IBPP3/443-414/09/KO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-414/09/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 21 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia oleju napędowego do dystrybutora - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia oleju napędowego do dystrybutora.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w swojej działalności eksploatuje zarówno samochody osobowe jak i ciężarowe. Dotychczas paliwo było tankowane bezpośrednio do poszczególnych samochodów. W celu obniżenia kosztów zużycia paliwa podatnik zakupił zbiornik dwupłaszczowy (dystrybutor) z licznikiem cyfrowym i dokonuje zakupu paliwa (olej napędowy) hurtowo do tego dystrybutora i tankuje poszczególne samochody na terenie własnego przedsiębiorstwa. W związku z tym faktury za paliwo nie zawierają danych, o których mowa w § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposób ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług; tj. numerów rejestracyjnych poszczególnych samochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy i kiedy podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od oleju napędowego nabywanego do dystrybutora.

2.

W jaki sposób podatnik powinien dokumentować wykorzystanie paliwa z dystrybutora do poszczególnych samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, z brzmienia § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. wynika, że nr rejestracyjny samochodu musi być umieszczony na fakturze w przypadku bezpośredniego wlewania paliwa do baku konkretnego pojazdu, co daje możliwość odliczenia VAT naliczony z tytułu tego zakupu, po spełnieniu dodatkowych warunków określonych w ustawie o podatku od towarów i usług. W związku z tym, jeżeli podatnik posiada fakturę zakupu oleju napędowego do dystrybutora (zakup hurtowy) w sposób naturalny nie może posiadać na dokumencie zakupu nr rejestracyjnych pojazdów i nie może go to pozbawić możliwości odliczenia VAT naliczonego z tytułu ww. zakupu w terminie określonym w art. 86 ust. 10 i ust. 11, to jest w miesiącu otrzymania faktury lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Podatnik obowiązany jest prowadzić zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług ewidencję, z której wynika m.in. kwota podatku podlegająca odliczeniu od zakupionego paliwa. Podatnik posiadając zamontowany przy dystrybutorze cyfrowy licznik, dokładnie określa ile i jakiemu samochodowi wlewa paliwo. Informacje o ilości paliwa ewidencjonuje na podstawie kart tankowań w dokumencie rozchód wewnętrzny prowadzony w programie magazynowym. Takie postępowanie umożliwia obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony od paliwa kupionego do dystrybutora w części, w jakiej nie został on wykorzystany do napędu samochodów osobowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 i art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Na mocy art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Ograniczenie to dotyczy paliwa zużywanego do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - za wyjątkiem pojazdów wskazanych w art. 86 ust. 4 cyt. ustawy.

Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny samochodu.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w której wykorzystuje samochody osobowe i ciężarowe. Dotychczas paliwo do tych samochodów było tankowane bezpośrednio do baku na stacjach benzynowych. W celu obniżenia kosztów Podatnik zakupił zbiornik dwupłaszczowy (dystrybutor) z licznikiem cyfrowym i dokonuje zakupu paliwa (oleju napędowego) hurtowo do ww. dystrybutora, a następnie tankuje paliwo do poszczególnych samochodów na terenie własnego przedsiębiorstwa. W związku z tym, Wnioskodawca wskazuje, że faktury dokumentujące zakup paliwa do dystrybutora nie będą zawierały danych, o których mowa w § 5 ust. 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów. Podatnik posiadając zamontowany przy dystrybutorze cyfrowy licznik, dokładnie określa ile i do jakiego samochodu wlewa paliwo. Informacje o ilości paliwa ewidencjonuje na podstawie kart tankowań w dokumencie rozchód wewnętrzny prowadzony w programie magazynowym. Powyższy sposób zdaniem Wnioskodawcy pozwala ustalić kwotę podatku naliczonego od nabytego do dystrybutora paliwa w takiej części w jakiej nie został on wykorzystany do napędu samochodów osobowych.

Zasadą jest, że faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu, o czym stanowi § 5 ust. 5 ww. rozporządzenia. Jednak w omawianej sprawie powyższy przepis nie będzie miał zastosowania, ponieważ nabywane paliwo nie będzie tankowane bezpośrednio do baku samochodu, ale dostarczane do własnego dystrybutora, skąd będzie rozlewane do użytkowanych przez Podatnika pojazdów osobowych jak i ciężarowych.

Cytowane powyżej przepisy i okoliczności dotyczące stanu faktycznego nie wyłączają prawa do obniżenia kwoty podatku należnego od nabywanego przez Podatnika paliwa do użytkowanych pojazdów samochodowych.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W związku z powyższym Wnioskodawca zobowiązany jest prowadzić ewidencję, z której wynikać będzie m.in. kwota podatku podlegająca odliczeniu od zakupionego paliwa. Wnioskodawca musi zatem dołożyć wszelkich starań, by ewidencja była wiarygodna i rzetelna. Zapisy w prowadzonej ewidencji winny mieć swoje potwierdzenie w posiadanych dokumentach.

Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o taką kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących zakup paliwa do zbiornika znajdującego się na terenie własnego przedsiębiorstwa, w takiej części w jakiej paliwo to będzie wykorzystywane do napędu pojazdów samochodowych innych niż samochody osobowe i pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy pod warunkiem, iż zakup będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Brak numeru rejestracyjnego na fakturze nie powoduje utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ taki obowiązek - wynikający ze wspomnianego § 5 ust. 5 rozporządzenia - występuje jedynie w przypadku tankowania paliwa bezpośrednio do baku pojazdu.

W celu wykazania w jakiej ilości i do jakich samochodów będzie tankowane paliwo, należy prowadzić stosowną dokumentację, która pozwoli na precyzyjne określenie ww. danych oraz na ustalenie kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu.

W związku z powyższym jeśli prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja pozwala precyzyjnie ustalić kwotę podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych innych niż wymienione w art. 86 ust. 3 ustawy stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl