IBPP3/443-3/09/ŁW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-3/09/ŁW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2008 r. (data wpływu 17 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego (dat wpływu 4 luty 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa własności dzieł sztuki na rzecz Banku, w zamian za zwolnienie z długu według zasad wynikających z art. 453 k.c. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu 4 luty 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa własności dzieł sztuki na rzecz Banku, w zamian za zwolnienie z długu według zasad wynikających z art. 453 k.c.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej zwany Bankiem) znajduje się w stanie likwidacji i nie prowadzi działalności bankowej. Dłużnikiem Wnioskodawcy, a zarazem podmiotem zależnym, w którym Bank posiada 100% udziałów, jest Spółka z o.o. w likwidacji (dalej zwana Spółką). Udziały Spółki zostały przejęte przez Bank na zasadzie przewłaszczenia jako zabezpieczenie spłaty zadłużenia. Za zgodą Banku Spółka w celu zwolnienia się częściowego z zobowiązania zamierza przenieść na jego rzecz własność obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego, których jest właścicielem (art. 453 k.c. -świadczenie zamiast wykonania). Fakt ten będzie udokumentowany fakturą VAT. Obrazy zostały nabyte przez Spółkę w latach 1990-1991.

Pismem z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu 4 lutego 2009 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek o wyczerpujące przedstawienie zdarzenia przyszłego.

Pierwsze dwa obrazy zostały zakupione przez Spółkę w dniu 19 marca 1991 r., ostatnie trzy w dniu 22 lipca 1991 r. Na 34 obrazy będące własnością Spółki tylko 3 obrazy nie pochodziły z zakupów dokonanych przez Spółkę. Te 3 obrazy zostały przekazane Spółce przez osobę, która w okresie od 10 sierpnia 1991 r. do 1 października 1991 r. sprawowała funkcję prezesa zarządu Spółki - w ramach umowy z 11 października 1999 r., która w ten właśnie sposób regulowała swoje zobowiązanie względem Spółki. Tzw. "kolekcja A" do 1 sierpnia 1991 r. znajdowała się w rezydencji zarządu Spółki skąd została przetransportowana do posiadłości prezesa. Z obrazami zostały przekazane przedmioty rzemiosła artystycznego. W obu rezydencjach obrazy i wyroby rzemiosła artystycznego były eksponowane w reprezentacyjnych pomieszczeniach. Kolekcja stanowiła później dowód rzeczowy w toczącym się postępowaniu w sprawie. Prokuratury Wojewódzkiej. Postanowieniem tej Prokuratury z 12 listopada 1992 r. złożono ją na przechowanie w Muzeum Narodowym.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 8 października 1999 r. Sądu Okręgowego ustalono, że Spółka jest właścicielem 31 obrazów i wyrobów rzemiosła artystycznego. Wyrokiem z 21 stycznia 2002 r. w sprawie Sądu Rejonowego nakazano zwrócić Spółce dowody rzeczowe zatrzymane do sprawy V Ds 162/91 z wyjątkiem 2 obrazów. Ostatecznie postanowieniami z dnia 8 listopada 2005 r., 26 października 2005 r. i 28 listopada 2007 r. (w sprawie...) orzeczono o zwrocie reszty obrazów. Dokładną chronologię wydarzeń w powyższej sprawie wraz z odpowiednimi dokumentami jej dotyczącymi Spółka przedstawiła w uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, który został zarejestrowany pod sygnaturą IBPP/443-1747/08/AS Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Informacji Podatkowej w Bielsku Białej). Wniosek Spółki dotyczy tej samej materii prawnej co niniejszy. Kolekcja "A" od listopada 1992 r. znajduje się w depozycie Muzeum Narodowego, obecnie w całości od 28 listopada 2007 r. do dyspozycji Spółki, przy czym trzeba podkreślić, że wyrok Sądu Okręgowego ustalał wartość kolekcji na dzień nabycia obrazów i wyrobów rzemiosła artystycznego (ex tunc). Odmawianie wydawania przez Sąd dowodów rzeczowych (ostatecznie wszystkie je wydano) poszkodowanemu też nie pozbawiło go prawa własności.

Obrazy i wyroby rzemiosła artystycznego nie były przez Spółkę wystawiane w swojej siedzibie po oddaniu ich na przechowanie Muzeum Narodowemu przez Prokuraturę Wojewódzką w sprawie, zabezpieczonych przez Urząd Ochrony Państwa już 24 września 1992 r. Nie było jednak przeszkód by zostały wystawione przez Muzeum Narodowe, w którym je przechowywano

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie własności dzieł sztuki przez Spółkę na rzecz Banku, będące w istocie spełnieniem świadczeń wobec wierzyciela, powinno być opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymieniona czynność będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ Spółce nie przysługiwało odliczenie podatku VAT od nabytych towarów (wtedy VAT jeszcze nie obowiązywał), oraz obrazy były użytkowane powyżej 6 miesięcy. Nadto, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 wymienionej wyżej ustawy, opodatkowaniem podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, naturalnie - odpłatne przeniesienie prawa (art. 7 ust. 1 ustawy).

Świadczenie zamiast wykonania służy wykonaniu zobowiązania. Nie jest zatem przeniesienie własności dzieł sztuki przez dłużnika na rzecz wierzyciela odpłatną dostawą towarów. Świadczenie zamiast wykonania nie jest również wymienione w art. 7 ust. 1-4 ustawy, który wymienia enumeratywnie przypadki traktowane na równi z dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

Pismem z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu 4 lutego 2009 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek wyczerpujące przedstawienie własnego stanowiska.

Nadto, nie sposób ograniczyć pojęcia "używalność dzieł sztuki" do możliwości ich wystawienia w siedzibie właściciela bądź poza nią. Tu trzeba podkreślić, że Spółka od dawna przygotowuje kolekcję do jej przejęcia przez Narodowy Bank Polski. Wnioskodawca po przejęciu tej kolekcji od Spółki w trybie art. 453 k.c. ma zamiar przekazać ją następnie w podobny sposób Narodowemu Bankowi Polskiemu tytułem częściowej spłaty swoich zobowiązań, na co już NBP wyraził zgodę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. ustawy czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez pojęcie towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Przeniesienie własności przez dłużnika na rzecz wierzyciela, będące w istocie spełnieniem świadczeń wobec wierzyciela, stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W wyniku powyższego przeniesienia praw własności wierzyciel rozporządza powyższym prawem jak właściciel. Powyższe przeniesienie ma także charakter odpłatny (art. 5 ust. 1 ww. ustawy), gdyż wyniku dobrowolnej umowy pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, dłużnik pomniejsza swoje zobowiązania wobec wierzyciela o wartość towarów co do których nastąpiło przeniesienie praw własności. Przeniesienie własności towarów w trybie art. 453 ustawy - Kodeks Cywilny stanowi odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Co do zasady odpłatna dostawa towarów jest opodatkowana 22% podatku z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 wspomnianej ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Stosownie do art. 43 ust. 2 ww. ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W myśl art. 15 ust. 1 wspomnianej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

W szczególności należy rozróżnić pojecie używania towarów od czerpania pożytków z prawa własności towaru. Znaczenia towaru używanego z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT nie odnosi się do wszystkich towarów, ale takich które są używane przez podatnika - użytkownika w okresie dłuższym niż pół roku od momentu nabycia prawa do rozporządzania wspomnianymi towarami jak właściciel. W tym wypadku czerpanie pożytków z praw własności, bądź potencjalne czerpanie pożytków z praw własności nie jest równoznaczne z pojęciem używania. Przedsiębiorca prowadzący działalność polegającą na handlu towarami nie używa wspomnianych towarów lecz czerpie pożytek z prawa własności do wspomnianych towarów. Niezależnie od długości posiadania powyższych towarów przez sprzedawcę nie staną się one nigdy towarami używanymi (przez sprzedawcę), jeśli nie zostaną użyte przez sprzedawcę w sposób przewidziany właściwością powyższego towaru. Dokonuje dostawy towaru używanego podmiot rozporządzający wspomnianym towarem jak właściciel jeżeli używał zgodnie z właściwością (przeznaczeniem) towaru przez okres dłuższy niż pół roku, zgodnie z art. 43 ust. 1 i 2 ww. ustawy.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca - Bank w likwidacji znajduje się w stanie likwidacji i nie prowadzi działalności bankowej. Dłużnikiem Wnioskodawcy, a zarazem podmiotem zależnym, w którym Bank posiada 100% udziałów, jest Spółka z o.o. w likwidacji. Udziały Spółki zostały przejęte przez Bank na zasadzie przewłaszczenia jako zabezpieczenie spłaty zadłużenia. Za zgodą Banku Spółka w celu zwolnienia się częściowego z zobowiązania zamierza przenieść na jego rzecz własność obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego, których jest właścicielem (art. 453 k.c. -świadczenie zamiast wykonania). Fakt ten będzie udokumentowany fakturą VAT. Obrazy zostały nabyte przez Spółkę w latach 1990-1991. Pierwsze dwa obrazy zostały zakupione przez Spółkę w dniu 19 marca 1991 r., ostatnie trzy w dniu 22 lipca 1991 r. Na 34 obrazy będące własnością Spółki tylko 3 obrazy nie pochodziły z zakupów dokonanych przez Spółkę. 3 obrazy zostały przekazane Spółce przez osobę, która w okresie od 10 sierpnia 1991 r. do 1 października 1991 r. sprawowała funkcję prezesa zarządu Spółki - w ramach umowy z 11 października 1999 r., która w ten właśnie sposób regulowała zobowiązanie względem Spółki. Tzw. "kolekcja A" do 1 sierpnia 1991 r. znajdowała się w rezydencji zarządu Spółki skąd została przetransportowana do posiadłości prezesa. Z obrazami zostały przekazane przedmioty rzemiosła artystycznego. W obu rezydencjach obrazy i wyroby rzemiosła artystycznego były eksponowane w reprezentacyjnych pomieszczeniach. Kolekcja stanowiła później dowód rzeczowy w toczącym się postępowaniu w sprawie. Prokuratury Wojewódzkiej. Postanowieniem tej Prokuratury z 12 listopada 1992 r. złożono ją na przechowanie w Muzeum Narodowym.

Przeniesienie praw własności w trybie art. art. 453 ustawy - Kodeks Cywilny stanowi odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Przeniesienie praw własności do tych dzieł spowoduje, że Bank będzie rozporządzał powyższymi dziełami jak właściciel. Jednocześnie w wyniku powyższego przeniesienia dłużnik za zgodą wierzyciela pomniejszy swoje wierzytelności. Wspomniane przeniesienie spełnia przesłankę aby uznać wspomnianą transakcje jako odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z wspomnianym art. 5 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego dokonanym przez Wnioskodawcę przedmiotowa kolekcja była nabywana począwszy od dnia 19 marca 1991 r. do 22 lipca 1991 r. Jednocześnie trzy obrazy które stanowią kolekcje zostały przekazane Spółce przez jej byłego prezesa późniejszym terminie. Spółka rozporządzała przedmiotowymi dziełami sztuki jak właściciel począwszy od momentów nabycia oraz przekazania wspomnianych wyżej elementów kolekcji. Obecnie Spółka posiada ww. kolekcję, ale nie użytkuje jej. Wspomniana kolekcja znajduje się w Muzeum Narodowym. Zgodnie z brzemieniem art. 43 ust. 2 towarem używanym jest taka ruchomość, która jest używana przez jej właściciela przez okres w dłuższy niż pół roku. Dzieła sztuki stanowią swego rodzaju przedmioty ozdobne. Używanie dzieł sztuki będzie związane więc z prezentacją powyższych dzieł jako ozdób. Powyższą prezentacje stanowi z pewnością wystawienie obrazów przez użytkownika (zawieszenie na ścianie, czy też w inny sposób wyeksponowanie powyższej kolekcji). Powyższe użytkowanie musi być wykonane przez samego właściciela. Jeżeli więc to nie właściciel używa dzieł sztuki (wystawia) to powyższe dzieła sztuki nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Właścicielem przedmiotowej kolekcji jest Spółka i tylko w wypadku gdyby Spółka użytkowała - wystawiała przedmiotową kolekcję przez okres dłuższy niż pół roku - wówczas dzieła sztuki oraz dzieła rzemiosła artystycznego byłyby towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 wspomnianej ustawy. Wspomniana kolekcja była używana do dnia 1 sierpnia 1991 r. W późniejszym okresie kolekcja była wystawiona w posiadłości prezesa Spółki. Należy więc uznać, że były one używane przez prezesa a nie przez Spółkę. Od dnia 12 listopada 1992 r. przedstawiona kolekcja jest przechowywana w Muzeum Narodowym. Spółka więc nie używa przedmiotowej kolekcji od 1 sierpnia 1991 r. Jedynym okresem w którym Spółka fizycznie mogła używać przedmiotową kolekcję jest okres pomiędzy nabyciem poszczególnych elementów kolekcji a wywiezieniem wspomnianej kolekcji do siedziby prezesa Spółki tj. od 19 marca 1991 r. do 1 sierpnia 1991 r.

Z powyższego wynika, że okres używania kolekcji przez Spółkę był krótszy niż 6 miesięcy. W związku powyższym dostawa powyższej kolekcji nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl