IBPP3/443-311/08/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2008 r. (data wpływu 30 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia części składników majątku przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia części składników majątku przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w najbliższych miesiącach planuje sprzedaż części majątku spółki kontrahentowi. Przedmiotem tej sprzedaży będą:

Majątek wyszczególniony w pkt 1 jest wykorzystywany przez dwa wyodrębione organizacyjnie oddziały Przedsiębiorstwa tj. oddział dróg oraz oddział maszyn budowlanych. Wyodrębnienie to znajduje odzwierciedlenie w schemacie organizacyjnym spółki oraz wyraża się poprzez powołanie kierownika oddziału. Oba ww. oddziały nie są jednostkami samodzielnie sporządzającymi bilans, niemniej jednak poprzez prowadzoną na potrzeby informacyjne spółki analitykę do podstawowej ewidencji księgowej można przypisać im koszty oraz przychody związane z prowadzoną działalnością. Oddział dróg świadczy usługi w zakresie budowy, remontów, sprzątania i odśnieżania dróg i parkingów oraz pielęgnacji terenów zielonych, a odział maszyn budowlanych oferuje prace ziemne koparkami, spycharkami, ładowarkami i wywrotkami. Przeznaczony do sprzedaży majątek stanowi dla obu oddziałów zaplecze administracyjno-techniczne, tj. miejsce pracy personelu pomocniczego, przechowywania dokumentacji technicznej, a także postoju, magazynowania oraz napraw specjalistycznego sprzętu wykorzystywanego w ich działalności. Planowana sprzedaż majątku określonego w pkt 1 wiązać się będzie z koniecznością jego dzierżawy lub przeniesienia działających oddziałów na teren innych nieruchomości, pozostających w dyspozycji spółki.

Majątek wyszczególniony w pkt 2 stanowi kompletny i niezbędny zespół składników wykorzystywanych przez spółkę do świadczenia usługi transportu oczyszczonych ścieków. Majątek ten z punktu widzenia schematu organizacyjnego spółki oraz jego obsługi i nadzoru nie posiada wyodrębnienia. Instalacja ta jest z założenia bezobsługowa, a ewentualne regulacje i przeglądy są jednym z wielu innych obowiązków służb utrzymania ruchu mechanicznego i elektrycznego Przedsiębiorstwa. Spółka w celach informacyjnych prowadzi analitykę do podstawowej ewidencji księgowej, która umożliwia przypisanie kosztów i przychodów związanych z usługą transportu ścieków rurociągiem. Planowana sprzedaż majątku określonego w pkt 2 wiązać się będzie z zaprzestaniem tej działalności przez Przedsiębiorstwo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy składniki majątku wyszczególnione w pkt 1 i pkt 2 stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jeśli tak, to czy ich sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT (szczególnie mając na uwadze wyrok III SA/Wa934/07 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 lutego 2008 r.).

A jeśli nie to jaki jest moment obowiązku podatkowego przy sprzedaży poszczególnych składników majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy składniki majątku przeznaczone do sprzedaży w myśl przepisów podatkowych nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a więc zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT planowana sprzedaż tych składników majątku PTS S.A. będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Oba wymienione składniki majątku nie spełniają kryterium wyodrębnienia finansowego (zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans). Ponadto ewentualna sprzedaż wymienionych w pkt 1 składników majątku nie wiąże się z koniecznością zaprzestania lub nawet ograniczenia obecnej działalności przez wykorzystujące go oddziały Przedsiębiorstwa, a majątek ten może znaleźć szerokie zastosowanie przy wielu innych rodzajach aktywności gospodarczej. Z kolei majątek wymieniony w pkt 2 pomimo, iż stanowi zespół składników który jest kompletny i połączony w ten sposób, że służyć może jedynie do świadczenia usługi transportu wody (jego sprzedaż oznacza zaprzestanie tej działalności przez spółkę), to nie jest on nawet wyodrębnionym zakładem (oddziałem) w strukturze Przedsiębiorstwa (brak uwzględnienia w schemacie organizacyjnym, brak pracowników odpowiedzialnych wyłącznie za obsługę tej instalacji).

Obowiązek podatkowy w VAT będzie miał charakter mieszany, tj. w przypadku budynków wyszczególnionych w pkt 1 obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia licząc od dnia wydania, a w przypadku pozostałych składników majątku (budowli i infrastruktury towarzyszącej) oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu obowiązek powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przy czym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 - art. 8 ust. 3 ww. ust

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie sprzedawał część majątku Spółki tj.:

Oba wymienione składniki majątku nie spełniają kryterium wyodrębnienia finansowego (zakładu - oddziału samodzielnie sporządzającego bilans). Ponadto ewentualna sprzedaż wymienionych w pkt 1 składników majątku nie wiąże się z koniecznością zaprzestania lub nawet ograniczenia obecnej działalności przez wykorzystujące go oddziały Przedsiębiorstwa, a majątek ten może znaleźć szerokie zastosowanie przy wielu innych rodzajach aktywności gospodarczej. Z kolei majątek wymieniony w pkt 2 pomimo, iż stanowi zespół składników który jest kompletny i połączony w ten sposób, że służyć może jedynie do świadczenia usługi transportu wody (jego sprzedaż oznacza zaprzestanie tej działalności przez spółkę), to nie jest on nawet wyodrębnionym zakładem (oddziałem) w strukturze Przedsiębiorstwa (brak uwzględnienia w schemacie organizacyjnym, brak pracowników odpowiedzialnych wyłącznie za obsługę tej instalacji).

W świetle powyższego, w przypadku zbycia części majątku spółki, która nie stanowi zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans nie ma zastosowania wyłączenie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy, a transakcja ta jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zatem sprzedaż poszczególnych składników majątkowych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Zgodnie z cyt. art. 7 ust. 1 jako dostawa towarów oraz zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 pkt 1 stanowić będzie świadczenie usług w zależności od charakteru ww. składników będących przedmiotem sprzedaży. Do poszczególnych towarów lub usług zastosować należy odpowiednią stawkę podatku od towarów i usług lub zwolnienie wynikające z przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o podatku od towarów i usług lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Z kolei kwestię zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami rozstrzygają przepisy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w myśl, których zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Powyższe oznacza, iż do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 10 ww. ustawy w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11. Wyjątki zawarte w ust. 13 pkt 10 i 11 ustawy w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie mają zastosowania.

Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w przytoczonym przepisie, konieczne jest ustalenie czy miała miejsce dostawa budynku lub budowli, ustalenie terminu wydania przedmiotu umowy, ustalenie terminów otrzymania części zapłaty bądź jej całości, porównanie terminów otrzymania zapłaty oraz terminu wydania, zgodnie z treścią art. 19 ust. 1, 4 i 10 ustawy.

Reasumując sprzedaż poszczególnych składników majątku Wnioskodawcy, wyszczególnionych w pkt 1-2 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem odpowiedniej stawki podatku VAT lub zwolnienie wynikające z przepisów ustawy. Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu dostawy budynków powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30. dnia, licząc od dnia wydania. Z kolei w odniesieniu do budowli oraz prawa wieczystego użytkowania obowiązek podatkowy powstaje na zasadach określonych w art. 19 ust. 4 ustawy tj. z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wydania towaru.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Odnosząc się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 luty 2008 r. - sygn. akt III SA/Wa 934/07, który Wnioskodawca powołał we wniosku, należy zaznaczyć, iż wyrok ten wiąże w konkretnej sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Wyroki Sądu nie mają zatem mocy orzeczenia prawnego powszechnie obowiązującego i wiążą strony tylko w indywidualnej sprawie, w związku z którą zostały wydane.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku dochodowego zawarta zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.