IBPP3/443-450/08/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Samodzielnego Publicznego Gminnego Ośrodka Zdrowia przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2008 r. (data wpływu 24 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Samodzielnym Publicznym Gminnym Ośrodkiem Zdrowia. Jednostką założycielską jest Gmina. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.Głównym celem działalności są usługi w zakresie ochrony zdrowia, które zgodnie z załącznikiem nr 4 do ww. ustawy są zwolnione od tego podatku. Usługi te wykonywane są przez Wnioskodawcę głównie w ramach Podstawowej Opieki Zdrowotnej i Specjalistycznych Usług Medycznych w ramach kontraktów podpisywanych z Śląskim Oddziałem Wojewódzkim NFZ. Niezależnie od tych usług, Wnioskodawca świadczy też usługi medyczne dla zakładów pracy na podstawie podpisanych z nimi umów na medycynę pracy.

Wnioskodawca wykonuje dla osób fizycznych odpłatne usługi fizykoterapeutyczne i szczepienia profilaktyczne spoza obowiązującego kalendarza szczepień dla mieszkańców Gminy. Ponieważ wszystkie te usługi dotyczą ochrony są zwolnione z podatku VAT.Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą jednak faktu, że wydzierżawia dwa pomieszczenia na gabinety lekarskie na podstawie podpisanych umów za opłatą miesięczną.Kilka firm korzysta też z energii elektrycznej i wody, a za zużycie tych mediów na podstawie odczytów z liczników wystawiane są przez Wnioskodawcę rachunki na tych odbiorców.

Obroty Wnioskodawcy z tego tytułu w okresie od 1 września 2005 r. do 31 grudnia 2007 r. nie przekroczyły kwoty 10.000 euro rocznie. W roku 2008 planowana sprzedaż z tytułu wydzierżawiania pomieszczeń i zużycia mediów nie przekroczy kwoty 50.000 zł.

W tej sytuacji Wnioskodawca prosi o potwierdzenie interpretacji, że:

Wnioskodawca wszystkie dochody uzyskiwane ze sprzedaży przeznacza na działalność statutową. Zgodnie z § 17 pkt II pakt.4) Statutu może pozyskiwać środki pieniężne z różnych źródeł, m.in. z wydzierżawiania pomieszczeń dla gabinetów prywatnych.

Pismem z dnia 12 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób.

Wnioskodawca rozpoczął działalność w 1998 r., do 31 sierpnia 2005 r. świadczył tylko usługi medyczne - PKWiU 85.12. Od 1 września 2005 r. oprócz usług medycznych o symbolu PKWiU 85.12 Wnioskodawca świadczy usługi polegające na wydzierżawieniu pomieszczeń na gabinety lekarskie na podstawie podpisanych umów za opłatą miesięczną. Kilka firm korzysta też z energii elektrycznej i wody, a za zużycie tych mediów na podstawie odczytów z liczników, wystawiane są przez Wnioskodawcę rachunki na tych odbiorców.

Obroty ze sprzedaży opodatkowanej wyniosły:

* za rok 2005 - 3.139,94 zł

* za rok 2006 - 12.851,98 zł

* za rok 2007 - 18.559,44 zł

* za rok 2008 do 31 lipca - 14.948,39 zł

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zwolniony z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy jest zwolniony z podatku VAT. Powinien wystawiać rachunki w wartości brutto, a nie faktury VAT.

<

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i sług, podlegają:

Podatnikami podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 1 cyt. ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Zauważyć ponadto należy, że ustawodawca przewidział również zwolnienia z podatku od towarów i usług - zwolnienie przedmiotowe (z uwagi na przedmiot dostawy lub rodzaj usługi) i zwolnienie podmiotowe (z uwagi na wysokość obrotów uzyskanych przez podatnika).

Pierwsze ze wskazanych zwolnień uregulowane jest treścią m.in. art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 9 powyższego załącznika wymienione zostały usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 85, z wyłączeniem usług weterynaryjnych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 85.2.

Oznacza to, że jeżeli przedmiotem sprzedaży są wyłącznie czynności zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług (czynności wymienione w poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy), to w zakresie tym Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

Drugie ze wskazanych zwolnień opisane jest w art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tą normą zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł (w poprzednim stanie prawnym kwoty 10 000 Euro obowiązującym do 31 grudnia 2007 r.). Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

W związku z tym, o ile wartość sprzedaży opodatkowanej przekroczy w bieżącym roku podatkowym 50 000 zł - zwolnienie utraci moc w momencie przekroczenia tej kwoty (opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę).Z treści przedmiotowego wniosku wynika, iż do 31 lipca 2008 r. Wnioskodawca osiągał przychody ze sprzedaży usług dzierżawy pomieszczeń oraz odprzedaży energii elektrycznej i wody o łącznej wartości ok. 14.948,39 zł.

W świetle powyższego w przedstawionym stanie faktycznym wartość sprzedaży uwzględnianej do obrotu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT do 31 lipca 2008 r. nie przekroczyła kwoty 50.000 zł. Zatem ma status podatnika zwolnionego podmiotowo z VAT, a status ten będzie mu przysługiwał tak długo, jak długo wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 50.000 zł.

Do dnia 31 grudnia 2007 r. art. 113 ust. 1 ww. ustawy o podatków i usług miał następujące brzmienie: zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2004 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 253, poz. 2528) wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10.000 euro określa się w kwocie 43.800 zł. Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. (§ 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 229, poz. 1949) wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10.000 euro określa się w kwocie 39.200 zł. Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2006 r. (§ 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 listopada 2006 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 220, poz. 1604) wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10.000 euro określa się w kwocie 39.700 zł. Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. (§ 2 ww. rozporządzenia).

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wartość sprzedaży opodatkowanej w latach 2005 - 2007 wynosiła odpowiednio:

* rok 2005 - 3.139,94 zł

* rok 2006 - 12.851,98 zł

* rok 2007 - 18.559,44 zł

Zatem w ww. latach Wnioskodawca był zwolniony podmiotowo, gdyż wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r.) nie przekroczyła kwoty odpowiadającej równowartości 10.000 euro.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani wystawiać fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Szczegółowe zasady wystawiania faktur zawiera rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów u usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Stosownie do § 8 ust. 1 cytowanego rozporządzenia podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, obowiązani są do wystawienia faktury oznaczonej wyrazami "FAKTURA VAT".Oznacza to, że skoro Wnioskodawca nie ma statusu podatnika VAT czynnego, to nie jest uprawniony do dokumentowania świadczenia usług przy użyciu faktur VAT.

Natomiast w myśl art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Dlatego też podatnik, który korzysta ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży towarów bądź świadczenia usług jest uprawniony do wystawiania rachunków.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.