IBPP3/443-352/10/PK - Zasady opodatkowania podatkiem VAT oraz dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-352/10/PK Zasady opodatkowania podatkiem VAT oraz dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 7 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (przypadek określony we wniosku jako Nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz nabywców z innych państw członkowskich.

Dostawy dokonuje na rzecz nabywców posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadane przez państwo członkowskie właściwe dla danego nabywcy, zawierające dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Spółka podaje powyższe numery oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) na fakturach stwierdzającej dokonanie WDT.

Realizowane przez Spółkę WDT dotyczą niekiedy tzw. transakcji trójstronnych, tj. takich, w których nabywca towarów Spółki odsprzedaje je innemu odbiorcy unijnemu, i to do tego właśnie podmiotu transportowane są towary (jest to miejsce wskazane przez nabywcę i znajduje się ono również na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego). Z perspektywy Spółki, zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o VAT, mimo iż odbiorca towarów nie jest jednocześnie ich nabywcą - transakcje te również spełniają definicję WDT (przedmiotem niniejszego wniosku nie jest kwestia definicji WDT w kontekście tzw. transakcji łańcuchowych - zagadnienie to jest bowiem dla Spółki zrozumiałe).

W celu zastosowania 0% stawki VAT dla przedmiotowych transakcji WDT, zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy o VAT Spółka gromadzi również dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy (a przypadku transakcji trójstronnych - do odbiorcy, tj. w miejsce wskazane przez nabywcę) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski.

Spółka poniżej przedstawia komplet dokumentów, które gromadzi ona na potwierdzenie dokonania WDT:

*

kopia faktury VAT;

*

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku;

*

dokument przewozowy CMR, w treści którego wskazane są m.in. następujące elementy:

*

nabywca (odbiorca) towarów - jest nim podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, wskazany na fakturze sprzedaży jako nabywca (odbiorca) towarów,

*

miejsce odbioru towarów - zasadniczo miejsce siedziby nabywcy (odbiorcy),

*

data i miejsce załadunku - zasadniczo miejsce siedziby Spółki,

*

specyfikacja i ilość (waga) towarów,

*

podpis i stempel przewoźnika, któremu zlecono transport,

*

podpis i stempel pracownika Spółka odpowiedzialnego za załadunek towarów.

Ponieważ dokument przewozowy jest egzemplarzem wydawanym Spółce przez przewoźnika w momencie wydania mu towarów, dokument ten nie zawiera podpisu i stempla nabywcy (odbiorcy) towaru;

*

dokument potwierdzający dokonanie przez nabywcę zapłaty Spółce za towary wymienione na przedmiotowej fakturze, np. wyciąg z konta bankowego Spółki (termin płatności wynosi co do zasady 30 dni).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawy udokumentowane w sposób opisany w powyższym przypadku Nr 1, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT, właściwą dla WDT.

Zdaniem Wnioskodawcy dostawy udokumentowane w sposób opisany w powyższym przypadku Nr 1 w świetle art. 42 ust 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT, właściwą dla WDT.

Warunki stosowania stawki 0% dla WDT:

Przez WDT, zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (...)".

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy o VAT, powyższy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, iż nabywca towarów posiada określony status dla celów VAT, tj. w szczególności jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu według 0% stawki VAT pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju".

Jak stanowi art. 42 ust. 3 ustawy o VAT (poza specyficznymi przypadkami określonymi w ust. 4 i 5, które jednakże Spółki nie dotyczą) "dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (...)".

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, "w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju".

W świetle powyższych regulacji Spółka pragnie podkreślić, iż w jej opinii, wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania WDT również innymi niż wymienione w art. 42 ust 11 ustawy o VAT dokumentami (gdyby posiadane przez podatnika dokumenty z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie były wystarczające).

Ponadto, ustawodawca w żaden sposób nie sprecyzował (nie narzucił podatnikom), że korzystając z powyższego katalogu dodatkowych dokumentów, podatnicy muszą przykładowo zgromadzić wszystkie te dokumenty czy też, np. 3 albo nawet 2 z nich. Istotnym jest natomiast aby łącznie dokumenty z ust. 3 i ust. 11 potwierdzały dokonanie WDT.

W opinii Spółki, przepis art. 42 ust. 11 ustawy o VAT nie zawiera również wymogu, aby dokumentacja potwierdzająca dokonanie WDT zgromadzona została wyłącznie w formie papierowej.

Tym samym, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe miały formę elektroniczną, bądź też - były Spółce przesyłane w formie elektronicznej albo przy zastosowaniu faksu. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2006 r. (sygn. akt III SA/WA 2140/07), w którym Sąd stwierdził, iż: "nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę "papierową". Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem".

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż poza zgromadzeniem odpowiednich dokumentów, pozostałe warunki, jakie należy spełnić w celu zastosowania 0% stawki VAT w przypadku WDT są następujące:

*

dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwucyfrowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,

*

podanie numeru, o którym mowa powyżej a także numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów.

Jak wynika z przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego Spółka będzie spełniała powyższe dwa warunki. Tym samym, warunkiem, jaki ewentualnie powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku tych dostaw, jest warunek posiadania przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT.

Analiza dokumentacji zgromadzonej przez Spółkę

a. Dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT

W opinii Spółki, w przedstawionych w stanie faktycznym w przypadkach 1 oraz 2, Spółka będzie posiadała wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj.:

*

kopię faktury,

*

specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

*

dokument przewozowy CMR otrzymany od przewoźnika.

Zdaniem Spółki, z uwagi na fakt, iż dokument przewozowy nie będzie opatrzony pieczęcią/podpisem nabywcy (odbiorcy) - posiadana przez Spółkę, powyższa dokumentacja określona w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie może zostać uznana za jednoznacznie potwierdzającą fakt dostarczenia towarów w ramach tych dostaw do nabywców (odbiorców) w innych niż Polska państwach członkowskich.

Dlatego też, aby zabezpieczyć możliwość skorzystania z 0% stawki VAT, Spółka zgromadzi dodatkowe dokumenty, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zdaniem Spółki, dokumenty te w połączeniu z posiadanymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, jednoznacznie będą potwierdzały, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone we wskazane miejsce na terytorium państwa członkowskiego.

b. Dokumentacja, o której mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka będzie posiadała wymienione powyżej dowody wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, również dokument dodatkowy, o którym mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. dowód zapłaty za towary.

Spółka uważa, iż potwierdzenie zapłaty za towary jest istotnym dowodem dokonania przez nią WDT. W świetle obecnie obowiązujących realiów gospodarczych należy bowiem przyjąć, iż nabywca towarów Spółki nie byłby zainteresowany dokonywaniem płatności na rzecz Spółki, gdyby będące przedmiotem transakcji towary nie zostały dostarczone we wskazane miejsce. Co więcej, gdyby WDT nie było dokonane, nabywca miałby podstawę prawną/umowną, aby płatności nie dokonywać.

Powyższe koresponduje ze wskazanym w powyższym stanie fatycznym faktem, iż Spółka i nabywcy towarów przyjmują zasadniczo 30. dniowy termin płatności, który niewątpliwie pozwala nabywcom zweryfikować dostarczenie towarów we wskazane miejsce przed uruchomieniem płatności (towary są zazwyczaj dostarczane do odbiorcy w przeciągu kilku dni od wysyłki z siedziby Spółki i od momentu wystawienia faktury przez Spółkę).

Spółka pragnie również podkreślić, iż zaprezentowane przez nią powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Podzielił jej przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2009 r., sygn. ILPP2/443-27/09-3/AD.

Dyrektor, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy i tym samym potwierdził w całej rozciągłości iż "w opinii Wnioskodawcy, zgromadzone przez niego tzw. dokumenty dodatkowe w połączeniu z dokumentacją o której mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT będą jednoznacznie potwierdzać, iż towary będące przedmiotem dostaw, jako Przypadek 2, zostaną wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim. Zainteresowany pragnie zwrócić uwagę, iż:

*

faktura VAT, która będzie wystawiona przez niego w celu udokumentowania dostaw opisanych jako Przypadek 2, będzie zawierać towary wskazane w zamówieniu i numer specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku,

*

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku wymieniać będzie poszczególne towary, które będą przedmiotem danej dostawy udokumentowanej daną fakturą VAT;

