IBPP3/443-462/09/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu 5 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania stawką 0% usług remontowo budowlanych świadczonych we Francji - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania stawką 0% usług remontowo budowlanych świadczonych we Francji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma remontowo budowlana wykonuje usługi remontowo budowlane na terenie Francji. Podmiot ten jest tam zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej. Wykonywane poza granicami kraju usługi obejmują szeroko rozumiane prace związane z remontami i modernizacją budynków. Część materiałów potrzebnych do realizacji usług kupowana jest w Polsce ze względów ekonomicznych. Zakupy towarów na terytorium kraju dokonywane są z przyjętymi zamówieniami (zatwierdzonymi przez zleceniodawcę kosztorysami robót). Materiały są transportowane (w zależności od wielkości partii tych towarów) własnymi środkami transportu, bądź też zlecane firmom zewnętrznym. Materiały te są elementem cenotwórczym. Jednak nie stanowią odrębnych pozycji wartościowych w wystawianych fakturach. Usługa budowlano remontowa jest traktowana jako całość. W przypadku większych zleceń kosztorysy określają ogólną kwotę usługi, natomiast faktury sprzedaży wystawiane są cząstkowo, w zależności od realizacji wykonanych i zakończonych poszczególnych etapów prac oraz zaliczkowo za otrzymane środki finansowe na dalszą realizację prac.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwe jest opodatkowanie całości usług remontowo budowlanych świadczonych na terenie Francji wraz z materiałem zakupionym w Polsce stawką podatku 0% i wykazanie ich w deklaracji VAT-7 jako sprzedaż usług poza terytorium kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, miejscem ich świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości. W związku z powyższym podlegają one obowiązku podatkowemu na terenie Francji, a w Polsce są one traktowane jako sprzedaż poza terytorium kraju i opodatkowane według stawki 0%. Ponieważ wykonywane przez firmę usługi remontowo budowlane traktowane są jako całość, zużyte do ich wykonania materiały zakupione w Polsce nie są traktowane jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Nie jest możliwe określenie osobnej ceny sprzedaży tych towarów, gdyż stanowią one integralną część całej usługi i jako całość są wyceniane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy o VAT za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Wskazany przepis art. 13 ust. 3 ww. ustawy, rozszerza zatem pojecie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych, polegające na przemieszczeniu towarów należących do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy z Polski do Francji, gdzie mają posłużyć wykonywanym tam przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będąc zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Francji kupuje w Polsce potrzebne materiały do wykonania usług remontowo budowlanych na terenie Francji.

W świetle powyższego i przedstawionego stanu faktycznego przemieszczenie ww. materiałów z Polski do Francji będzie stanowiło dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, do której zastosowanie może mieć stawka 0% podatku VAT, przy spełnieniu warunków określonych w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług. Dodatkowo zauważyć należy, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa wyżej zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na terytorium Polski. Bowiem zgodnie z tym przepisem miejscem dostawy towarów (miejscem świadczenia jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Również w przypadku świadczenia usług podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Generalna zasada dotycząca ustalenia miejsca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Wyjątek od ww. zasady dotyczy m.in. świadczenia usług związanych z nieruchomościami. Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

W związku z powyższym miejscem świadczenia dla przedmiotowych usług zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, a zatem w przypadku gdy usługi te zostały wykonane na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w miejscu gdzie są świadczone, czyli na terytorium państwa na którym usługi zostały wykonane, zgodnie z obowiązującymi w tym państwie przepisami.

Zatem miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę usług remontowo budowlanych związanych z nieruchomością będzie Francja, a zatem usługi te będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług we Francji według obowiązujących w tym państwie przepisów. W związku z powyższym podstawę opodatkowania ww. usług dla Wnioskodawcy będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Francji określać będą przepisy dotyczące podatku od wartości dodanej obowiązujące na terytorium Francji. Zauważyć również należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca z tyt. wykonanych na terytorium Francji usług związanych z nieruchomościami nie jest obowiązany do wystawiania faktur VAT, o których mowa w art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 106 ust. 1, 2 i 3 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W świetle powyższego w przedmiotowym stanie faktycznym występują u Wnioskodawcy dwie odrębne czynności podlegające opodatkowaniu:

tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.