IBPP3/443-196/14/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-196/14/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.) uzupełniony pismem z 7 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług ratowniczych oraz stałego nadzoru nad bezpieczeństwem osób w wodzie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług ratowniczych oraz stałego nadzoru nad bezpieczeństwem osób w wodzie. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w piśmie z 7 marca 2014 r.):

Wnioskodawca Fundacja Instytut XXX ("Instytut"), jest podmiotem wpisanym zarówno do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej, jak również do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Do głównych aktywności fundacji należy m.in. prowadzenie działalności z zakresu ratownictwa na wodach, ze szczególnych uwzględnieniem wód górskich i powodziowych.

Celami Instytutu są:

(i) propagowanie zagadnień związanych z zasadami bezpieczeństwa oraz bezpiecznego zachowania się na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych, w tym bezpiecznego użytkowania sprzętu pływającego na wodach;

(ii) ochrona i promocja zdrowia przez zwiększenie stopnia bezpieczeństwa na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych;

(iii) poszerzanie świadomości społecznej z zakresu zagrożeń związanych z uprawnianiem rekreacji na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych, oraz sposobami przeciwdziałania i zapobiegania takim zagrożeniom;

(iv) przeciwdziałanie zagrożeniom związanym z uprawnianiem rekreacji na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych;

(v) promowania zasad i sposobów bezpiecznego użytkowania sprzętu pływającego na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych;

(vi) ratownictwa i ochrony ludności w zakresie bezpieczeństwa na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych;

(vii) pomoc ofiarom katastrof wodnych i klęsk żywiołowych dotykających wód, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych;

(viii) propagowanie zasad bezpiecznego zachowania się na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych;

(ix) poszerzanie umiejętności bezpiecznego użytkowania sprzętu pływającego na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych.

Instytut realizuje powyższe cele m.in. przez:

(i) organizowanie pomocy oraz ratowania osób, w tym udzielanie pierwszej pomocy medycznej; (ii) współdziałanie z organami administracji rządowej, samorządowej i innymi podmiotami zainteresowanymi obronnością państwa, bezpieczeństwem powszechnym, porządkiem publicznym oraz ochroną cywilną i środowiska wodnego;

(iii) udział w operacjach i prowadzenie lub udział w akcjach ratowniczych podczas zagrożeń powszechnych, katastrof naturalnych i awarii technicznych, w tym powodzi i pożarów na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych;

(iv) programowanie i prowadzenie profilaktycznej działalności w zakresie bezpieczeństwa osób na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych;

(v) prowadzenie i wspieranie działalności edukacyjnej, informacyjnej, wydawniczej, promocyjnej oraz reklamowej z zakresu szeroko pojętej problematyki bezpieczeństwa na wodach oraz bezpiecznego użytkowania sprzętu pływającego na wodach, w szczególności górskich oraz powodziowych;

(vi) organizowanie szkoleń, kursów, spotkań, warsztatów, konferencji, sympozjów, seminariów, prelekcji oraz imprez kulturalnych poświęconych promocji problematyki związanej z bezpieczeństwem na wodach oraz bezpiecznym użytkowaniem sprzętu pływającego na wodach, w szczególności wodach górskich oraz powodziowych.

W ramach wskazanego wyżej w pkt (i) sposobu realizacji swoich zadań. Instytut rozważa możliwość świadczenia usług ratowniczych na basenach - prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego albo spółki komunalne, jak również przez podmioty prywatne. W związku z tym, Instytut zamierza m.in. wziąć udział w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego na świadczenie usług ratowniczych oraz stałego nadzoru nad bezpieczeństwem osób w wodzie - dla basenów oraz pływalni będących jednostkami organizacyjnymi samorządów.

Instytut posiada Regulamin pełnienia służby ratowniczej ("Regulamin"), określający w szczególności zasady przyjmowania przez Instytut członków Służby Ratowniczej Instytutu, warunki jakie osoba przyjęta jako członek Służby Ratowniczej Instytutu musi spełniać, by pozostawać członkiem Służby Ratowniczej Instytutu oraz warunki pełnienia służby przez członków Służby Ratowniczej Instytutu. W Regulaminie zastrzeżono m.in., że członkami Służby Ratowniczej Instytutu mogą być osoby spełniające łącznie następujące warunki:

a.

posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;

b.

posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika;

c.

której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Instytut nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług ("VAT").

Instytut, na postawie zgody Ministra Spraw Wewnętrznych na wykonywanie ratownictwa wodnego, wydanej zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych, jest wpisany na listę podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa wodnego pod lp. 42.

W piśmie z 7 marca 2014 r. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że celem zamierzonych działań ratowniczych - których dotyczy wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego - jest ratowanie życia i zdrowia ludzkiego jak również profilaktyka w tym zakresie. Zadaniem ratowników Instytutu miałoby bowiem być zarówno zapewnienie bezpieczeństwa (a wiec właśnie profilaktyka) życia i zdrowia użytkowników obiektów wodnych, jak również - wówczas, gdyby doszło do zagrożenia życia lub zdrowia tychże osób - ich ratowanie, a więc podejmowanie działań ukierunkowanych na ochronę znajdujących się w stanie bezpośredniego zagrożenia dóbr, jakimi są życie i zdrowie ludzkie (np. wydobycie z wody osoby tonącej, prowadzenie reanimacji, udzielenie pierwszej pomocy, zabezpieczenie i opatrzenie ewentualnych ran, złamań, zwichnięć itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie usług ratowniczych oraz stałego nadzoru nad bezpieczeństwem osób w wodzie - dla basenów oraz pływalni będących jednostkami organizacyjnymi samorządów lub podmiotów prywatnych - podlega zwolnieniu od podatku VAT zgodnie z dyspozycją art. 43 ust. 1 pkt 19 VATu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W odniesieniu do pytania sformułowanych w poz. 69 wnioskodawca zajmuje następujące stanowisko:

1. Stosownie do dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c VATu, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej ("DzLu"). Zgodnie zaś z art. 2 ust. 1 pkt 2 DzLu, pojęcie "osoba wykonująca zawód medyczny" oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, z tym, że "świadczenia zdrowotne" (vide art. 2 pkt 10 DZLu) to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Jak z kolei stanowi art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych ("BOPOWu"), ratownikiem wodnym jest osoba posiadającą wiedzę i umiejętności z zakresu ratownictwa i technik pływackich oraz inne kwalifikacje przydatne w ratownictwie wodnym i spełniającą wymagania określone w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym ("PRMu"), zatrudnioną lub pełniącą służbę w podmiocie uprawnionym do wykonywania ratownictwa wodnego lub będącą członkiem tego podmiotu.

Uwzględniając brzmienie art. 13 ust. 1 PRMu, ratownikiem może być osoba:

a.

posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;

b.

zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15, lub będąca członkiem tych jednostek;

c.

posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej "kursem", i uzyskaniu tytułu ratownika;

d.

której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Wreszcie, zgodnie z art. 15 ust. 1 PRMu, jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności:

(i) jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,

(ii) jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego,

(iii) podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich,

(iv) podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych,

(v) inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej.

2. Analiza powołanych wyżej regulacji prowadzi do następujących wniosków:

2.1.Instytut, jako podmiot uprawniony do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów BOPOWu - co potwierdza fakt wpisania Instytutu na stosowną listę prowadzoną przez Ministra Spraw Wewnętrznych - jest "jednostką współpracującą z systemem" w rozumieniu art. 15 ust. 1 PRMu.

2.2.Osoby będące członkami Służby Ratowniczej Instytutu są "ratownikami" w rozumieniu art. 13 ust. 1 PRMu, jako że:

a.

zgodnie z Regulaminem muszą posiadać pełną zdolność do czynności prawnych;

b.

zgodnie z Regulaminem muszą posiadać ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej

c.

pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika;

d.

zgodnie z Regulaminem stan ich zdrowia musi pozwalać na udzielenie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

2.3.Osoby będące członkami Służby Ratowniczej Instytutu są również "ratownikami wodnymi" w rozumieniu art. 2 pkt 5

BOPOWu, jako że:

a.

spełniają wymogi nakładane przez PRMu na ratowników;

b.

spełniając wymogi Regulaminu stają się członkami Służby Ratowniczej Instytutu, pełniąc tym samym w jego ramach służbę ratowniczą.

