IBPP3/443-401/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2009 r. (data wpływu 20 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku przy sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku przy sprzedaży nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie uchwały Rady Miasta R z dnia 18 marca 2009 r. Wnioskodawca przeznaczył do sprzedaży przetargowej prawo własności i prawo użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanych.

Zgodnie z ww. uchwałą do sprzedaży przetargowej przeznaczone zostały m.in.: działki niezabudowane oznaczone nr działki 3 i 53 o pow. 1,2468 i 0,1790 ha, zapis, odpowiednio w KW nr.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego parcela nr 3 sytuowana jest w terenach rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000m2 (4 UC), zieleni izolacyjnej (10 ZI), lasów i zadrzewień (5 ZL). Podział procentowy działki według przeznaczenia w planie miejscowym przedstawia się następująco:

* tereny rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000m2 (4 UC) ok. 65%,

* tereny zieleni izolacyjnej (10 ZI) ok. 10%,

* tereny lasów i zadrzewień (5 ZL) ok. 25%.

Parcela 3 w części opisanej jako tereny rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000m2 (4 UC) jest przeznaczona pod zabudowę oraz jest działką budowlaną. W pozostałej części opisanej jako tereny zieleni izolacyjnej (10 ZI), lasów i zadrzewień (5 ZL) nie jest działką przeznaczoną pod zabudowę oraz działką budowlaną.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego sytuuje parcelę nr 5. w terenach ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej (1 MNZ), lasów i zadrzewień (5 ZL). Podział procentowy działki według przeznaczenia w planie miejscowym przedstawia się następująco:

* tereny ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej (1 MNZ) ok. 40%

* tereny lasów i zadrzewień (6 ZL) ok. 60%

Parcela 5 w części opisanej jako tereny ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej (1 MNZ) jest przeznaczona pod zabudowę oraz jest działką budowlaną. W pozostałej części opisanej jako tereny lasów i zadrzewień (6 ZL) nie jest działką przeznaczoną pod zabudowę oraz działką budowlaną.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z planem miejscowym:

* działka 3 jest przeznaczona pod zabudowę w części w której znajduje się w terenach rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000m2 (4 UC). Pozostałe przeznaczenie planu miejscowego tj. teren zieleni izolacyjnej (10 ZI) teren lasów i zadrzewień (5 ZL) nie daje możliwości zabudowy,

* działka 53 jest przeznaczona pod zabudowę w części w której znajduje się w terenach ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej (1 MNZ). Pozostałe przeznaczenie planu miejscowego tj. tereny lasów i zadrzewień (6 ZL) nie daje możliwości zabudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając przedmiotowe nieruchomości Wnioskodawca powinien naliczyć 22% VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomość oznaczona zgodnie z ewidencją gruntów i budynków nr działki 3 o pow. 1,2468 ha, powinna zostać opodatkowana w całości stawką 22% VAT. Nieruchomość oznaczona zgodnie z ewidencją gruntów i budynków nr działki 53 o pow. 0,1790 ha, nie powinna zostać opodatkowana stawką 22% VAT.

Parcele te zostaną przeznaczone do sprzedaży jako teren komercyjny stanowiący wraz z innymi działkami zorganizowaną całość. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje kryteriów, jakimi należy się kierować przy ocenie danego gruntu, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Takie stanowisko przyjął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Prudniku w sprawie interpretacji indywidualnej PP.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy przeznaczenie terenu następuje w planie zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z planem miejscowym parcela nr 3 sytuowana jest w terenach rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000m2 (4 UC), zieleni izolacyjnej (10 ZI), lasów i zadrzewień (5 ZL) a parcela nr 5 w terenach ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej (1 MNZ), lasów i zadrzewień (6 ZL) według udziału procentowego opisanego powyżej. W omawianej sprawie nie ma możliwości precyzyjnego określenia, jaka jest powierzchnia gruntu zajmowana pod konkretne przeznaczenie terenu w planie miejscowym. Jest to naniesienie graficzne o nieregularnych kształtach, niejednokrotnie oddające sytuację w terenie. Tym samym nie można precyzyjnie określić, jaka część nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu, a która część powinna być z niego zwolniona.

W związku z powyższym zasadne wydaje się być opodatkowanie parceli 3 stawką 22% VAT. Natomiast parcela 5 powinna być zwolniona z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudo-wanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. O rodzaju gruntu rozstrzyga bowiem odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

Wnioskodawca wskazał, iż działka nr 3 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy w części znajduje się na obszarze przeznaczonym jako tereny rozmieszczenia obiektów handlowych przeznaczona pod zabudowę, a w pozostałej części opisanej jako tereny zieleni izolacyjnej, lasów i zadrzewień nie jest działką przeznaczoną pod zabudowę.

Natomiast działka nr 5 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy w części znajduje się na obszarze przeznaczonym jako tereny ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej, a w pozostałej części opisanej jako tereny lasów i zadrzewień nie jest przeznaczona pod zabudowę.

Mając na uwadze wyżej przedstawione zdarzenie przyszłe i stan prawny, sprzedaż działki nr 3, w części stanowiącej teren zieleni izolacyjnej, lasów i zadrzewień korzystać będzie ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, natomiast w pozostałej części stanowiącej teren rozmieszczenia obiektów handlowych, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

W przypadku działki nr 5, w części stanowiącej tereny lasów i zadrzewień sprzedaż korzystać będzie ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, natomiast w pozostałej części stanowiącej tereny ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu według stawki 22%

Podobne stanowisko wyraził Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-251/05 z dnia 6 lipca 2006 r. w kwestii opodatkowania różnymi stawkami podatku VAT jednej dostawy towaru, stwierdzając co następuje cyt.: "Okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty przez ustawodawstwo danego państwa członkowskiego zwolnieniem dającym prawo do zwrotu zapłaconego podatku w rozumieniu art. 28 ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/77/EWG z dnia 19 października 1992 r. uzupełniającą wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG (zbliżanie stawek VAT), oraz z drugiej strony towary wyłączone przez to ustawodawstwo z zakresu zastosowania tego zwolnienia, nie stoi na przeszkodzie temu, aby dane państwo członkowskie pobierało podatek VAT od dostawy towarów wyłączonych według stawki zwykłej".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.