IBPP3/443-290/10/KO - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT przekazania majątku likwidacyjnego spółki z o.o. w formie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa jedynemu wspólnikowi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2010 r. (data wpływu 29 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku podatkowego od przekazania majątku likwidacyjnego spółki w formie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek, w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku podatkowego od przekazania majątku likwidacyjnego spółki w formie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Wnioskodawca"), zgodnie z przyjętą strategią biznesową, prowadzić będzie działalność w budynku wynajmowanym od zależnej kapitałowo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której Wnioskodawca będzie jedynym udziałowcem (dalej "Spółka"). Budynek oraz grunt, na którym posadowiony będzie budynek będą własnością Spółki (dalej "Nieruchomość"). Wnioskodawca zakłada przy tym, że składniki majątkowe, w tym Nieruchomość, nie będą objęte przez Spółkę jako zespół składników stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy - Kodeks cywilny (dalej "przedsiębiorstwo") lub jego zorganizowaną część (dalej "ZCP") w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej "u.p.d.o.p.").

W sytuacji, jeśli z określonych względów biznesowych w przyszłości (restrukturyzacja grupy, analiza kosztów prowadzenia działalności), Wnioskodawca podejmie decyzję o likwidacji stanowiącej jej własność Spółki, Nieruchomość wraz z innymi aktywami zostanie przejęta na własność Wnioskodawcy poprzez przejęcie majątku likwidacyjnego Spółki.

W ramach przedstawionej powyżej sytuacji możliwe są dwa zdarzenia przyszłe.

Zdarzenie przyszłe Nr 2.

Brana jest pod uwagę ewentualność, że w trakcie postępowania likwidacyjnego Wnioskodawca przejmie wszystkie istniejące w momencie likwidacji zobowiązania Spółki, jak również (w momencie przejęcia majątku polikwidacyjnego) wstąpi we wszystkie umowy handlowe zawarte z kontrahentami przez Spółkę.

Innymi słowy, nie można w chwili obecnej wykluczyć, iż poprzez zawarcie odpowiednich umów, Wnioskodawca w trakcie procesu likwidacji przejmie w znaczeniu ekonomicznym i prawnym wszystkie zobowiązania ciążące na Spółce z tytułu prowadzonego przez nią przed wszczęciem procesu likwidacyjnego. W rezultacie zabezpieczone zostaną interesy wierzycieli Spółki. Natomiast majątek i inne elementy przedsiębiorstwa Spółki nie zostaną upłynnione, lecz w całości przekazane Wnioskodawcy (jako wyłącznemu udziałowcowi) po zakończeniu procedury likwidacyjnej.

W efekcie powyższego scenariusza, w posiadaniu Wnioskodawcy znalazłoby się całe przedsiębiorstwo Spółki. Jako, że Wnioskodawca objąłby w tej sytuacji nie tylko majątek rzeczowy likwidowanej Spółki, ale także stałby się stroną umów handlowych oraz przejąłby wszelkie inne istotne elementy działalności Spółki - to w takiej sytuacji Wnioskodawca zakłada, że majątek likwidacyjny Spółki stanowić będzie przedsiębiorstwo (w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego, dalej "K.C.") będące zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (czyli przeniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. jako majątku polikwidacyjnego (w sytuacji, w której okazałoby się, że majątek likwidacyjny stanowić będzie jednak przedsiębiorstwo/zorganizowaną część przedsiębiorstwa na dzień likwidacji).

Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku od towarów i usług należnego

o podatek VAT, naliczony przy nabyciu rzeczowych składników majątkowych (w tym Nieruchomości) w drodze aportu jako transakcji opodatkowanej VAT, niestanowiących

w momencie aportu przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Spółka nie będzie odliczała podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia powyższych składników majątkowych (w tym Nieruchomości) w drodze aportu w sposób określony w art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W opisanym zdarzeniu przyszłym, przekazanie majątku likwidacyjnego Spółki w formie przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. na rzecz Wnioskodawcy nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualne przekazanie przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie majątku likwidacyjnego Spółki nie spowoduje powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego na podstawie ustawy VAT. Wnioskodawca uważa, iż w odniesieniu do zbywcy przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przepisy tej ustawy (zgodnie z art. 6 pkt 1) nie mają zastosowania do takiej operacji zarówno w zakresie powstania obowiązku zapłaty VAT należnego, jak i modyfikacji prawa do odliczenia VAT naliczonego (art. 91 ust. 9).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Stwierdzenie, iż przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania oznacza, iż bez względu na kwalifikację transakcji zbycia w podatku VAT, gdy przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa, dane zdarzenie nie powoduje powstania obowiązku podatkowego na podstawie tej ustawy (ani też innych skutków, dla zbywającego). Zatem, jeśli przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa, to transakcja ta nie wywołuje skutków w postaci opodatkowania VAT.

Z uwagi na fakt, że ustawa VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa, dla potrzeb ww. ustawy, należałoby odwołać się do art. 55¹ Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej jako "K.C."), według którego przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Przytoczony przepis zawiera również przykładowy katalog składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, tj.;

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, aby można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa, musi nastąpić przeniesienie wszystkich składników wymaganych do realizacji zadań gospodarczych danego przedsiębiorstwa.

W chwili obecnej Wnioskodawca nie może wykluczyć, że majątek likwidacyjny Spółki przekazany Wnioskodawcy będzie miał formę przedsiębiorstwa, definiowanego zgodnie z przepisami k.c. lub formę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, niezależnie od wygaszenia działalności spółki jako bytu prawnego w rozumieniu K.S.H., z ekonomicznego i prawnego punktu widzenia, podział majątku likwidacyjnego polegający na przeniesieniu na własność jedynego wspólnika (udziałowca) wszystkich składników przedsiębiorstwa, które będzie kontynuować działalność należy uznać za zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ K.c., zakładając, iż przekazanie przedsiębiorstwa udziałowcowi w ramach procesu likwidacji (a nie po jej zakończeniu, jako efekt likwidacji). W myśl art. 6 ust 1 ustawy o VAT, wskazane zbycie nie będzie podlegało ustawie VAT i nie spowoduje powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Identyczny skutek wystąpi w sytuacji przekazania majątku likwidacyjnego stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Powyższą argumentację potwierdzają stanowiska organów podatkowych, m.in. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 grudnia 2008 r. (sygn. IPPP1/443-1956/08-2/BS) oraz postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim z 15 lutego 2006 r., sygn. PP/443-7/2006 oraz postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 12 grudnia 2006 r., sygn. 1471/NUR1/443-355/1/06/AP.

Mając na uwadze powyższą argumentację, Wnioskodawca działając w imieniu Spółki, jako podmiotu, którego zawiązanie planuje w przyszłości - zgodnie z art. 14n Ordynacji podatkowej wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska w powyższym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest jedynym udziałowcem w spółce z o.o. W sytuacji, jeśli Wnioskodawca podejmie decyzję o likwidacji stanowiącej jej własność Spółki, brana jest pod uwagę ewentualność, że w trakcie postępowania likwidacyjnego Wnioskodawca przejmie wszystkie istniejące w momencie likwidacji zobowiązania Spółki, jak również (w momencie przejęcia majątku polikwidacyjnego) wstąpi we wszystkie umowy handlowe zawarte z kontrahentami przez Spółkę. Wnioskodawca w trakcie procesu likwidacji przejmie w znaczeniu ekonomicznym i prawnym wszystkie zobowiązania ciążące na Spółce z tytułu prowadzonego przez nią przed wszczęciem procesu likwidacyjnego. W rezultacie zabezpieczone zostaną interesy wierzycieli Spółki. Natomiast majątek i inne elementy przedsiębiorstwa Spółki nie zostaną upłynnione, lecz w całości przekazane Wnioskodawcy (jako wyłącznemu udziałowcowi) po zakończeniu procedury likwidacyjnej. Zatem majątek likwidacyjny Spółki stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zasady i tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Postępowanie likwidacyjne, prowadzone w celu rozwiązania spółki z przyczyn wskazanych w ustawie K.s.h., ma na celu uregulować stosunki majątkowe spółki wobec jej wspólników i wierzycieli oraz doprowadzić do ostatecznego wykreślenia spółki z rejestru i zakończenia jej bytu prawnego (art. 272 K.s.h.). Stosownie do art. 275 § 2 K.s.h. w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań. Majątek spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu jej wierzycieli dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i 3 K.s.h.).

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, iż podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności, Wnioskodawca przejmie wszystkie istniejące w momencie likwidacji zobowiązania Spółki jak również wstąpi we wszystkie umowy handlowe zawarte z kontrahentem. W rezultacie Wnioskodawca zakłada, że przejmowany majątek Spółki stanowił będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego zostaną spełnione to transakcja ta nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ustawodawca nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług wprowadził od dnia 1 grudnia 2008 r. w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT definicję "zorganizowanej części przedsiębiorstwa".

Zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przytoczonej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

Zgodnie z pierwszym z ww. wymagań, dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa konieczne jest, by składały się nań zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, w tym zobowiązania.

W związku z powyższym przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa wówczas, gdy w wyniku transakcji nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejmuje funkcję gospodarczą zbywcy. Z definicji tej wynika, że nie jest istotne wyczerpanie zespołu składników określonych w definicji z art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Każde bowiem przedsiębiorstwo i jego zorganizowana część ma swoją wyłączną specyfikę.

Kolejnym warunkiem uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest jego organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze).

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy o VAT organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

Dlatego należy uznać, że nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy.

Ponadto należy zauważyć, że nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić również należy, iż tak rozumiane przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż opisana przez Wnioskodawcę czynność przekazania majątku likwidacyjnego (tj. przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) jedynemu wspólnikowi nie mieści się w definicji dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1, jak i również w definicji usług art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT.

A zatem, przekazanie w ramach procesu likwidacji majątku likwidacyjnego Spółki polegające na przeniesieniu wszystkich składników tego majątku, o ile faktycznie będą one stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na własność jedynego udziałowca należy uznać za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo zauważa się, że niniejsza interpretacja nie dokonuje oceny czy majątek likwidacyjny Spółki będzie stanowił przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa jak również nie odnosi się do korekty dokonywanej na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy o VAT przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja traci swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przekazania składników majątku nietworzących przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.