IBPP3/443-199/11/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 9 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT usługi kulturalnej, polegającej na realizacji występu artystycznego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lutego 2011 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT usługi kulturalnej, polegającej na realizacji występu artystycznego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. znak: IBPP3/443-199/11/PK wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 12 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna prowadzona przez wspólników - osoby fizyczne, zajmuje się organizowaniem imprez kulturalnych (koncertów). Do dnia 31 grudnia 2010 r. Spółka korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. pkt 1, poz. 11 załącznika do ustawy o podatku od towarów i usług, wykonując usługi kulturalne sklasyfikowane pod numerem PKWiU 92.31. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

W bieżącym roku Spółka - Agencja również będzie świadczyła usługi polegające na realizacji występów autorskich (koncertów) z udziałem jednego lub wielu artystów, zarówno dla podmiotów będących instytucjami kultury, jak i innych.

Między innymi, dnia 13 stycznia bieżącego roku, Agencja zrealizowała występ autorski Janusza R. z repertuarem "..." w wersji akustycznej", tj. z towarzyszeniem jedynie fortepianu podczas imprezy dla kontrahenta będącego spółką akcyjną. Agencja w ramach realizacji występu autorskiego zobowiązuje się do zapewnienia udziału i pokrycia honorarium Artystów - Wykonawców w próbie oraz w koncercie. Agencja otrzymuje zlecenia organizacji i prezentacji występów poza swoją siedzibą. W niektórych przypadkach Agencja zobowiązuje się również do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych niezbędnych do wykonania koncertu. Za wykonaną usługę Agencja otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe zgodnie z zawartymi umowami. Agencja, w celu realizacji koncertu, zatrudnia na podstawie umowy o działo Artystę -Wykonawcę, który otrzymuje na jej podstawie honorarium oraz artystę muzyka, który świadczy usługę w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wykonawca - Artysta przenosi na Agencję pełne autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne związane z realizacją zlecenia.

Agenda wspólnie ze Stowarzyszeniem co roku organizuje Festiwal, którego koncert finałowy jest corocznie rejestrowany i emitowany przez TVP. W tym celu zwierają Porozumienie o współpracy.

Na mocy Porozumienia strony ustalają następujący podział zadań przypadający dla każdej ze stron:

Strony porozumienia ustalają że zebranie funduszy umożliwiających przygotowanie i zrealizowanie imprezy obciąża wyłącznie Stowarzyszenie. Po zrealizowaniu imprezy następuje ostateczne rozliczenie sygnatariuszy niniejszego porozumienia. Spółka - Agencja wystawia fakturę za realizację dla Stowarzyszenia Festiwal.

Strony porozumienia ustalają, że każda z nich ponosi samodzielną odpowiedzialność za straty wynikłe z nienależytego wykonania przez nią zadań jakie przyjęła na siebie w Porozumieniu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) dodatkowo wyjaśniono:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy usługa kulturalna polegająca na realizacji występu artystycznego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy. Czy ma znaczenie dla jakiego podmiotu jest wykonywana usługa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Agencja nie jest podmiotem, o którym mowa w pkt a.

Usługi kulturalne (występy autorskie), Agencja świadczy zatrudniając Artystę - Wykonawcę na podstawie umowy o działo lub umowy zawartej z Artystą prowadzącym własną jednoosobową działalność gospodarczą. Agencja świadczy również usługi związane z realizacją imprez kulturalnych, organizowanych przez inne podmioty (państwowe, prywatne, stowarzyszenia itp.). Zdaniem Agencji, świadcząc usługę kulturalną polegającą na występie Artysty - Wykonawcy, korzysta ona ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 litera b) ustawy, ponieważ usługa jest świadczona przez indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, wprowadzonym przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz zmienionym przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Ustawodawca zwalnia od podatku zgodnie z brzmieniem ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT usługi kulturalne świadczone przez dwie grupy podmiotów.

Do pierwszej z nich zaliczył:

* podmioty prawa publicznego,

* inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Wykonywanie przez te podmioty usług kulturalnych daje zatem możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ dokonując niniejszego rozstrzygnięcia skupił się ściśle na odpowiedzi na sformułowane we wniosku pytanie, w którym Wnioskodawca poddał w wątpliwość możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w kontekście konkretnej normy prawnej tj. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT. Także przedmiotowa interpretacja zawęża się jedynie do udzielenia odpowiedzi na pytanie, nie wychodząc poza jego ramy, poprzez dokonanie oceny sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy w oparciu o inne niż wskazane w zapytaniu regulacje prawne.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest spółką jawną prowadzącą działalność gospodarczą w postaci świadczenia usług polegających na organizacji imprez kulturalnych (koncertów). W ramach prowadzonej działalności, w celu realizacji koncertu, zatrudnia na podstawie umowy o dzieło artystę - wykonawcę, który otrzymuje na jej podstawie honorarium oraz artystę muzyka, który świadczy usługę w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Artysta - wykonawca przenosi na Agencję pełne autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne związane z realizacją zlecenia.

Wnioskodawca nie jest zatem indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Wnioskodawca nie może zatem być uznany za twórcę w rozumieniu powyższego przepisu. Nie przysługuje mu bowiem w żadnym zakresie autorstwo utworu, a jego ewentualny związek z utworem ogranicza się wyłącznie do możliwości nabycia majątkowego prawa autorskiego do utworu a następnie do rozporządzania tym prawem.

