IBPP3/443-213/11/BWo

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-213/11/BWo

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla usług archeologicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla usług archeologicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

Podstawową działalnością Wnioskodawcy w sektorze archeologicznym jest dbałość o dziedzictwo kulturowe. Wnioskodawca zajmuje się naukowym opracowaniem wyników badań terenowych z ostatnich lat oraz starszych kolekcji, które od dziesięcioleci zalegają w magazynach muzeów, instytutów archeologii oraz pracowni konserwacji zabytków. Opracowania polegają na kompleksowej kwerendzie archeologiczno - historycznej połączonej z rzetelnym studium nad typami i formami zabytków pozyskanych w trakcie badań naukowych.

Wszelkie analizy wykonane podczas prac Wnioskodawcy (takie jak: wyklejanie i rekonstrukcja naczyń glinianych, rysowanie zabytków ceramicznych, kamiennych, żelaznych, pomiary kartograficzno - wysokościowe, tworzenie map, planów stanowisk oraz analizy technologiczne grup ceramiki) znajdują odzwierciedlenie w późniejszych publikacjach archeologicznych wydawanych przez rozmaite instytucje naukowe. Podstawą do prowadzenia opisanej powyżej działalności jest posiadanie specjalistycznej wiedzy z zakresu archeologii oraz wymaganego dwunastomiesięcznego okresu praktyk w terenie.

Kolejnym sektorem działalności Wnioskodawcy jest troska o relikty przeszłości narażone na destrukcję w związku z różnego rodzaju inwestycjami: budowa domków jednorodzinnych, budowa lub rozbudowa dróg krajowych i autostrad, budowa lub przebudowa inwestycji liniowych (sieci kanalizacyjne, przyłącza światłowodowe, linie gazociągu, linie energetyczne) w obszarze stanowisk archeologicznych. Ochrona ta wyraża się w organizacji i przeprowadzaniu badań ratowniczych oraz nadzorów archeologicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę (archeologiczne) podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, czy podlegają opodatkowaniu - jeśli tak, to według jakiej stawki podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi archeologiczne podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności zajmuje się naukowym opracowaniem wyników badań terenowych z ostatnich lat oraz starszych kolekcji, które od dziesięcioleci zalegają w magazynach muzeów, instytutów archeologii oraz pracowni konserwacji zabytków. Opracowania polegają na kompleksowej kwerendzie archeologiczno - historycznej połączonej z rzetelnym studium nad typami i formami zabytków pozyskanych w trakcie badań naukowych.

Wszelkie analizy wykonane podczas prac Wnioskodawcy (takie jak: wyklejanie i rekonstrukcja naczyń glinianych, rysowanie zabytków ceramicznych, kamiennych, żelaznych, pomiary kartograficzno - wysokościowe, tworzenie map, planów stanowisk oraz analizy technologiczne grup ceramiki) znajdują odzwierciedlenie w późniejszych publikacjach archeologicznych wydawanych przez rozmaite instytucje naukowe. Kolejnym sektorem działalności Wnioskodawcy jest troska o relikty przeszłości narażone na destrukcję w związku z różnego rodzaju inwestycjami: budowa domków jednorodzinnych, budowa lub rozbudowa dróg krajowych i autostrad, budowa lub przebudowa inwestycji liniowych (sieci kanalizacyjne, przyłącza światłowodowe, linie gazociągu, linie energetyczne) w obszarze stanowisk archeologicznych. Ochrona ta wyraża się w organizacji i przeprowadzaniu badań ratowniczych oraz nadzorów archeologicznych.

W odniesieniu do powyżej przedstawionego stanu faktycznego zaznaczyć należy, że do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywał art. 8 ust. 3 ustawy, który stanowił, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Wówczas świadczenie usług Wnioskodawcy, o ile były one sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.52.12-00.00 jako usługi polegających na ochronie zabytków korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) na mocy art. 1 pkt 8 lit. a), uchylono art. 43 ust. 1 pkt 1, który stanowił, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. z kolei art. 146a pkt 1 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b.

indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a) lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia - art. 43 ust. 17 ustawy.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że kluczową rolę w przedmiotowej sprawie odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione są od podatku VAT usługi wykonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru kultury, bądź indywidualnych twórców i artystów wykonawców, wynagradzane w formie honorariów.

Wnioskodawca wskazał, że świadczone przez niego usługi wykonywane są w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, zatem nie została spełniona przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

W związku z powyższym, usługi archeologiczne, świadczone przez Wnioskodawcę, na które składa się szereg wykonywanych czynności opisanych we wniosku od dnia 1 stycznia 2011 r. nie korzystają ze zwolnienia i podlegają opodatkowaniu wg stawki podatku 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl