IBPP3/443-180/11/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 22 marca 2011 r.) oraz z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami z wyłączeniem części I piętra budynku administracyjno-socjalnego nieobjętego umową najmu-jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 22 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami z wyłączeniem części I piętra budynku administracyjno-socjalnego nieobjętego umową najmu.

Ww. wniosek został ponadto uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 15 kwietnia 2011 r. znak IBPP3/443-180/11/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym od 2002 r. prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości - prawa wieczystego użytkowania gruntu - działki nr 51/1 obr. 21 o pow. 22 336 m ² oraz własności posadowionych tam budynków biurowo-magazynowych położonych w K, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (dalej "Nieruchomość"). Dłużnikiem jest A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (wcześniej z siedzibą w K.) (dalej "A.").

Dłużnik zbył Nieruchomość w drodze darowizny zawartej 8 maja 2002 r. dłużnikowi rzeczowemu - Agencji F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej "F., obecnie z siedzibą w W.) - już po dokonaniu jej zajęcia w toku postępowania egzekucyjnego. W treści umowy strony oświadczyły, iż "czynność prawna dokonana niniejszym aktem nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług VAT".

Z kolei A. nabył wcześniej Nieruchomość od G. Sp. z o.o. na podstawie umowy sprzedaży zawartej dnia 29 stycznia 2000 r. za cenę 100.000 zł. Notariusz na podstawie § 58 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 136, poz. 705 z późn. zm.) pobrał opłatę skarbową w kwocie 5.000 zł. Umowa nie wspomina o obowiązku podatkowym VAT zarówno przy kształtowaniu ceny sprzedaży, jak i przy ustaleniu obowiązków stron.

Na wskazaną powyżej Nieruchomość oprócz prawa użytkowania wieczystego gruntu składają się następujące budynki i obiekty budowlane:

W toku postępowania egzekucyjnego biegły sądowy - rzeczoznawca majątkowy, któremu zlecono wykonanie operatu szacunkowego nieruchomości, ustalił wartość rynkową prawa użytkowania wieczystego wraz ze znajdującymi się na niej budynkami bez podania osobno wartości nieruchomości, budowli i innych urządzeń na kwotę 6.539.000,00 zł według stanu i cen z dnia 6 maja 2008 r., jednocześnie wskazując, że kwota nie zawiera podatku VAT (operat szacunkowy z dnia 27 maja 2008 r.). Z uwagi na brak dokumentów źródłowych dotyczących stanu technicznego nieruchomości (książki obiektów budowlanych, plany remontów itp.) oceny zużycia dokonano na podstawie oględzin zewnętrznych oraz w oparciu o trwałość poszczególnych materiałów konstrukcyjnych i wykończeniowych. Szczegółową ocenę stanu technicznego i stopnia zużycia Nieruchomości, a także wzmiankę o poczynionych w odniesieniu do niektórych budowli niewielkich nakładach, zawiera załączone do wniosku zestawienie tabelaryczne, stanowiące fragment wzmiankowanego operatu.

W najbliższym czasie nastąpi sprzedaż egzekucyjna Nieruchomości. Na mocy art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej zwana "UPTU") komornik sądowy wykonujący czynności egzekucyjne jest płatnikiem podatku od dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów będących własnością dłużnika.

Ponieważ dostawa nieruchomości może podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (w szczególności na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a UPTU), Komornik podjął działania mające na celu uzyskanie informacji, czy sprzedaż egzekucyjna Nieruchomości powinna podlegać opodatkowaniu. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia z pkt 10 jest wykonanie dostawy poza pierwszym zasiedleniem oraz upływ co najmniej dwóch lat od czasu pierwszego zasiedlenia. Pierwszym zasiedleniem jest oddanie budynku, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, do użytkowania po jego wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej). Aby dowiedzieć się, czy sprzedaż egzekucyjna Nieruchomości powinna podlegać opodatkowaniu, należy zatem określić, kiedy ostatnio nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Wiadomo bowiem, że sprzedaż ta nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia: obecnie budynki należy uznać za zasiedlone w rozumieniu UPTU, jako że korzysta z nich na bieżąco najemca F. - S. Sp. z o.o., która w 2010 r. wstąpiła w sytuację prawną pierwotnego najemcy (T. Sp. z o.o.) w wyniku jego przejęcia w drodze łączenia spółek. T. Sp. z o.o. (przed przekształceniem T. SA) zawarł umowę najmu dotyczącą Nieruchomości już 5 maja 2000 r. Obejmowała ona całą Nieruchomość z wyjątkiem I piętra budynku administracyjno-socjalnego. Druga umowa z tego samego dnia miała objąć pomieszczenia biurowe o łącznej powierzchni 109 m ² - są to pomieszczenia nieobjęte pierwszą umową, zlokalizowane na l piętrze budynku administracyjno-socjalnego. W związku z darowizną Nieruchomości, dokonaną na rzecz F., F. wstąpił w obowiązki wynajmującego (umową z 20 maja 2002 r. zmieniono wysokość czynszu). Umowy były zawarte na czas 5 lat i podlegały kolejnym przedłużeniom, najemca wedle wiedzy Wnioskodawcy korzysta z Nieruchomości nieprzerwanie. Najem ten był i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. W związku z tym można uznać, że ostatnie pierwsze zasiedlenie nastąpiło w ramach oddania Nieruchomości w powyższy najem (o tym, że pierwsze zasiedlenie stanowić może oddanie budynku w najem podlegający opodatkowaniu, wypowiedział się np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 6 maja 2009 r. nr ILPP2/443-213/09-2/GZ).

Momentem dokonania dostawy jest przysądzenie nieruchomości nabywcy. By skorzystać ze zwolnienia, od pierwszego zasiedlenia do dostawy muszą minąć dwa lata. Gdyby zatem okazało się, że w ciągu dwóch lat przed przysądzeniem nie były czynione nakłady o wartości większej niż 30% wartości początkowej poszczególnych budynków (budynki zostały zbudowane pomiędzy 1977 a 1990 rokiem), to należałoby skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU w odniesieniu do wszystkich budynków i całości wartości użytkowania wieczystego gruntu. W związku z tym - zakładając, że przysądzenie nastąpi w roku 2011 (najprawdopodobniej nie wcześniej niż we wrześniu) - należy sprawdzić, czy w latach 2009-2010 nie były czynione nakłady na budynki posadowione na Nieruchomości. Jeżeli nie były, to można by stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie nastąpiło ponad dwa lata przed sprzedażą (w momencie oddania Nieruchomości w najem po zawarciu umowy lub ostatniego oddania Nieruchomości najemcy do użytkowania po ewentualnym jej ulepszeniu) i sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

W załączonej wycenie poszczególnych składników Nieruchomości, stanowiącej fragment operatu szacunkowego, wykazano ocenę stopnia zużycia z uwzględnieniem - w przypadku niektórych budowli - prac konserwatorskich i remontowych. Z operatu nie wynikał jednak zakres tych prac, przez co na samej jego podstawie nie można było jednoznacznie określić, czy w momencie przysądzenia powstanie obowiązek podatkowy.

W związku z tym, biorąc pod uwagę brak współpracy dłużnika, Wnioskodawca skorzystał z uprawnienia przewidzianego w art. 761 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 z późn. zm., dalej "k.p.c.") i w listopadzie i grudniu 2010 r. oraz w styczniu 2011 r. wezwał następujące osoby i instytucje do udzielenia informacji dotyczących ewentualnych nakładów czynionych w ostatnich dwóch latach:

Naczelnik Urzędu Skarbowego K. odpowiedział pismami z 26 listopada 2010 r. "że żadna z ww. spółek nie figuruje w rejestrze podatników tego organu podatkowego".

Naczelnik Urzędu Skarbowego W. odpowiedział pismem z 23 listopada 2010 r. w odniesieniu do F., że "na podstawie zawartości deklaracji VAT-7 za okres ostatnich dwóch lat nie stwierdzono dużych nabyć przez ww. o wartości pow. 900.000 zł netto; nie wystosowano zlecenia na przeprowadzenie kontroli".

Naczelnik Urzędu Skarbowego W.-Ś. odpowiedział pismem z 19 listopada 2010 r. odnośnie do A., że "nie posiada informacji dotyczących poniesionych nakładów na nieruchomość dla której Sąd Rejonowy <...> prowadzi księgę wieczystą", że "spółka za ostatnie dwa lata złożyła dwie deklaracje dla podatku od towarów i usług za grudzień 2009 r. i lipiec 2010 r., w których wykazała kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z poprzedniego miesiąca" oraz że "ww. spółka nie była kontrolowana przez tutejszy organ podatkowy".

Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K., właściwego ze względu na miejsce położenia Nieruchomości - na okoliczność, czy F. lub A. dokonywały zawiadomień o zakończeniu budowy lub występowały z wnioskami o pozwolenie na użytkowanie obiektów budowlanych na Nieruchomości. Organ ten pismami z dnia 19 listopada 2010 r. oraz 11 stycznia 2011 r. udzielił informacji, że w okresie ostatnich dwóch lat żadna z ww. spółek nie dokonała zawiadomienia o zakończeniu budowy ani zgłoszenia rozpoczęcia budowy na Nieruchomości, jak również nie były wszczynane, prowadzone ani rozstrzygane postępowania administracyjne w przedmiocie przyjęcia do użytkowania; nie wpłynęły również jakiekolwiek zawiadomienia o zakończeniu robót budowlanych prowadzonych na terenie ww. Nieruchomości.

Urząd Miasta K., Wydział Architektury i Urbanistyki - na okoliczność, czy A. lub F. dokonywały zgłoszeń lub występowały z wnioskami o pozwolenie na budowę na Nieruchomości. Przedstawiciel Urzędu pismami z dnia 21 stycznia 2011 r. udziela informacji, że w okresie ostatnich czterech lat A. ani F. nie dokonały zgłoszeń ani nie występowały o pozwolenie na budowę na Nieruchomości.

Główny Urząd Statystyczny - na okoliczność, czy w okresie ostatnich 2 lat F. składał sprawozdania statystyczne dot. działalności gospodarczej (formularze F-01, SP-3), w których wykazał wartość nakładów na Nieruchomość. GUS w piśmie z 15 listopada 2010 r. odmówił udzielenia informacji, powołując się na przepisy art. 10 i 36 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 1995 r. Nr 88, poz. 439 z późn. zm.), zgodnie z którymi zbierane i gromadzone w badaniach statystycznych statystyki publicznej dane indywidualne i osobowe są poufne i podlegają szczególnej ochronie; dane te mogą być wykorzystywane wyłącznie do opracowań, zestawień i analiz statystycznych oraz do tworzenia przez służby statystyki publicznej operatu do badań statystycznych prowadzonych przez te służby. W związku z tym GUS stwierdził, że "udostępnianie i wykorzystywanie danych indywidualnych i osobowych jest zabronione (tajemnica statystyczna)".

Urząd Kontroli Skarbowej w W. i K. - na okoliczność, czy w trakcie kontroli lub w inny sposób urząd ujawnił, że w ciągu ostatnich dwóch lat A. lub F. dokonały nakładów na Nieruchomość, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości. UKS w K. odpowiedział w pismach z 3 grudnia 2010 r., że siedziby obydwu spółek mieszczą się poza jego właściwością miejscową, w związku z czym urząd ten nie przeprowadzał w nich postępowań kontrolnych ani innych czynności służbowych.

Dyrektor UKS w W. w piśmie z dnia 10 stycznia 2011 r. poinformował, iż w stosunku do podatników (A. i F.) w okresie ostatnich 2 lat do chwili obecnej nie prowadził postępowań kontrolnych, a w piśmie z 4 stycznia 2011 r. - że w trakcie działań urzędu nie stwierdzono transakcji gospodarczych, których stroną był A.

Z pełnego odpisu z KRS F., datowanego na 31 stycznia 2011 r., wynika ponadto, że ostatnie sprawozdanie finansowe, które F. złożył do KRS, obejmowało rok 2003. Źródłem wiedzy o ewentualnych nakładach na Nieruchomość nie mogły też zatem być sprawozdania finansowe spółki.

Tytułem uzupełnienia wniosku o interpretację z dnia 4 lutego 2011 r. Komornik wskazał dodatkowe okoliczności, które wyszły na jaw po jego wysłaniu. Pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. Komornik skierował zapytanie do spółki S. G. Sp. z o.o. (najemca Nieruchomości, której dotyczył wniosek o interpretację, następca prawny pierwotnego najemcy T. Sp. z o.o.) o to, czy spółka (lub jej poprzednik prawny T. Sp. z o.o.) w okresie ostatnich dwóch lat dokonywała nakładów na Nieruchomość, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości. 11 lutego 2011 r. wpłynęło pismo z 4 lutego 2011 r. zawierające odpowiedź S. G. Sp. z o.o., zgodnie z którą "T. Sp. z o.o. dokonało modernizacji wynajmowanych pomieszczeń przy ul. R. na łączną kwotę 614.198,83 zł, w tym na dzień 1 grudnia 2000 r. kw. 608.398,83 zł. na dzień 31 stycznia 2008 r. kw. 5.800,00 zł." Spółka jednocześnie oświadczyła, że nie dokonywała nakładów w ww. obiekcie od dnia 31 lipca 2010 r.

W odpowiedzi na wezwanie organu, Wnioskodawca wskazał:

Zdaniem Wnioskodawcy wniosek nie jest obarczony brakiem formalnym niewyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego. Stwierdzenie to Wnioskodawca postara się poprzeć, odnosząc się do wskazań ponumerowanych w wezwaniu punktami od I do IV i mimo wszystko wyjaśniając w miarę możliwości okoliczności budzące wątpliwości Organu.

Ad I.

Z wniosku jednoznacznie wynika, ze dłużnikiem jest A. Sp. z o.o., ale F. Sp. z o.o. nabył od niego Nieruchomość już po jej zajęciu. Zgodnie zaś z art. 930 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego "rozporządzenie nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na dalsze postępowanie. Nabywca może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze dłużnika. W każdym razie czynności egzekucyjne są ważne tak w stosunku do dłużnika, jak i w stosunku do nabywcy." Biorąc to pod uwagę, stwierdzić należy, że skutki prawne sprzedaży Nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym rozciągają się na F. Sp. z o.o. jako aktualnego właściciela, który nabył Nieruchomość już po jej zajęciu.

Ad II.

Jak wyraźnie wynika z wniosku, podatnikiem w przedmiotowej sprawie jest F. Sp. z o.o. Na nim ciążyć więc będzie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług.

Ad III.

Okoliczności, dotyczące momentu, w którym nastąpiło pierwsze zasiedlenie, rzeczywiście nie zostały podane w sposób całkowicie jednoznaczny. Jednak niemożność jednoznacznego ustalenia wszystkich elementów stanu faktycznego przedmiotowej sprawy przez wnioskodawcę także stanowi element zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem jako płatnik, a nie jako podatnik - obowiązek wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego należy postrzegać w tymże kontekście. Gdyby wszystkie okoliczności, o które pyta Organ, były jasne, Wnioskodawca nie miałby potrzeby składać wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, sprawa byłaby bowiem jednoznaczna. W niniejszej sprawie natomiast podstawowe pytanie brzmi: czy w sytuacji, gdy płatnik ustalił, że wedle wszelkiego prawdopodobieństwa (ale bez uzyskania stuprocentowej pewności) zachodzi zwolnienie z podatku od towarów i usług, płatnik może je zastosować. Należy zauważyć, że brak zwolnienia w sytuacji, gdyby później (np. w trakcie postępowania o zwrot nadpłaty) okazało się, że należało je zastosować, byłby bardzo krzywdzący zarówno dla wierzycieli, jak i dłużnika. Konieczność zastosowania zwolnienia jest zaś skrajnie prawdopodobna w zakresie dotyczącym prawie całej Nieruchomości (z pominięciem części I piętra budynku socjalno-administracyjnego, w przypadku której prawdopodobieństwo jest wysokie, ale nie graniczy z pewnością - o czym dalej).

Sytuację płatnika można tu porównać do sytuacji organu podatkowego, który również ocenia stan faktyczny na podstawie zebranego materiału dowodowego, ustalając go możliwie dokładnie, często nie mając jednak całkowitej pewności, czy osiągnął prawdę obiektywną, Organ podatkowy ma przy tym większe możliwości zbierania dowodów aniżeli płatnik (na przykład w niniejszej sprawie mógłby uzyskać wgląd w księgi rachunkowe i rozliczenia podatkowe podatnika, czego płatnik uczynić nie może). Stąd zdaniem Wnioskodawcy obowiązek wyczerpującego podania stanu faktycznego został wypełniony, mimo że Wnioskodawca nie był w stanie wskazać absolutnie jednoznacznie wszystkich okoliczności wpływających na możliwość zastosowania zwolnienia. Jedynym podmiotem, który mógłby to uczynić, jest podatnik. Kontakt z podatnikiem był jednak utrudniony zwłaszcza w okresie bezpośrednio poprzedzającym złożenie wniosku o interpretację, co zostało szczegółowo w nim opisane.

Przechodząc do pytania o to, czy obiekty położone na Nieruchomości stanowią ruchomości: w czasie bezpośrednio poprzedzającym złożenie niniejszego pisma została wyjaśniona jedna dodatkowa okoliczność, dotycząca obiektów położonych na Nieruchomości. Wnioskodawca ustalił mianowicie poprzez oględziny Nieruchomości, że myjnia stalowa ręczna o pow. użytk. 45,5 m ² (rok budowy 1980) nie jest trwale związana z gruntem. Ponieważ zatem myjnia ta stanowi ruchomość, musi zostać wyłączona z egzekucji i nie będzie objęta sprzedażą licytacyjną, a tym samym dostawą towarów. Różnica ta nie wpływa na ocenę prawną zdarzenia przyszłego. Wszystkie pozostałe wskazane we wniosku elementy nieruchomości stanowią jej części składowe.

Jeżeli chodzi o poszczególne elementy pytania nr III, tj.:

* czy dostawa będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia,

* czy pomiędzy dostawą a pierwszym zasiedleniem upłynie okres nie krótszy niż dwa lata,

* czy przy nabyciu obiektów podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* czy podatnik poniósł wydatki na ulepszenie przedmiotów dostawy, a jeżeli tak, to czy miał w stosunku do nich prawo do odliczenia podatku naliczonego i czy były one wyższe niż 30% wartości początkowej tychże obiektów,

* czy budynki lub ich części były wykorzystywane w stanie ulepszonym przez co najmniej pięć lat do wykonywania czynności opodatkowanych,

należy wskazać, że okoliczności te Wnioskodawca ustalił w miarę możliwości w sposób wskazany we wniosku. Jedyne, co może dodać obecnie, to że w wyniku oględzin Nieruchomości okazało się, że część pierwszego piętra budynku administracyjno-socjalnego, która najprawdopodobniej nie została wynajęta przez F. (a wiec co do której nie ma pewności, czy została zasiedlona po raz pierwszy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług), wygląda na nieremontowaną od kilkunastu lat (a wiec F. nie mógł ulepszyć jej w stopniu większym niż 30% wartości początkowej). Wnioskodawca wywodzi ten wniosek stąd, że widział tę część Nieruchomości jeszcze zanim została ona nabyta przez F. Obecnie (stan na dzień 28 kwietnia 2011 r.) Wnioskodawca nie stwierdził żadnych istotnych zmian względem stanu ówczesnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona jako zdarzenie przyszłe dostawa towarów w ramach sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości w świetle wskazanych okoliczności faktycznych wymaga dokonania przez płatnika poboru podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 UPTU pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Oddaniem do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu było niewątpliwie oddanie Nieruchomości w najem spółce T. SA z siedzibą w P. W 2009 r., tj. dwa lata przed planowanym przysądzeniem, była ona bowiem najemcą Nieruchomości, a więc wcześniej musiało nastąpić pierwsze zasiedlenie. Gdyby zatem okazało się, że w ciągu dwóch lat przed przysądzeniem (w czasie których Nieruchomość była wynajęta) nie były czynione nakłady o wartości większej niż 30% wartości początkowej poszczególnych budynków, to należałoby skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU w odniesieniu do wszystkich zasiedlonych budynków i odpowiedniej wartości użytkowania wieczystego gruntu. Należy zatem rozważyć, czy dostawa w ramach sprzedaży egzekucyjnej nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, przy czym - ze względu na datę budowy - przez pierwsze zasiedlenie można rozumieć tylko ulepszenie, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynków.

Informacje pozyskane w trakcie postępowania egzekucyjnego uprawdopodobniają zdaniem Komornika, że w ciągu ostatnich dwóch lat F. jako podatnik podatku od towarów i usług nie czynił tak znacznych (powyżej 30% wartości początkowej) nakładów na Nieruchomości. Świadczyć o tym mogą w szczególności:

* brak zgłoszeń robót budowlanych na Nieruchomości oraz brak wniosków o pozwolenie na budowę, a także zawiadomień o zakończeniu robót budowlanych i pozwoleń na użytkowanie obiektów budowlanych - w sytuacji, gdy dokonanie nakładów na Nieruchomości musiałoby wiązać się z przeprowadzeniem budowy, remontu czy rozbudowy, które to zdarzenia wymagają ww. czynności i aktów.

* brak informacji o istotnych nakładach w operacie szacunkowym rzeczoznawcy majątkowego z dnia 27 maja 2008 r. Są w nim wprawdzie wzmianki o pracach konserwacyjno-remontowych, ale tylko w odniesieniu do niektórych budynków. Z kontekstu operatu (vide załączona wycena) można wywnioskować, że remonty miały charakter doraźny, a ich zakres był niewielki. Na przykład stan dróg i placów oceniono jako stan po remoncie, z zastrzeżeniem, że jakościowo pozostawia wiele do życzenia" (m.in. "niejednorodność uzupełnianej masy"). Remont ten musiał więc polegać na załataniu dziur w nawierzchni, a nie jej wymianie, co nie mogło stanowić znacznych nakładów.

* stwierdzenie Naczelnika Urzędu Skarbowego W., że "na podstawie zawartości deklaracji VAT-7 za okres ostatnich dwóch lat nie stwierdzono dużych nabyć przez ww. o wartości pow. 900.000 zł netto" - wartość początkowa przedmiotowych budynków nie jest Komornikowi wprawdzie znana z powodu braku współpracy podatnika i braku innych źródeł informacji na ten temat jednak rynkowa wartość prawa użytkowania wieczystego wraz ze znajdującymi się na niej budynkami bez podania osobno wartości nieruchomości, budowli i innych urządzeń została oszacowana przez rzeczoznawcę na kwotę 6.539.000,00 zł według stanu i cen z dnia 6 maja 2008 r., bez uwzględnienia kwoty VAT. Zapytany organ nie wyszczególnił, czy "nabycia do 900.000 zł netto" dotyczyły środków trwałych lub ich ulepszeń, czy nie, jednak skojarzywszy tę informację z opisem stanu technicznego nieruchomości (brak istotnych remontów) oraz informacjami udzielonymi przez organy nadzoru budowlanego (brak legalnie prowadzonych robót budowlanych) można uznać, że nabycia te najprawdopodobniej nie dotyczyły ulepszeń budynków, lecz. np. nabycia towarów handlowych, a jeżeli nawet dotyczyły ulepszeń Nieruchomości, to w niewielkim stopniu, mniejszym niż 30% ich wartości początkowej (oszacowana wartość rynkowa Nieruchomości jest bowiem wielokrotnie wyższa od ewentualnych możliwych nakładów).

Prawidłowość powyższego założenia potwierdza uzyskane oświadczenie prezes F. z 22 stycznia 2011 r., zgodnie z którym F. nie dokonywał nakładów na Nieruchomość w ciągu ostatnich dwóch lat.

W związku z tym można stwierdzić, że do planowanej dostawy w ramach sprzedaży egzekucyjnej wzmiankowanej nieruchomości należy zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU, jako że dostawa ta nie będzie wykonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani w ciągu dwóch lat od jego dokonania. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło bowiem na ponad dwa lata przed sprzedażą, tj. albo w momencie oddania Nieruchomości w najem po zawarciu umowy, albo w momencie ostatniego oddania Nieruchomości najemcy do użytkowania po ewentualnym jej ulepszeniu. Ponadto zgodnie z art. 29 ust. 5 UPTU w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W związku z tym zwolnienia dotyczące budynków obejmują także wartość gruntu, na którym są one posadowione (tak np. wyrok WSA w Krakowie z 14 maja 1020 r. sygn. akt I SA/Kr 581/10, interpretacja Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Jeżyce nr TP/443-74/05/I z dnia 28 października 2005 r.).

Nie wiadomo wprawdzie, czy najem na pewno obejmował całą Nieruchomość. Niewiedza ta wynika z braku chęci do współpracy po stronie dłużnika. Ewentualna wątpliwość może dotyczyć pierwszego piętra budynku administracyjno-socjalnego, nieobjętego główną umową najmu, której stroną był początkowo T. Sp. z o.o. Pierwsze piętro ma bowiem powierzchnię 417 m ^2, a dodatkowa umowa najmu obejmuje mniejszą powierzchnię 109 m ^2. Dosyć prawdopodobne jest (dokładnego stanu faktycznego w tym zakresie Komornik nie był w stanie ustalić), że F. wykorzystywał pozostałą część tego piętra dla celów własnej działalności gospodarczej, wiadomo bowiem, że F. posługiwał się (i nadal posługuje) adresem Nieruchomości (K., ul. R. 1) jako własnym (na przykład w składanych w 2008 r. skargach na czynności komornika, czy przy zawarciu umowy najmu z Ł. M. w dniu 8 stycznia 2010 r.). Można zatem domniemywać, że F. wykorzystywał fragment Nieruchomości jako nieformalny oddział, znajdujący się w niewynajętej części piętra budynku socjalno-administracyjnego. Wynika to stąd, że pozostała część Nieruchomości jest wykorzystywana przez inny podmiot, nie może więc jednocześnie stanowić oddziału F. W związku z tym nie wiadomo też, czy niewynąjęta część budynku została zasiedlona w rozumieniu UPTU. Część ta stanowi wprawdzie zaledwie niecałe 8% całkowitej powierzchni użytkowej budynków posadowionych na Nieruchomości (3937,7 m ²) i jeszcze mniejszy udział w wartości całej Nieruchomości (obejmującej też grunty i budowle). Mimo to należy rozważyć wpływ ewentualnego niewynajęcia jej na skutki podatkowe sprzedaży Nieruchomości.

W związku z tym warto zaznaczyć, że w odniesieniu do Nieruchomości spełniona jest jedna z przesłanek zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a UPTU, przewidziana w literze "a" tego przepisu (brak prawa do odliczenia VAT). W umowie nabycia Nieruchomości przez F. znajduje się bowiem wzmianka, zgodnie z którą umowa ta nie podlegała opodatkowaniu VAT (F. nie miał zatem prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu Nieruchomości). Drugim warunkiem skorzystania ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a (litera "b") jest brak znaczących ulepszeń, przy czym warunku tego nie stosuje się, gdy budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a UPTU).

Nieruchomość była wynajmowana nieprzerwanie od momentu jej nabycia przez F. w 2002 r., a najem ten podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z operatu szacunkowego wynika zaś, że część Nieruchomości, która ewentualnie mogła nie być wynajęta i zasiedlona (część I piętra budynku adminstracyjno-socjalnego), nie była ulepszana nawet w niewielkim stopniu, rzeczoznawca do wyceny budynku administracyjno-socjalnego przyjął bowiem stan z 2002 r. z uwzględnieniem tylko zużycia naturalnego, bez wzmianki o jakichkolwiek pracach konserwatorskich czy remontowych (jak w przypadku niektórych innych składników Nieruchomości). Ponadto F. najprawdopodobniej posiada nieformalny oddział, który wedle mojej najlepszej wiedzy (wynikającej jednak tylko z przedstawionego wcześniej domniemania) mógł mieścić się właśnie w pomieszczeniach niewynajętych (spełniona byłaby zatem także przesłanka wykonywania w ewentualnie niezasiedlonej części działalności opodatkowanej).

Gdyby więc z jakiegokolwiek powodu nie można było zastosować zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU, to biorąc pod uwagę, że ze zgromadzonej dokumentacji nie wynika, by jakiekolwiek znaczące ulepszenia nastąpiły w okresie posiadania Nieruchomości przez F. - dostawa Nieruchomości będzie zwolniona z uwagi na treść art. 43 ust. 1 pkt 10a UPTU. Dotyczy to w szczególności części, która mogła ewentualnie nie być wynajęta. Komornik zaznacza przy tym, iż założenie, że najem T. nie obejmował faktycznie całej Nieruchomości, jest hipotetyczne, wynika z niemożności ustalenia szczegółów stanu taktycznego i służy przede wszystkim możliwie najdokładniejszej ocenie prawnej.

Podsumowując, wszystkie powyższe okoliczności zaświadczają wystarczająco o braku obowiązku pobrania podatku od planowanej sprzedaży egzekucyjnej Nieruchomości na podstawie art. 18 UPTU.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź najemcy Nieruchomości stanowi kolejną przesłankę uprawdopodabniającą brak nakładów podatnika (F. SA) na Nieruchomość, co jednocześnie potwierdza tezę o konieczności zwolnienia przyszłej sprzedaży egzekucyjnej Nieruchomości z podatku od towarów i usług. Skoro bowiem znaczne nakłady (na kwotę ponad 600 tys. zł i zostały dokonane przez T. Sp. z o.o. przed grudniem 2000 r., to bardzo mało prawdopodobne jest, by dodatkowe nakłady (zwłaszcza o istotnej wartości) ponosił w późniejszym okresie podatnik.

Można przypomnieć, że w odniesieniu do całej Nieruchomości z pominięciem części I piętra budynku administracyjno-socjalnego zachodzi, zgodnie z oświadczeniem podatnika, przesłanka zwolnienia dostawy z podatku z uwagi na upłynięcie co najmniej dwóch lat od ostatniego pierwszego zasiedlenia i brak nakładów podatnika w tym czasie (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług). Oświadczenie podatnika jest spójne z pozostałymi faktami, które udało się ustalić w sprawie.

W odniesieniu do części I piętra ww. budynku (nie wiadomo, czy można do niej stosować ww. zwolnienie, ponieważ nie jest pewne ani bardzo prawdopodobne, że podlegała ona pierwszemu zasiedleniu) nie zostało uzyskane oświadczenie podatnika, czy ulepszał ją, a jeżeli tak, to jaki był zakres tego ulepszenia i czy w ciągu pięciu lat po ulepszeniu ww. część nieruchomości była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych (ustalenie tych okoliczności jest potrzebne do weryfikacji możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług). Przytoczone we wniosku okoliczności (oraz przedstawiona na końcu ww. uwag do pytania III okoliczność, ustalona po oględzinach Nieruchomości) świadczą wprawdzie o tym, że przesłanki zwolnienia są spełnione, nie dają one jednak możliwości stwierdzenia tego ponad wszelką wątpliwość. Jedynym podmiotem, który posiada taką wiedzę, jest podatnik.

Należy jednak zwrócić uwagę, że nawet gdyby podatnik oświadczył, że zwolnienie to zachodzi, to komornik działający jako płatnik i tak nie mógłby być pewien, że oświadczenie to jest zgodne z prawdą. Podatnik mógłby przedstawić stan faktyczny korzystnie dla siebie, tj. twierdząc, że zachodzi zwolnienie z podatku od towarów i usług. Mógłby dzięki temu liczyć na wyższą cenę uzyskaną z licytacji poprzez to, że sprzedaż byłaby wówczas bardziej atrakcyjna dla podmiotów nie dysponujących prawem do odliczenia podatku należnego. Płatnik podatku od towarów i usług ustalający stan faktyczny zawsze więc ustala jedynie prawdę obiektywną w sposób możliwie prawdopodobny, nie mając jednak co do niej stuprocentowej pewności. Nigdy zatem płatnik nie może ustalić stanu faktycznego w sposób całkowicie jednoznaczny, czego żąda Dyrektor Izby Skarbowej. Także w niniejszej sprawie stanowisko płatnika opiera się na ustaleniu szeregu okoliczności, które jego zdaniem, popartym wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, wystarczająco uprawdopodobniają fakt spełnienia przesłanek zwolnienia nieruchomości z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, są płatnikami podatku od dostaw, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Na podstawie art. 106 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur przez komorników sądowych.

Zgodnie z § 23 ust. 1, 2, 4 i 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów.

Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać wymogi, o których mowa w § 5 i § 7 ust. 1, jak również zawierać:

Kopię faktury, o której mowa w ust. 1-4, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli po stronie dłużnika spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku lub budowli albo ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek lub budowla lub ich części zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z kolei w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Mając powyższe na uwadze, aby nieruchomość mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy musi być spełniony podstawowy warunek tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Oznacza to, że jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 23% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki, budowle lub ich części.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż że Wnioskodawca, jako komornik zamierza dokonać dostawy prawa użytkowania wieczystego działki zabudowanej budynkami i budowlami, co prawda Wnioskodawca wskazał, iż na przedmiotowej działce znajduje się ruchomość, jednakże ona nie będzie przedmiotem dostawy. Dłużnik - F., nabył przedmiotową nieruchomość w drodze darowizny, czynność ta nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Dłużnik nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Ponadto przedmiotowa nieruchomość jest wynajmowana nieprzerwanie od 20 maja 2002 r. Najem ten był i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. Jednakże najprawdopodobniej wykluczona z wynajmu jest część pierwszego piętra budynku administracyjno - socjalnego.

Analizując treść powołanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego uznać należy, iż sprzedaż budynków i budowli trwale związanych z gruntem z pominięciem części I pietra będzie dostawą dokonywaną po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, bowiem doszło do wydania budynków i budowli do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż w odniesieniu do całej nieruchomości z pominięciem części I piętra budynku administracyjno-socjalnego zachodzi, przesłanka zwolnienia dostawy z podatku z uwagi na upływ co najmniej dwóch lat od ostatniego pierwszego zasiedlenia i brak nakładów podatnika w tym czasie (art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług), należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na treści wniosku, z którego wynika, iż w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo wskazać należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej zbycia części pierwszego piętra budynku administracyjno - socjalnego nieobjętego umową najmu oraz w części dotyczącej odpowiedzialności płatnika i zakresu czynności, jakie należałoby uznać za wystarczające aby płatnik był zwolnimy z odpowiedzialności została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.