IBPP3/443-28/10/IK - Powstanie obowiązku podatkowego w związku z wniesieniem aportu do spółki komandytowej lub jawnej w postaci nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 20 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-28/10/IK Powstanie obowiązku podatkowego w związku z wniesieniem aportu do spółki komandytowej lub jawnej w postaci nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 21 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu 8 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku z wniesieniem aportu do spółki komandytowej lub jawnej w postaci nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu 8 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku z wniesieniem aportu do spółki komandytowej lub jawnej w postaci nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, który prowadzi działalność opodatkowaną VAT, jest właścicielem nieruchomości.

Spółka zamierza zawiązać spółkę osobową prawa handlowego, np. komandytową lub jawną (dalej. SpK), w której Spółka zostanie wspólnikiem. Po zawiązaniu SpK Spółka zamierza wnieść nieruchomość w formie wkładu niepieniężnego do SpK. Wartość wnoszonej przez Spółkę nieruchomości określona zostanie w umowie spółki (i/lub zmianie umowy spółki). Spółka przewiduje przy tym, że wartość rynkowa nieruchomości określona na dzień wniesienia ich do SpK będzie wyższa od wartości księgowej nieruchomości ujawnionej w księgach Spółki.

Jednocześnie, Spółka planuje dokonać rozliczenia omawianej transakcji wniesienia aportem nieruchomości do SpK w taki sposób, by wynagrodzenie otrzymane przez Spółkę w związku z wniesieniem wkładu składało się w części z otrzymanego ogółu praw i obowiązków ("udziału"), a w części ze środków pieniężnych odpowiadających wartości podatku VAT należnego po stronie Spółki w związku z wniesieniem aportu (a nie w całości z otrzymanego "udziału" w odpowiedniej wartości). W szczególności, zgodnie z planowanym rozliczeniem:

*

wartość otrzymanego przez Spółkę "udziału" w SpK odpowiadać będzie wartości netto nieruchomości wnoszonej przez Spółkę w formie wkładu niepieniężnego, natomiast

*

kwota VAT należnego z tytułu omawianej transakcji (wniesienie nieruchomości aportem będzie podlegało opodatkowaniu VAT, zależnie statusu nieruchomości - z mocy prawa lub na skutek złożenia odpowiednich oświadczeń właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przez strony transakcji), wynikająca z odpowiedniej faktury VAT wystawionej przez Spółkę, uregulowana zostanie przez SpK na rzecz Spółki w formie pieniężnej.

SpK zamierza wykorzystywać przedmiotową nieruchomość nabytą w drodze aportu od Spółki w działalności opodatkowanej VAT lub sprzedać nieruchomość wniesioną przez Spółkę w ramach aportu.

W omawianym przypadku do wydania nieruchomości dochodzi z momentem złożenia przez Spółkę oświadczenia o wniesieniu wkładu i dokonania odpowiednich zmian w umowie spółki.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem ewentualnego aportu do SpK będzie budynek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, obowiązek podatkowy w VAT związany z czynnością wniesienia aportem nieruchomości do SpK powstanie zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy o VAT, z uwzględnieniem art. 19 ust. 15 ustawy o VAT, tj. w momencie otrzymania przez Spółkę zapłaty za dokonaną czynność wniesienia wkładu, czyli:

a.

w stosunku do odpowiedniej części obejmującej wartość otrzymanego przez Spółkę "udziału" w SpK w momencie złożenia przez Spółkę oświadczenia o wniesieniu wkładu do SpK oraz

b.

w części obejmującej wartość odpowiadającą kwocie VAT związanego z aportem z chwilą otrzymania tej pozostałej części zapłaty, nie później niż 30 dnia, licząc od dnia wydania.

Czy w sytuacji, gdy przedstawione w powyższym pytaniu stanowisko Spółki jest prawidłowe, to czy w świetle powyżej przedstawionego stanu faktycznego Spółka będzie uprawniona do wystawienia jednej faktury dokumentującej zdarzenie i opiewającej na całą wartość transakcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w VAT dla czynności wniesienia nieruchomości powstanie po stronie wnoszącego wkład do SpK zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy o VAT, tj. w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z uwzględnieniem art. 19 ust. 15 ustawy o VAT, zgodnie z którym otrzymanie części zapłaty (ceny) powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Z uwagi na specyficzny charakter zapłaty przy aportach do spółek osobowych stwierdzić należy, że otrzymanie zapłaty, w odpowiedniej części obejmującej wartość otrzymanego przez Spółkę "udziału" w SpK, w zamian za czynność wniesienia wkładu do spółki osobowej, tj. uzyskanie udziału w prawach i obowiązkach tej spółki, nastąpi w tym przypadku jednocześnie z wniesieniem wkładu, tj. z chwilą złożenia oświadczenia wspólnika wnoszącego wkład do spółki osobowej oraz zmiany umowy SpK. Zgodnie bowiem z art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu.

Tytułem przykładu, przy założeniu, że całkowita kwota należna od SpK z tytułu aportu wynosi 122 i składa się na nią wartość netto wnoszonej aportem nieruchomości (100) oraz wartość odpowiadająca kwocie VAT związanej z dokonaniem czynności aportu pokrywana w postaci środków pieniężnych (22), to z chwilą wniesienia wkładu (złożenia oświadczenia wspólnika wnoszącego wkład do spółki osobowej) powstanie obowiązek podatkowy jedynie w odniesieniu do kwoty 81,97, a podatek wyliczony z zastosowaniem właściwej stawki, tj 22% wyniesie w takim wypadku 18,03. W konsekwencji obowiązek podatkowy powstanie w takim przypadku od kwoty netto 81,97, czyli należny podatek VAT wyniesie 18,03, co daje łącznie kwotę brutto 100.

Z kolei, w stosunku do pozostałej części wynagrodzenia, tj. części odpowiadającej wartości VAT związanego z aportem, tj. wartości 22, której płatność następuje w środkach pieniężnych, obowiązek podatkowy powstanie w ocenie Spółki z chwilą otrzymania pozostałej części zapłaty, tj. kwoty pieniężnej w tej wysokości, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wydania nieruchomości. W konsekwencji obowiązek podatkowy powstanie od kwoty netto 18,03, czyli należny podatek VAT wyniesie 3,97, co daje łącznie kwotę brutto 22.

W związku z powyższym w ocenie Spółki momentem determinującym powstanie obowiązku podatkowego w VAT po stronie Spółki z tytułu czynności wniesienia nieruchomości aportem do SpK będzie z jednej strony, w stosunku do odpowiedniej części wynagrodzenia obejmującej wartość otrzymanego przez Spółkę "udziału" w SpK, moment złożenia przez Spółkę oświadczenia o wniesieniu wkładu i dokonania odpowiednich zmian w umowie spółki, oraz z drugiej strony, w stosunku do pozostałej części zapłaty w wartości odpowiadającej kwocie VAT związanego z aportem, moment otrzymania pozostałej części zapłaty (kwoty pieniężnej odpowiadającej VAT związanego z aportem), nie później niż 30 dnia od dnia wydania.

Zgodnie z § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia, w przypadku m.in. transakcji dostawy, których przedmiotem są lokale lub budynki fakturę wystawia się nie później, niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. Ponieważ w omawianym przypadku do wydania nieruchomości dochodzi z momentem złożenia przez Spółkę oświadczenia o wniesieniu wkładu i dokonania odpowiednich zmian w umowie spółki, to obowiązek podatkowy z tytułu omawianej transakcji powstanie najpóźniej 30 dnia od dnia wydania nieruchomości, a zatem Spółka może udokumentować całość transakcji nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. W rezultacie Spółka może udokumentować całość przedmiotowej transakcji poprzez wystawienie faktury VAT w dniu, w którym dochodzi do wydania nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W kwestii powstania obowiązku podatkowego w związku z wniesieniem w formie aportu nieruchomości należy wskazać, że:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wniesienie aportu jest dostawą towarów, zważywszy na fakt, że mamy w tym przypadku do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel, lub też świadczeniem usług. Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy dostawa ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Na gruncie Kodeksu spółek handlowych przyjęcie, że objęcie udziałów w spółce w zamian za aport stanowi odpłatność, nie byłoby możliwe. Jednak tak jak ustawa o VAT odrywa się od konstrukcji prawa cywilnego, tak wydaje się w pełni zasadne rozpatrywanie odpłatności jedynie na gruncie ustawy o VAT. Z jej przepisów, a także z orzecznictwa ETS wynika, że odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju. Nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu nie jest świadczeniem pod tytułem darmym. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar dokonać dostawy towarów tj. wnieść aport w postaci nieruchomości (budynku) do spółki komandytowej lub jawnej.

