IBPP3/443-343/10/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2010 r. (data wpływu 18 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania od dnia 1 marca 2009 r. stawką zerową podpałki do grilla wytwarzanej z olejów średnich o kodzie CN 2710 19 29- prawidłowe.

W dniu 18 maja 2010 r. został złożony ww. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania od dnia 1 marca 2009 r. stawką zerową podpałki do grilla wytwarzanej z olejów średnich o kodzie CN 2710 19 29.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności Spółka m.in. wytwarza podpałkę do grilla. Produkt ten wytwarzany jest z olejów średnich pozostałych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 29. Wytwarzanie podpałki polega na przelewaniu olejów średnich pozostałych z opakowań zbiorczych do opakowań o pojemności 0,5 litra i 1 litr. W procesie tym, do podpałki do grilla nie są dodawane żadne inne substancje chemiczne, w związku z czym podpałka do grilla jest klasyfikowana do takiego samego kodu CN odpowiadającego olejom średnim pozostałym, z których jest wytworzona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, w myśl ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym obowiązującej od dnia 1 marca 2009 r. podpałka do grilla wytwarzana z olejów średnich pozostałych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 29 podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym według stawki zerowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.; zwanej dalej: ustawa) do wyrobów akcyzowych zostały zaliczone - wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W załączniku tym, w pozycji 27, wymienione zostały wyroby klasyfikowane do grupowania CN 2710 tj. "oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów: oleje odpadowe". Tym samym, podpałka do grilla wytwarzana przez Spółkę klasyfikowana do kodu CN 2710 19 29 należy do wyrobów akcyzowych w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym. Podpałka do grilla w myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy została zaliczona również do wyrobów energetycznych.

Podstawową kategorię wyrobów energetycznych stanowią paliwa silnikowe i paliwa opałowe zdefiniowane w art. 86 ust. 2 i 3 ustawy, dla których ustawodawca określił stawki akcyzy w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy. Zasadniczo stawki akcyzy w przypadku wyrobów wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy mają zastosowanie bez względu na przeznaczenie tych wyrobów, z wyjątkiem sytuacji, gdy konkretny punkt w ustępie pierwszym art. 89 ustawy wskazuje, że dany wyrób podlega określonej stawce akcyzy ze względu na przeznaczenie. Wyjątkiem takim są m.in. oleje przeznaczone do celów opałowych, o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, których stawka zależy od ich przeznaczenia.

Mając na uwadze fakt, iż oleje średnie pozostałe klasyfikowane do grupowania CN 2710 19 29 nie są przeznaczone do celów opałowych należy rozpatrzeć możliwość zaliczenia ich do wyrobów energetycznych, dla których nie została określona stawka akcyzy w art. 89 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zdaniem Spółki, podpałka do grilla, wytwarzana w sposób opisany w stanie faktycznym z olejów średnich pozostałych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 29, jest przeznaczona do innych celów niż napędowe lub jako dodatki/domieszki do paliw silnikowych.

W opinii Wnioskodawcy wytwarzana podpałka do grilla nie jest także przeznaczona na cele opałowe lub jako dodatki/domieszki do paliw opałowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych.

Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "cel opałowy". Z tego też względu, Spółka uważa, że dla ustalenia znaczenia tego pojęcia należy posługiwać się znaczeniem potocznym tych słów. Zgodnie z definicjami zawartymi w słowniku Języka polskiego PWN, pojęcie "opał" oznacza to, czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania, zaś pojęcie "opałowy" to dotyczący opału, handlu opałem, służący do opalania.

Mając na uwadze powyższe definicje, Spółka uznaje, że "cel opałowy" jest spełniony w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób energetyczny służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp. Wykładnia literalna przepisów ustawy o podatku akcyzowym nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, wody lub innych cieczy. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną. Tak zakreśloną definicję pojęcia "cel opałowy", należy w naszej opinii przenieść na przypadek Spółki.

W myśl definicji zawartej w słowniku języka polskiego PWN pojęcie "podpałka", zgodnie z powoływanym wyżej słownikiem, oznacza coś co służy rozpalaniu ognia. Grill natomiast, to elektryczny piekarnik z rożnem lub rusztem albo przenośny ruszt opalany węglem drzewnym, służący do pieczenia potraw bez użycia tłuszczu. Mając na uwadze powyższe rozważania oraz przytoczone definicje pojęć "opał", "podpałka" oraz "grill", Spółka stoi na stanowisku, że wytwarzana przez nią podpałka do grilla (oleje średnie pozostałe klasyfikowane do kodu CN 2710 19 29) nie jest przeznaczona do celów opałowych. Zdaniem Spółki nie można uznać, że wykorzystanie oleju średniego pozostałego jako podpałki do węgla drzewnego jest celem opałowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku wytwarzanej podpałki do grilla zastosowanie powinna znaleźć norma prawna określona w art. 89 ust. 2 ustawy, zgodnie z którą wyrób ten opodatkowany jest stawką akcyzy w wysokości 0 zł.

Spółka stoi także na stanowisku, że powyżej wskazane stanowisko pozostaje w zgodzie z przepisami prawa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów z zakresu opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych.

Przepis art. 2 ust. 4 pkt b) tiret pierwsze Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE L03.283.51) stanowi, że "przepisy tej dyrektywy nie mają zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania. Zdaniem Spółki przepisy prawa wspólnotowego wskazują, że opodatkowanie akcyzą wyrobów energetycznych jest uzależnione od przeznaczenia tych wyrobów na cele grzewcze jako tzw. paliwa grzewcze. Przepisy krajowe natomiast, w tym art. 89 ust. 2 ustawy, traktują o celach o opałowych. Niemniej jednak, jako że przepisy prawa krajowego powinny być analizowane w kontekście przepisów wspólnotowych, w przekonaniu Spółki "cele opałowe" dla potrzeb opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów energetycznych powinny być rozumiane jako "cele grzewcze", o których mowa we wskazanej wyżej dyrektywie.

Spółka uważa, że z tego względu, w sytuacji, w której wyrób energetyczny jest przeznaczony do uzyskania energii cieplnej, mającej na celu ogrzanie pomieszczenia, instalacji, wody, innych cieczy, itd., taki wyrób energetyczny powinien być opodatkowany akcyzą według stawki pozytywnej (tekst jedn. większej od zera). W przypadku natomiast, jeżeli wyrób energetyczny jest przeznaczony do innych celów niż grzewcze (i napędowe, które w ogóle nie znajdą zastosowania w przedmiotowej sprawie), a nie jest wymieniony w art. 89 ust. 1, opodatkowanie akcyzą następuje według stawki zerowej.

Mając na uwadze powyższe, wytwarzana przez Spółkę podpałka do grilla (oleje średnie pozostałe klasyfikowana do kodu CN 2710 19 29), będąc wyrobem przeznaczonym do innych celów niż ogrzewanie czegokolwiek, podlega opodatkowaniu akcyzą według zerowej stawki podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając na względzie, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.