IBPP3/443-377/09/ŁW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 29 maja 2009 r), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* opodatkowanie sprzedaży i zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną-jest nieprawidłowe,

* podstawy prowadzenia ewidencji energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 28 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym zajmującym się przede wszystkim zaopatrzeniem w ciepło sieciowe miasta. W 2007 r. Wnioskodawca przejął Elektrociepłownię, a wraz z nią koncesje na dystrybucję i obrót energią elektryczną na terenie miasta. EC obecnie nie wytwarza energii elektrycznej, a jedynie kupuje energię od Oddział w na własne potrzeby oraz częściowo do odsprzedaży. W 2008 r. Wnioskodawca rozszerzył koncesję na obrót energią na obszar całego kraju, jednak faktyczna działalność wynikająca z koncesji na dystrybucję i obrót energią elektryczną ograniczona jest nadal do terenu.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), Wnioskodawca nie jest odbiorcą końcowym ze względu na fakt posiadania wymienionych wyżej koncesji. Wnioskodawca został zatem zobligowany przez ustawodawcę do odprowadzania podatku akcyzowego od całości zakupionej energii, zarówno tej odsprzedawanej odbiorcom końcowym w.ach, jak również zużytej na potrzeby własne związane wyłącznie z koncesjonowaną działalnością ciepłowniczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy zakupując energię elektryczną na potrzeby własne związane z koncesjonowaną działalnością ciepłowniczą występuje w charakterze odbiorcy końcowego, pomimo posiadania koncesji na obrót i dystrybucję energii elektrycznej, ponieważ działalność związana z obrotem i dystrybucją energii elektrycznej ogranicza się do sprzedaży energii i usług dystrybucyjnych dwóm odbiorcom zlokalizowanym na terenie. Wnioskodawca uważa, że obowiązek uiszczenia akcyzy przez Wnioskodawcę powinien być ograniczony wyłącznie do ilości energii zakupionej z przeznaczeniem do odsprzedaży, kupowanej na podstawie cen dla przedsiębiorstw energetycznych, nie uwzględniających kosztów uzyskania i umorzenia świadectw pochodzenia energii zgodnie z przepisami Prawa energetycznego.

W kwestii dotyczącej ewidencji energii elektrycznej Wnioskodawca uważa, że podstawą prowadzenia ewidencji za dany miesiąc są ilości energii udokumentowane fakturami, a faktury nie muszą odpowiadać okresowi od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca, ponieważ odczyty wskazań urządzeń pomiarowych dokonywane są przez sprzedawcę najczęściej między 20. a ostatnim dniem miesiąca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* za prawidłowe w części dotyczącej podstawy prowadzenia ewidencji energii elektrycznej,

* za nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowanie sprzedaży i zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11) w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl art. 2 pkt 19 wspomnianej ustawy pod pojęciem nabywcy końcowego należy rozumieć podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 200 r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych;

Stosownie do art. 11 cyt. ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym zajmującym się przede wszystkim zaopatrzeniem w ciepło sieciowe miasta. W 2007 r. Wnioskodawca przejął Elektrociepłownię, a wraz z nią koncesje na dystrybucję i obrót energią elektryczną na terenie miasta EC obecnie nie wytwarza energii elektrycznej, a jedynie kupuje energię od E. Oddział w B. na własne potrzeby oraz częściowo do odsprzedaży. W 2008 r. Wnioskodawca rozszerzył koncesję na obrót energią na obszar całego kraju, jednak faktyczna działalność wynikająca z koncesji na dystrybucję i obrót energią elektryczną ograniczona jest nadal do terenu.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan prawny i stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, iż w zakresie w jakim Wnioskodawca zużywa energię elektryczną na własne potrzeby zastosowanie będzie miał art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Wobec powyższego Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego od zużywanej na własne potrzeby energii elektrycznej.

Wnioskodawca będzie także podatnikiem podatku akcyzowego w sytuacji gdy będzie dokonywał sprzedaży odbiorcom końcowym energii elektrycznej (art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Wnioskodawca nie jest więc odbiorcą końcowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej opodatkowanie sprzedaży i zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 24 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

Stosownie do art. 25 ust. 1, ust. 2 oraz ust. 4-7 cyt. ustawy w przypadku składania deklaracji podatkowej i wpłaty akcyzy, o której mowa w art. 24 pkt 1 lub 2, za okres dłuższy niż dwa miesiące, podatnik posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne oraz podmiot reprezentujący są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy miesięczne, na rachunek właściwej izby celnej, na podstawie szacunków dokonanych w oparciu o ewidencję, o której mowa w art. 91.

Wstępnych wpłat akcyzy za okresy miesięczne, zwanych dalej "wpłatami miesięcznymi", dokonuje się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2.

Wpłaty miesięczne są uwzględniane w deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 24.

Wpłaty miesięczne są obniżane o kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i obniżeń akcyzy.

Nadpłatę wpłat miesięcznych wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 24 pkt 1 lub 2, rozlicza się przy wpłatach miesięcznych za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Wpłaty miesięczne stanowią zaliczki na akcyzę.

W myśl art. 91 ust. 1-4 ww. ustawy podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej jest obowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych:

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 8 i 10, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Zgodnie z § 2 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie ewidencji energii elektrycznej (Dz. U. Nr 32, poz. 243) wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 91 ust. 7 ww. ustawy, ewidencję prowadzi się w sposób ciągły, umożliwiający określenie danych, o których mowa w art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

W ewidencji wykazuje się:

Podmiot obowiązany do prowadzenia ewidencji dokonuje miesięcznego zamknięcia ewidencji, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego ewidencja dotyczy.

W myśl powyższego w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju podatnik jest obowiązany składać deklaracje podatkowe w terminie do 25 dnia miesiąca następującego, między innymi, po miesiącach,o których mowa w art. 24 pkt 2 i 3 ustawy. Deklaracja ta będzie zawierała m.in. rozliczenia akcyzy od energii elektrycznej za okres rozliczeniowy, którego będzie dotyczyła faktura.

Ewidencja energii elektrycznej prowadzona przez Wnioskodawcę powinna zawierać za okresy miesięczne dane o których mowa w art. 91 ust. 3 ww. ustawy. Przy czym ilość energii elektrycznej dostarczanej nabywcom końcowym wynikać winno z faktur i należy ujmować je w ewidencji zgodnie z data sprzedaży wskazaną w fakturze. Natomiast ilości zużytej i podlegającej opodatkowaniu energii elektrycznej, ujmowane są w ewidencji na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, z uwzględnieniem art. 91 ust. 4 ww. ustawy.

Należy więc, zgodzić się z Wnioskodawcą, że podstawą prowadzenia ewidencji za dany miesiąc są ilości energii elektrycznej udokumentowane fakturami wystawionymi odbiorcom końcowym. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części uznać należało za prawidłowe.

Jednakże obowiązek uiszczenia akcyzy przez Wnioskodawcę odnosi się do całości nabywanej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej (tj. zużywanej na własne potrzeby oraz sprzedawanej odbiorcom końcowym).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za:

* prawidłowe w części dotyczącej podstawy prowadzenia ewidencji energii elektrycznej,

* nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowanie sprzedaży i zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego wdacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.