IBPP3/443-340/14/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów w związku z prawomocnym wyrokiem NSA sygn. akt I FSK 501/13 z 14 marca 2014 r. uchylającym indywidualną interpretację z 16 marca 2012 r. znak IBPP3/443-1320/11/LG doręczonym Organowi 24 czerwca 2014 r. stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych.

W dniu 16 marca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretacją znak: IBPP3/443-1320/11/LG uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na ww. pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a następnie złożył skargę z dnia 24 maja 2012 r., żądając uchylenia zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

WSA w Gliwicach orzeczeniem z 10 października 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1161/12 oddalił skargę. Na ww. orzeczenie Wnioskodawca złożył skargę kasacyjną. NSA w Warszawie wyrokiem z 14 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 501/13 uchylił zaskarżony wyrok i uchylił zaskarżoną interpretację.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X S.A. (dalej "Wnioskodawca", "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu i eksportu węgla (CN 2701).

W ramach prowadzonej działalności w powyżej wskazanym zakresie Wnioskodawca sprzedaje (będzie sprzedawać) na terytorium kraju węgiel m.in. pośredniczącym podmiotom węglowym (którzy będą posiadać pisemne potwierdzenie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy) oraz podmiotom zużywającym węgiel dla celów określonych w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj.:

* wykorzystującym wyroby węglowe w procesie produkcji energii elektrycznej;

* wykorzystującym wyroby węglowe w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

* gospodarstwa domowe;

* organy administracji publicznej;

* jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

* podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.);

* żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016);

* podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092);

* jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.);

* organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.);

* wykorzystującym wyroby węglowe do przewozu towarów i pasażerów koleją;

* wykorzystującym wyroby węglowe do łącznego wytwarzania ciepła) energii elektrycznej;

* wykorzystującym wyroby węglowe w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

* wykorzystującym wyroby węglowe w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

* zakładom energochłonnym do celów opałowych;

* podmiotom gospodarczym, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Po dniu 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca będzie także dokonywał, poza sprzedażą na rzecz powyższych podmiotów:

* sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz innych pośredniczących podmiotów węglowych;

* dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów węglowych;

* eksportu wyrobów węglowych.

Dodatkowo, Wnioskodawca:

* pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy;

* będzie posiadał, pisemne potwierdzenie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy;

* dołączy każdorazowo do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy, przy czym możliwe jest iż dołączony dokument dostawy nie zostanie zwrócony do Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy warunek stosowania zwolnienia z art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, o jakim mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 zostanie spełniony, jeśli do przemieszczanych wyrobów dołączony zostanie dokument dostawy a dokument dostawy nie będzie potwierdzony przez odbiorcę, czy też nie powróci (potwierdzony bądź niepotwierdzony przez odbiorcę) do Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie art. 163 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, od dnia 2 stycznia 2012 r. wygasa zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczonych do celów opałowych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku akcyzowym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy określane są, jako wyroby węglowe.

Ustawa o podatku akcyzowym została znowelizowana ustawą z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 205, poz. 1208), a zatem od wejścia w życie wspomnianej nowelizacji w stosunku do wyrobów węglowych obowiązywać będzie szczególny reżim opodatkowania akcyzą określony m.in. w art. 9a ustawy o podatku akcyzowym.

I tak, zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju, nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych, dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych, import wyrobów węglowych, eksport wyrobów węglowych, użycie zwolnionych wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie niezgodnie z tym przeznaczeniem, użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary a także powstanie ubytków wyrobów węglowych. Natomiast zgodnie art. 21 ust. 5 tiret czwarte Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (dalej "Dyrektywa Energetyczna")"dla celów stosowania art. 5 i 6 dyrektywy 92/12/EWG, węgiel, koks i węgiel brunatny podlegają podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy przez spółki, które muszą być w tym celu zarejestrowane przez odpowiednie władze. Władze te mogą zezwolić producentowi, podmiotowi gospodarczemu, importerowi lub przedstawicielowi fiskalnemu na przejęcie zobowiązań podatkowych nałożonych na zarejestrowaną spółkę. Podatek jest nakładany i pobierany zgodnie z procedurami ustanowionymi w każdym Państwie Członkowskim". W ten sposób ustawodawca unijny wprowadził zasadę, zgodnie z którą akcyza od węgla, koksu i węgla brunatnego powinna być należna dopiero na ostatnim etapie obrotu gospodarczego. Taki sposób opodatkowania wyrobów węglowych pozwala także na stosowanie zwolnień od akcyzy, które w większości przypadków są adresowane do podmiotów wykorzystujących wyroby akcyzowe jako ostateczni ich konsumenci.

Teza ta znalazła potwierdzenie w uzasadnieniu zmian do ustawy akcyzowej przygotowane przez Ministerstwo Finansów (...). Zgodnie z uzasadnieniem "konstrukcja ta zakłada opodatkowanie wyrobów węglowych na ostatnim etapie obrotu, kiedy wyroby te będą sprzedawane podmiotowi, który je zużyje i nie będzie korzystał z żadnego ze zwolnień ze względu na przeznaczenie wyrobów węglowych" (str. 2 uzasadnienia).

Realizacją powyższego jest katalog zwolnień, który wprowadzony zostanie w art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od akcyzy m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia; dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy; nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2; import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2; eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa wyżej jest, zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy:

* pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy;

* posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy;

* dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby dokonać sprzedaży zwolnionej na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1-5 ustawy wymagane jest spełnienie trzech z powyższych warunków, przy czym ustawodawca nie wprowadził innych, które determinowałyby prawo do zastosowania zwolnienia.

W szczególności, przepisu ustawy o podatku akcyzowym w zakresie zwolnień dotyczących wyrobów węglowych nie uzależniają prawa do zastosowania zwolnienia z akcyzy od posiadania przez Wnioskodawcę potwierdzonego dokumentu dostawy przez odbiorcę.

Ustawodawca wprowadzając regulacje dotyczące zwolnień wyrobów węglowych w art. 31a ustawy o podatku akcyzowym w sposób odmienny niż w art. 32 tej ustawy uregulował zasady zastosowania zwolnienia od akcyzy.

W szczególności art. 31a nie zawiera odpowiednika art. 32 ust. 11, zgodnie z którym odbierający wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy. Przepis ten ma zastosowanie do zwolnień określonych we wskazanym art. 32 (uzależniając te zwolnienia od spełnienia m.in. warunku, o którym mowa w ust. 11) oraz innych, które w sposób wyraźny odsyłają do art. 32 ust. 11 (ma to miejsce np. w przypadku § 10 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, w którym w sposób wyraźny odesłano do art. 32 ust. 11 ustawy).

Skoro w art. 31a ustawy o podatku akcyzowym, który reguluje zwolnienia wyrobów węglowych w sposób kompleksowy (por. str. 4 uzasadnienia projektu ustawy), nie ma odesłania do art. 32 ust. 11 - przepis ten nie ma zastosowania do wyrobów węglowych.

Brak jest także w przepisach prawa podatkowego, dotyczących podatku akcyzowego regulacji, które uzależniałyby prawo do zwolnienia od akcyzy czynności określonych w art. 31a ust. 1 od:

* potwierdzania przez odbiorcę dokumentu dostawy oraz

* zwrócenia przez odbiorcę dokumentu dostawy do Wnioskodawcy.

Na gruncie odmiennego reżimu opodatkowania (oraz zwolnienia a akcyzy) wyrobów węglowych powyższe czynności nie uzależniają prawa do stosowania zwolnienia o którym mowa w art. 31a ust. 1.

Bowiem, w zakresie stosowania zwolnień z art. 31a ust. 1 pkt 1 - 5 jedynym warunkiem odnoszącym się do stosowania dokumentu dostawy jest jego dołączenie go do przemieszczanych wyrobów węglowych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy warunek stosowania zwolnienia z art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, o jakim mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 zostanie spełniony, jeśli do przemieszczanych wyrobów dołączony zostanie dokument dostawy, przy czym prawo do zachowania zwolnienia zostaje zachowane nawet w sytuacji, gdy dokument dostawy nie będzie potwierdzony przez odbiorcę, czy też nie powróci (potwierdzony bądź niepotwierdzony przez odbiorcę) do Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja jest wydana na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r., zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Wobec powyższego wyroby o kodzie CN 2701 przeznaczone do celów opałowych - jak wynika z cyt. wyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Jednocześnie stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Przy czym zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

W ust. 2 art. 31a ustawy wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.) wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, określono wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej wyrobami zwolnionymi.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku:

Z kolei stosownie do § 2 ust. 6a ww. rozporządzenia, w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a, dokument dostawy jest wystawiany w czterech egzemplarzach, z których:

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia od akcyzy jest zwolniona z akcyzy, pod warunkiem że podmiot sprzedający te wyroby posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego, a do przemieszczanych wyrobów węglowych zostanie dołączony dokument dostawy wystawiony przez ten podmiot. W sprawie te warunki są spełnione.

W tym miejscu należy jednakże wskazać, że pośredniczący podmiot węglowy w powyższym przypadku określa w dokumencie dostawy (w oparciu o przekazane przez podmiot nabywający) przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające go do zastosowania zwolnienia od akcyzy.

Odnosząc powyższe do sprawy będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz podmiotów korzystających ze zwolnienia, jest uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy pod warunkiem dołączenia do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

W wyroku WSA w Gliwicach z dnia 10 października 2012 r. sygn akt III SA/Gl 1161/12 Sąd stwierdził, że warunkiem stosowania zwolnienia z art. 31a ust. 1 u.p.a. jest potwierdzenie odbioru wyrobów węglowych przez odbiorcę na dokumencie dostawy, którego drugi egzemplarz winien niezwłocznie zostać zwrócony pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, wystawiającemu dokument (§ 2 ust. 6a pkt 10 rozporządzenia). Zdaniem Sądu orzekającego z powołanych wyżej przepisów wynika, że brak potwierdzenia przez odbiorcę lub brak dokumentu dostawy pozbawia wnioskodawcę prawa do zwolnienia z art. 31a ust. 1, chyba, że potwierdzenie odbioru widnieje w fakturze VAT, która zastępuje dokument dostawy (§ 2 ust. 6h rozporządzenia).

Tym samym Sąd, uznał że zaskarżona interpretacja z dnia 16 marca 2012 r. znak IBPP3/443-1320/11/LG jest prawidłowa. Nie zaakceptował jednak poglądu Organu w tej części argumentacji, która nawiązywała do znaczenia art. 32 ust. 11 ustawy o podatku akcyzowym. Sąd nie podzielił zatem poglądu, że art. 32 ust. 11 jest przepisem ogólnym i odnosi się do wszystkich zwolnień uregulowanych w rozdziale 6 tej ustawy. Podkreślił, że przepis ten odnosi się wyłącznie do wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie wskazane w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 ustawy, a zatem nie odnosi się do przypadku objętego zapytaniem.

Wyrokiem Naczelnego Sądu administracyjnego z dnia 14 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 501/13 udzielona interpretacja jak i wyrok WSA w Gliwicach zostały uchylone. W wyroku tym NSA stwierdził, że istota sporu w rozpoznanej sprawie sprowadzała się do tego, czy dopuszczalne było, zaakceptowanie i rozwinięcie przez Sąd pierwszej instancji - po odrzuceniu koncepcji Ministra Finansów nawiązującej do treści art. 32 ust. 11 ustawy o podatku akcyzowym - argumentacji prawnej na rzecz istnienia dodatkowego warunku ww. zwolnienia na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy, w tym ich wzorów. Zdaniem bowiem tego Sądu, "obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru wyrobów węglowych przez wnioskodawcę jasno wynika z przepisów wykonawczych zawartych we wskazanym wyżej § 2 rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy, które zostało wydane na podstawie i w granicach delegacji ustawowej." Naczelny Sąd Administracyjny wnioskowania o istnieniu warunku zwolnienia z powołanych przepisów ww. rozporządzenia z przyczyn oczywistych nie podziela.

Zdaniem Sądu zauważyć należało, że zwolnienie objęte zapytaniem Spółki miało charakter ustawowy. W rozpoznanej sprawie rozważeniu podlegała bowiem możliwość zastosowania zwolnienia wyrażonego w art. 31a ust. 1 ustawy, wprowadzonego od dnia 2 stycznia 2012 r., w stosunku do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Zgodnie z tym przepisem (obowiązującym do dnia 19 września 2013 r.), w zakresie jakim miało to znaczenia dla niniejszej sprawy, zwolniono od akcyzy pośredniczący podmiot węglowy dokonujący: sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 art. 31a, dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów węglowych oraz eksportu wyrobów węglowych. Z kolei w art. 31a ust. 3 u.p.a. wskazano trzy warunki stosowania tego zwolnienie, wśród których wątpliwość Spółki dotyczyła wyłącznie spełnienia jednego z nich, tj. wymogu dołączenia do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy (pkt 3 tego przepisu).

Jak wskazuje Sąd rozumienie tak ujętego warunku nie powinno budzić wątpliwości. Treść przepisu wyraźnie odnosi się bowiem do wymogu dołączenia dokumentu dostawy do przemieszczanego wyrobu węglowego (w rozpoznanej sprawie - węgla CN 2701). W takim brzmieniu nie zakłada więc on - odmiennie niż przyjął to Sąd pierwszej instancji i Minister Finansów - że niezbędne jest, aby dokument ten był potwierdzony przez odbiorcę wyrobów węglowych. Podnieść należało, że dokument dostawy - jak expressis verbis - wyrażono to w ustawie, dołączany jest do "przemieszczanych wyrobów". Na tym etapie nie może on zatem być opatrzony podpisem odbiorcy. Podpis taki może znaleźć się bowiem na takim dokumencie dopiero "po przemieszczeniu wyrobu węglowego", czyli po jego dostarczeniu odbiorcy.

Wobec powyższego, Sąd wskazał, że wadliwe było stanowisko wyrażone w zaskarżonym wyroku opierające się na przepisach wykonawczych do ustawy, tj. rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy. W przepisach tych wprawdzie przewidziano określony sposób wystawiania i obieg dokumentu dostawy, w tym, dostawy wyrobów węglowych, niemniej jednak nie uczyniono z nich warunków analizowanego zwolnienia od akcyzy. Akceptacja dla stanowiska Sądu pierwszej instancji oznaczałaby, że powołane rozporządzenie wykracza poza delegację ustawową. Tymczasem zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy, który był podstawą do wydania tego aktu wykonawczego, minister właściwy do spraw finansów publicznych obowiązany został do określenia, w drodze rozporządzenia, m.in. wzoru i sposobu stosowania dokumentu dostawy oraz podmiotów, które go wystawiają - uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnień od akcyzy, konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy. W tym zakresie nie przewidziano, aby jakikolwiek z elementów objętych materią tego rozporządzenia, mógł być ustanowiony jako dodatkowy warunek zwolnienia od akcyzy, jak wywiódł to najpierw Minister Finansów, a następnie Sąd pierwszej instancji.

Zdaniem Sądu "zaprezentowaną powyżej argumentację wzmacnia również to, że ustawodawca dla innych zwolnień od akcyzy wprowadził delegację, która umożliwia, aby w akcie wykonawczym określono dodatkowe warunki i sposób stosowania zwolnień od akcyzy (zob. art. 38 ust. 2 u.p.a.)".

Naczelny Sąd Administracyjny zauważył również, że stanowiska Sądu pierwszej instancji nie mogło także potwierdzać odwołanie się do przepisów § 2 ust. 6f-6j i załącznika nr 1b rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy. Przepisy te zostały bowiem opublikowane i weszły w życie po wydaniu zaskarżonej interpretacji indywidualnej Ministra Finansów.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia uchylonej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.