IBPP3/443-334/09/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 22 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2009 r. (data wpływu 10 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy budynku biurowego oraz prawa wieczystego użytkowania działki gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 8 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy budynku biurowego oraz prawa wieczystego użytkowania działki gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej spółka) rozszerzając działalność gospodarczą w zakresie obrotu złomem nabył w drodze kupna od innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (sprzedający) jej funkcjonujące oddziały, w których prowadzony jest skup złomu. Wśród składników majątkowych nabywanych w ramach transakcji znajduje się m.in. prawo wieczystego użytkowania działki gruntu oraz wybudowany na tejże działce budynek biurowy stanowiący odrębny od gruntu przedmiot własności. Strony postanawiają, iż kupujący dokona usunięcia wad i doprowadzenia budynku do stanu zgodności z prawem a sprzedający zwróci uzasadnione i celowe koszty.

Wcześniejsza transakcja zakupu przedmiotowej nieruchomości przez sprzedającego opodatkowana była podatkiem od towarowi usług (VAT), sprzedający odliczył podatek VAT zapłacony przy nabyciu. Po zakupie budynku biurowego, sprzedający użytkował go na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, pomimo istnienia jego wad w postaci:

Przedmiotowy budynek nie był ulepszany.

Pismem z dnia 8 czerwca Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Zgodnie z aktem Notarialnym z dnia 31 marca 2009 r. przedmiotem zakupu była całość prawa użytkowania wieczystego działki gruntu położonej w S. przy ul. G., oznaczonej numerem ewidencyjnym 243/21 - obszaru 0,8774 ha oraz własność znajdującego się na tej działce budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, wpisanych do księgi wieczystej Sądu Rejonowego w S.

Budynek przypuszczalnie był wybudowany w latach 80-tych, od 20 grudnia 2004 r. właścicielem nieruchomości był K. Sp. z o.o. który nabył nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży. Na ww. nieruchomości na podstawie zezwoleń wydanych przez UM K. prowadził działalność związaną ze zbieraniem złomu. Przedmiotowy budynek był przyjęty do ewidencji środków trwałych oraz wykorzystywany do celów socjalno-biurowych. Całość nieruchomości wraz z budynkiem była opodatkowana podatkiem od nieruchomości.

Wnioskodawca nabył ww. nieruchomość aktem notarialnym w dniu 31 marca 2009 r. Wg wiedzy Wnioskodawcy budynek od lat 80-tych jest użytkowany przez kolejnych właścicieli jako budynek biurowy pomimo istnienia wad w postaci:

* braku dokumentów potwierdzających datę i prawidłowość oddania do użytkowania ww. budynku,

* braku dokumentacji budowlanej dotyczącej przedmiotowego budynku i znajdujących się w nim instalacji wymaganej do przeprowadzenia procedury zmierzającej do oddania do użytkowania lub doprowadzenia budynku do stanu zgodnego z prawem,

* braku świadectwa charakterystyki energetycznej wyżej wymienionego budynku,

* braku książki obiektu budowlanego.

W związku z powyższym Spółka zwróciła się o potwierdzenie, iż:

W związku z tym, że transakcja sprzedaży budynku biurowego oraz prawa wieczystego użytkowania działki gruntu nie mogła podlegać zwolnieniu z opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarowi usług, tym samym nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 tejże ustawy, co ostatecznie oznacza prawo do odliczenia przez spółkę podatku naliczonego wykazanego w otrzymanej fakturze na zasadach ogólnych - art. 86.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem transakcji jest budynek biurowy stanowiący odrębną własność, oraz prawo użytkowania wieczystego działki gruntu na którym jest on wybudowany.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej uptu, towarami są m.in., zarówno budynki jak i grunty. Za dostawę towarów uznaje się m.in. zbycie prawa użytkowania wieczystego - art. 7 ust. 1 pkt 7. Natomiast zgodnie art. 29 ust. 5 uptu w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W konsekwencji zatem, grunt związany z budynkiem opodatkowany będzie na zasadach identycznych jak sam budynek (zastosowania nie ma tu art. 29 ust. 5a uptu).

Artykuł 43 ust. 1 uptu stanowi, że zwalnia się od podatku:

pkt 10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

pkt 10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Odnosząc powyższe przepisy do faktu, że wcześniejsza transakcja zakupu nieruchomości przez Sprzedającego opodatkowana była VAT, a podatek naliczony został odliczony, nie znalazło zastosowania zwolnienie z podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu. Należało więc rozważyć, czy w przedmiotowym stanie faktycznym może znaleźć zastosowanie zwolnienie z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu. Przepis ten stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Jeżeli więc kupowany przez Spółkę budynek nie był przedmiotem pierwszego zasiedlenia, nie będzie mogło być zastosowane zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 lit. a) uptu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku po ich wybudowaniu.

Z powyższego przepisu wynika, że aby daną czynność uznać za pierwsze zasiedlenie musi wystąpić:

* oddanie do użytkowania,

* w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,

* pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Wszystkie elementy tej definicji należy brać pod uwagę łącznie. Jeśli któraś z ww. przesłanek nie wystąpi, nie będziemy mieć do czynienia z pierwszym zasiedleniem, w konsekwencji czego nie będzie mogło być zastosowane zwolnienie z podatku VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym sprawy, w momencie gdy Sprzedający nabywał budynek biurowy nie nastąpiło jego oddanie do użytkowania, gdyż:

nie miało miejsce jego pierwsze zasiedlenie (pomimo braku ww. dokumentacji obiekt w postaci budynku biurowego był użytkowany od ok. 1989 r. przez ówczesnych właścicieli, był wciągnięty w ewidencję środków trwałych, był amortyzowany oraz opodatkowany podatkiem od nieruchomości. W związku z brakiem formalnego, budowlanego pozwolenia na użytkowanie obiektu wynikającego z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), jak również braku dokumentów pozwalających na prawidłowe użytkowanie budynku wynikających z ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 1974 r. Nr 38, poz. 229 z późn. zm.), w świetle obowiązujących obecnie przepisów prawa nie doszło do pierwszego zasiedlenia).

W konsekwencji czego, tamta dostawa budynku na rzecz Sprzedającego, była dostawą przed pierwszym zasiedleniem.

Podobna sytuacja występuje w przedmiocie transakcji nabycia budynku biurowego przez Spółkę. Skoro brak jest dokumentów (dowodów) na to, że budynek biurowy został kiedykolwiek oddany do użytkowania, brak jest jakiejkolwiek dokumentacji budowlanej i technicznej, nie można w żadnym razie twierdzić, że wystąpiły przesłanki do uznania, iż miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Skoro więc nigdy wcześniej, ani też przy przedmiotowej transakcji, nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie, nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu, w konsekwencji czego nie będzie mogło być zastosowanie zwolnienie z podatku VAT.

Wskazując na powyższe Spółka stoi na stanowisku, że skoro nie było możliwe do zastosowania żadne ze zwolnień przedmiotowych w zakresie dostawy budynków, Sprzedający właściwie opodatkował sprzedaż budynku biurowego i prawa wieczystego użytkowania działki gruntu stawką podstawową 22% VAT.

W związku z powyższym w przedmiocie sprawy nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 uptu, i Spółka będzie mogła odliczyć podatek VAT wykazany przez Sprzedawcę w fakturze, na zasadach ogólnych zgodnie z art. 86 uptu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez dostawę towarów w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że budynek został wybudowany w latach 80-tych i od około 1989 r. był użytkowany przez kolejnych właścicieli jako budynek biurowy pomimo istnienia wad w postaci:

Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 31 marca 2009 r. przedmiotem zakupu przez Wnioskodawcę była całość prawa użytkowania wieczystego działki gruntu oraz własność znajdującego się na tej działce budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności. Sprzedający spółka z o.o. nabył nieruchomość w dniu 20 grudnia 2004 r. i na przedmiotowej nieruchomości na podstawie zezwoleń wydanych przez Urząd Miejski prowadził działalność związaną ze zbieraniem złomu. Ww. budynek był przyjęty do ewidencji środków trwałych oraz wykorzystywany do celów socjalno-biurowych. Przedmiotowy budynek nie był ulepszany.

Istniejące ww. wady wynikają z regulacji prawnych związanych z prawem budowlanym, natomiast kwestia faktycznego użytkowania budynku od 1989 r. przez kolejnych właścicieli jak wskazano w przedmiotowym wniosku jest bezsporna. Faktyczne użytkowanie budynku przez kolejnych właścicieli od 1989 r. ma podstawowe znaczenie na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Zauważyć bowiem należy, iż stosownie do art. 5 ust. 2 czynności określone w ust. 1 (w tym również dostawa towaru) podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

W świetle powyższego stanu prawnego i przedstawionego stanu faktycznego dostawa budynku korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, gdyż przedmiotowy budynek został wybudowany w latach 80-tych i od około 1989 r. był użytkowany przez kolejnych właścicieli, był objęty ewidencją środków trwałych, był amortyzowany oraz opodatkowany podatkiem od nieruchomości pomimo istnienia ww. wad. Przedmiotowy budynek nie był ulepszany.

Z kolei kwestię zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami rozstrzygają przepisy § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) w myśl których zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

W związku z powyższym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym jest posadowiony przedmiotowy budynek socjalno-biurowy będzie zwolnione od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego Faktury

i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony na fakturze VAT dokumentującej nabycie przedmiotowego budynku i prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.