IBPP3/443-40/08

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2007 r. (data wpływu 31 października 2007 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu), z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu), oraz z dnia 25 stycznia 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży budynków oraz środków trwałych i wyposażenia - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu), z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu), oraz z dnia 25 stycznia 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży budynków oraz środków trwałych i wyposażenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo w dniu 26 kwietnia 2003 r. dokonało sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z budynkami na niej posadowionymi. Przedmiotowa nieruchomość była w użytkowaniu Wnioskodawcy od czasu wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego też ww. przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu w 2003 r. nie podlegało podatkowi VAT, a sprzedaż posadowionych na gruncie nieruchomości była zwolniona z tego podatku.

W dniu 30 listopada 2006 r. ww. nieruchomość została oddana przez podmiot, który zakupił tę nieruchomość w 2003 r., prawowitemu właścicielowi tj. Wnioskodawcy, na mocy wyroku sądu apelacyjnego, który unieważnił transakcję z 2003 r.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. nieruchomości. Od momentu ukończenia budowy wszystkich budynków posadowionych na ww. nieruchomości minęło 5 lat, a w okresie ich użytkowania zarówno przez Wnioskodawcę jak również przez nabywcę, który zakupił ww. nieruchomość w 2003 r., nie były ponoszone nakłady na ulepszenie przedmiotowych budynków.

Ponadto 5 maja 2003 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży temu samemu kontrahentowi środków trwałych i wyposażenia, które były w jego użytkowaniu i które zostały nabyte przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym tj. przed rokiem 1993.

W kwietniu 2007 r., na skutek uznania przez strony za niebyłą transakcję sprzedaży ww. środków trwałych i wyposażenia, zostały one zwrócone Wnioskodawcy. Opisane we wniosku środki trwałe oraz wyposażenie nie obejmuje samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych.

Opisane we wniosku wyposażenie i środki trwałe zostały nabyte przez Wnioskodawcę przed rokiem 1993 r. czyli przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i podatku akcyzowym.Większość przedmiotowego wyposażenia oraz środków trwałych zostało sprzedane przez Wnioskodawcę w styczniu 2008 r.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkami oraz sprzedaży środków trwałych i wyposażenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż sprzedaż nieruchomości jak również środków trwałych i wyposażenia jest zwolniona z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości jak również sprzedaż środków trwałych i wyposażenia jest zwolniona z podatku VAT, ponieważ przedmiotem planowanej sprzedaży są składniki majątku trwałego, które po unieważnieniu transakcji sprzedaży dokonanej w 2003 r. wróciły do prawowitego właściciela. Środki trwałe jak też wyposażenie a także nieruchomości w tym prawo użytkowania wieczystego stanowią własność Wnioskodawcy jeszcze sprzed daty wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 tej ustawy.

W związku z powyższym do sprzedaży ww. budynków oraz środków trwałych i wyposażenia będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym również przepisy dotyczące dostawy towarów używanych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości wartości początkowej, a podatnik:

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar sprzedać budynki posadowione na gruncie, w stosunku do którego Wnioskodawca posiada prawo wieczystego użytkowania. Przedmiotowe budynki są własnością Przedsiębiorstwa. Spełniają one definicję towarów używanych, a przy ich nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedmiotowej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie. Zarówno Wnioskodawca jak również jego kontrahent nie ponosili żadnych wydatków związanych z ulepszeniem ww. nieruchomości. Zatem do przedmiotowej dostawy budynków, będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Natomiast kwestię sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2007 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem zwalnia się od podatku VAT zbycie prawa użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Oznacza to, że do sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Na podstawie ww. przepisów oraz przedstawionego stanu prawnego zawartego we wniosku, dotyczącego sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z własnością posadowionych na tym gruncie budynków, w sytuacji gdy dostawa budynków korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie cyt. wyżej przepisów art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż zasadnym jest zastosowanie zwolnienia przedmiotowego również do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż oprócz sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami, przedmiotem dostawy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest sprzedaż rzeczy ruchomych stanowiących środki trwałe inne niż samochody osobowe i pojazdy samochodowe oraz wyposażenie. Jednakże w tym przypadku można także zastosować do sprzedaży ww. towarów zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zgodnie bowiem z informacją zawartą we wniosku Przedsiębiorstwa, rzeczy ruchome były przez Wnioskodawcę użytkowane przez okres dłuższy niż pół roku, tj. w okresie do 5 maja 2003 r. oraz od kwietnia 2007 r. do końca grudnia 2007 r. Większość wyposażenia i środków trwałych została sprzedana w styczniu 2008 r.

Jak wynika z treści wniosku wyposażenie zakupiono przed 1993 r. tj. przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wyposażenia i środków trwałych.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się pozostałe towary (inne niż budynki, budowle lub ich części), z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku. Zatem w przedstawionym stanie faktycznym dostawa rzeczy ruchomych stanowiących wyposażenie i środki trwałe zwolniona jest z podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.