2.4.Czynności wykonywane przez ratowników wodnych stanowią "świadczenia zdrowotne" w rozumieniu art. 2 pkt 10 DZLu, jako że ich celem jest w szczególności ratowanie zdrowia.

2.5.Ratownicy wodni w rozumieniu art. 2 pkt 5 BOPOWu są "osobami wykonującymi zawód medyczny" w znaczeniu nadanym temu terminowi przez art. 2 ust. 1 pkt 2 DZLu, jako że są oni osobami, które z mocy odrębnych przepisów są uprawnione do udzielania świadczeń zdrowotnych. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 BOPWu, do obowiązków ratowników wodnych należy w szczególności wykonywanie działań ratowniczych, o których mowa w art. 13 tegoż aktu.

Jak zaś stanowi art. 13 BOPOWu, w ramach ratownictwa wodnego podejmowane są działania ratownicze, polegające w szczególności na:

a.

przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub zagrożeniu;

b.

dotarciu na miejsce wypadku z odpowiednim sprzętem ratunkowym;

c.

udzielaniu kwalifikowanej pierwszej pomocy;

d.

zabezpieczeniu miejsca wypadku lub zagrożenia;

e.

ewakuacji osób z miejsca stanowiącego zagrożenie dla życia lub zdrowia;

f.

transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na obszarze wodnym do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustaPRMu, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania z dysponentem jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego;

g.

poszukiwaniu osób zaginionych na obszarze wodnym.

Mając na uwadze powyższe, wykonywanie m.in. kwalifikowanej pierwszej pomocy (art. 13 pkt 3 BOPOWu), a więc czynności służących - w zależności od okoliczności konkretnego przypadku bądź to zachowaniu, bądź też ratowaniu, czy wreszcie przywracaniu zdrowia (będące więc "świadczeniami zdrowotnymi" w rozumieniu art. 2 pkt 10 DZLu), stanowi nie tylko prawo, lecz w istocie rzeczy obowiązek ratownika wodnego, którego źródłem jest właśnie przepis ustawy (art. 16 w zw. z art. 13 BOPWu).

2.6.Mając powyższe na uwadze, jako że usługi w zakresie ratownictwa wodnego świadczone przez członków Służby Ratowniczej Instytutu są

(i) usługami w zakresie opieki medycznej,

(ii) służącymi w szczególności ratowani zdrowia oraz

(iii) świadczonymi w ramach zawodów medycznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 DZLu (w tym wypadku: zawodu ratownika wodnego w rozumieniu art. 2 pkt 5 BOPOWu), korzystają one ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c VATu.

3. Uzupełniająco warto nadmienić, ze powyższa interpretacja jest zgodna z:

3.1.poglądami piśmiennictwa (zob. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, Warszawa 2013, uwaga 93 komentarza do art. 43; analogicznie M. Chudzik, LEX 2011, Komentarz do zmiany art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzonej przez Dz. U. z 2011 r. Nr 64, poz. 332, uwaga 2.4. komentarza do art. 43);

3.2.stanowiskiem organów skarbowych, wyrażonym, przywołując wyłącznie rozstrzygnięcia najaktualniejsze, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, znak: ITPP1/443-257/13/TS; interpretacji indywidualnej z dnia 16 stycznia 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, znak: ILPP2/443-1064/12-2/AKr; interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPP1/443-755/12-3/EK; interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, znak: ILPP1/443-1337/11-3/BD; czy też interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, znak: IPTPP2/443-472/11-7/PM;

3.3.legislacją wspólnotową, a to art. 132 ust. 1 lit. c Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., s. 0001-0118), zgodnie z którym Państwa członkowskie zwalniają z VAT transakcje świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie. Jak zaś wskazano w wyroku ETS w sprawach połączonych C-443/04 i C-444/04, H. A. Solleveld/J. E. van den Hout-van Eijnsbergen przeciwko Staatssecretaris van Financien (pkt 29), do każdego z państw członkowskich należy określenie w odpowiednich przepisach wewnętrznych zawodów paramedycznych, w ramach których świadczenie opieki zdrowotnej jest zwolnione z podatku VAT (zob. też wyrok z dnia 6 listopada 2003 r., C-45/01, Christoph-Dornier-Stiftung für Klinische Psychologie przeciwko Finanzamt Gießen, pkt 81). Rzeczpospolita Polska do takich zawodów zaliczyła zaś właśnie zawód ratownika oraz zawód ratownika wodnego, a to stosownie do - odpowiednio - art. 10 PRMu oraz art. 2 pkt 5 BOPOWu

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1608) w art. 146a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: "W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:". Tym samym stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, do 31 grudnia 2016 r. wynosi 23%".

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a.

lekarza i lekarza dentysty,

b.

pielęgniarki i położnej,

c.

medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),

d.

psychologa.

Z powyższego wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę podmioty (tekst jedn.: podmioty lecznicze, lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, psychologów i osoby świadczące powyższe usługi w ramach wykonywania zawodów medycznych). Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu (wyłącznie te, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia) przez określone osoby (podmioty).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest fundacją, a do głównych jej aktywności należy m.in. prowadzenie działalności z zakresu ratownictwa na wodach, ze szczególnych uwzględnieniem wód górskich i powodziowych. Wnioskodawca realizuje powyższe cele m.in. przez organizowanie pomocy oraz ratowania osób, w tym udzielanie pierwszej pomocy medycznej. W ramach tej działalności Wnioskodawca rozważa możliwość świadczenia usług ratowniczych na basenach - prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego albo spółki komunalne, jak również przez podmioty prywatne. W związku z tym, Instytut zamierza m.in. wziąć udział w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego na świadczenie usług ratowniczych oraz stałego nadzoru nad bezpieczeństwem osób w wodzie - dla basenów oraz pływalni będących jednostkami organizacyjnymi samorządów.

Wnioskodawca posiada Regulamin pełnienia służby ratowniczej, określający w szczególności zasady przyjmowania przez Wnioskodawcę członków Służby Ratowniczej Instytutu, warunki jakie osoba przyjęta jako członek Służby Ratowniczej Instytutu musi spełniać, by pozostawać członkiem Służby Ratowniczej Instytutu oraz warunki pełnienia służby przez członków Służby Ratowniczej Instytutu.

W Regulaminie zastrzeżono m.in., że członkami Służby Ratowniczej Wnioskodawcy mogą być osoby spełniające łącznie następujące warunki:

a.

posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;

b.

posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika;

c.

której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Wnioskodawca, na postawie zgody Ministra Spraw Wewnętrznych na wykonywanie ratownictwa wodnego, wydanej zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych, jest wpisany na listę podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa wodnego pod lp. 42.

Celem zamierzonych działań ratowniczych - których dotyczy wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego - jest ratowanie życia i zdrowia ludzkiego jak również profilaktyka w tym zakresie. Zadaniem ratowników Instytutu miałoby bowiem być zarówno zapewnienie bezpieczeństwa (a wiec właśnie profilaktyka) życia i zdrowia użytkowników obiektów wodnych, jak również - wówczas, gdyby doszło do zagrożenia życia lub zdrowia tychże osób - ich ratowanie, a więc podejmowanie działań ukierunkowanych na ochronę znajdujących się w stanie bezpośredniego zagrożenia dóbr, jakimi są życie i zdrowie ludzkie (np. wydobycie z wody osoby tonącej, prowadzenie reanimacji, udzielenie pierwszej pomocy, zabezpieczenie i zaopatrzenie ewentualnych ran, złamań, zwichnięć itp.)

Należy wskazać, że forma świadczenia usług w zakresie opieki medycznej przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a - lit. d pozostaje bez znaczenia.

Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził bowiem wyraźnie w wyroku C-141/2000 w sprawie Kugler że: "art. 13 (A) (1) (c) szóstej dyrektywy definiuje transakcje zwolnione z podatku przez odniesienie do charakteru świadczonych usług bez wspominania o formie prawnej osoby, która je świadczy.

W dosłownej interpretacji, przepis ten nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe."

"Zasada neutralności podatkowej wyklucza, między innymi, że podmioty prowadzące działalność gospodarczą w takim samym zakresie (taką samą) są traktowane odmiennie, jeśli chodzi o pobieranie podatku VAT. Wynika z tego, że zasada ta zostałaby pominięta, jeśli możliwość skorzystania ze zwolnienia przewidzianego dla świadczenia opieki medycznej, o którym mowa w art. 13 (A) (1) (c) zależałaby od formy prawnej, pod jaką podatnik prowadzi działalność gospodarczą."

Ustawodawca określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie cyt. art. 43 ust. 1 pkt 19 odwołał się do ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy osoba wykonująca zawód medyczny oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Przewidziany warunek, zgodnie z którym świadczenie zdrowotne musi być dokonywane przez osobę, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do ich udzielania oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku. Zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Pojęcie "osoba wykonująca zawód medyczny" obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie "wykonywanie zawodu medycznego" należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Jak wynika z przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896), wśród zawodów medycznych został wymieniony zawód ratownika medycznego (poz. 77 załącznika do rozporządzenia).

Ustawa o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych z dnia 18 sierpnia 2011 r. (Dz. U. Nr 208, poz. 1240) stosowanie do zapisów zawartych w treści art. 1 określa między innymi:

1.

warunki bezpieczeństwa osób pływających, kąpiących się lub uprawiających sport lub rekreację na obszarach wodnych;

2.

podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego, zakres ich obowiązków i uprawnień, oraz zasady finansowania ich działalności;

3.

podmioty odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa osobom pływającym, kąpiącym się lub uprawiającym sport lub rekreację na obszarach wodnych.

Ilekroć w ustawie jest mowa o ratowniku wodnym - rozumie się przez to osobę posiadającą wiedzę i umiejętności z zakresu ratownictwa i technik pływackich oraz inne kwalifikacje przydatne w ratownictwie wodnym i spełniającą wymagania określone w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.), zatrudnioną lub pełniącą służbę w podmiocie uprawnionym do wykonywania ratownictwa wodnego lub będącą członkiem tego podmiotu (art. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Wymagania, jakie stawiane są ratownikom i ratownikom medycznym, określone zostały w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o państwowym ratownictwie medycznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 757 z późn. zm.).

Z art. 13 ust. 1 ww. ustawy wynika, że ratownikiem może być osoba:

1.

posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;

2.

zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15, lub będąca członkiem tych jednostek;

3.

posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej "kursem", i uzyskaniu tytułu ratownika;

4.

której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Zgodnie z art. 14 ww. ustawy zakres czynności wykonywanych przez ratownika w ramach kwalifikowanej pierwszej pomocy obejmuje:

1.

resuscytację krążeniowo-oddechową, bezprzyrządową i przyrządową, z podaniem tlenu oraz zastosowaniem według wskazań defibrylatora zautomatyzowanego;

2.

tamowanie krwotoków zewnętrznych i opatrywanie ran;

3.

unieruchamianie złamań i podejrzeń złamań kości oraz zwichnięć;

4.

ochronę przed wychłodzeniem lub przegrzaniem;

5.

prowadzenie wstępnego postępowania przeciwwstrząsowego poprzez właściwe ułożenie osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ochronę termiczną osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;

6.

stosowanie tlenoterapii biernej;

7.

ewakuację z miejsca zdarzenia osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;

8.

wsparcie psychiczne osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;

9.

prowadzenie wstępnej segregacji medycznej w rozumieniu art. 43 ust. 2.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o państwowym ratownictwie medycznym stanowi, że jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. Nr 208, poz. 1241), podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz. U. Nr 208, poz. 1240), inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej.

Uwzględniając powyższe regulacje prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że opisane we wniosku usługi ratownicze, które Wnioskodawca zamierza świadczyć, których celem - jak wskazał Wnioskodawca - jest ratowanie życia i zdrowia ludzkiego jak również profilaktyka w tym zakresie, wykonywane w ramach działalności Wnioskodawcy przez osoby wykonujące zawód medyczny w rozumieniu przepisów ustawy o działalności leczniczej, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl