IBPP3/443-33/07/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 września 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-33/07/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2007 r. (data wpływu 17 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie podstawy opodatkowania czynności polegającej na oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie podstawy opodatkowania czynności polegającej na oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina zamierza oddać w drodze przetargu w użytkowanie wieczyste nieruchomości komunalne niezabudowane z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe (jednorodzinne i wielorodzinne) zgodnie z przepisami działu II rozdział III i IV ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy opodatkować podatkiem VAT oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste po uchwale siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. Akt II FPS 1/06 - tj. w momencie oddania (ustanowienia) prawa użytkowania wieczystego należy:

1.

naliczyć podatek VAT za cały okres użytkowania (od pierwszej opłaty, która ma wynosić 20% oraz za 98 opłat rocznych w wysokości 1% za każdy rok zgodnie z art. 72 ust. 3 pkt 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami);

2.

naliczyć podatek VAT od pierwszej opłaty, a następnie w każdym roku od opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego.

Zdaniem wnioskodawcy obowiązek podatkowy (z tytułu podatku VAT od użytkowania wieczystego) o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług powstaje odrębnie w każdym roku (dostawa odbywa się co roku). W związku z powyższym w momencie oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste winna być wystawiona faktura VAT wyłącznie za pierwszą opłatę, a następnie w każdym roku powinny być wystawione odrębne faktury za opłaty roczne do czasu zakończenia użytkowania wieczystego nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

W myśl uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. (sygn. I FPS 1/06) również oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej należy traktować jako dostawę towarów. Sąd stwierdził, iż należy mieć na uwadze szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne pojęcie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru, zawarta w art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i obejmuje grunty, należy opowiedzieć się za stanowiskiem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy, a nie świadczenie usług, do którego odnosi się art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Na mocy przepisu art. 19 ust. 1 cyt. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 - 21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jednakże, jeśli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy). Podstawa opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 - 22, art. 30 - 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ustawy).

Z regulacji zawartych w art. 71 ust. 1 - 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) wynika, iż za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Natomiast w przypadku oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej pierwszą opłatę można rozłożyć na oprocentowane raty. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. W myśl art. 27 cyt. ustawy o gospodarce nieruchomościami ustanowienie użytkowania wieczystego następuje w momencie dokonania wpisu tego prawa do księgi wieczystej, na podstawie zawartej w formie aktu notarialnego umowy o jego ustanowieniu.

Konsekwencją stanowiska, że oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, jest powstanie obowiązku podatkowego z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1), a w sytuacji gdy dostawa towaru powinna być potwierdzona fakturą, z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru. Przepisy te również mają zastosowanie gdy zapłata za towar jest rozłożona na raty lub nie zostanie dokonana. Ustawa o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy towarów nie wiąże bowiem momentu powstania obowiązku podatkowego z dokonaniem zapłaty (z wyjątkiem kasowej metody rozliczeń). Ponieważ ustawa o VAT nie przewiduje szczególnych momentów powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towarów to również dla czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wystawienia faktury.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan faktyczny i prawny, zdaniem tut. organu podatkowego, w przypadku oddania w wieczyste użytkowanie nieruchomości gruntowej po 1 maja 2004 r. obowiązek podatkowy powstanie "jednorazowo" w chwili wydania towaru lub wystawienia faktury, a opodatkowaniu podatkiem VAT będzie podlegać całość świadczenia należnego od nabywcy (użytkownika wieczystego), na które będzie się składać zarówno pierwsza opłata, jak również należne opłaty roczne za cały okres użytkowania (które otrzymane dopiero będą w przyszłości), pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl