IBPP3/443-451/13/AZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-451/13/AZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 12 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP3/443-451/13/AZ z dnia 3 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2013 r. ukształtowało się następujące zdarzenie przyszłe:

Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji (Wnioskodawca) jest jednostką budżetową gminy. Jest płatnikiem podatku VAT. Podstawowym celem działania jednostki jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie kultury fizycznej i rekreacji ruchowej, w szczególności podejmowanie działań dla zapewnienia rozwoju psychofizycznego oraz uzdolnień i sprawności fizycznej człowieka, a także dla zachowania i przywracania jego zdrowia. Do zadań Wnioskodawcy należy upowszechnianie i rozwój kultury fizycznej, organizowanie działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej, organizacja zawodów oraz innych imprez rekreacyjnych i sportowych, upowszechnianie różnych form kultury fizycznej oraz usług sportowych i rekreacyjnych oraz współpraca z placówkami oświatowymi celem wykorzystania obiektów do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego i gimnastyki korekcyjnej, współdziałanie w rozwoju kultury fizycznej ze stowarzyszeniem kultury fizycznej i klubami sportowymi oraz udzielanie im pomocy w realizacji zadań.

Szczegółowe warunki korzystania z obiektów sportowych, w tym zasady odpłatności określa odrębna uchwała Rady Gminy. Uchwała XXX Gminy z dnia 27 kwietnia 2010 r. ustala zasady i tryb korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

GOSiR posiada halę sportową i krytą pływalnię. W § 2 pkt 10 uchwały XXX określone zostały zasady korzystania, które przewidują, że nieodpłatne korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej GOSiR-u (z wyjątkiem krytej pływalni) jest możliwe:

a.

przez instytucje państwowe i samorządowe, w celu realizacji swoich zadań,

b.

przez jednostki organizacyjne gminy i gminne osoby prawne, w celu realizacji zadań statutowych,

c.

przez stowarzyszenia, organizacje społeczne, związki, działające na terenie gminy, dla realizacji zebrań, spotkań oraz innych celów statutowych niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W § 2 pkt 11 przewidziano, że nieodpłatnie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej GOSiR mogą korzystać uczniowie szkół prowadzonych przez gminę, w ramach zajęć wychowania fizycznego i zajęć szkolnych klubów sportowych oraz uczestnicy imprez współzawodnictwa sportowego organizowanych przez gminę lub jej jednostki organizacyjne.

Celem działalności GOSiR, jako jednostki budżetowej nie jest osiąganie zysków tylko spełnienie zadań i celów. Wszystkie dochody jednostka odprowadza na rachunek budżetowy gminy, a wszystkie wydatki pokrywane są z tego budżetu. Uchwała jest aktem prawa miejscowego, wydanym w oparciu o art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i w myśl art. 87 Konstytucji jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa na obszarze gminy. § 2 pkt 4 uchwały XXX przewiduje, że korzystanie z obiektów i urządzeń GOSiR jest ogólnodostępne i odpłatne z zastrzeżeniem punktu 10 i 11, co nie wyłącza możliwości wprowadzenia całkowitych lub częściowych zwolnień od opłat dla określonych kategorii podmiotów korzystających.

W oparciu o art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 2012 r. o gospodarce komunalnej Rada Gminy podjęła uchwałę nr zzz z dnia12 grudnia 2006 r. w sprawie ustalenia cen i opłat za korzystanie z gminnych obiektów użyteczności publicznej. § 1 ust. 2 przewiduje upoważnienie dla wójta gminy do ustalenia praw do częściowego lub całkowitego zwalniania z odpłatności określonych grup podmiotów korzystających.

W przyszłości planuje się udostępnić nieodpłatnie obiekty i urządzenia GOSiR dla uczniów szkół prowadzonych przez Gminę w ramach lekcji wychowania fizycznego i zajęć szkolnych klubów sportowych w oparciu o § 2 pkt 11 ww. uchwały oraz dla Ochotniczej Straży Pożarnej, piłkarzy Ludowego Klubu Sportowego oraz mającego powstać w przyszłości Uczniowskiego Klubu Sportowego, które działają w formie stowarzyszeń czy organizacji społecznych w oparciu o § 2 pkt 10c uchwały.

W piśmie z dnia 11 czerwca 2013 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że w 2005 r. GOSiR otrzymał na zasadzie nieodpłatnego użyczenia z Urzędu Gminy hale sportową, a w 2006 r. krytą pływalnie Obiekty te są środkami trwałymi ujętymi w ewidencji środków trwałych GOSiR-u. Gmina przekazała nieodpłatnie w użyczenie na czas nieokreślony jednostce Gminnemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji obiekty sportowe na podstawie Uchwały Nr vvv Rady Gminy z dnia 12 kwietnia 2005 r. w sprawie użyczenia mienia gminnego na rzecz Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji. W przyszłości Gmina planuje oddać w trwały zarząd obiekty sportowe Gminnemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji. Obiekty te zostały wybudowane przez Gminę. Gmina była nabywcą towarów i usług związanych z budową obiektów sportowych.

Udostępniając nieodpłatnie halę i basen uczniom szkół prowadzonych przez gminę w ramach zajęć wychowania fizycznego i zajęć szkolnych klubów sportowych GOSiR realizuje zadania własne Gminy.

GOSiR nie będzie zawierał umowy ze szkołami prowadzonymi przez Gminę na nieodpłatne udostępnianie uczniom hali i basenu ponieważ to uregulowane jest już w Uchwale XXX Rady Gminy z dnia 27 kwietnia 2010 r. GOSiR udostępniając basen i halę sportową ściśle realizuje zadania statutowe.

W § 2 pkt 11 uchwały przewidziało również, że nieodpłatnie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej GOSiR mogą korzystać uczestnicy imprez współzawodnictwa sportowego organizowanych przez gminę lub jej jednostki organizacyjne. Planuje się nieodpłatnie udostępnić obiekty sportowe dla uczestników zawodów sportowych organizowanych przez GOSiR na basenie i hali sportowej.

GOSiR planuje nieodpłatnie udostępniać obiekty sportowe Ochotniczej Straży Pożarnej, Ludowemu Klubowi Sportowemu oraz mającemu powstać w przyszłości Uczniowskiemu Klubowi Sportowemu w celu utrzymania kondycji i tężyzny fizycznej, ogólnej sprawności ruchowej członkom Ochotniczej Straży Pożarnej, LKS czy mającego powstać w przyszłości UKS działających na terenie gminy i na rzecz gminy.

Nieodpłatne udostępnienie basenu i hali uczniom w ramach zajęć wychowania fizycznego, jak i Ochotniczej Straży Pożarnej, Ludowemu Klubowi Sportowemu oraz mającemu powstać w przyszłości Uczniowskiemu Klubowi Sportowemu może mieć wpływ na wzrost zainteresowania ofertą opłatną, czyli w konsekwencji może spowodować zwiększenie obrotów GOSIR, ale to nie jest celem GOSiR. Nieodpłatne udostępnianie obiektu nie ma na celu zachęcenia mieszkańców do odpłatnego korzystania z hali i basenu. Nieodpłatne korzystanie z obiektów sportowych nie wpływa na stworzenie pozytywnego wizerunku GOSIR wśród mieszkańców i nie ma na celu pozyskać nowych klientów. Nie działa to jako akcja marketingowa.

Udostępnianie hali i basenu mieści się w działalności statutowej GOSiR, a nieodpłatne udostępnianie obiektów mieści się w Uchwale XXX Rady z dnia 27 kwietnia 2010 r. GOSiR jest jednostką budżetową gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku, jeżeli uchwała daje możliwość nieodpłatnego korzystania z hali i basenu określonym podmiotom zwłaszcza uczniom szkół i stowarzyszeń jak w § 2 pkt 10c i 11 uchwały XXX z dnia 27 kwietnia 2010 r. należy te usługi opodatkować podatkiem VAT i odprowadzić go do urzędu skarbowego.

2. Czy w przypadku wydania przez wójta zarządzenia o zwolnieniu na podstawie uchwały zzz Rady Gminy z 12 grudnia 2006 r. określonych grup podmiotów korzystających należy usługi te opodatkować podatkiem VAT i odprowadzić go do urzędu skarbowego.

W piśmie z dnia 11 czerwca 2013 r. wyjaśniono, że jeżeli chodzi o określone grupy podmiotów w pytaniu drugim, to Wnioskodawca ma na myśli uczniów szkół prowadzonych przez Gminę w ramach lekcji wychowania fizycznego i zajęć szkolnych klubów sportowych, członków Ochotniczej Staży Pożarnej, piłkarzy LKS oraz mającego powstać w przyszłości Uczniowskiego Klubu Sportowego. Są to grupy, które działają na terenie gminy i niekiedy na rzecz gminy (Ochotnicza Straż Pożarna).

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że nieodpłatne świadczenie usług, zarówno w przypadku nieodpłatnego korzystania z hali i basenu jak i zwolnienia przez wójta określonych grup podmiotów, jeżeli usługi te są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (w przypadku Wnioskodawcy, jednostki budżetowej gminy, która nie działa w celu osiągnięcia zysku) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Nieodpłatne udostępnianie hali sportowej czy basenu jest ściśle związane z celami i zadaniami statutowymi GOSiR.

GOSiR ze względu na swoją specyfikę nie jest nastawiony na osiągniecie zysków, działa w formie jednostki budżetowej i odprowadza dochody na rzecz gminy. Zgodnie z zadaniami i celami ujętymi w statucie GOSiR, warunki korzystania z obiektów sportowych zawarte w uchwałach (w tym możliwości niedopłatnego korzystania i zwolnień z odpłatności) służą realizacji celów i zadań dla których powołano jednostkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Ww. art. 8 ust. 2 pkt 1, na podstawie art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), z dniem 1 kwietnia 2013 r. otrzymał następujące brzmienie:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, w brzmieniu nadal obowiązującym, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Rozwiązanie krajowe jest zgodne z przepisem art. 26 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347/1 z późn. zm.), zgodnie z którym za odpłatne świadczenie usług uznaje się każdą z następujących czynności:

a.

użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, w przypadkach kiedy VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu;

b.

nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

Ustawa nie określa, co należy rozumieć przez usługi świadczone do celów działalności gospodarczej, wobec czego, odwołując się do orzecznictwa w tym zakresie uznać należy, że powyższe sformułowanie należy rozumieć jako ściśle związane z celem i działalnością konkretnego podmiotu. W doktrynie przyjęto, iż usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa to takie usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa.

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego ww. art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem biorąc pod uwagę powyższy przepis należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

W kontekście powyższego, należy przywołać unormowania ustawy o samorządzie gminnym, która określa przedmiot działalności gminy. W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Jak wynika z przepisów ustawy o samorządzie gminnym, gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, która w celu wykonywania zadań może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zaznaczenia wymaga, że stosownie do treści art. 9 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym zadaniami użyteczności publicznej, są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Zatem przez wykonywanie zadań publicznych należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu. Istotne jest to, że gmina wykonując zadania administracji publicznej może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej. W art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym korzyść ogółu określona jest jako zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy gminy. O publicznym bądź prywatnym charakterze działania gminy przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących i że poprzez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej. Jest przy tym oczywiste, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej oznacza także to, że zaspokajane są także indywidualne potrzeby i prywatne cele członków wspólnoty. Każde działanie podejmowane przez gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu gminy, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, należy uznać za działanie publiczne.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką budżetową gminy. Jest płatnikiem podatku VAT. Podstawowym celem działania jednostki jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie kultury fizycznej i rekreacji ruchowej, w szczególności podejmowanie działań dla zapewnienia rozwoju psychofizycznego oraz uzdolnień i sprawności fizycznej człowieka, a także dla zachowania i przywracania jego zdrowia. Do zadań Wnioskodawcy należy upowszechnianie i rozwój kultury fizycznej, organizowanie działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej, organizacja zawodów oraz innych imprez rekreacyjnych i sportowych, upowszechnianie różnych form kultury fizycznej oraz usług sportowych i rekreacyjnych oraz współpraca z placówkami oświatowymi celem wykorzystania obiektów do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego i gimnastyki korekcyjnej, współdziałanie w rozwoju kultury fizycznej ze stowarzyszeniem kultury fizycznej i klubami sportowymi oraz udzielanie im pomocy w realizacji zadań.

Szczegółowe warunki korzystania z obiektów sportowych, w tym zasady odpłatności określa odrębna uchwała Rady Gminy. Uchwała XXX Rady Gminy z dnia 27 kwietnia 2010 r. ustala zasady i tryb korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

GOSiR posiada halę sportową i krytą pływalnię. W § 2 pkt 10 uchwały XXX określone zostały zasady korzystania, które przewidują, że nieodpłatne korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej GOSiR-u (z wyjątkiem krytej pływalni) jest możliwe:

a.

przez instytucje państwowe i samorządowe, w celu realizacji swoich zadań,

b.

przez jednostki organizacyjne gminy i gminne osoby prawne, w celu realizacji zadań statutowych,

c.

przez stowarzyszenia, organizacje społeczne, związki, działające na terenie gminy, dla realizacji zebrań, spotkań oraz innych celów statutowych niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W § 2 pkt 11 przewidziano, że nieodpłatnie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej GOSiR mogą korzystać uczniowie szkół prowadzonych przez gminę, w ramach zajęć wychowania fizycznego i zajęć szkolnych klubów sportowych oraz uczestnicy imprez współzawodnictwa sportowego organizowanych przez gminę lub jej jednostki organizacyjne.

W przyszłości planuje się udostępnić nieodpłatnie obiekty i urządzenia GOSiR dla uczniów szkół prowadzonych przez Gminę w ramach lekcji wychowania fizycznego i zajęć szkolnych klubów sportowych w oparciu o § 2 pkt 11 ww. uchwały oraz dla Ochotniczej Straży Pożarnej, piłkarzy Ludowego Klubu Sportowego oraz mającego powstać w przyszłości Uczniowskiego Klubu Sportowego, które działają w formie stowarzyszeń czy organizacji społecznych w oparciu o § 2 pkt 10c uchwały.

Udostępniając nieodpłatnie halę i basen uczniom szkół prowadzonych przez gminę w ramach zajęć wychowania fizycznego i zajęć szkolnych klubów sportowych GOSiR realizuje zadania własne Gminy. GOSiR udostępniając basen i halę sportową ściśle realizuje zadania statutowe. Wnioskodawca wskazał również, że nieodpłatne udostępnienie basenu i hali może mieć wpływ na wzrost zainteresowania ofertą opłatną, czyli w konsekwencji może spowodować zwiększenie obrotów GOSIR, ale to nie jest celem GOSiR. Celem działalności GOSiR, jako jednostki budżetowej nie jest osiąganie zysków tylko spełnienie zadań i celów. Udostępnianie hali i basenu mieści się w działalności statutowej GOSiR, a nieodpłatne udostępnianie obiektów mieści się w Uchwale XXX Rady z dnia 27 kwietnia 2010 r. Pomimo, iż Wnioskodawca wskazał, że celem nieodpłatnego udostępniania jest realizacja zadań i celów, a nie zachęcenie mieszkańców do odpłatnego korzystania z hali i basenu, lub stworzenie pozytywnego wizerunku GOSIR wśród mieszkańców, to jednak w konsekwencji działania podejmowane przez Wnioskodawcę bezsprzecznie przekładają się na wzrost zainteresowania ofertą sportową ośrodka, a tym samym wpisują się w realizację celów działalności Wnioskodawcy.

Przenosząc powołane na wstępie unormowania na grunt rozpatrywanej sprawy, należy mieć w szczególności na względzie, że zakres aktywności podejmowanej przez Gminę należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań Gminy ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. Organu, każde działanie podejmowane przez Gminę w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu Gminy, a dotyczące mienia gminnego należy uznać za działanie publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne, a w tym konkretnym przypadku przez jednostkę budżetową Gminy utworzoną dla realizacji zadań Gminy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż nieodpłatne udostępnianie obiektu sportowego nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu. W przedstawionych okolicznościach trudno jest bowiem uznać, że nieodpłatne udostępnianie obiektów sportowych stanowi użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Powyższe wynika z faktu, iż celem działania jednostki jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie kultury fizycznej i rekreacji ruchowej Wnioskodawcy, a więc nieodpłatne udostępnienie obiektu sportowego odbywa się do celów działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, następuje niejako w ramach jego "przedsiębiorstwa", którego celem jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb określonej wspólnoty w zakresie sportu i kultury tj. w szczególności w zakresie organizowania działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej, organizacji zawodów oraz innych imprez rekreacyjnych i sportowych, upowszechnianie różnych form kultury fizycznej oraz usług sportowych i rekreacyjnych oraz współpraca z placówkami oświatowymi celem wykorzystania obiektów do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego i gimnastyki korekcyjnej, współdziałanie w rozwoju kultury fizycznej ze stowarzyszeniem kultury fizycznej i klubami sportowymi oraz udzielanie im pomocy w realizacji zadań.

Ponadto, Wnioskodawcy w związku z nabyciem przedmiotowego obiektu sportowego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od nabycia, gdyż nastąpiło to Uchwałą Rady. Zatem nieodpłatne udostępnianie w opisanym kształcie sprawy, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy o VAT, a czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto w przedmiotowej sprawie należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tut. organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę. Zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl