IBPP3/443-384/09/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2009 r. (data wpływu 13 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży udziału w prawie własności lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży udziału w prawie własności lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT niekorzystającym ze zwolnienia od tego podatku. W dniu 14 kwietnia 2009 r. nabył aktem notarialnym wraz z inną osobą fizyczną lokal użytkowy wraz z określonym udziałem w nieruchomości wspólnej. Sprzedawcą była osoba fizyczna, która nie wystawiła faktury VAT i czynność została opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na zwolnienie od podatku VAT. W akcie notarialnym stwierdza się, że sprzedawca sprzedaje nabywcom "po połowie lokal użytkowy", a w dalszej części, że jako nabywcy "udziały te w prawie własności lokalu użytkowego wraz z prawami związanymi z jego własnością" kupujemy. Obecnie Wnioskodawca razem z drugim udziałowcem zamierzają ten lokal sprzedać, w związku z czym zawarta została w dniu 5 maja 2009 r. umowa przedwstępna. Lokal ten spełnia kryteria do uznania go za towar zwolniony od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, bowiem nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (ten bowiem nie wystąpił) oraz nie dokonano żadnych wydatków na ulepszenie lokalu. Spełnione są także warunki z pkt 10 tj. sprzedaż nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i od pierwszego zasiedlenia do zbycia na rzecz Wnioskodawcy i drugiego udziałowca upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziałów w prawie własności lokalu wraz z prawami towarzyszącymi (udział w nieruchomości wspólnej) objęta jest zwolnieniem od podatku od towarów i uslug na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a (warunki zawarte w obu tych przepisach są zachowane). Z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność jest, albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Co do zasady, do współwłasności stosuje się przepisy dotyczące własności. W praktyce ukształtował się pogląd, ze skoro przy sprzedaży udziałów we współwłasności stosuje się przepisy o własności. W praktyce ukształtował się pogląd, że skoro przy sprzedaży udziałów we współwłasności nieruchomości następuje przeniesienie prawa własności do lokalu, to sprzedaz tę należy uznać za dostawę towarów.

Takie stanowisko zaprezentował przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2008 r. nr IBPP1/443-491/08-4/SM, który stwierdził m.in. " (...) Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c. jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów (...)". Niewłaściwe byłoby uznanie, iż w przypadku sprzedaży udziałów w prawie własności przez każdego ze współwłaścicieli, mamy do czynienia z usługą, która byłaby opodatkowana z zastosowaniem stawki podstawowej (gdyż do usług nie mają zastosowania np. zwolnienia dotyczące towarów używanych). Takie stanowisko oznaczałoby, że faktyczna sprzedaż tego samego towaru byłaby różnie opodatkowana w zależności od tego, czy sprzedaży dokonuje jedyny właściciel czy też przedmiot sprzedaży stanowi współwłasność większej liczby osób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1. rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE L Nr 347 str 1 z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) Kodeks Cywilny własność tej samej rzeczy może także przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i jest określony odpowiednim ułamkiem. Każdy ze współwłaścicieli stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego może swym udziałem swobodnie rozporządzać, bez zgody pozostałych współwłaścicieli, a wyjątki wynikać mogą jedynie z przepisów prawa. Zatem w zakresie pojęcia towarów jako, budynków, budowli i ich części jak również gruntów mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z inną osobą nabył od osoby fizycznej w dniu 14 kwietnia 2009 r. udziały w prawie własności lokalu użytkowego. Przedmiotowa sprzedaż nie podlegała podatkowi VAT. W związku z czym sprzedawca nie wystawił faktury VAT. Zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego lokalu. Współwłaściciele nie dokonywali żadnych wydatków na ulepszenie lokalu. Od pierwszego zasiedlenia lokalu do zbycia na rzecz udziałowców upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Udziałowcy nie dokonywali żadnych wydatków na ulepszenie lokalu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż zbycie udziału w przedmiotowym lokalu będzie korzystała ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższej regulacji wynika, że z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. Zatem interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie. Tym samym niniejsza interpretacja nie dotyczy skutków podatkowych innej osoby fizycznej, która zakupiła udział w przedmiotowym lokalu wraz z Wnioskodawcą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.