IBPP3/443-20/11/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2010 r. (data wpływu 5 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych na podatnika w związku z finansowaniem części budowy - jest prawidłowe

W dniu 5 stycznia 2011 r. został wniesiony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych na podatnika w związku z finansowaniem części budowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Podatnik (dalej zwany również Spółką lub Wnioskodawcą) jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną, odpowiedzialnością. Spółka prowadzi pełną księgowość, opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług.

Wniosek o interpretację dotyczy stanu faktycznego związanego z zawarciem przez Wnioskodawcę umowy z osobami fizycznymi, będącymi zarazem wspólnikami Spółki (dalej zwani również "właścicielami"). Właściciele pozostający we wspólności majątkowej (małżeństwo) dokonali zakupu gruntu, na którym zgodnie z wydanym na nich pozwoleniem na budową rozpoczęli inwestycję w postaci budowy budynku.

W początkowym etapie budowy właściciele ponieśli nakłady finansowe w wysokości 305.783,52 brutto, po czym zorientowali się, że nie będą w stanie sami jej kontynuować, ani też w całości nie potrzebują, budynku na swoje cele. W związku z tym w trakcie realizacji budowy w dniu 1 sierpnia 2010 r. zawarta została umowa, na mocy której strony uregulowały dalszy sposób kontynuowania prac budowlanych przy wspólnym zaangażowaniu finansowym stron umowy tj. Wnioskodawcy jako użytkownikiem oraz J.K. oraz A.S.K. jako współwłaścicielami.

W związku z powyższym Spółka zobowiązała się do sfinansowania 15% nakładów na nieruchomość, jakie już zostały dokonane i jakie będą miały miejsce w okresie inwestycji. Spółka upoważniła właścicieli nieruchomości do negocjowania i zawierania umów wykonawczych przyjmując zobowiązania względem osób trzecich w wysokości 15% każdorazowego wydatku począwszy od momentu zawarcia umowy. Strony ustaliły również, że każdy z nich może ubiegać się o wystawienie faktury (rachunku) przez podmiot trzeci (wykonawcę usługi lub dostawy) w zakresie odpowiadającym jego inwestycji.

Zgodnie z powyższym ustaleniem od momentu zawarcia umowy wystawiane są faktury VAT na Wnioskodawcę z uwzględnieniem ustalonego podziału nieruchomości do późniejszego korzystania pomiędzy stronami umowy (85% zajmowane przez właścicieli, 15% Spółki). W ten sposób zakres robót objętych robotami budowlanymi rozbijany jest na dwie faktury dla Spółki (15% zakresu robót oraz ceny) i J.K. (85% zakresu robót oraz ceny), chyba, że wykonawca z przyczyn technicznych lub innych nie ma możliwości wystawienia dwóch faktur (wyjątek ten jest nieistotny w sprawie i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku). W ten sposób od momentu zawarcia umowy na dzień 15 października 2010 r. zafakturowano na J.K. na kwotę 108.892,29 złotych, a Spółkę kwotę 21.910,17 złotych.

Powierzchnia finansowana przez Wnioskodawcę dotyczy działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w ramach umowy Spółka zobowiązała się zrefundować jednorazową kwotę 45 867,45 złotych jako stanowiącą 15% wydatków poniesionych przez J.K przed zawarciem umowy, czyli do końca lipca w sumie na kwotę 305.783,53 złote. Właściciele jako osoby fizyczne nie są podatnikami od towarów i usług.

Po zakończeniu budowy część nieruchomości ma zostać przeznaczona do wspólnego korzystania przez Spółkę oraz właścicieli nieruchomości przez okres 10 lat, co zwalniać będzie spółkę z konieczności opłacania czynszu dzierżawnego w atrakcyjnej lokalizacji pod Warszawą. Właściciele przekażą Spółce ustalone pomieszczenia do korzystania. W następstwie przekazania części nieruchomości nastąpi zgłoszenie do właściwych organów przeznaczenia pomieszczeń do użytkowania do działalności gospodarczej.

Umowa określa również zasady ponoszenia kosztów związanych z eksploatacją pomieszczeń.

Wraz z niniejszym wnioskiem o interpretację Spółka w odrębnym wniosku wystąpiła z zinterpretowanie przepisów podatkowych pod kątem możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od części finansowanych przez nią nakładów budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych na podatnika w związku z finansowaniem części budowy na podstawie opisanej umowy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Podatnik we wniosku o interpretację przepisów podatku dochodowego od osób prawnych stanął na stanowisku, że od poczynionych nakładów oraz zwrotu sfinansowanej części budowy przed zawarciem umowy na korzystanie z budynku może dokonywać odpisów amortyzacyjnych (w wysokości nakładów tj. 15%) na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwana dalej "u.p.d.o.p.") który stanowi, że "Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie." Jedynie ewentualnie wskazał jako podstawę art. 16a ust. 2 pkt 1) ww. ustawy. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. odpisy amortyzacyjne dokonywane na podstawie art. 16a-16 m stanowią koszt uzyskania przychodu.

W związku z powyższym podatnik stoi na stanowisku, że ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych na podatnika w związku z finansowaniem części budowy. Podstawą rozliczenia podatku jest 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - zwana dalej "Ustawą), który stanowi, iż: "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124".

Podstawową przesłanką do rozliczenia podatku VAT jest by podmiot dokonujący odliczenia spełniał definicję podatnika w rozumieniu art. 15 Ustawy. Wnioskodawca jako osoba prawna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług i nie korzystająca ze zwolnienia z podatku VAT jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy.

Jak wynika z cytowanego artykułu 86, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do towarów i usług w zakresie w jakim są one wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych (brzmienie podobne do art. 17 ust. 2 VI dyrektywy, który stanowi, iż "w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do celów transakcji opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia (...)".

W omawianym stanie faktycznym podatnik dokonuje zakupu towarów i usług w związku ze sfinansowaniem budowy budynku, którego część (wskazane pomieszczenia) zostaną następnie udostępnione Spółce na potrzeby jej działalności. Zakupy dokumentowane będą fakturami /AT wystawianymi na Spółkę kwoty proporcjonalne do poczynionych inwestycji. W ocenie Wnioskodawcy dokonywane nakłady stanowić będą jej koszt uzyskania przychodów czyli są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy zatem uznać, że związek jaki występuje między nabytymi towarami lub usługami zawierającymi podatek naliczony, a wykonywaniem czynności opodatkowanych ma charakter bezpośredni.

Dla pełnej oceny sytuacji podatkowej znaczenie ma występowanie określonego związku między czynnościami opodatkowanymi a nabytymi towarami lub usługami zawierającymi podatek naliczony. Zarówno charakter, jak i zakres tego związku nie został przez ustawodawcę w jakikolwiek sposób dookreślony. W szczególności żaden przepis nie wyraża wprost zasady, iż związek ten ma być bezpośredni i wyłączny (porównaj m.in. orzeczenie ETS C-465/03 sprawa Kretztechnik,). Wobec powyższego w doktrynie podkreśla się, że przy ocenie, czy nabyty towar lub usługa związane są z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT, należy przede wszystkim zbadać cel wykonania tej czynności lub fakt jej zaistnienia. Z przywołanego orzeczenia ETS wynika m.in., że jeśli zakupy służyły szeroko rozumianemu przedsiębiorstwu podatnika, to prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje również podatnikowi.

Jednocześnie nie występują negatywne przesłanki uniemożliwiające odliczenie podatku tj. podatnik nie świadczy usług taksówek osobowych (art. 114), nie wykonuje usług turystyki (art. 119 ust. 4), nie dokonuje dostaw, ani nie nabywa towarów opodatkowanych zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 (art. 120 ust. 17 i 19) oraz nie wykonuje czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 122 ust. 1 Ustawy (art. 124).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 29 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dalej zwaną ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Treść art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione są określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem. Wynika stąd, że jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia może być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz jego stanowiska wynika, że Wnioskodawca (Spółka) będący podatnikiem od podatku od towarów i usług, na mocy umowy z właścicielami nieruchomości będącymi osobami fizycznymi i niebędącymi podatnikami od towarów i usług, finansuje 15% nakładów ponoszonych w związku z budową nieruchomości w zamian za przekazanie mu części nieruchomości w postaci pomieszczeń, które przeznaczone zostaną na prowadzenie opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Od momentu zawarcia umowy wystawiane są faktury dokumentujące wydatki związane z realizacją budowy z uwzględnieniem ustalonego podziału nieruchomości. W ten sposób zakres robót rozbijany jest na dwie faktury: dla Wnioskodawcy (15% zakresu robót oraz ceny) i dla właściciela nieruchomości (85% zakresu robót oraz ceny) chyba, że z przyczyn technicznych lub innych nie ma możliwości wystawienia dwóch faktur. Po zakończeniu budowy część nieruchomości w postaci ustalonych pomieszczeń zostanie przekazana Wnioskodawcy do użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał również, iż w sprawie nie występują negatywne przesłanki uniemożliwiające odliczenie podatku tj. Wnioskodawca nie świadczy usług taksówek osobowych (art. 114), nie wykonuje usług turystyki (art. 119 ust. 4), nie dokonuje dostaw, ani nie nabywa towarów opodatkowanych zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 (art. 120 ust. 17 i 19) oraz nie wykonuje czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 122 ust. 1 ustawy (art. 124).

Mając powyższe na uwadze w sprawie będącej przedmiotem wniosku, w sytuacji gdy za nabyte towary i usługi zostały wystawione dwie faktury tj. dla Wnioskodawcy (15% zakresu robót oraz ceny) i dla właściciela budowanej nieruchomości (85% zakresu robót oraz ceny), Spółka występująca jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy, ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wystawionych na Wnioskodawcę (podatnika) faktur VAT, które związane są z finansowaniem powierzchni nieruchomości wykorzystywanej do czynności opodatkowanej, w związku z zawartą umową. Prawo do odliczenia podatku naliczonego dotyczy wydatków związanych z przedmiotową inwestycją udokumentowanych fakturami VAT od momentu podpisania umowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych na podatnika (Wnioskodawcę), należało uznać za prawidłowe.

Informuje się jednocześnie, iż niniejsza interpretacja odnosi się jedynie do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania dotyczącego podatku od towarów i usług. Nie odnosi się natomiast do stanowiska podatnika w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w tym zakresie zwrócił się on z odrębnym wnioskiem w tym zakresie.

Ponadto należy zauważyć, iż w niniejszej sprawie kwestia dotycząca obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT nie ma związku z przepisami dotyczącymi podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 86 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług warunkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest aby nabywane towary i usługi wykorzystywane były do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług dokonywanych przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.