*

z dokumentu przewozowego wynikać będzie, iż z zewnętrznym przewoźnikiem zawarta została umowa przewozu towarów z Polski do nabywcy w innym państwie członkowskim;

*

z dokumentów posiadanych przez niego wynikać będzie, iż kontrahent zapłacił za towary wymienione w opisanej w Przypadku 2 fakturze VAT. Zdaniem Spółki, zapłata za towar stanowić będzie potwierdzenie, iż jako dostawca wywiązała się ona ze swoich obowiązków wynikających z odpowiednich ustaleń handlowych, a w szczególności, iż:

*

dokonała ona sprzedaży na rzecz kontrahenta umówionych towarów (wymienionych w wystawionej przez nią fakturze VAT),

*

towary będące przedmiotem umówionej transakcji dotarły do miejsca wskazanego w dokumencie przewozowym, jako miejsce przeznaczenia towarów (miejsce to znajduje się w innym niż Polska państwie członkowskim).

W przeciwnym wypadku, tj. gdyby kontrahent nie otrzymał żądanych towarów lub gdyby nie zostały one wysłane do wskazanego miejsca przeznaczenia, miałby on prawo do odstąpienia od dokonania zapłaty bądź też - do dokonania zapłaty kwoty w innej (niższej) niż wskazana na fakturze wysokości. Ponadto, zgodnie z art. 42 ust. 11 pkt 3, w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności dokumenty potwierdzające zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny -dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania. W powyższym przypadku będziemy mieć do czynienia z dostawą o charakterze odpłatnym a zatem można uznać, iż dokumenty potwierdzające zapłatę za towary posiadane przez Wnioskodawcę będą mogły stanowić potwierdzenie dostarczenia towarów, będących przedmiotem dostawy do nabywcy w innym państwie członkowskim".

Stanowisko Spółki zostało również w sposób pośredni potwierdzone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 maja 2009 r., sygn. ILPP2/443-273/09-2/AK. Przedmiotem interpretacji był analogiczny przypadek, w którym podatnik również posiadał jeden dokument z dodatkowego katalogu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Mając jednakże na uwadze fakt, iż dokumentem tym było zamówienie klienta, a więc dokument o "mniejszej mocy dowodowej" aniżeli dowód zapłaty (ten pierwszy jest bowiem generowany przed dostawą, a wiec w momencie, w którym nie ma jeszcze 100% pewności, że dostawa zostanie zrealizowana), powyższa interpretacja tym bardziej potwierdza stanowisko Spółki.

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, "z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, którą udokumentował fakturą VAT. W celu zastosowania 0% stawki VAT dla przedmiotowej dostawy, obok spełnienia warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca posiada następujące dokumenty: kopie faktury sprzedaży (wraz z wyszczególnieniem wszystkich towarów, nazwa towarów, ilością sztuk i cena jednostkowa spełniająca, funkcje "specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku"), zawierająca również numer identyfikacyjny VAT-UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nabywcy i dostawcy, dokument przewozowy CMR podpisany przez Wnioskodawcę i przewoźnika, oraz zamówienie klienta przesłane w formie elektronicznej, bądź faksowej,

Zaznaczyć należy, iż w przypadku, gdy dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy, zawierają już informacje, które powinny być zawarte w specyfikacji (dokument z pkt 3), wówczas właśnie te dokumenty uznaje się za wystarczające potwierdzenie dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski.

Dodatkowo tut Organ wyjaśnia, iż posiadany przez Zainteresowanego dokument CMR, o ile wynika z niego, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, należy uznać za dokument wymieniony w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy. Bowiem przepisy regulujące kwestie udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie wymagają, aby był on potwierdzony trzema podpisami: sprzedawcy, przewoźnika oraz nabywcy towarów.

Mając na uwadze opis sprawy i treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż Zainteresowany posiada dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, które wraz z dokumentami uzupełniającymi upoważnią go do zastosowania 0% stawki podatku dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, iż ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca przypadku określonego we wniosku jako Nr 2 (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe) oraz przypadku określonym we wniosku jako Nr 1 (zdarzenie przyszłe) zawarta zostanie w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl