IBPP3/443-181/10/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2010 r. (data wpływu 22 marca 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.) oraz z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 15 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.) oraz z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 15 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i czynny podatnik podatku VAT. Prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów metodą memoriałową. Świadczy usługi telewizji kablowej dla osób fizycznych i firm (lokali gastronomicznych i sklepów rtv). Oferuje klientom programy stacji krajowych i zagranicznych. Z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje m.in. faktury VAT od kontrahentów zagranicznych za licencje z tytułu rozprowadzonych kanałów. W opisie faktury kontrahenci piszą: "opłata za dostarczanie kanałów/programów"; "subskrypcja za kanał X za miesiąc np. luty 2010"; "opłata z tytułu dystrybucji kanału X".

Z każdą stacją telewizyjną Wnioskodawca ma podpisane szczegółowe umowy mówiące o sposobie naliczania opłat i okresach rozliczeniowych za dostarczane kanały. Przeważnie umowy zawarte są na 2 lub 3 lata z możliwością automatycznego przedłużenia na kolejne 12-miesięczne okresy. Faktury od kontrahentów zagranicznych wystawiane są za okresy miesięczne lub kwartalne na podstawie przesyłanych przez Wnioskodawcę zestawień ilości klientów. Stacje telewizyjne wystawiają fakturę VAT w następnym miesiącu po zakończeniu okresu, którego ona dotyczy tzn. za licencje za okres styczeń faktura jest wystawiona w lutym. Za okresy kwartalne np. styczeń-marzec faktura VAT wystawiona jest w miesiącu kwietniu. W obecnej chwili tylko jedna stacja przesyła fakturę dotyczącą okresu rozliczeniowego w tym samym miesiącu, którego ten okres dotyczy, tzn. licencje za styczeń są na fakturze wystawionej w miesiącu styczniu. Kwoty za opłaty licencyjne na fakturach od kontrahentów zagranicznych wystawione są w euro lub w dolarach. W ewidencji VAT w 2009 r. ujmowane były jako import usług na podstawie sporządzonych faktur wewnętrznych. Obowiązek podatkowy powstawał w terminie płatności za fakturę od kontrahenta zagranicznego chyba, że zapłata ta nastąpiła we wcześniejszym terminie. Na przełomie roku 2009/2010 w wyniku zmiany ustawy o podatku od towarów i usług zaistniał problem z momentem powstania obowiązku podatkowego. Powołując się na art. 5 ustawy z 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług faktury od kontrahentów zagranicznych dotyczące importu usług, w stosunku do którego, nie powstał obowiązek podatkowy przed dniem wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Obowiązek podatkowy za licencje za miesiąc grudzień 2009 r. z datą wystawienia w styczniu 2010 r. z terminem płatności w lutym w ewidencji VAT powstaje w lutym czyli w terminie płatności lub w momencie wcześniejszej zapłaty.

W miesiącu lutym jest wystawiona faktura zagraniczna za licencje - okres styczeń 2010 r. z terminem płatności przypadającym na marzec 2010 r. Wg art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z późn. zm. obowiązującej od 1 stycznia 2010 r. obowiązek podatkowy w przypadku importu usług, do których stosuje się art. 28b powstaje z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia tych usług czyli w miesiącu styczniu 2010 r. Natomiast w przypadku faktur od kontrahentów zagranicznych za okresy kwartalne obowiązek podatkowy powstanie w ostatnim miesiącu okresu, którego dotyczy dana faktura np. za licencje za okres styczeń-marzec 2010 r. obowiązek podatkowy powstanie 31 marca 2010 r. mimo że faktura wystawiona będzie w kwietniu, a termin płatności przypadnie w maju.

Pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1 września 2006 r. i składa deklaracje VAT-7 co miesiąc. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE od 1 października 2006 r.

Urząd Statystyczny w Łodzi w piśmie z dnia 10 października 2006 r. nr sprawy... świadczone przez Wnioskodawcę usługi telewizji kablowej zakwalifikowano jako usługi radia i telewizji kablowej w grupowaniu PKWiU 64.20.30-00.00.

Kontrahenci zagraniczni są nadawcami programów i udzielają Wnioskodawcy licencji na reemisję programów telewizyjnych na podstawie zawartych umów. W umowie określają się jako nadawcy lub licencjodawcy przyznający operatorowi (licencjobiorcy) w czasie obowiązywania umowy na obszarze terytorium Polski niewyłączne prawo do odbioru i retransmisji (reemisji) satelitarnych programów telewizyjnych wyłącznie w kanałach sieci kablowej dla indywidualnych abonentów. Sygnał programów jest przesyłany z krajów, w którym nadawcy mają siedzibę za pomocą satelity na określonych częstotliwościach i odbierany w Polsce za pomocą anteny satelitarnej, a następnie przekazywany siecią kablową do abonentów. Nadawcy gwarantują, że posiadają wszelkie niezbędne prawa do nadawania programów: prawa autorskie i są one zastrzeżone. Każdy kontrahent dostarczył dokument Certyfikat rezydencji potwierdzający, że siedzibę prowadzenia posiadają za granicą tzn. w Niemczech (jeden podmiot), we Francji (jeden podmiot), w Wielkiej Brytanii (sześć podmiotów). Wykonują one w swoich krajach działalność gospodarczą oraz są czynnymi podatnikami podatku VAT według przepisów danych państw, odpowiadających działalności gospodarczej, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nie posiadają w Polsce siedziby i miejsca prowadzenia działalności. Każdy kontrahent posiada siedzibę i miejsce prowadzenia działalności. Każdy kontrahent posiada siedzibę i miejsce prowadzenia działalności odpowiednio na terytorium Wielkiej Brytanii, Francji lub Niemczech i wykonują swoje usługi dla tego miejsca.

Pismem z dnia 10 czerwca 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Licencje na dystrybucję programów od kontrahentów zagranicznych, które Wnioskodawca nabywa, są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 64.20.30-00.00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo są ujęte faktury wewnętrzne dotyczące okresów rozliczeniowych grudzień 2009 r. oraz styczeń 2010 r. ze względu na art. 5 ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca uważa, że w ewidencji VAT 2010 r. obowiązek podatkowy powstaje zupływem każdego okresu rozliczeniowego, do którego odnoszą się następujące po sobie rozliczenia lub płatności w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b stanowiących import usług na podstawie art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z późn. zm.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 2 pkt 9 ww. ustawy import usług to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że kontrahenci zagraniczni wystawiają Wnioskodawcy faktury za opłaty licencyjne z tyt. wprowadzonych kanałów telewizyjnych klasyfikowane do symbolu PKWiU 64.20.30-00.00 usługi telekomunikacyjne - usługi radia i telewizji kablowej. Za ww. opłatę licencyjną za grudzień 2009 r. Wnioskodawca otrzymał fakturę wystawioną w styczniu 2010 r. z terminem płatności w lutym 2010 r.

W odniesieniu do tak udokumentowanych usług stanowiących import usług w rozumieniu cyt. wyżej art. 2 pkt 9 ustawy o VAT należy przytoczyć przepisy ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 31 grudnia 2009 r.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2009 r. artykuł 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowił, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. ustawy przepisów ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę, z wyłączeniem m.in. świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca. W myśl art. 17 ust. 3 ustawy przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4.

Przez import usług rozumie się zatem usługi spełniające łącznie następujące warunki:

W przedmiotowej sprawie należy zatem w pierwszej kolejności ustalić miejsce świadczenia nabywanej przez Podatnika usługi.

W myśl art. 27 ust. 3 w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT, przepis ust. 3 stosuje się do usług telekomunikacyjnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż nabycie licencji na nadawanie programów telewizyjnych od nadawców zagranicznych, sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 64.2 usługi telekomunikacyjne 64.20.30-00.00 jako usługi radia i telewizji kablowej stanowią dla Wnioskodawcy import usług, o których mowa w art. 17 ust. 2 i 3 ustawy. Miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, czyli terytorium Polski.

Na mocy art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b) i c), pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, że licencje ma dystrybucje programów od kontrahentów zagranicznych klasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 64.20.30-00.00 usługi telekomunikacyjne, usługi radia i telewizji kablowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b) ww. ustawy dla usług telekomunikacyjnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu świadczenia tych usług.