Dokonując z kolei analizy art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych dochodzimy do konstatacji, że artystą wykonawcą jest w szczególności: aktor, recytator, dyrygent, instrumentalista, wokalista, tancerz i mim oraz inne osoby w sposób twórczy przyczyniający się do powstania wykonania. Pomimo, iż przepis ten zawiera katalog otwarty, to wyznacza pewien kierunek kwalifikacji poszczególnych podmiotów do objęcia ich zakresem znaczenia wyrażenia "artysta wykonawca". Przepis powyższy poprzez przykładowe wyliczenie wskazuje, że za artystę wykonawcę mogą zostać uznane podmioty których działanie w stosunku do utworu ma charakter twórczy. Za takim rozumieniem powyższego przepisu przemawia również brzmienie art. 2 lit. a) traktatu WIPO sporządzonego w Genewie dnia 20 grudnia 1996 r. o artystycznych wykonaniach i fonogramach (Dz. U. z 2004 r. Nr 41, poz. 375), zgodnie z którym "artyści wykonawcy" to aktorzy, piosenkarze, muzycy, tancerze i inne osoby, które grają, śpiewają, wygłaszają, deklamują, występują, interpretują lub w inny sposób wykonują utwory literackie, artystyczne bądź dzieła sztuki ludowej.

Działalność Wnioskodawcy polegająca na realizacji występu artystycznego nie może zostać zatem uznana, w świetle ww. przepisów, za działalność twórcy lub artysty wykonawcy.

We własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego Wnioskodawca przedstawił koncepcję, iż świadcząc usługę kulturalną, polegającą na występie artysty - wykonawcy, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, ponieważ usługa jest świadczona przez indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę, w rozumieniu przepisów o prawi autorskim i prawach pokrewnych.

Z tak zarysowanym stanowiskiem nie można się zgodzić z następujących powodów. Art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT wprowadza podmiotowo - przedmiotowe zwolnienie od podatku od towarów i usług. Zwolnienie to stanowi wyjątek od uznawanej na gruncie podatku od towarów i usług zasady powszechności opodatkowania. Zarówno w orzecznictwie jak i doktrynie prawa podatkowego przyjmuje się, iż przepisy o ulgach i zwolnieniach podatkowych, stanowiące wyjątek od zasady, nie powinny być interpretowane rozszerzająco. Ten sposób interpretacji przepisu, ustanawiającego zwolnienie od opodatkowania, prowadziłby do twórczej interpretacji prawa, co stałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą zakazu wykładni prawotwórczej. W orzecznictwie szeroko akceptowany jest pogląd, iż celem wykładni nie jest tworzenie nowych norm prawa czy ich modyfikacja, lecz ustalenie treści norm wysłowionych w analizowanych przepisach.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem tut. Organu, art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT powinien być interpretowany ściśle. Hipoteza normy prawnej zawarta w powyższym przepisie będzie zatem obejmować wyłącznie podmioty expressis verbis w nim ujęte, tj. indywidualnych twórców i artystów wykonawców. Jak wykazano powyżej Wnioskodawca nie jest żadnym z tych podmiotów. Sprzeczne z prawem byłoby również rozciąganie, w drodze analogii, powyższego zwolnienia na Wnioskodawcę prowadzącego działalność gospodarczą w postaci realizacji imprez kulturalnych i zatrudniającego w tym celu artystów wykonawców (np. na podstawie umowy o dzieło lub podwykonawstwa w przypadku artystów prowadzących działalność gospodarczą).

Koncepcja zwolnienia z opodatkowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie ma również poparcia w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1), z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT. Dyrektywa przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu z podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od VAT. Polski ustawodawca wyraźnie wskazał, że ze zwolnienia będą mogli skorzystać indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Jak wykazano powyżej zwolnienie to nie może być rozciągane na inne podmioty.

Należy podkreślić, że w 2011 r. znaczna część zwolnień od podatku wymienionych w ustawie o VAT zmieniła swój charakter. Nie mamy już do czynienia ze zwolnieniami stricte przedmiotowymi (np. usług kulturalnych). Zwolnienia te co prawda pozostały, jednak mają charakter przedmiotowo-podmiotowy. Zależą więc w dużej mierze od tego, kto daną usługę świadczy. W takim przypadku każdorazowo należy poddać ocenie, czy odsprzedający nabytą uprzednio usługę spełnia przesłanki wynikające z przepisów prawa podatkowego, uprawniające do zwolnienia tej usługi od podatku VAT. Z faktu, że podmiot od którego nabyto usługę korzystał ze zwolnienia, nie można wywieść, że automatycznie podmiot sprzedający nabytą usługę również korzysta ze zwolnienia. Także, w kontekście zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, w oparciu o który Wnioskodawca postawił pytanie, należy stwierdzić, że Spółka świadcząca przedmiotową usługę nie będzie wypełniała przesłanek o charakterze podmiotowym, co w konsekwencji pozbawia ją prawa do objęcia zwolnieniem niniejszych usług kulturalnych.

Na tle wspólnotowych przepisów orzecznictwo ETS uznaje, że jeśli dane zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, to wówczas oprócz przedmiotu transakcji istotny jest również status podmiotu świadczącego daną usługę (wyrok w sprawie C-401/05). Tym samym zwolnienie dotyczące czynności wykonywanych przez artystów wykonawców nie będzie miało zastosowania do usługi świadczonej przez Wnioskodawcę niebędącego podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

Ze względu na fakt, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia na mocy ww. przepisu, bezprzedmiotowym staje się udzielenie odpowiedzi na pytanie: "Czy ma znaczenie dla jakiego podmiotu jest wykonywana usługa...". Nie mniej jednak wyjaśnić trzeba, że istotny jest status sprzedającego, w tym przypadku Wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa, polegająca na realizacji występu artystycznego, podlega opodatkowaniu stawką 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydana zostanie odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.