IBPP3/443-468/10/BWo

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-468/10/BWo

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.), uzupełnionego pismem z dnia 21 lipca 2010 r. (data wpływu 22 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z zakupem samochodu w 2005 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z zakupem samochodu w 2005 r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lipca kwietnia 2010 r. (data wpływu 22 lipca 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 14 lipca 2010 r. znak: IBPP3/443-468/10/BWo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W miesiącu sierpniu 2005 r. został przez Spółkę zakupiony samochód osobowy marki Volkswagen Passat w cenie netto przewyższającej 20 tysięcy euro. W okresie użytkowania tego środka trwałego Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych zaliczając kwotę umorzenia odpowiadającą wartości 20.000 euro do wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodu, zaś pozostałą część (tzn. tę ponad 20 tys. euro) Spółka wyłączała z kosztów podatkowych. W dniu 27 kwietnia 2010 r. Spółka dokonała sprzedaży samochodu. Dochód ze zbycia tego składnika majątku trwałego został wyliczony, jako różnica pomiędzy przychodem ze sprzedaży, a wartością początkową, przy czym różnicę tę powiększa suma odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

W omawianym przypadku dane liczbowe wyglądają, następująco:

45.000,00 zł przychód ze sprzedaży

95.616,80 zł wartość początkowa środka trwałego

89.252,17 zł suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych, gdzie 75.909,69 zł zaliczono do kosztów podatkowych, zaś kwota 13.342,48 zł obciążała wynik bilansowy Spółki

6.364,63 wartość odpisów pozostałych do umorzenia (okres 05-08/2010)

Ze sprzedażą tego samochodu wiąże się dodatkowo kwestia zwrotu podatku VAT. W chwili nabycia pojazdu, tj. w miesiącu sierpniu 2005 r., został odliczony z tego tytułu podatek od towarów i usług w kwocie 5.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2010 Spółka winna skorygować tę kwotę o 1/5 wartości, tj. 1.000,00 zł. czy też zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy, kolejne pięć lat należy liczyć od roku, w którym składnik majątku trwałego został oddany do użytkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ informacja otrzymana w Krajowej Informacji Podatkowej jednoznacznie wskazywała, iż nie ciąży na Spółce obowiązek zwrotu podatku VAT z tytułu zbycia samochodu osobowego używanego od miesiąca sierpnia 2005 r. do miesiąca kwietnia 2010 r. Spółka zastosowała się do tej interpretacji i nie zwróciła w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień kwoty 1.000,00 zł z tego tytułu. Swoje stanowisko Spółka opiera na art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 11 Ordynacji podatkowej. Miejscowy Urząd, do którego Spółka się zwracała w tej sprawie poinformował, iż kwotę 1.000,00 należy zwrócić, ponieważ od miesiąca sierpnia 2005 r. do miesiąca kwietnia 2010 r. nie upłynęło pięć lat kalendarzowych, a jedynie 56 miesięcy. Zdaniem Spółki stanowisko Urzędu jest błędne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z podstawową zasadą dotyczącą prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zasady dotyczące obowiązku dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w treści art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl ust. 1 powołanego art. 91, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 powołanej ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Ponadto należy wskazać, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

W myśl art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.

zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 tej ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w okresie od sierpnia 2005 r. do kwietnia 2010 r. Wnioskodawca użytkował samochód osobowy marki Volkswagen Passat w cenie zakupu netto przewyższającej 20 tysięcy euro. W rozliczeniu za sierpień 2005 r. Wnioskodawca dokonał odliczenia (częściowego) podatku naliczonego w kwocie 5.000 zł, z tytułu nabycia ww. samochodu osobowego. W kwietniu 2010 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowego samochodu. W związku z tym faktem Wnioskodawca ma wątpliwości, czy zobowiązany jest do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego z tytułu zakupu tego samochodu.

Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego prowadzi do wniosku, iż nie mamy do czynienia z okolicznością, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy. Przepis ten adresowany jest do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar lub usługę do wykonywania czynności opodatkowanych i nakazuje dokonać korekty w przypadku, gdy odliczyli oni podatek naliczony, a następnie zmieniło się jego przeznaczenie. Podkreślić jednakże należy, że obowiązek dokonania korekty istnieje tylko w przypadku, kiedy zmiana przeznaczenia nastąpi w 5 - letnim okresie korekty.

Zmiana przeznaczenia (sprzedaż) samochodu o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł nastąpiła w kwietniu 2010 r., zatem sprzedaż samochodu nie nastąpiła w okresie korekty. Zgodnie bowiem z przepisem art. 91 ust. 2 cyt. ustawy, korekty podatku naliczonego dokonuje się w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. W przedstawionym stanie faktycznym 5 letni okres korekty należy liczyć od 2005 r., bowiem w tym roku samochód osobowy został nabyty i od tego okresu był użytkowany do celów prowadzonej działalności gospodarczej (amortyzowany). Tym samym 5 - letni okres korekty, w którym Wnioskodawca obowiązany był do dokonania korekty podatku naliczonego upłynął wraz końcem roku 2009 r.

Mając zatem powyższe na uwadze Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego po upływie 5 - letniego okresu zobowiązującego do jej dokonania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl