IBPP3/443-365/08/KO - Stawka VAT na sprzedaż uprawnień do emisji gazów cieplarnianych uprzednio nabytych w tym celu od innego podmiotu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia stawki podatku VAT i określenia obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży uprawnień do emisji gazów cieplarnianych - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia stawki podatku VAT i określenia obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży uprawnień do emisji gazów cieplarnianych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza nabywać uprawnienia do emisji gazów cieplarnianych w celu ich późniejszej odsprzedaży. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281, poz. 2784) uprawnienia te mogą być przedmiotem obrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Według jakiej stawki podatku VAT należy opodatkować sprzedaż uprawnień do emisji gazów cieplarnianych uprzednio nabytych w tym celu od innego podmiotu.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży uprawnień do emisji gazów cieplarnianych uprzednio nabytych w tym celu od innego podmiotu.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż uprawnień do emisji gazów cieplarnianych jest sprzedażą praw i zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy ją traktować jako odpłatne świadczenie usług. Z kolei usługa polegająca na sprzedaży uprawnień do emisji gazów cieplarnianych nie została nigdzie wymieniona w ustawie jako świadczenie korzystające ze zwolnienia VAT lub preferencyjnych obniżonych stawek podatku VAT. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa usługa podlega opodatkowaniu wg podstawowej 22% stawki podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży uprawnień do emisji gazów cieplarnianych jako sprzedaż praw powstaje zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 ww. ustawy z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonym w umowie lub fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 cyt. ustawy).

W myśl art. 3 pkt 10 i 15 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281, poz. 2784), przez jednostki redukcji emisji - rozumie się jednostkę emisji zredukowanej lub emisji unikniętej gazów cieplarnianych otrzymaną w wyniku realizacji projektu wspólnych wdrożeń, wyrażoną jako ekwiwalent; natomiast przez uprawnienie do emisji - rozumie się uprawnienie do wprowadzenia do powietrza w określonym czasie ekwiwalentu w przypadku gazów cieplarnianych lub 1 Mg jednej z pozostałych substancji, które może być sprzedane, przeniesione lub umorzone na zasadach określonych w ustawie.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza nabywać uprawnienia do emisji gazów cieplarnianych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji przyznane dla instalacji uprawnienia do emisji na dany rok okresu rozliczeniowego mogą być:

Zatem w świetle powyższego prawa do emisji gazów cieplarnianych nie mieszczą się w definicji towaru w rozumieniu ustawy o VAT, a sprzedaż ww. uprawnień nie jest dostawą towarów. Zatem w przypadku, gdy prawa są przedmiotem odpłatnego przeniesienia przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej na inny podmiot, stanowi to świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym sprzedaż uprawnień do emisji gazów cieplarnianych jest odpłatnym świadczeniem usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Sprzedaż uprawnień do emisji gazów cieplarnianych podlega na terytorium RP opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług, ponieważ tego typu usługi nie zostały wymienione w ustawie, ani w rozporządzeniach wykonawczych jako opodatkowane obniżoną stawką podatku od towarów i usług.

Zasadą, w zakresie obowiązku podatkowego, przyjętą w ustawie od podatku od towarów i usług jest to, że obowiązek w tym podatku powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT.

Ustawodawca przewidział jednak od tej zasady szereg wyjątków. Zgodnie bowiem z cyt. powyżej art. 19 ust. 1 ww. ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, które określają w odmienny sposób szczególny moment powstania obowiązku podatkowego m.in. w zależności od rodzaju transakcji.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT). Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy o VAT).

W przypadku świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze (art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o VAT).

W art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT wymienione zostały następujące usługi: sprzedaż praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw.

W odniesieniu do usługi sprzedaży praw, ustawodawca nie wskazał w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, jakich praw przepis ten dotyczy. W konsekwencji sprzedaż praw majątkowych wynikających z uprawnień do emisji i jednostki redukcji emisji, należy uznać za usługę, o której mowa w powyższym przepisie.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług polegających na sprzedaży przez Wnioskodawcę prawa do emisji gazów cieplarnianych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Przedmiotowe prawo jest bowiem prawem majątkowym mieszczącym się w katalogu praw wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy, w związku z czym, zastosowanie znajduje powołany art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.