IBPP3/443-374/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 25 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług mycia samochodów w przypadku wystawiania faktur na ww. usługi - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu usługi mycia samochodów w przypadku wystawiania faktur ww. usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą i montażem stolarki budowlanej. Sprzedaż jak i wykonanie usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ewidencjonuje za pomocą kasy fiskalnej od dnia 19 stycznia 2009 r. zaczęła świadczyć usługi mycia samochodów - automatyczna myjnia samochodowa bezdotykowa. Opłata za wybrane programy myjące dokonywane są przez klienta po przez wrzucanie monet bądź żetonów do automatu.

Na podstawie rozporządzenia ministra finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących poz. 41 załącznika do rozporządzenia (Dz. U. z dnia 24 grudnia 2008 r. nr 228 poz. 1510) spółka nie ewidencjonuje obrotów przy zastosowaniu kas rejestrujących. Obroty z tytułu świadczonych usług ustalane SA w oparciu o co tygodniowe i na koniec miesiąca wyjęcie monet i żetonów z automatów, zliczenie i wartościowe ujęcie w ewidencji. Osoby fizyczne prowadzące działalność jak i osoby prawne zwracają się z prośbą o wystawienie faktury na usługi mycia samochodów.

Klienci zgłaszają chęć skorzystania z usług Wnioskodawcy o określonej wartości następnie otrzymują żetony. W następnej kolejności wystawiana jest faktura na usługę mycia samochodu. Płatność za żetony dokonywana jest gotówką bądź przelewem we wskazanym terminie na fakturze. Termin wykorzystania wydawanych żetonów tj. realizacja usługi jest dobrowolnym i często rozłożonym w czasie i nie zawsze pokrywa się z miesiącem wydania tylko zależy od klienta.

Spółka nie jest w stanie określić konkretnie kiedy dany podmiot realizuje swoją usługę. Ma tylko ogólną sumę wrzuconych żetonów i nie może określić czy dane żetony dotyczą zakupu za gotówkę, czy płatności dokonano w innym terminie - przelewem i w ogóle jaki podmiot skorzystał z usługi mycia samochodu wrzucając żetony.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu usługi mycia samochodów za pośrednictwem automatów w związku z:

- wystawianymi fakturami i wydawanymi żetonami gdzie płatność jest gotówką jak i przelewem, a realizacja usługi może nie pokrywać się z dniem i miesiącem wydania żetonów.

Czy w przypadku wydania żetonów Wnioskodawca ma do czynienia ze sprzedażą żetonów czy sprzedażą usługi mycia samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli chodzi o wystawiane faktury na usługi mycia samochodów i wydanie żetonów to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury - wydania żetonów, a dana transakcja powinna być zakwalifikowana jako usługa mycia samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W pierwszej kolejności tut. organ chciałby odpowiedzieć na drugie ze zadanych przez Wnioskodawcę pytań gdyż odpowiedź na nie będzie warunkowała odpowiedź na pierwsze pytanie.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

A zatem przez świadczenie rozumieć należy, każde działanie czy zaniechanie, każde zachowanie związane z działaniem jak i zaniechaniem. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Dodatkowo więc to podkreśla powszechność opodatkowania. Jeśli zatem mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie VAT stanowi ono albo usługę albo dostawę. Inną kwestią jest faktyczne opodatkowanie tego świadczenia, co jest uzależnione od wielu czynników m.in. od odpłatności czy zrównania z nią, itp. Istotne zatem dla potrzeb objęcia obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług jest wykazanie, że mamy do czynienia ze świadczeniem i to usługi.

W tym celu należy rozstrzygnąć czym są przedmiotowe żetony w analizowanej sprawie. Warto odwołać się w tym miejscu do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93) a w szczelności do art. 921 § 1 zgodnie z którym przepisy o papierach wartościowych stosuje się odpowiednio do znaków legitymacyjnych stwierdzających obowiązek świadczenia.

Gwoli wyjaśnienia do ww. art. 921 § 1 należy zauważyć, iż znak legitymacyjny rozumiany w sensie ścisłym pozwala dłużnikowi na identyfikację i indywidualizację osoby uprawnionej do uzyskania (odbioru) określonego świadczenia dokonywanego przez dłużnika, stwierdza obowiązek świadczenia przez dłużnika. Uprawnienie posiadacza znaku legitymacyjnego nie jest w tym znaku inkorporowane, ponieważ źródłem wymienionego uprawnienia pozostaje z reguły jakiś stosunek obligacyjny łączący wierzyciela i dłużnika. W konsekwencji - w razie utraty znaku legitymacyjnego stwierdzającego w swej treści obowiązek świadczenia na żądanie wierzyciela, osoba domagająca się świadczenia musi na żądanie dłużnika wykazać swoje uprawnienia (art. 921 § 2 ustawy kodeks cywilny).

Tym samym sama czynność, wydawanie znaków legitymacyjnych, do których bez wątpienia należą przedmiotowe żetony, jako takich, nie jest równoznaczne ze świadczeniem zarówno usługi jak i dostawą towarów, w przedmiotowej sytuacji, - nie są to czynności w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług a co za tym idzie nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem jednak ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl natomiast art. 19 ust. 4 cyt. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ww. ustawy).

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc ze "Słownikiem języka polskiego PWN", zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Stosownie do powyższego, zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

W myśl art. 106 ust. 1 w związku z ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży oraz otrzymanie należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Natomiast zgodnie z ust. 4 tego artykułu podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawiania faktury.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, to zgodnie z § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Należy zauważyć, że ww. przepisy obligują usługodawcę czy też dostawcę do wystawienia faktury do siódmego dnia od daty wykonania usługi (wydania towaru) bądź otrzymania zapłaty jeżeli zapłata ta jest dokonana przed świadczeniem.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca zamierza wykonywać usługi mycia samochodów za pomocą myjni bezdotykowej do której wrzucane są m.in. żetony, zakupione odpowiednio wcześniej. Żetony nabywane są przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą jak i przez podmioty prawne które zwracają się do Wnioskodawcy o wystawianie faktur na przedmiotowe usługi. Płatność za żetony dokonywana jest gotówką bądź przelewem we wskazanym terminie na fakturze.

Należy zauważyć że przepis art. 19 ust. 11 ustawy o VAT ma charakter przepisu szczegółowego w stosunku do ust. 1 i 4 tegoż artykułu co za tym idzie w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę części lub całości zapłaty przed wykonaniem usługi jak również przed wystawieniem faktury dokumentującej wykonanie usługi obowiązek podatkowy powstanie w chwili jej otrzymania abstrahując od daty wystawienia faktury dokumentującą tę czynność. Natomiast w sytuacji gdy Wnioskodawca wystawi fakturę przed otrzymaniem zapłaty i przed wykonaniem usługi obowiązany będzie do zapłaty podatku wykazanego w tej fakturze, niezależnie od tego kiedy zostaną wydane żetony gdyż jak już zauważono żetony są znakami legitymacyjnymi i samo ich wydanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie bowiem z art. 108 ust. 1 ww. ustawy w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.