Zatem, obowiązek podatkowy z tytułu importu przedmiotowej usługi powstanie w momencie szczególnym, zgodnie z zapisem art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b) w związku z art. 19 ust. 19.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek podatkowy dla czynności wskazanych w art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b) ustawy, został określony w ustawie w sposób szczególny. Powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu wymienionych świadczeń. Oznacza to, że niezależnie od daty zrealizowania świadczenia, otrzymania zapłaty, czy wystawienia faktury, nawet jeżeli wystawienie faktury lub zapłata nastąpi wcześniej niż wykonanie usługi, obowiązek i tak powstanie z dniem upływu terminu płatności określonego w umowie właściwej dla świadczenia tych usług.

W odniesieniu do faktury wystawionej przez kontrahenta zagranicznego w styczniu 2010 r. za opłaty licencyjne z tyt. rozprowadzanych kanałów telewizyjnych PKWiU 64.20.30-00.00 za grudzień 2009 r. z terminem płatności w lutym 2010 r. będzie miał zastosowanie przepis art. 5 ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504) w myśl którego w przypadku usług wykonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn. przed dniem 1 stycznia 2010 r.) stanowiących import usług, w stosunku do którego, zgodnie z art. 19 ustawy zmieniającej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie powstał obowiązek podatkowy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż w odniesieniu do ww. faktury obowiązek podatkowy z tytułu importu usług telekomunikacyjnych PKWiU 64.20.30.-00.00 usługi radia i telewizji kablowej powstał w lutym 2010 r. na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b) w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o VAT i art. 5 cyt. wyżej ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż kontrahent zagraniczny wystawił w lutym 2010 r. fakturę za wyżej wskazane licencje za okres styczeń 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do tej faktury obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstaje w styczniu 2010 r.

Natomiast w przypadku faktur za okresy kwartalne obowiązek podatkowy powstanie w ostatnim miesiącu okresu, którego dotyczy dana faktura np. za licencje za okres styczeń - marzec 2010 r. obowiązek podatkowy powstanie 31 marca 2010 r. mimo, że faktura wystawiona będzie w kwietniu, a termin płatności przypadnie w maju.

Ponieważ wskazane wyżej faktury dotyczą świadczeń wykonanych w 2010 r. tj. licencji za usługi telekomunikacyjne za styczeń 2010 r. oraz za okres styczeń - marzec 2010 r. należy wskazać, iż od 1 stycznia 2010 r., przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uległy zmianie na mocy cyt. wyżej ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku ww. nowelizacji ustawodawca dokonał zmian m.in. w zakresie definicji podatnika z tytułu importu usług, przepisów określających miejsce świadczenia usług, jak również dotyczących określania momentu powstania obowiązku podatkowego z tyt. importu usług.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r. podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT).

Przepisów ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca (art. 17 ust. 2 ustawy o VAT).

W myśl art. 17 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Zgodnie z art. 28a ustawy na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i 28n.

W pozostałych przepisach tego rozdziału ustawodawca wymienił wyjątki od ogólnej zasady przewidzianej w art. 28b ust. 1 ustawy i określił szczególne miejsce świadczenia w przypadku świadczenia tych usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabywa usługi telekomunikacyjne PKWiU 64.20.30-00.00. usługi radia i telewizji kablowej od kontrahentów posiadających siedzibę w innych niż w Polsce krajach członkowskich. Kontrahenci ci wykonują w swoich krajach działalność gospodarczą oraz są czynnymi podatnikami podatku VAT według przepisów danych państw, odpowiadających działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Kontrahenci Wnioskodawcy nie posiadają w Polsce siedziby i miejsca prowadzenia działalności.

Mając również na uwadze fakt, że nabywcą usług jest Wnioskodawca, będący podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane usługi nie zawierają się w wyjątkach od ogólnej zasady zawartej w art. 28b ust. 1 ustawy, dla ustalenia miejsca świadczenia nabywanych usług zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1, w myśl której miejscem świadczenia usług będzie miejsce, w którym Wnioskodawca tych usług posiada siedzibę tj. terytorium Polski.

Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b) i c), pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Stosownie do art. 19 ust. 19a cyt. ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Zgodnie zaś z art. 19 ust. 19b ustawy, do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, w przypadku importu usług, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług.

Jednocześnie ustawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez wykonane usługi w odniesieniu do usług rozliczanych (opłacanych) w kolejnych okresach rozliczeniowych. Jeżeli okres rozliczeniowy jest nie dłuższy niż rok, a usługi z importu są świadczone w powtarzających się stale okresach rozliczeniowych, to wówczas usługa jest uznawana za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności. Obowiązek podatkowy będzie zatem powstawał w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego. Nie ma znaczenia termin płatności ani moment dokonania zapłaty. Decyduje upływ okresu rozliczeniowego.

Jeżeli natomiast okres rozliczeniowy jest dłuższy niż rok (usługa jest świadczona dłużej niż rok), to wówczas usługę uznaje się za wykonaną w ostatnim dniu roku kalendarzowego. Obowiązek podatkowy będzie zatem powstawał w ostatnim dniu danego roku. Także w tym przypadku nie ma znaczenia termin płatności ani moment dokonania zapłaty.

Jeżeli dla usług z importu, o których mowa, pobrana została przez usługodawcę zaliczka, to wtedy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia zaliczki, co przewiduje art. 19 ust. 19b stanowiąc o odpowiednim stosowaniu art. 19 ust. 11.

Biorąc powyższe pod uwagę, skoro w przedmiotowej sprawie miejsce świadczenia usług ustalane jest w oparciu o art. 28b ust. 1 ustawy, a okres rozliczeniowy jest krótszy niż rok (miesiąc, kwartał) to w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego zastosowanie znajdzie art. 19 ust. 19a ustawy. Zatem w przypadku importu usług, dla których ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, Wnioskodawca obowiązany jest rozpoznać obowiązek podatkowy i dokonać rozliczenia importu tych usług stosownie do treści art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy, tzn. obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi tj. z upływem każdego okresu, którego dotyczą wyszczególnione terminy rozliczeń lub płatności.

Tak więc, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w odniesieniu do importu usług telekomunikacyjnych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 64.20.30-00.00 usługi radia i telewizji kablowej, za miesiąc styczeń 2010 r. moment powstania obowiązku podatkowego winien zostać ustalony na podstawie art. 19 ust. 19a ustawy tj. w styczniu 2010 r.

Wnioskodawca wskazał, że należności z tego tytułu rozliczane są w okresach miesięcznych jak i kwartalnych, zatem obowiązek podatkowy powstanie stosownie do postanowień art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy z upływem każdego okresu rozliczeniowego, tj. w przypadku importu usług naliczanych za okresy kwartalne (styczeń - marzec 2010 r.), gdy faktura wystawiona zostanie w miesiącu np. kwietniu, obowiązek podatkowy powstanie 31 marca 2010 r. Natomiast w przypadku usług rozliczanych za okres miesięczny (styczeń 2010 r.), gdy faktura wystawiona została w lutym 2010 r., a termin płatności przypada na marzec 2010 r. obowiązek podatkowy powstanie z dniem wykonania usługi czyli 31 stycznia 2010 r.

Kwestie prowadzenia ewidencji w zakresie podatku VAT reguluje art. 109 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ww. ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Ustawodawca, wprowadzając w art. 109 ust. 3 ustawy wymóg prowadzenia ewidencji, nie określił szczegółowych wymogów co do formy jej prowadzenia. Ważnym jest tylko, aby ewidencja zawierała wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT.

Mając zatem powyższe na uwadze Wnioskodawca winien;

* fakturę za grudzień 2009 r. ująć w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług w dacie powstania obowiązku podatkowego ustalonego na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b) w związku z art. 19 ust. 19 w powiązaniu z art. 5 ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług tj. ewidencji VAT za luty 2010 oraz rozliczyć w deklaracji VAT-7 za ww. miesiąc,

* fakturę za miesiąc styczeń 2010 r. ująć w ewidencji zgodnie z datą powstania obowiązku podatkowego ustalonego na podstawie art. 19 ust. 19a ustawy tj. w ewidencji VAT za styczeń 2010 r. oraz rozliczyć podatek należny z tytułu importu usług w deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2010 r.,

* fakturę z tytułu importu usług naliczanych za okresy kwartalne (styczeń - marzec 2010 r.), gdy faktura została wystawiona np. w miesiącu kwietniu 2010 r. ująć w ewidencji VAT zgodnie z datą powstania obowiązku podatkowego stosownie do art. 19 ust. 19a cyt. ustawy, tj. w dacie wykonania usługi czyli w ewidencji za miesiąc marzec 2010 r. oraz rozliczyć w deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2010 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej niż wskazał Wnioskodawca.

Jednocześnie wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 2, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.