IBPP3/443-477/08/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Pawła H, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2008 r. (data wpływu 3 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lipca 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości o pow. całkowitej 0,5156 ha w udziale wynoszącym 1/6 części. Udział w nieruchomości został nabyty skutecznie i zgodnie z prawem do swojego majątku osobistego na podstawie umowy o wykonanie zapisu. Zgodnie z aktualnym wypisem z rejestru gruntów został on sklasyfikowany jako tereny przemysłowe zabudowane oznaczone symbolem "BA". Nieruchomość powyższa była przedmiotem dzierżawy do października 2005 r., dzierżawca prowadził na niej działalność produkcji betonu, a wydzierżawiający opłacał z tytułu najmu podatek VAT. Obecnie nieruchomość jest niezabudowana i nie jest objęta obowiązkowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży, na mocy której zobowiązał się do sprzedaży całego swojego udziału w nieruchomości prywatnej. Przyszły nabywca przedmiotowej nieruchomości złożył skutecznie w Urzędzie Miasta K. wniosek o wydanie dla przedmiotowego terenu decyzji o przeznaczeniu go pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne, uzyskując prawomocną decyzję WZ i ZT.

Wnioskodawca dokona sprzedaży jednorazowo i nie ma zamiaru wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy. Wnioskodawca oświadcza, iż do dnia 31 grudnia 2007 r. był czynnym podatnikiem podatku VAT. Opodatkowaniu podlegały przychody z tytułu najmu i dzierżawy. Z uwagi na niskie obroty podatnik skorzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy VAT od stycznia 2008 r.

Obecnie Wnioskodawca podlega ubezpieczeniu rolniczemu, lecz przedmiotowa działka nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziału w nieruchomości w sytuacji, gdy na dzień zawarcia umowy sprzedaży przenoszącej prawo własności do ww. nieruchomości dla której została wydana decyzja WZ z przeznaczeniem terenu na cele budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego, która fizycznie jest terenem niezabudowanym, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy podatnikowi przysługuje zwolnienie z przedmiotowego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z ww. przepisów wynika więc, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Należy zbadać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne jest nie tylko dokonywanie tej czynności ale też zamiar prowadzenia "profesjonalnego obrotu". Wnioskodawca nie nabywał działki w celach jej dalszej odsprzedaży, tylko otrzymał na potrzeby osobiste w drodze zapisu. Nie jest to więc działalnością handlową a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem lub usługodawcą i obraca częstotliwie budynkami, lokalami albo gruntami. A jeżeli nie częstotliwie, to z takim zamiarem.

Wątpliwości budzi natomiast fakt, że Wnioskodawca wydzierżawiał sprzedawany grunt i z tego tytułu odprowadzał podatek VAT w stawce 22%. Jednak od 1 stycznia 2008 nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a planowana umowa przenosząca własność dokonana zostanie po dniu 1 stycznia 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ta nie nosi znamion przedsięwzięcia realizowanego w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem nie wykracza poza zwykłe czynności konieczne dla zbycia składników majątku osobistego, zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 113 ust. 13 ww. ustawy zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże należy zauważy, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem udziałów w działce, która była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w sposób ciągły do celów zarobkowych (dzierżawa), a zatem działka ta nie służyła zaspokajaniu potrzeb osobistych właściciela takich jak mieszkaniowe, rekreacyjne itp., wręcz przeciwnie przedmiotowa działka była wykorzystywana do działalności gospodarczej poprzez udostępnianie jej podmiotom trzecim dla celów prowadzenia działalności gospodarczej - produkcja betonu, co niewątpliwie pozbawia ją charakteru majątku osobistego. Ponadto przeznaczenie (wskazane przez przyszłego nabywcę) przedmiotowej działki pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne świadczy, iż nie ma ona charakteru towaru, który można wykorzystywać do celów osobistych (np. budowa domu jednorodzinnego).

Należy również zauważyć, że Wnioskodawca był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym z tytułu świadczenia ww. usług dzierżawy nieruchomości. Ze zwolnienia od tego podatku skorzystał ze względu na spadek obrotów.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży udziałów w przedmiotowej działce będzie działał jako podatnik VAT. Tym samym ww. dostawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako dostawa towaru wykorzystywanego dla celów działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.