IBPP3/443-252/10/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 18 czerwca 2010 r. i 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 29 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla usług inżynierskich świadczonych na zlecenie podmiotu polskiego - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 18 czerwca 2010 r. i 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 29 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla usług inżynierskich świadczonych na zlecenie podmiotu polskiego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będąc osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług niematerialnych (prace inżynierskie, polegające na opracowaniu w Polsce koncepcji oraz przygotowaniu oprogramowania sterującego procesami przemysłowymi i uruchomieniu go w miejscu użytkowania (kraj lub zagranica) jest na etapie podpisywania umowy o współpracy z firmą posiadającą siedzibę w Polsce oraz stałe miejsce prowadzenia działalności i posługującą się polskim NIPem, a będącą córką firmy z Niemiec i wykonującą na jej rzecz usługi. Przedmiotowe usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie są związane z nieruchomościami. Po podpisaniu umowy z firmą z Polski Wnioskodawca zostanie jej podwykonawcą i konkretnie tej firmie będzie wystawiać faktury za wykonane usługi, niezależnie od kraju, w którym nastąpi uruchomienie. Problem stanowi stawka VAT, z jaką Wnioskodawca powinien wystawiać faktury za wykonanie usługi.

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z art. 28b ustawy o podatku VAT powinien wystawić fakturę ze stawką 22% (niezależnie od tego, czy usługa wykonywana jest na terytorium UE, bądź też np. w USA, Chinach itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Z jaką stawką podatku VAT powinna zostać wystawiona faktura za wykonanie usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28b ustawy o podatku VAT należy wystawiać faktury ze stawka 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W celu określenia, czy przedmiotowe usługi, które świadczy Wnioskodawca, podlegają opodatkowaniu w Polsce czy też nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, należy ustalić miejsce świadczenia tych usług.

Generalne zasady wyrażone obecnie w art. 28b ust. 1 i 28c ust. 1 ustawy o VAT, różnicują sposób określenia miejsca świadczenia usług w zależności od tego, na czyją rzecz są one świadczone.

I tak w myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Ust. 3 art. 28b stanowi natomiast, iż w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" ustawy o VAT w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

W myśl art. 28a ww. ustawy o VAT na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Zatem stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zgodnie z brzmieniem przepisów co do zasady gdy usługa świadczona jest na rzecz podatnika (według definicji ustawowej z art. 28a ustawy), miejsce jej świadczenia będzie znajdować się w kraju, w którym posiada on siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Tę zasadę ogólną będziemy stosować, gdy usługa będzie świadczona na rzecz podatnika i przepisy art. 28b ust. 2-4 oraz art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1, 28i, 28j, 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalania miejsca świadczenia.

Mając na uwadze, że usługi inżynierskie nie zostały wymienione w ww. artykułach czyli nie zostało określone inne miejsce świadczenia dla tych usług to zgodnie z zasadą ogólną usługi te będą opodatkowane w kraju nabywcy usługi.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie świadczył usługi niematerialne - prace inżynierskie, polegające na opracowaniu w Polsce koncepcji oraz przygotowaniu oprogramowania sterującego procesami przemysłowymi i uruchomieniu go w miejscu użytkowania (kraj lub zagranica). Usługi te będą świadczone dla firmy, która siedzibę i miejsce prowadzenia działalności ma na terenie kraju. Ponadto usługi te nie są związane z nieruchomościami.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, dla określenia miejsca świadczenia usług istotne znaczenie ma status podatkowy usługobiorcy tj. czy jest on podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 wskazanej ustawy. W związku z tym, że Wnioskodawca będzie świadczył ww. usługi, na rzecz firmy posiadającej siedzibę i prowadzącej działalność w Polsce, posługującej się polskim NIP należy stwierdzić, że miejscem opodatkowania przedmiotowych usług będzie Polska tj. miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem o sposobie rozliczania podatku od towarów i usług i jego wysokości przesądzają przepisy kraju miejsca świadczenia usługi czyli w przedmiotowej sytuacji przepisy obowiązujące w Polsce.

Natomiast zgodne z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z uwagi na fakt, że dla usług inżynierskich, polegających na opracowaniu koncepcji oraz przygotowaniu oprogramowania sterującego procesami przemysłowymi nie określono w przepisach ustawy jak również w rozporządzeniu wykonawczym, stawki preferencyjnej (obniżonej), to ww. usługi są opodatkowane stawką podstawową, tj. 22%

Reasumując stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca świadczy przedmiotową usługę na rzecz podatnika mającego siedzibę oraz miejsce prowadzenia działalności w Polsce, to miejscem opodatkowania przedmiotowej usługi będzie Polska, a stawka podatku VAT dla tejże usługi wyniesie 22%.

W świetle powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.