IBPP3/443-202/13/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących

* umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy

* obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy

* obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT

- jest prawidłowe,

* w zakresie obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Zleceniodawcy

- jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących

* umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy

* obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Zleceniodawcy

* obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy

* obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP3/443-202/13/KG z dnia 4 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzenia działalności gospodarczej współpracuje ze spółką XXX (zwaną dalej "Zleceniodawcą"), w oparciu o zawartą umowę franczyzową.

Zleceniodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności Zleceniodawca oferuje klientom możliwość zakupu urządzeń służących do korzystania z usług telekomunikacyjnych, takich jak telefony komórkowe, laptopy, tablety i inne urządzenia (zwane dalej "produktami") po promocyjnych cenach, gdy sprzedaż taka jest związana z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Ponadto Zleceniodawca oferuje możliwość zakupu produktów na raty, również gdy taki zakup jest związany z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Zleceniodawca zamierza rozszerzyć swoja ofertę handlową i sposób dystrybucji swoich produktów w następującym zakresie.

Obecnie Zleceniodawca sprzedaje produkty na rzecz Wnioskodawcy, a ten odsprzedaje je swoim klientom w imieniu własnym i na własną rzecz (w tej sytuacji stroną umowy sprzedaży produktu zawartej z nabywcą jest Wnioskodawca).

Zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy. Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży Wnioskodawcy (po uprzednim dostarczeniu produktów przez Zleceniodawcę), na podstawie udzielonego przez Zleceniodawcę umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Wnioskodawca będzie sprzedawał produkty w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez Zleceniodawcę. Tym samym stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie Zleceniodawca, a nie Wnioskodawca.

Niezależnie od sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, Wnioskodawca będzie nadal oferował i sprzedawał produkty we własnym imieniu i na swoją rzecz, po ich uprzednim zakupieniu, podobnie jak inne towary (np. akcesoria do telefonów komórkowych).

Sprzedaż produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy dokumentowana będzie, dla celów podatku VAT, w następujący sposób:

Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania Zleceniodawcy, Zleceniodawca będzie posiadał pełną ewidencję sprzedaży produktów dokonanych w jego imieniu i na jego rzecz przez Wnioskodawcę, a zatem będzie posiadał własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. pytania nr 1:

Wnioskodawca jest zobowiązany do rejestrowania sprzedaży produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących.

Ad. pytania 2:

Jako dane podatnika na paragonie powinny być podane dane Wnioskodawcy.

Ad. pytania 3:

Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Ad. pytania 4:

Obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, obciąża Wnioskodawcę a nie Zleceniodawcę.

Ad. pytania 5:

Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Zleceniodawcy.

Ad. pytania 6

Wnioskodawca nie ma obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy.

Ad. pytania 7

Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez niego, w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT.

UZASADNIENIE stanowiska dot. pytania 1:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnych charakterze stanowi dla: prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

Zgodnie z pkt 7 zacytowanego przepisu, wyjątek od zasady rejestrowania wyłącznie własnej sprzedaży za pośrednictwem posiadanej kasy rejestrującej został wskazany w art. 111 ust. 3b ustawy o VAT.

Z wyżej wymienionego przepisu wynika, że podatnicy prowadzący ewidencje przy zastosowaniu kas rejestrujących, i których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze alb marża, ewidencjonują przy zastosowaniu swoich kas rejestrujących, zarówno sprzedaż własną towarów i usług jak również sprzedaż dokonaną w imieniu lub na rzecz innych podatników.

W omawianej sprawie Wnioskodawca, zamierza rozpocząć sprzedaż produktów, w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy na podstawie zlecenia w ramach umowy agencyjnej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). Równocześnie w punkcie sprzedaży poza sprzedażą produktów należących do Zleceniodawcy będzie prowadzona przez Wnioskodawcę sprzedaż własnych produktów a także innych towarów i usług, w stosunku do których ma on obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących.

W konsekwencji w stosunku do Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie przepis art. 111 ust. 3b ustawy o VAT w związku z wyłączeniem zawartym w art. 111 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż realizowana przez niego, na rzecz i w imieniu Zleceniodawcy powinna być przez niego ewidencjonowana za pośrednictwem kasy rejestrującej. Jednocześnie na Zleceniodawcy nie będzie ciążył obowiązek rejestracji sprzedaży za pośrednictwem własnych kas rejestrujących (zostało to potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz Zleceniodawcy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie).

Ad. pytania 2:

Jako dane podatnika na paragonie powinny być podane dane Wnioskodawcy.

Według § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym musza odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm. - dalej rozporządzenie ws. kas fiskalnych), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. następujące informacje:

Według § 2 pkt 13 rozporządzenia ws. kas fiskalnych, przez pojęcie podatnika należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług, a przez termin numer identyfikacji podatkowej (NIP) rozumie się zgodnie z § 2 pkt 7 tegoż rozporządzenia numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Z przepisów rozporządzenia ws. kas fiskalnych nie wynikają jasne zasady regulujące opisaną sytuację. Należy jednak przyjąć, zdaniem Wnioskodawcy iż przez podatnika należy rozumieć podatnika będącego właścicielem kasy rejestrującej.

Zatem paragon wystawiony przez Wnioskodawcę, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy nie będzie musiał zawierać danych dotyczących Zleceniodawcy, a w szczególności nazwy Zleceniodawcy i jego numeru NIP. Na paragonie powinny być prezentowane jedynie dane dotyczące Wnioskodawcy (m.in. jego nazwa, adres jego punktu sprzedaży oraz numer NIP).

Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r. sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz Zleceniodawcy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ad. pytania 3:

Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienie zobowiązania podatkowego. Uzupełnienie tej regulacji zawarte jest w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT i w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia ws. kas fiskalnych, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniami które nie mają znaczenia w analizowanej sprawie, są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie o VAT oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie o rachunkowości.

W ocenie Wnioskodawcy, obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych obciąża Wnioskodawcę. Jest to konsekwencją tego, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej jest nałożony jedynie na Wnioskodawcę. Zleceniodawca nie jest ani wystawcą paragonów, ani żadnych innych dokumentów kasowych, ani podmiotem który jest uprawnionym do ich otrzymywania.

Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r. sygn. IPPP/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz Zleceniodawcy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ad. pytania 4:

Obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy obciąża Wnioskodawcę.

W związku z tym, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży produktów za pośrednictwem kasy rejestrującej, będzie on miała obowiązek przechowywania paragonów dokumentujących sprzedaż produktów.

Ad. pytania 5:

Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Zleceniodawcy.

Zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm. - dalej "rozporządzenie ws. wystawiania faktur") w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Ponieważ wystawcą faktury dokumentującej sprzedaż będzie Zleceniodawca a nie Wnioskodawca, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii wystawionych przez Zleceniodawcę.

Ad. pytania 6:

Wnioskodawca nie ma obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy.

Zobowiązanym do rozpoznania obowiązku podatkowego jest podatnik dokonujący sprzedaży, tj. podmiot dokonujący dostawy towarów bądź świadczący usługę. Biorąc pod uwagę to, że sprzedaż produktów jest dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz i w imieniu Zleceniodawcy, to na Zleceniodawcy ciąży powinność wykazania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest zatem zobowiązany do wykazania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy.

Ad. pytania 7:

Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez niego, w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT.

Aby zapewnić potrzebną, kompletną i rzetelną ewidencję sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę w jego punkcie sprzedaży, każda sprzedaż dokonywana przez wnioskodawcę będzie dokumentowana fakturą wystawioną w imieniu Zleceniodawcy. Zleceniodawca będzie prowadził ewidencję wystawionych w jego imieniu faktur, dla celów rozliczania podatku od towarów i usług. Ewidencja faktur stanowić będzie ewidencję o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Na jej podstawie Zleceniodawca będzie przygotowywać deklaracje VAT, w których wykazywany będzie obrót zrealizowany przez Zleceniodawcę o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z tym, że Zleceniodawca będzie dokumentować każdą transakcję sprzedaży za pośrednictwem faktur VAT, faktury VAT stanowią podstawę wpisów w ewidencji prowadzonej dla celów VAT.

Prawidłowość takiego postępowania została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz Zleceniodawcy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W związku z tym, że sprzedaż produktów będzie wykazywana przez Zleceniodawcę w jego ewidencji VAT oraz w jego deklaracjach VAT składanych do organów podatkowych, Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania tej sprzedaży w swojej ewidencji prowadzonej dla celów VAT oraz przygotowanych przez siebie deklaracjach VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

* obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących

* umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy

* obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy

* obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT

* za prawidłowe,

* w zakresie obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Zleceniodawcy

* za nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93) ani w innych aktach prawa cywilnego.

Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353 (1) k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny wedle własnego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Franczyzodawca udziela franczyzobiorcy pozwolenia (franczyzy) na prowadzenie w ramach sieci, określonej działalności gospodarczej pod firmą franczyzodawcy, a franczyzobiorca zobowiązuje się taką działalność prowadzić ściśle według zaleceń franczyzodawcy oraz zapłacić mu określone w umowie wynagrodzenie. Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami.

Wnioskodawca (franczyzobiorca) działający w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy (franczyzodawcy) jest w świetle ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Rozpatrując kwestię obowiązku rejestrowania przez Wnioskodawcę sprzedaży produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, przy zastosowaniu należących do Wnioskodawcy kas rejestrujących (pytanie nr 1), należy zauważyć, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 i 7 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Z kolei jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż obowiązujące przepisy, statuują zakaz używania kas rejestrujących przez osoby trzecie, tj. inne niż podatnik. W opisanej sytuacji należy bowiem odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na zleceniobiorcy (franczyzobiorcy), od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy (franczyzodawcy). Sprzedaż realizowana przez zleceniobiorcę w imieniu zleceniodawcy powinna być ewidencjonowana przez zleceniobiorcę (o ile ciąży na nim taki obowiązek), stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy o VAT ze wszystkimi tego konsekwencjami, między innymi co do oznaczeń na wydrukach fiskalnych (nazwa, adres, NIP).

Powyższy przepis (tekst jedn.: art. 111 ust. 3b ustawy o VAT) ustanawia wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Na podstawie art. 111 ust. 9 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu.

Należy wskazać, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r. w powyższym zakresie obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

* dokumencie fiskalnym - rozumie się przez to paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (pkt 1);

* innym podmiocie - rozumie się przez to agenta, zleceniobiorcę, pośrednika lub inną osobę, która na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze dokonuje sprzedaży w imieniu lub na rzecz podatnika zobowiązanego do prowadzenia ewidencji (pkt 3);

* kasie powierzonej - rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji, który na podstawie umowy przekazuje ją innemu podmiotowi do prowadzenia ewidencji w jego imieniu,

* kasie własnej - rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży albo prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży i ewidencji prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (pkt 6);

* paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (pkt 12);

* raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) - rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (pkt 19).

Zgodnie z zapisem § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

W przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (§ 5 ust. 2).

Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3).

Ponadto należy podkreślić, iż z zapisu § 37 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, wynika że do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.

Z treści § 38 ust. 1 wynika natomiast, iż w przypadku przekazania przez podatnika innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązania innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu dokonanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia bez zawarcia umowy w formie pisemnej, podatnik zawiera umowę, o której mowa w § 5 ust. 3, w terminie do dnia 1 października 2013 r.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w § 37, którzy, w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 30 września 2013 r., przekazali kasę powierzoną w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązali inny podmiot do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, bez zawarcia umowy w formie pisemnej (§ 38 ust. 2).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza rozpocząć sprzedaż produktów, w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). W tym celu Wnioskodawca będzie wykorzystywać udostępniony przez Zleceniodawcę program informatyczny. Stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie Zleceniodawca. Oprócz produktów należących do Zleceniodawcy, Wnioskodawca będzie prowadzić sprzedaż własnych produktów oraz innych towarów i usług, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Mając na względzie przedstawiony w złożonym wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 należy zatem stwierdzić, iż skoro na Wnioskodawcy, z tytułu dokonywania sprzedaży własnej, ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to również sprzedaż realizowana w imieniu zleceniodawcy, stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy, powinna być przez Wnioskodawcę ewidencjonowana za pośrednictwem posiadanej przez niego kasy, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 2, tj. dotyczącej danych jakie powinny być wskazane na paragonie jako dane podatnika, należy stwierdzić, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zgodnie z przepisami w zakresie VAT, podatnik zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, musi zapewnić aby kasa rejestrująca oraz paragony fiskalne (będące dokumentami potwierdzającymi dokonanie sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) spełniały wymogi określone przepisami prawa.

W tym kontekście należy wskazać na § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, dotyczący elementów, jakie powinien zawierać paragon fiskalny. Zgodnie z tym przepisem, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. następujące informacje:

* imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika

* numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP).

Jak wskazano powyżej, w rozpatrywanym przypadku prowadzenia sprzedaży w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, to Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji tej sprzedaży za pomocą własnych kas fiskalnych. Z tego też względu, to na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek drukowania i wydawania paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy. Konsekwentnie, paragony fiskalne emitowane przez kasę rejestrującą należącą do Wnioskodawcy, dokumentujące sprzedaż dokonaną w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, zgodnie z zapisem § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, muszą być opatrzone danymi Wnioskodawcy, (w tym nazwą, adresem jego punktu sprzedaży, oraz numer identyfikacji podatkowej).

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego jako dane podatnika na paragonie, powinny być podane dane Wnioskodawcy.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 3, tj. dotyczącym przechowywania kopii dokumentów kasowych, o których mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT, że zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330).

Natomiast stosownie do § 6 ust. 1 pkt 8 ww. rozporządzenia podatnicy obowiązani są również do przechowywania kopii dokumentów fiskalnych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż to Wnioskodawca prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących będzie zobowiązany do przechowywania emitowanych przez posiadaną kasę rejestrującą kopii dokumentów kasowych w myśl art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT oraz § 6 ust. 1 pkt 8 cyt. wyżej rozporządzenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 4, tj. dotyczącym przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, należy stwierdzić, że skoro na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o których mowa w części dotyczącej pytania nr 3, to również Wnioskodawca obowiązany jest do przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę w związku ze sprzedażą dokonaną w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy.

Zarówno z cyt. wyżej art. 111 ust. 3a pkt 1 i 6 ustawy o VAT, jak i z § 6 ust. 1 pkt 8 ww. rozporządzenia wynika wprost obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych przez podatnika ewidencjonującego obrót i kwoty podatku należnego przy użyciu kas rejestrujących. Ustawodawca nie dokonał żadnych wyłączeń z tego obowiązku.

Należy przy tym zauważyć, iż stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy. Zatem obowiązek przechowywania dotyczy de facto kopii emitowanych przez kasę rejestrującą paragonów fiskalnych.

Wyjątkiem od tej zasady będzie jedynie sytuacja, gdy na żądanie osoby, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, wystawiana jest faktura VAT.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz zleceniodawcy będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane zleceniodawcy, a Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy Produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży. Ponadto, w przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie również rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowej sprawie zachodzi specyficzna sytuacja, w której Wnioskodawca, działający w charakterze zleceniobiorcy, jest obowiązany do ewidencjonowania przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej dokonywanych w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy transakcji, które są dokumentowane jednocześnie fakturami, opatrzonymi danymi Zleceniodawcy. Należy zauważyć, iż jednym z podstawowych obowiązków podatników podatku od towarów i usług jest prawidłowe, rzetelne i terminowe prowadzenie urządzeń księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny przebieg dokonywanych operacji. Zatem prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja musi umożliwiać zidentyfikowanie dokonanych transakcji i przypisanie im konkretnych dokumentów, tak by nie doprowadzić do błędnego, np. podwójnego opodatkowania tej samej transakcji na podstawie dwóch dowodów sprzedaży - faktury i paragonu. Powyższe ma istotne znaczenie zwłaszcza w sytuacji, gdy takie same towary będą przedmiotem transakcji sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę we własnym imieniu, jak i dokonywanych na podstawie zawartej umowy transakcji sprzedaży w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż zgodnie z § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W związku z powyższym, gdy na żądanie osoby fizycznej wystawiana jest faktura VAT, Wnioskodawca będzie miał obowiązek przechowywania również oryginału paragonu fiskalnego wraz z egzemplarzem faktury pozostającej u Wnioskodawcy.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego, w związku z tym, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży Produktów za pośrednictwem kasy rejestrującej, będzie on miał obowiązek przechowywania paragonów dokumentujących sprzedaż produktów.

W świetle powyższego, odnosząc się do pytania 5 należy stwierdzić, iż skoro jak wskazano we wniosku, każda transakcja sprzedaży dokonanej w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy - także na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - będzie dokumentowana zarówno fakturą, jak i paragonem fiskalnym, to dla uniknięcia podwójnego opodatkowania tej samej sprzedaży, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dołączania oryginałów paragonów do jednego z egzemplarzy faktury, który zachowa we własnej dokumentacji, stosownie do zapisu powołanego wcześniej § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Stąd też stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 6, tj. czy Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, należy stwierdzić, iż stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, stanowi kwota prowizji.

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli podatnik wydaje towar podmiotowi, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w terminie 30 dni, licząc od dnia wykonania usługi przez ten podmiot.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w związku z zawartą umową franczyzową dokonuje sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy w zamian za określone w umowie wynagrodzenie (prowizję).

Mając na uwadze fakt, iż sprzedaż produktów jest dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz i w imieniu Zleceniodawcy to u Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o VAT. Wobec powyższego Wnioskodawca dokonując sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy nie ma obowiązku rozpoznawania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonywanej w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 7, tj. czy Wnioskodawca ma obowiązek uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT, należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej. Należy zaznaczyć, iż ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Planowane przez Wnioskodawcę transakcje sprzedaży w ramach zawartej umowy będą, jak wynika ze złożonego wniosku, dokumentowane fakturami opatrzonymi danymi Zleceniodawcy, jak również - w przypadku osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - paragonami fiskalnymi emitowanymi przez kasę rejestrującą Wnioskodawcy.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży towarów dokonywanej na rzecz i w imieniu zleceniodawcy, na którym w tym zakresie będzie ciążył obowiązek dokonania prawidłowego rozliczenia.

Mając na uwadze powyższe z uwagi na fakt, iż stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie Zleceniodawca, (sprzedaż produktów będzie wykazana przez Zleceniodawcę w jego ewidencji VAT), Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy we własnej ewidencji sprzedaży (prowadzonej dla celów podatku VAT) oraz we własnej deklaracji VAT-7.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Podsumowując powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących

* umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy,

* obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy

* obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT

* należało uznać za prawidłowe,

* w zakresie obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Zleceniodawcy

* należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.