalnych. W ramach każdego z budynków znajdują się dwa samodzielne lokale mieszkalne (apartamenty) oraz dwa wydzielone pomieszczenia garażowe (garaże indywidualne). Każdy garaż indywidualny jest przeznaczony do wyłącznego korzystania przez nabywcę jednego z dwóch apartamentów znajdujących się w tym samym budynku, przy czym garaż indywidualny oznaczony symbolem "GI" został zaprojektowany i przeznaczony do wyłącznego użytku przez nabywcę apartamentu dolnego (na parterze), a garaż indywidualny oznaczony symbolem "G2" został zaprojektowany i przeznaczony do wyłącznego użytku przez nabywcę apartamentu górnego (na I piętrze).

Każdy z tych obiektów, zgodnie PKOB, został sklasyfikowany jako obiekt mieszkaniowy, co potwierdzają dokumenty dotyczące ich realizacji. Inwestycja obejmuje więc w 100% budynki mieszkalne, w ramach których nie przewidziano żadnych lokali o charakterze handlowym, usługowym lub biurowym.

W obszarze inwestycji przewidziano tylko 10 zewnętrznych miejsc parkingowych w ramach ogólnie dostępnego parkingu zewnętrznego, wchodzącego w skład części wspólnych osiedla.

Zgodnie z przyjętym projektem budowlanym i planem zagospodarowania terenu, ilość zaprojektowanych miejsc postojowych w wielostanowiskowym garażu podziemnym każdego z dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych ściśle odpowiada liczbie zaprojektowanych w tym budynku lokali. Analogicznie w odniesieniu do zabudowy szeregowej, ilość zaprojektowanych i wydzielonych garaży indywidualnych w przyziemiu każdego z dwunastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych, ściśle odpowiada liczbie zaprojektowanych w tym budynku apartamentów.

Po zakończeniu procesu budowy przedmiotowej inwestycji, Wnioskodawca:

* ustanowi odrębną własność a następnie dokona sprzedaży każdego lokalu z przynależną do niego komórką lokatorską wraz z jednoczesną sprzedażą udziału we współwłasności wielostanowiskowego garażu podziemnego, z których wiązać się będzie prawo do wyłącznego korzystania z przyporządkowanego miejsca postojowego w oparciu o zasadę quo ad usum,

* ustanowi odrębną własność a następnie dokona sprzedaży każdego apartamentu wraz z jednoczesna sprzedażą przyporządkowanego do apartamentu garażu indywidualnego.

Reasumując, sprzedaż wszystkich oferowanych w ramach tej inwestycji samodzielnych lokali mieszkalnych (lokali i apartamentów) jest realizowana na podstawie stosowanych przez Wnioskodawcę "Ogólnych Warunków Sprzedaży Lokali i Apartamentów w Zespole Apartamentowym" i odbywa się wyłącznie w postaci pakietowej - tzn. w połączeniu z jednoczesną sprzedażą udziału we współwłasności wielostanowiskowego garażu podziemnego związanego z prawem do wyłącznego korzystania z przyporządkowanego miejsca postojowego, a w przypadku apartamentów - w połączeniu z jednoczesną sprzedażą przyporządkowanego garażu indywidualnego. Prowadzona przez Wnioskodawcę sprzedaż udziałów we współwłasności wielostanowiskowego garażu podziemnego połączona z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego na zasadzie quo ad usum oraz sprzedaż garaży indywidualnych jest wykonywana wyłącznie w następstwie prowadzonej sprzedaży lokali mieszkalnych (lokali i apartamentów), z którą to sprzedażą jest nierozerwalnie związana. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej sprzedaży miejsc postojowych i garaży indywidualnych bez jednoczesnej sprzedaży lokali mieszkalnych oraz nie prowadzi sprzedaży miejsc postojowych i garaży indywidualnych na rzecz nabywców nie dokonujących jednoczesnego zakupu lokali mieszkalnych w tej inwestycji.

Sprzedaż powyżej opisanych składników nieruchomości odbywa się aktualnie w oparciu zawierane z nabywcami umowy przedwstępne i jest przedpłacana przez nabywców zgodnie z ustalonym harmonogramem wpłat. Zaliczki opodatkowane są w następujący sposób:

* dostawa lokalu/apartamentu wraz z udziałem w gruncie - stawka 7%,

* dostawa miejsca postojowego, garażu indywidualnego wraz z udziałem w gruncie - 22%.

W związku z przyjętym charakterem i funkcją realizowanej inwestycji pod nazwa koncepcyjną Zespół Apartamentowi w ramach której powstają wyłącznie budynki mieszkalne oraz w kontekście pojawiających się nowych interpretacji i orzecznictwa w tym zakresie. Wnioskodawca ma wątpliwości co do prawidłowości przyjętej zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług przedmiotu sprzedaży udziałów we współwłasności wielostanowiskowego garażu podziemnego w obszarze zabudowy wielorodzinnej (ogólnie zwaną sprzedażą miejsc postojowych) i sprzedaży garaży indywidualnych w obszarze zabudowy szeregowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT (7% czy 22%) należy opodatkować dostawę miejsca postojowego w wielostanowiskowym garażu podziemnym znajdującym się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym oraz dostawę garażu indywidualnego znajdującego się w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, spełniających definicję budownictwa społecznego i sprzedawanych w postaci pakietowej tj. jednocześnie ze sprzedażą - odpowiednio lokalu lub apartamentu, a stanowiących przedmiot odrębnej własności.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, przez którą należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%, co wynika z treści art. 41 ust. 1, z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych przez ustawodawcę w przepisach ustawy o VAT. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (publikacja: Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) obniżoną stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Ust. 12a tegoż artykułu stanowi, iż przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b, wg którego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Z uwagi na to, iż przepisy prawa podatkowego (ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej) nie definiują pojęcia lokal mieszkalny i lokal użytkowy, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Ze sformułowań zawartych w art. 2 ust. 2 tej ustawy wynika, iż samodzielnym lokalem mieszkalnym, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej ("pomieszczeniami przynależnymi"). "Lokal użytkowy" zaś zgodnie z wydanym z upoważnienia ustawy - Prawo budowlane § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), to jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Przy czym "pomieszczeniem technicznym" jest pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku. Natomiast "pomieszczeniem gospodarczym" jest pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych, np. wózkownie, rowerownie czy tzw. komórki lokatorskie (§ 3 pkt 12 i 13 ww. rozporządzenia).

W związku z powyższym uwzględniając stan prawny i opisane w analizie stanu faktycznego okoliczności, tj.

* realizowana inwestycja spełnia warunki dotyczące budownictwa społecznego, a każdy z budynków jest obiektem mieszkalnym,

* każde miejsce postojowe znajdujące się w wielostanowiskowym garażu podziemnym zabudowy wielorodzinnej (miejsce postojowe) przeznaczone jest do wyłącznego korzystania przez nabywcę ściśle określonego samodzielnego lokalu mieszkalnego (lokalu), a każde wydzielone pomieszczenie garażowe znajdujące się w zabudowie szeregowej (garaż indywidualny) przeznaczony jest do wyłącznego korzystania przez nabywcę ściśle określonego samodzielnego lokalu mieszkalnego (apartamentu); w obiektach sklasyfikowanych wg PKOB jako mieszkaniowe.

* sprzedaż miejsc postojowych i garaży indywidualnych stanowi nierozerwalny element sprzedaży pakietowej wszystkich lokali mieszkalnych w rej inwestycji, realizowanej w oparciu o treść "Ogólnych warunków sprzedaży lokali i apartamentów w Zespole Apartamentowym"

W opinii Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ich dostawa powinna być opodatkowana preferencyjną stawką 7%. Przykładem orzeczenia potwierdzającego to stanowisko jest wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2024/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zaś zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca ustanowi odrębną własność lokali, a następnie będzie sprzedawał każdy lokal wraz z przynależną do niego komórką lokatorska i jednoczesną sprzedażą udziału we współwłasności wielostanowiskowego garażu podziemnego, z którym wiązać się będzie prawo do wyłącznego korzystania z przyporządkowanego miejsca postojowego. Ponadto Wnioskodawca ustanowi odrębną własność apartamentów a następnie dokona ich sprzedaży wraz z jednoczesną sprzedażą przyporządkowanego do apartamentu garażu indywidualnego.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego.

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Jednocześnie Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) określił, że lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, niebędących mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym (§ 3 pkt 14).

Ponadto zgodnie z objaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej do stosowania przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) część "mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Przedstawiona analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 7% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (dostawy) samodzielnych lokali mieszkalnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali i tym samym sprzyjać ma zaspokajaniu właśnie "mieszkaniowych" potrzeb społeczeństwa. Nie są nią natomiast objęte, sprzedawane wraz z lokalem mieszkalnym, prawo do miejsca parkingowego bądź też garaży, których w świetle ww. przepisów nie można zaliczyć obok izb do tzw. pomieszczeń pomocniczych do lokalu mieszkalnego. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż udział we współwłasności wielostanowiskowego garażu podziemnego, z którym wiąże się prawo wyłącznego korzystania z przyporządkowanego miejsca postojowego bądź garaż indywidualny powinny być traktowane jako lokale użytkowe, gdyż nie stanowią one lokali mieszkalnych ani pomieszczeń pomocniczych służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Co prawda zarówno wydzielone miejsce parkingowe, jak i garaż mogą przynależeć do lokalu mieszkalnego, jednak nie zmienia to ich funkcji jako pomieszczeń, które nie służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż sprzedaje on lokale mieszkalne (lokale i apartamenty) stanowiące odrębną własność wyłącznie w postaci pakietowej - tzn. w połączeniu z jednoczesną sprzedażą - przyporządkowanego do danego lokalu miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym, a w przypadku apartamentów - w połączeniu ze sprzedażą przyporządkowanego do danego apartamentu wyodrębnionego garażu indywidualnego.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów, należy stwierdzić, iż sprzedaż miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub garażu podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż lokalu mieszkalnego opodatkowana jest 7% stawką tego podatku. Trzeba też podkreślić, iż obniżone stawki mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Wyłączenie sprzedaży lokali użytkowych spod działania przepisu art. 41 ust. 12 ww. ustawy, w powiązaniu z ust. 12a-12c tego artykułu oraz zapisu § 5 ust. 1a ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie tych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto zauważa się, ze powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie WSA w Warszawie z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2024/07 jest rozstrzygnięciem zapadłym w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.