IBPP3/443-346/09/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2009 r. (data wpływu 28 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania gliceryny technicznej przeznaczonej do celów grzewczych - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania gliceryny technicznej przeznaczonej do celów grzewczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie wyrobów energetycznych. Ponadto, Spółka jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, Wnioskodawca produkuje glicerynę techniczną o kodzie CN 1520 00 00 - "glicerol surowy; wody glicerolowe i ługi glicerolowe" lub o kodzie CN 2905 45 00. Gliceryna ta - bez względu na kod CN - nie jest zaliczana do grupy węglowodorów i stanowi produkt uboczny powstający w procesie oczyszczania surowego oleju rzepakowego oraz jego estryfikacji.

Produkowaną przez siebie glicerynę techniczną Wnioskodawca albo sprzedaje na cele opałowe, albo sprzedaje na cele spalania w elektrowniach (gliceryna jest wtedy surowcem niezbędnym do wytwarzania energii elektrycznej), albo sprzedaje na cele inne niż grzewcze i do spalania (np. do produkcji pasz).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka jest zobowiązana do deklarowania i zapłaty podatku akcyzowego z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą i mających za przedmiot glicerynę techniczną wskazaną w stanie faktycznym i przeznaczoną na cele tam wskazane.

Zdaniem Wnioskodawcy, gliceryna techniczna o kodzie CN 1520 00 00 lub CN 2905 45 00 nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem akcyzowym z uwagi na treść art. 2 pkt 1 ustawy akcyzowej, zgodnie z którym wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku numer 1 do ustawy. Warto przy tym nadmienić, iż podatek akcyzowy (odmiennie niż podatek od towarów i usług) jest selektywnym, a nie powszechnym (jak VAT) podatkiem konsumpcyjnym.

Skoro tak jest w istocie rzeczy, to akcyza jest płacona:

* po pierwsze - wyłącznie od wyrobów uznanych za akcyzowe zgodnie ze stosownymi przepisami systemu podatku akcyzowego, oraz

* po drugie - w związku z wykonaniem określonych czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem lub w związku z zaistnieniem zdarzeń, z którymi ustawa akcyzowa wiąże powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Oba ww. warunki muszą być spełnione łącznie, co w analizowanym stanie faktycznym prowadzi do wniosku, iż opodatkowanie gliceryny technicznej o kodzie CN 1520 00 00 lub CN 2905 45 00 niezaliczanej do kategorii węglowodorów podatkiem akcyzowym jest wykluczone z uwagi na fakt, iż wyrób ten (bez względu na jego przeznaczenie) nie jest wyrobem akcyzowym. Wskazany powyżej art. 2 pkt 1 ustawy akcyzowej zalicza do wyrobów akcyzowych w szczególności wyroby energetyczne, o których mowa w załączniku numer 1 do ustawy akcyzowej. W załączniku tym próżno szukać wyrobu wskazanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku.

Wyroby energetyczne nie są definiowane tylko i wyłącznie na podstawie art. 2 pkt 1 w związku z załącznikiem numer 1 do ustawy akcyzowej. W ocenie Wnioskodawcy, należy także sięgnąć do treści art. 86, który w definicji wyrobów energetycznych nie zawiera gliceryny technicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym zalicza się wyroby:

Stosownie zaś do art. 86 ust. 3 paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika iż produkuje on glicerynę techniczna o kodzie CN 1520 00 00 (glicerol surowy, wody glicerolowe i ługi glicerolowe) lub o kodzie CN 2905 45 00. Gliceryna ta nie jest zaliczana do grupy węglowodorów. Jednocześnie sprzedawana jest ona do celów opałowych lub na cele spalania w elektrowniach, albo sprzedaje się ją na cele inne niż opałowe i do spalania (np. dp produkcji pasz).

Zgodnie zatem z powyższym stwierdzić należy, iż produkowana i sprzedawana przez Wnioskodawcę do celów opisanych powyżej gliceryna techniczna nie będąca węglowodorem, zaklasyfikowana do kodu CN 1520 00 00 lub 2905 45 00 nie jest wyrobem energetycznym w rozumieniu art. 86 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy o podatku akcyzowym, czyli nie spełnia definicji wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy.

W myśl powyższego przedmiotowe wyroby w opisanym stanie faktycznym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała