IBPP3/443-319/11/PH - Opodatkowanie podatkiem VAT usług czarteru jednostek pływających oddawanych do dyspozycji poza terytorium kraju.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowiska przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 8 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie:

W dniu 8 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawidłowości opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług,

* prawa do skorygowania należnego podatku VAT,

* ustalenia prawidłowego sposobu wystawiania faktur VAT z tytułu świadczonych usług czarteru jednostek pływających oddawanych do dyspozycji poza terytorium kraju, jeżeli okres czarteru jest krótszy niż 90 dni,

* ustalenia czy zakup usług najmu jednostek pływających oddawanych do dyspozycji poza terytorium kraju, jeśli wynajem jednostek pływających jest krótszy niż 90 dni, rodzi obowiązek podatkowy z tytułu importu usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

Wnioskodawca prowadzi działalność z zakresu usług turystyki. Działalność ta polega na usłudze pośrednictwa w wynajmie jachtów lub organizowaniu imprez turystycznych, polegających na rejsach turystycznych. Wnioskodawca oferuje różne miejsca czarteru oraz rożne rodzaje jachtów do wynajęcia do wyboru dla klienta. Usługi czarteru polegają na wynajęciu jachtu od armatora w celu odbycia podróży turystycznej - krajoznawczej lub wypoczynkowej nabywców. Usługi te nabywane są przez Wnioskodawcę, najczęściej z imiennym wskazaniem osoby wynajmującej jacht (ostatecznego nabywcy), a następnie są odsprzedawane ostatecznemu nabywcy.

Czartery i rejsy odbywają się albo na terenie krajów należących do Unii Europejskiej albo poza terytorium Wspólnoty (np. w Chorwacji).

Usługi czarterowania świadczone przez Wnioskodawcę polegają na:

Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające wykonanie usługi poza terytorium Wspólnoty, co wykazują faktury otrzymane od armatora, wskazujące kraj czarterowania jachtu oraz umowa podpisana przez podatnika z ostatecznym nabywcą.

Uzupełniając opis stanu faktycznego Wnioskodawca poinformował, iż głównym odbiorcą przedmiotowych usług są osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkania na terytorium kraju. Wynajem jednostek pływających do wykonania usług wymienionych w punktach 1, 2 i 3 trwa poniżej 90 dni. Jednostki pływające oddawane są do dyspozycji usługobiorcy zarówno w portach na terytorium kraju (np. Świnoujście) jak i poza terytorium kraju - w krajach Unii Europejskiej (np. porty francuskie, niemieckie) oraz poza krajami Unii Europejskiej (np. porty chorwackie).

Usługi określone w punktach 2 i 3 - Wnioskodawca rozlicza sprzedaż tych usług na zasadach marży określonych w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi określone w pkt 1 Wnioskodawca rozlicza jako krótkoterminowy wynajem środków transportu.

Wnioskodawca nie ma poza terytorium Rzeczypospolitej żadnych oddziałów lub przedstawicielstw.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Usługi takie należy opodatkować zgodnie z art. 119 ust. 7 stawką 0% w przypadku kiedy usługa polega wyłącznie na pośrednictwie w czarterowaniu jachtów. Natomiast jeżeli Wnioskodawca dodaje usługę własną polegającą na świadczeniu usług skippera, wówczas opodatkowanie podatkiem od towarów i usług należy podzielić i opodatkować stawką 0% dla części dotyczącej czarteru jachtu i stawką podstawową dla usług własnych skippera. Jeżeli jednak usługi skippera zostaną zakupione od innej firmy świadczącej takie usługi wówczas cała usługa może zostać opodatkowana stawką 0%. W przypadku czarteru jachtu odbywającego się na terytorium Wspólnoty jak i zagranicą, podstawę opodatkowania należy podzielić w części nabywanej od innych podmiotów, na opodatkowane wg stawki 0% za usługi świadczone poza terytorium Wspólnoty, oraz stawki 22% za usługi świadczone na terytorium Wspólnoty, zgodnie z art. 119 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad.2

Wnioskodawca ma prawo do korekty rozliczeń podatku VAT za lata ubiegłe.

Ad.3

Jeśli usługa czarterowania następuje bez świadczenia usług skippera (usługa wymieniona w pkt 1) - wówczas mamy do czynienia z krótkoterminowym wynajmem środków transportu. W przypadku oferowanych przez Spółkę usług termin wynajmu jachtów i barek nie przekracza 90 dni. W związku z powyższym opodatkowanie powinno odbywać się na zasadzie określonej w art. 28j ustawy o podatku od towarów i usług (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP2/443-584/10-4/ISN). Jeśli wynajem jachtu będzie odbywał się poza terytorium kraju - wówczas usługa taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku kiedy wraz z wynajmem jachtu oferowana jest usługa skippera usługa czarterowania będzie stanowić usługi turystki. W tym przypadku usługa będzie podlegała opodatkowaniu na zasadzie VAT marża. Wnioskodawca uważa, że należy wystawiać faktury ze stawką 0%.

Ad.4

Jeżeli jednostki pływające oddawane są do dyspozycji poza terytorium kraju oraz wynajem jednostki pływającej jest krótszy niż 90 dni Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczania VAT-u od tej transakcji, ze względu na miejsce świadczenia usług. Miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są rzeczywiście oddawane do dyspozycji usługobiorcy niezależnie od statusu usługobiorcy. Zatem usługa czarteru jachtu przez podmiot mający siedzibę w kraju podlega opodatkowaniu w miejscu czarteru jachtu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stan faktycznego uznaje się za prawidłowe w zakresie zapytań określonych w punktach 1, 2 i 4 sentencji oraz uznaje się za nieprawidłowe w zakresie zapytania określonego w punkcie 3 sentencji.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Natomiast w myśl art. 2 pkt 1 ustawy o VAT przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku stanu faktycznego wynika, iż część świadczonych przez niego usług zalicza się do usług złożonych, składających się z kombinacji różnych czynności. Możemy mówić więc o jednym świadczeniu (złożonym z kilku innych świadczeń składowych). Pojedyncze świadczenie ma miejsce wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być dzielona dla celów podatkowych. Wynika to z samego charakteru usługi, która składa się z różnych świadczeń, prowadzących jednak do jednego celu, jakim w sytuacji Wnioskodawcy jest organizacja ww. usług. W związku z powyższym wszystkie świadczenia powinny być zaklasyfikowane i opodatkowane tak, jak usługa podstawowa, która nadaje całości zasadniczy charakter.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Usługi turystyki zostały wyłączone spod zakresu stosowania przepisów ustawy o statystyce publicznej, tym samym klasyfikacja świadczonych usług nie będzie decydowała o uznaniu wykonywanej usługi za usługę turystyki.

Należy przy tym zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji legalnej "usług turystyki". Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych.

Zgodnie z definicją Współczesnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją prof. Bogusława Dunaja, wyd. Lagenscheidt, Warszawa 2007, turystyka to odbywanie podróży, wędrówek w celach wypoczynkowych, poznawczych itp., a także działalność gospodarcza, polegająca na przygotowaniu i udostępnianiu turystom bazy noclegowej, lokali gastronomicznych i oferowaniu rozmaitych atrakcji, stanowiąca źródło czyichś dochodów. Definicje usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale nie służące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak "Ekonomika turystyki" PWN, Warszawa 1979, s. 159). Z kolei słownik języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN 1999) pojęcie to definiuje jako: "zorganizowane zbiorowe lub indywidualne wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania, wędrówki po obcym terenie, mające cele krajoznawcze lub będące formą czynnego wypoczynku". Natomiast Światowa Organizacja Turystyki (WTO) zaleca dla celów statystycznych następującą definicję turystyki: "Turystyka obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, zawodowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa".

Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn "Marketing w turystyce", Warszawa 2002 r., s. 99). Zatem usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie czarteru (najmu) jednostek pływających (jachtów). Usługi czarteru polegają na wynajęciu jachtu od armatora w celu odbycia podróży turystycznej przez ostatecznego nabywcę. Usługi te nabywane są przez Wnioskodawcę od armatora, najczęściej z imiennym wskazaniem osoby wynajmującej jacht (ostatecznego nabywcy), a następnie są odsprzedawane ostatecznemu nabywcy. Na życzenie klienta Wnioskodawca uzupełnia usługę czarteru jachtu o usługę prowadzenia jachtu przez skippera. Wnioskodawca zakupuje usługi skippera od innej firmy lub świadczy je we własnym zakresie.

W związku z powyższym za usługę turystyki należy uznać świadczoną przez Wnioskodawcę usługę czarteru jachtu wraz z usługą prowadzenia jachtu przez skippera. Przedmiotowa usługa składa się bowiem z dwóch elementów składowych, jednakże jej składnikiem wiodącym jest niewątpliwie samo zorganizowanie podróży turystycznej - czy to krajoznawczej czy to wypoczynkowej dla ostatecznego nabywcy usługi.

Natomiast sama usługa czarteru jachtu, ograniczająca się jedynie do zakupu i odsprzedaży przedmiotowej usługi, nie może być uznana za usługę turystyki. Będzie więc ona podlegać opodatkowaniu jako usługa najmu środków transportu.

W myśl art. 28j ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Natomiast ust. 2 tego artykułu stanowi, że przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nie przekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nie przekraczający 90 dni.

Na podstawie art. 28n ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2. Stosownie do ust. 2 tego przepisu w przypadku, gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Stosownie do ust. 5 ww. przepisu w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 119 ust. 7 usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Wspólnoty. Natomiast ust. 8 tego artykułu stanowi, że jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty. Stosownie do ust. 9 art. 119 ustawy o VAT przepisy ust. 7 i 8 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Wspólnoty. Przez terytorium Wspólnoty rozumie się terytoria państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej (art. 2 pkt 3 ustawy o VAT).

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 5% i 0% lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) wprowadzono obowiązujące od 1 stycznia 2011 r. zmiany dotyczące podstawowej stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 146a. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

Z przedstawionego stanu faktycznego (punkt 2 i 3 wniosku) wynika, że Wnioskodawca świadczy m.in. usługę turystyczną polegającą na czarterze jachtu wraz z usługą prowadzenia jachtu przez skippera. Usługa odbywa się albo na terenie krajów należących do Unii Europejskiej albo poza terytorium Unii Europejskiej. Usługi te są świadczone na rzecz osób fizycznych posiadających miejsce zamieszkania na terytorium kraju. Wnioskodawca zakupuje usługi skippera od innej firmy lub świadczy je we własnym zakresie. Jachty są udostępniane nabywcom zarówno w portach polskich, znajdujących się na terenie Unii Europejskiej, jak i poza nią. Okres czarteru nie przekracza 90 dni. Wnioskodawca nie ma poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żadnych oddziałów lub przedstawicielstw. W przypadku gdy usługi odbywają się poza terytorium Unii Europejskiej Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające, że wykonanie usługi odbywa się poza terytorium Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zgodnie z przywołanym wcześniej art. 28n ustawy o VAT miejscem świadczenia usług turystyki jest miejsce gdzie świadczący usługi ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. A zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi turystyki podlegają opodatkowaniu na terenie kraju.

Jeżeli usługa turystyki będzie świadczona poza terytorium Unii Europejskiej a ponadto w zakres świadczonej usługi turystyki wchodzą wyłącznie usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści ostatecznego nabywcy (punkt 3 wniosku) to przedmiotowa usługa winna być opodatkowana stawką 0%. Natomiast jeżeli do tak zobrazowanej usługi Wnioskodawca dodaje usługę własną polegającą na świadczeniu usług prowadzenia jachtu przez skippera (punkt 2 wniosku) wówczas opodatkowanie podatkiem od towarów i usług należy podzielić i zastosować opodatkowanie stawką 0% dla części dotyczącej usługi zakupionej od innego podatnika dla bezpośredniej korzyści ostatecznego nabywcy (czarter jachtu) i stawką podstawową 23% dla usługi własnej (prowadzenie jachtu przez skippera).

W przypadku świadczenia zaś usługi turystycznej odbywającej się zarówno na terytorium Unii Europejskiej jak i poza nim opodatkowanie wg stawki 0% jest możliwe tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Unii Europejskiej, Ta część usługi, która jest natomiast świadczona na terytorium Unii Europejskiej podlega opodatkowaniu według stawki 23%.

Należy jednak podkreślić, że warunkiem niezbędnym do zastosowania stawki 0%, w opisanych wyżej przypadkach, jest każdorazowo wymóg posiadania dokumentów potwierdzających, że usługi turystyki są faktycznie świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług czarteru samego jachtu (punkt 1 wniosku), na okres nie przekraczający 90 dni, miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28j ustawy o VAT będzie miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Tak więc w przypadku oddania jachtu do dyspozycji usługobiorcy poza terytorium kraju, usługa taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż miejscem świadczenia takiej usługi, a tym samym jej miejscem opodatkowania nie jest terytorium kraju. Jeżeli zaś oddanie jachtu do dyspozycji usługobiorcy nastąpi na terytorium kraju usługa ta będzie opodatkowana podatkiem VAT wg stawki krajowej - 23%.

Zatem stanowisko podatnika w zakresie zapytania dotyczącego prawidłowości opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług turystycznych (czarter jachtów wraz z usługą prowadzenia jachtu przez skippera) oraz świadczonej przez Wnioskodawcę usługi krótkotrwałego najmu środków transportu (czarter jachtów) należało uznać za prawidłowe.

Na podstawie art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl § 2 tego przepisu skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zgodnie z art. 81b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa uprawnienie do skorygowania deklaracji:

Na gruncie § 2 tego przepisu korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Powołane wyżej przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa dają prawo podatnikowi do skorygowania złożonej deklaracji podatkowej. Prawo to ulega jednak ograniczeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą i przysługuje nadal po zakończeniu postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Natomiast, na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Prawo złożenia korekty istnieje w związku z tym dopóty, dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności, czyli z pierwszym dniem następnego roku, a kończy się z upływem 5 lat. Zatem, termin początkowy i końcowy przedawnienia podatkowego wyznacza termin płatności tegoż zobowiązania (z zastrzeżeniem instytucji zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia, które wpływają na końcowy termin przedawnienia). Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa.

Zatem jeżeli przedmiotem korekty deklaracji nie są czynności objęte kontrolą podatkową lub postępowaniem podatkowym, jak również w tym zakresie nie została wydana decyzja podatkowa podatnik może dokonać korekty złożonej wcześniej deklaracji podatkowej.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorygowania należnego podatku VAT należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze - art. 106 ust. 2 ustawy. Zatem w przypadku wykonywania usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) zgodnie z przepisami ustawy znajduje się poza terytorium kraju, usługodawca jest zobowiązany w celu udokumentowania wykonania tych usług do wystawienia faktur VAT, w myśl powołanego art. 106 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Na mocy § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Zgodnie z § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21a i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. W myśl § 25 ust. 2 cyt. rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Miejscem świadczenia czyli jak już wyżej wspomniano miejscem opodatkowania usług polegających na krótkotrwałym wynajmie jachtów, oddawanych do dyspozycji usługobiorcy poza terytorium kraju, jeśli okres wynajmu jest krótszy niż 90 dni, jest miejsce gdzie faktycznie jachty są oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Tak więc usługa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. W związku z powyższym takiej usługi nie można opodatkować żadną stawką podatku od towarów i usług. Podlega ona opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej obowiązującym na terytorium państwa na którym jachty te są oddawane do dyspozycji usługobiorcy.

Wnioskodawca z tytułu świadczenia przedmiotowych usług jest zobowiązany do wystawienia faktur VAT bez umieszczenia na nich stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, stosownie do powołanych przepisów rozporządzenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedmiotowe usługi winna dokumentować faktura VAT ze stawką 0% i adnotacją, iż usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Analogiczne zasady ustalenia miejsce świadczenia będą również obowiązywać w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonuje zakupu usługi krótkotrwałego wynajmu jednostek pływających (jachtów), oddawanych do dyspozycji usługobiorcy poza terytorium kraju, jeśli okres wynajmu jest krótszy niż 90 dni. Zatem jeśli jacht oddawany jest do dyspozycji Wnioskodawcy poza terytorium kraju nie zachodzi import usług. A co za tym idzie czynności tej nie należy opodatkowywać podatkiem od towarów i usług.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zapytania czy zakup usług najmu jednostek pływających oddawanych do dyspozycji poza terytorium kraju, jeśli wynajem jednostek pływających jest krótszy niż 90 dni, rodzi obowiązek podatkowy z tytułu importu usług należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.