W przedmiotowej kwestii należy rozpatrzyć moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej lub jawnej w postaci nieruchomości. W tej sytuacji obowiązek podatkowy powstanie w sposób określony w art. 19 ust. 10 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że ustawodawca w szczególny sposób uregulował powstanie obowiązku podatkowego w przypadku dostawy budynków i lokali. Obowiązek podatkowy powstaje wówczas w dacie otrzymania całości lub części zapłaty, jeżeli natomiast zapłata nie nastąpiła, obowiązek podatkowy powstanie z upływem 30. dnia licząc od dnia wydania nieruchomości.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka zamierza zawiązać spółkę osobową prawa handlowego, np. komandytową lub jawną (dalej: SpK). Po zawiązaniu SpK Wnioskodawca zamierza wnieść nieruchomość (budynek) w formie wkładu niepieniężnego do SpK. Spółka planuje dokonać rozliczenia omawianej transakcji wniesienia aportem nieruchomości do SpK w taki sposób, by wynagrodzenie otrzymane przez Spółkę w związku z wniesieniem wkładu składało się w części z otrzymanego ogółu praw i obowiązków ("udziału"), a w części ze środków pieniężnych odpowiadających wartości podatku VAT należnego po stronie Spółki w związku z wniesieniem aportu (a nie w całości z otrzymanego "udziału" w odpowiedniej wartości).

Stosownie do art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94 poz. 1037 z późn. zm.), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Natomiast, zgodnie z art. 22 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.

Umowa spółki komandytowej powinna zawierać, według art. 105 ww. Kodeksu:

1.

firmę i siedzibę spółki,

2.

przedmiot działalności spółki,

3.

czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony,

4.

oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość,

5.

oznaczony kwotowo zakres odpowiedzialności każdego komandytariusza wobec wierzycieli (sumę komandytową).

W przypadku umowy spółki jawnej - w myśl art. 25 cyt. Kodeksu, powinna ona zawierać:

1.

firmę i siedzibę spółki,

2.

określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość,

3.

przedmiot działalności spółki,

4.

czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony.

Umowa spółki komandytowej powinna być zawarta w formie aktu notarialnego (art. 106 cyt. Kodeksu).

Na mocy art. 23 Kodeksu spółek handlowych w przypadku spółki jawnej, umowa powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.

W myśl art. 109 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Osoby, które działały w imieniu spółki po jej zawiązaniu, a przed jej wpisem do rejestru, odpowiadają solidarnie.

W odniesieniu do spółki jawnej - według art. 251 § 1 i § 2 ww. Kodeksu, spółka jawna powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Osoby, które działały w imieniu spółki po jej zawiązaniu, a przed jej wpisaniem do rejestru, za zobowiązania wynikające z tego działania odpowiadają solidarnie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż spółka komandytowa, podobnie jak spółka jawna, powstaje nie z chwilą zawarcia umowy spółki, ale po spełnieniu dodatkowych obowiązków (zgłoszenie, złożenie uwierzytelnionych podpisów osób reprezentujących spółkę) z chwilą wpisu do rejestru.

Z chwilą wpisu, spółka komandytowa staje się podmiotem prawa i przedsiębiorcą. Podmiotowość prawna spółki nie oznacza jej osobowości prawnej, jednakże posiada takie atrybuty, jak: zdolność prawną, zdolność do czynności prawnych, zdolność sądową pozwalającą na samodzielne występowanie w obrocie pod własną firmą. Powstanie spółki wiąże się z wpisem do rejestru. Wpis ma charakter konstytutywny.

Przed wpisem do rejestru, a po zawiązaniu spółki mamy już do czynienia z określoną konstrukcją prawną. Nie oznacza to, że ma ona podmiotowość prawną, ale przyjąć można, że jest ona formą przedspółki komandytowej (lecz nie spółki w organizacji).

Zobowiązanie do wniesienia wkładów do spółki jest powinnością zarówno komplementariuszy, jak i komandytariuszy. Obowiązuje zasada, że przedmiotem wkładu komplementariusza mogą być: przeniesienie lub obciążenie własności rzeczy lub innych praw, a także dokonywanie innych świadczeń na rzecz spółki. Przedmiotem wkładu mogą być:

1.

prawa, których wartość majątkową można określić,

2.

prawa zbywalne,

3.

możliwość ustanowienia prawa,

4.

zdolność poddania egzekucji,

5.

dokonywanie świadczeń i pracy na rzecz spółki.

Na mocy art. 103 Kodeksu spółek handlowych, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W związku z powyższym, do spółki komandytowej będą miały zastosowanie przepisy art. 48 i 49 Kodeksu spółek handlowych, odnoszące się do spółki jawnej.

W myśl tych przepisów w razie wątpliwości uważa się, że wkłady wspólników są równe. Wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki.

Prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę. Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść tytułem wkładu do spółki rzeczy inne niż pieniądze na własność lub do używania, wówczas do jego obowiązku świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotu świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży lub o najmie.

Stosownie do art. 107 § 1 Kodeksu spółek handlowych, jeżeli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub w części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport), jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie niepieniężne.

Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Wspólnik nie jest uprawniony ani zobowiązany do podwyższenia umówionego wkładu (art. 50 § 1 i § 2 cyt. Kodeksu).

Na podstawie ww. przepisów należy przyjąć, że mamy do czynienia z wyraźną normą, której skutkiem jest uznanie, że prawa, które wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki, uznaje się za przeniesione na spółkę. Zobowiązanie wspólnika w umowie spółki co do wniesienia wkładów oznacza, że z tą chwilą są one własnością spółki. W przypadku przeniesienia na spółkę własności nieruchomości konieczna jest forma aktu notarialnego. Spółka ma prawo żądania wydania danego prawa, jak również pożytków, które ono niesie. Zatem również z chwilą zawarcia umowy spółki wspólnik uzyskuje korzyść (benefit) w postaci udziałów w tej spółce. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług powyższe oznacza, iż w dacie zawarcia umowy spółki komandytowej lub w dacie zmiany tej umowy w związku z przystąpieniem wspólnika do istniejącej spółki, wspólnik otrzymuje zapłatę (udziały) w zamian za wniesiony wkład rzeczowy (aport).

Jak wskazano wyżej wniesienie aportu jest czynnością odpłatną, zaś wynagrodzenie wspólnika stanowią udziały w spółce komandytowej wydane w zamian za wniesiony majątek w postaci budynku w dacie zawarcia umowy spółki.

W związku z powyższym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieruchomości, o której mowa wyżej, powstanie w dacie zmiany istniejącej umowy spółki, zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty za wniesioną nieruchomość, nie później jednak niż 30. dnia licząc od dnia wydania, z uwzględnieniem art. 19 ust. 15 cyt. ustawy.

Zapłata częściowa za wniesiony wkład niepieniężny (budynek) w postaci objęcia udziałów w spółce komandytowej nastąpi w dacie zmiany istniejącej umowy spółki. Zatem odpowiednio w tej części powstanie obowiązek podatkowy w powyżej wskazanej dacie. Natomiast w odniesieniu do pozostałej części odpowiadającej kwocie VAT obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania pozostałej kwoty, nie później jednak niż 30. dnia licząc od dnia wydania nieruchomości. Jak wskazał Wnioskodawca do wydania nieruchomości dochodzi w momencie złożenia przez Spółkę oświadczenia o wniesieniu wkładu i dokonania odpowiednich zmian w umowie spółki, zatem obowiązek podatkowy powstanie nie później niż 30. dnia od dnia wydania nieruchomości.

W kwestii udokumentowania czynności wniesienia aportu w postaci budynku fakturą VAT należy wskazać:

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ww. przepis nakłada na podatnika obowiązek dokumentowania sprzedaży fakturą VAT.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumieć należy odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wskazano powyżej, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów.

Zatem czynność wniesienia aportu (którego przedmiotem jest budynek) do spółki komandytowej bądź jawnej winna być udokumentowana fakturą VAT.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 oraz § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W przypadku dostawy budynków przepisami § 11 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia określono szczególny termin wystawienia faktury VAT dokumentującej tą czynność.

Zgodnie z tym przepisem w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 15 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Ww. faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Zatem Spółka może udokumentować całość transakcji nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. W rezultacie Spółka może udokumentować całość przedmiotowej transakcji poprzez wystawienie faktury VAT w dniu, w którym dochodzi do wydania nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto zauważa się, że ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania wniesienia aportu do spółki komandytowej lub jawnej w postaci nieruchomości za odpłatną dostawę towarów, w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności wniesienia aportu niepieniężnego do spółki komandytowej lub jawnej i w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej otrzymanie wkładu niepieniężnego (aportu) oraz w kwestii podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od czynności cywilnoprawnych zostały zawarte w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl