IBPP3/443-263/09/ABi

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2009 r. (data wpływu 2 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu 27 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu 27 maja 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 18 maja 2009 r. znak IBPP3/443-263/09/AB/I.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2007 r. została zakupiona przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i będącą płatnikiem podatku VAT kamienica, wyłącznie z lokalami mieszkalnymi. Przy zakupie nie przysługiwało prawo dokonującemu zakupu do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie tej kamienicy. Kamienica została zakupiona wraz z mieszkaniami zajętymi przez lokatorów. Lokale te były i są wynajmowane mieszkańcom na podstawie faktury VAT ze stawką zwolnioną.

W związku z tym, iż VAT w przypadku sprzedaży mieszkań miał być ze stawką zwolnioną, VAT z całego remontu tej kamienicy nie podlegał odliczeniu. Remonty tej kamienicy przewyższyły 30% wartości początkowej tego budynku. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą części budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Powyższe fakty miały miejsce przed nowelizacją ustawy VAT, obowiązującej od tego roku.

W 2009 r. jedno z mieszkań zostało sprzedane. Faktura została wystawiona za stawkę VAT zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo zastosowano stawkę VAT zwolnioną przy sprzedaży mieszkania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisanym stanem faktycznym, przy dostawie części budynku, tj. lokalu mieszkalnego można było zastosować stawkę VAT zwolnioną, korzystając ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) ustawy VAT, tj. że w stosunku do sprzedawanej części budynku nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy również zaznaczyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył w czerwcu 2007 r. budynek mieszkalny wraz z mieszkaniami zajętymi przez lokatorów. Zatem nabycie przedmiotowego budynku nastąpiło po pierwszym zasiedleniu. W trakcie użytkowania Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku a jedynie wydatki na remont. W 2009 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży jednego z mieszkań wystawiając fakturę, w której wykazano sprzedaż jako zwolnioną.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny i stan prawny stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowego lokalu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wynika z innej podstawy prawnej niż wskazano na wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.