IBPP3/443-342/09/ŁW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku brak daty (data wpływu 18 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie korekty podatku naliczonego w odniesieniu do nieściągalnych należności - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie korekt podatku naliczonego w odniesieniu do nieściągalnych należności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W trakcie prowadzonego postępowania upadłościowego Wnioskodawca - podatnik (dłużnik), znajdujący się w upadłości, otrzymuje od Wierzyciela zawiadomienie, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Wierzytelność powstała przed ogłoszeniem upadłości podatnika - dłużnika i nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. W dacie dostawy towaru (lub świadczenia usług) wierzyciel (jak również dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Dodatkowo spełnione są warunki określone w art. 89a ust. 2 pkt 2 - 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca, będący w trakcie postępowania upadłościowego jest zobowiązany do pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro podatnik (dłużnik) jest obecnie podatnikiem będącym w trakcie postępowania upadłościowego, mimo uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności i mimo spełnienia warunków określonych w art. 89a ust. 2 pkt 2-6 ustawy nie ma obowiązku odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Stosownie do art. 89a ust. 1a wspomnianej ustawy nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

(art. 89a ust. 2 ustawy o VAT).

Na podatniku (wierzycielu) dokonującym korekty podatku należnego w ramach ulgi za złe długi ciążą liczne obowiązki związane z dokonaniem korekt. Zostały one określone w art. 89a ust. 4-6 ustawy o VAT.

W myśl art. 89a ust. 3 ww. ustawy korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Zgodnie z art. 89a ust. 4 cyt. ustawy w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Stosownie do art. 89 ust. 5 wspomnianej ustawy podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług).

Stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Natomiast obowiązki podatnika (dłużnika) związane z rozliczeniem podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności określają przepisy art. 89b ustawy o VAT, z uwzględnieniem warunków określonych w art. 89a ww. ustawy.

Stosownie do art. 89b ust. 1 do 5 ustawy o VAT w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

W przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

Do zaległości podatkowych wynikających z korekty, o której mowa w ust. 1, maja zastosowanie odrębne przepisy o odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe podatnika.

W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż pierwszym etapem skorzystania z ulgi na złe długi przez podatnika - sprzedawcę jest zawiadomienie podatnika - dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z ewentualnym poinformowaniem o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla podatnika - dłużnika na ewentualne uregulowania należności, o odpisaniu której w wierzytelności nieściągalnej zawiadomił podatnik - nabywca.

Do zawiadomienia, o którym mowa, przepis art. 89b ust. 5 ustawy nakazuje stosować przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach, które to przepisy wyznaczają bieg 14 dniowego terminu, o którym mowa wyżej.

Po bezskutecznym upływie 14-dniowego terminu podatnik (dłużnik) jest obowiązany do dokonania korekty odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nieuregulowanych faktur poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia, z których wynika wierzytelność nieściągalna.

Z powyższego wynika, że na podatnika - dłużnika nałożono bezwzględny obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, przy czym zasada jest, że korekta podatku naliczonego - jego odpowiednie zmniejszenie - ma być dokonywana wstecz w rozliczeniu za okres (miesiąc, kwartał), w których pierwotnie dokonano odliczenia.

Podkreślenia wymaga fakt, iż warunek aby podatnik (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnieść wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi stosownie do cyt. wyżej art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, natomiast w momencie dokonania korekt dłużnik i wierzyciel muszą być zarejestrowani jako podatnik VAT czynny stosownie do art. 89a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nie zasługuje na aprobatę pogląd Wnioskodawcy, że mimo iż nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona w sposób określony przepisami art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, to z uwagi na fakt, że podatnik - dłużnik jest w trakcie postępowania upadłościowego, podatnik - wierzyciel nie może dokonać korekty podatku należnego. Konsekwentnie podatnik - dłużnik nie ma obowiązku (w przypadku nieuregulowania należności w terminie 14 dni od otrzymania zawiadomienia wierzyciela, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy) odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres w którym dokonał odliczenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.