IBPP3/443-269/09/KO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-269/09/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 31 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zaliczki związanej z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zaliczki związanej z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) dokonuje zakupów materiałów, towarów, urządzeń w krajach Unii Europejskiej. W zależności od wzajemnych ustaleń zawartych w umowach, kontraktach, zamówieniach Spółka jest zobowiązana do dokonania wpłat określonych kwot zaliczek przed dokonaniem dostawy. Przed terminem dokonania wpłaty Spółka otrzymuje od kontrahentów z UE faktury które w treści zawierają informację, że dotyczą wpłaty zaliczki w określonej kwocie i określonym terminie. Na podstawie otrzymanych faktur Spółka dokonuje płatności. Po dokonaniu płatności przez Spółkę, Spółka nie otrzymuje już od kontrahentów zagranicznych kolejnych faktur zaliczkowych gdyż dla nich te faktury są fakturami zaliczkowymi. Faktura końcowa (rozliczeniowa) otrzymana od kontrahenta zagranicznego wystawiona jest na różnicę pomiędzy wartością dostawy a wpłaconymi zaliczkami. Faktura ta w treści zawiera informacje o wartości dostawy, wystawionych fakturach na zaliczki, kwotach zaliczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy otrzymane od kontrahenta zagranicznego z UE faktury zaliczkowe na podstawie których Spółka dokonuje płatności rodzą obowiązek podatkowy z tytułu WNT w dacie ich wystawienia.

Czy otrzymane od kontrahenta zagranicznego z UE faktury zaliczkowe na podstawie których Spółka dokonuje płatności rodzą obowiązek podatkowy z tytułu WNT w dacie dokonania płatności zaliczki przez Spółkę.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymanych od kontrahentów zagranicznych z UE faktur zaliczkowych wystawionych przed dokonaniem wpłaty zaliczki przez Spółkę należy w dacie wystawienia takiej faktury rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu WNT. Dla kontrahentów zagranicznych te faktury spełniają wymogi faktur zaliczkowych w związku z tym Wnioskodawca uważa, że Spółka nie może ich kwestionować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.).

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Stosownie do art. 20 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 20 ust. 7 ustawy o VAT przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju.

W ocenie tut. organu, z powołanych wyżej zapisów art. 20 wynika, że ustawodawca wyraźnie oddzielił sytuacje, w których nabywca dokonuje zapłaty części lub całości należności przed dokonaniem dostawy, a dostawca potwierdza ten fakt wystawiając fakturę potwierdzającą otrzymanie całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru, od sytuacji gdy przed dokonaniem dostawy kontrahent zagraniczny wystawia fakturę z żądaniem zapłaty całości lub części wartości realizowanej dostawy. W przypadku wystawienia faktur zaliczkowych przez podatnika podatku od wartości dodanej istotna jest kolejność zdarzeń. Najpierw przyszły nabywca dokonuje wpłaty zaliczki, a następnie zagraniczny kontrahent wystawia fakturę potwierdzającą jej otrzymanie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przed terminem dokonania wpłaty Spółka otrzymuje od kontrahentów z UE faktury, które w treści zawierają żądanie wpłaty zaliczki w określonej kwocie i określonym terminie. Na podstawie otrzymanych faktur zaliczkowych Spółka dokonuje płatności. Natomiast faktura końcowa (rozliczeniowa) otrzymana od kontrahenta zagranicznego wystawiona jest na różnicę pomiędzy wartością dostawy a wpłaconymi zaliczkami. Faktura ta w treści zawiera informację o wartości dostawy, wystawionych fakturach na zaliczki, kwotach zaliczek.

Analiza opisanego zdarzenia przyszłego w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do wniosku, że otrzymane przed wpłatą zaliczki faktury nie dokumentują żadnego zdarzenia gospodarczego podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie wystawienie ww. faktur nie spowodowało dla Spółki powstania obowiązku podatkowego z tytułu zaliczki w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

Natomiast faktura końcowa (rozliczeniowa) dokumentująca dokonanie dostawy przez zagranicznego kontrahenta skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego odpowiednio w trybie art. 20 ust. 6 ustawy o VAT, jeżeli została wystawiona przed terminem, o którym mowa w art. 20 ust. 5 powołanej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl