IBPP3/443-280/09/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2009 r. (data wpływu 7 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania opłaty eksploatacyjnej za garaże - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania opłaty eksploatacyjnej za garaże.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W zasobach Spółdzielni znajduje się 251 garaży, przydzielonych na podstawie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Ta forma własności obowiązuje również w obecnym czasie. Za garaże te Spółdzielnia nalicza i odprowadza podatek od nieruchomości i od niektórych garaży opłatę za wieczyste użytkowanie gruntów. Właścicielom spółdzielczych własnościowych praw do garaży, wartość podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów spółdzielnia wkalkulowała w wartość stawki eksploatacyjnej, nazywanej "opłata administracyjna". Od całej opłaty administracyjnej Spółdzielnia nalicza i odprowadza 22% VAT.

Jednak część właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do garaży kwestionuje prawidłowość postępowania spółdzielni w zakresie włączania podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów do stawki eksploatacyjnej (tzw. opłaty administracyjnej). Ich zdaniem podatek od nieruchomości i opłata za wieczyste użytkowanie gruntów powinny stanowić odrębne pozycje w naliczeniach za garaż i nie powinno się od nich naliczać podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo włączając w kwotę stawki eksploatacyjnej za garaże (opłata administracyjna) wartość podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów oraz nalicza od całości tak skalkulowanej stawki podatek VAT. Czy też wartości dotyczące podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów powinny być wykazane w odrębnych pozycjach naliczeń za garaże i od tych pozycji nie powinien być naliczany podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, pobierane przez Spółdzielnię kwoty podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów dotyczące garaży stanowią dla Spółdzielni część świadczonej odpłatnie usługi na rzecz właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do garaży i powinny stanowić element kalkulacyjny stawki opłaty eksploatacyjnej od garaży, która dla Spółdzielni stanowi obrót podlegający opodatkowaniu 22% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 tej ustawy).

Zgodnie z zapisem art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 129 ust. 1.

Treść powołanego wyżej zapisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że to nie odpłatność sama w sobie podlega opodatkowaniu lecz świadczenie, za które odpłatność przysługuje.

Podstawowe czynności, które podlegaja opodatkowaniu - tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług - musza mieć charakter odpłatny. Odpłatność oznacza w tym przypadku wykonanie ich za wynagrodzeniem.

Cecha "odpłatności" była przedmiotem licznych orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Opierając się na jego dorobku, można wysnuć pewne wnioski o charakterze generalnym dotyczące znamienia odpłatności dostawy towarów oraz świadczenia usług.

Przede wszystkim wskazać należ, że pomiędzy otrzymana zapłatą a wykonanym świadczeniem (dostawa towarów czy też usługą) powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniami na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie.

Wskazać również należy, że zapłata musi mieć konkretny wymiar. Wynagrodzenie musi być konkretna wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Zapłata nie musi oznaczać uzyskania przez dostawcę czy też świadczeniodawcę faktycznego zysku. Uzyskanie od świadczeniobiorcy zapłaty, która ca najwyżej pokrywa jedynie koszty, oznacza, że dane świadczenie ma charakter odpłatny.

Zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni z zastrzeżeniem art. 5.

Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.

Powołany art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. wskazuje zakres powinności na rzecz spółdzielni należnych od jej członków, czy też nie będących członkami właścicieli lokali lub posiadających spółdzielcze własnościowe prawa do lokali - zakreślonych zgodnie z postanowieniami statutu.

Ponieważ wydatki, jakie Spółdzielnia Mieszkaniowa ponosi z tytułu eksploatacji i utrzymania obiektów, o których mowa w cyt. wyżej przepisach art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych obejmują podatek od nieruchomości oraz opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów, kwoty te są zaliczane do kosztów, o których mowa w przywołanych wyżej przepisach ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, do którego ponoszenia zobowiązane są również osoby posiadające tytuł prawny do garaży.

Tym samym kwota ta powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na takich samych zasadach jak pozostałe koszty, którymi Wnioskodawca obciąża:

* członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali,

* członków spółdzielni, będących właścicielami lokali,

* właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni,

* osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali

na podstawie art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Bowiem zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z cytowanego powyżej przepisu wynika, że podstawą opodatkowania przy pobieraniu opłat eksploatacyjnych za garaże przydzielonych na podstawie własnościowego prawa do lokalu jest cała kwota należna z tytułu świadczonej usługi obejmująca kwotę stanowiącą równowartość podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu.

Wobec powyższego kwota podatku od nieruchomości oraz opłata za użytkowanie wieczyste gruntu dotycząca garaży jako część kosztu utrzymania lokalu użytkowego, podobnie jak inne opłaty dotyczące tego lokalu użytkowego, pobierane przez Spółdzielnię Mieszkaniową, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 22%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.