IBPP3/443-261/10/Bwo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2010 r. (data wpływu 9 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Pismem z dnia 31 maja 2010 r. znak IBPP3/443-261/10/BWo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia ww. wniosku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 czerwca 2010 r. (data wpływu 9 czerwca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1978 r. w drodze spadku Wnioskodawca został prawnym właścicielem nieruchomości - działka rolna oznaczonej jako działka 2175/110, na karcie mapy 2 w obrębie..., zapisaną w księdze wieczystej KW (gruntowa). Decyzją z dnia 1 października 2008 r. Prezydent Miasta zatwierdził projekt podziału ww. działki na 9 działek, którym nadano odrębne nowe numery. Podmiotowy podział miał na celu wydzielenie działek przeznaczonych pod jednorodzinną zabudowę mieszkaniową wraz z drogą dojazdową. Stosownie do opinii z dnia 6 grudnia 2006 r. ww. podział może służyć realizacji celu określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego południowych dzielnic miasta uchwalonego uchwałą nrz dnia 31 stycznia 2005 r..

W wykazie zmian gruntowych Urzędu Miasta ww. działki nadal w pozycji - rodzaj użytku lub przeznaczenia figurują jako działki rolne.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży 7 z 9 ww. przedmiotowych działek.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowych działek rolnych wydzielonych ze względu na przeznaczenie pod jednorodzinną zabudowę mieszkaniową i ujętych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na fakt, iż sprzedaż przedmiotowych działek nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia i 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne. Jednostki organizacyjno nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W przedstawionym powyżej opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż jako osoba fizyczna jest posiadaczem działki rolnej, która obecnie podzielona została na 9 odrębnych działek stanowiących mój osobisty majątek nabyty w drodze spadku.

Jak wynika z przedstawionego wyżej art. 1S u.p.t.u. jednym z podstawowych warunków uznania danej działalności za działalność gospodarczą jest zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy tzn. nieokazjonalny.

W sytuacji, gdy czynności nie wskazują na zamiar wykonywania czynności opodatkowanych w sposób częstotliwy nie ma podstaw do uznania danego podmiotu za podatnika.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem wypracowanym przez doktrynę (J. Zubrzycki, Leksykon VAT 200G, Unimex 2006 r., s. 349), nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Sprzedaż i to nawet kilkukrotna działek z mojego majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu odprzedaży, nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu.

Ponadto zgodnie z wyrokiem z dnia 10 września 2008 r. WSA w Warszawie - sygnatura akt - III SA/Wa 743/08 cyt. "Przygotowanie gruntu do sprzedaży poprzez wydzielenie mniejszych działek nie wypełnia znamion prowadzenia działalności gospodarczej".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Warunkiem opodatkowania tak sprecyzowanej czynności, oprócz wymienionych powyżej, jest to by czynność ta realizowana była przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem zyskał status podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego np. nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w drodze spadku w 1978 r. został właścicielem nieruchomości, którą następnie w 2008 r. podzielił na 9 działek z przeznaczeniem pod jednorodzinną zabudowę mieszkaniowa wraz z drogą dojazdową. Obecnie Wnioskodawca zamierza zbyć 7 z 9 przedmiotowych działek powstałych z podziału. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie wykonuje działalności gospodarczej. Od chwili nabycia do 2005 r. działki były uprawiane jako pole uprawne dla własnego użytku. Przedmiotowe działki nigdy nie były i nie są przedmiotem umów najmu czy dzierżawy. Wnioskodawca wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych. Przyczyną podziału działek jest wiek Wnioskodawcy i jego rodziców oraz stan zdrowia. Z powodu małych dochodów Wnioskodawca zdecydował się odsprzedać część działki nr 2175/110 a część pozostawić na własny użytek. Z braku nabywcy na całość Wnioskodawca dokonał podziału. Środki finansowe ze sprzedaży zostaną przeznaczone w części na pokrycie zobowiązań kredytowych Wnioskodawcy oraz na leczenie jego i rodziców oraz remont mieszkania.

Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowych nieruchomości uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie była czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do transakcji dostawy działek, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej sprzedaży ww. działek działał w takim charakterze, zwłaszcza, że otrzymane grunty nie były w żaden sposób wykorzystywane w celach zarobkowych. Działki nie były też przedmiotem umów zobowiązaniowych, a tym samym Wnioskodawca nie czerpał pożytku z tego tytułu. Środki finansowe ze sprzedaży zostaną przeznaczone w części na pokrycie zobowiązań kredytowych Wnioskodawcy oraz na leczenie jego i rodziców oraz remont mieszkania.

Ponadto Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży ani wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca sprzedając 7 niezabudowanych działek będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym dostawa przedmiotowych działek otrzymanych przez Wnioskodawcę w drodze spadku, nie będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.