IBPP3/443-178/07/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2007 r. (data wpływu 18 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z gruntem - jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z gruntem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka nabyła od osoby fizycznej w dniu 7 października 1999 r. na podstawie aktu notarialnego nieruchomość (tj. działkę budowlaną o wartości 20.000 zł wraz z budynkiem o wartości 318.189 zł), bez podatku od towarów i usług, którą wprowadziła do ewidencji środków trwałych, a następnie użytkowała dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca w okresie od 30 października 2003 r. do 24 listopada 2003 r. poniósł wydatki na ulepszenie budynku w wysokości 33,67% wartości początkowej. Spółka prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną. Spółka w dniu 29 stycznia 2007 r. podjęła decyzję o sprzedaży ww. nieruchomości. Transakcję sprzedaży nieruchomości udokumentowano wystawiając fakturę VAT ze stawką podatku w wysokości 22%. Kupujący uregulował należność. Przedmiotowa transakcja została wykazana w deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości w 2007 r. powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług, ponieważ zostały spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż została zakupiona od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem podatku VAT. Również nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia wynikające z art. 43 ust. 6 ustawy. Mimo, że Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej budynku i miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków, to użytkował przedmiotowy budynek przez okres dłuższy niż 5 lat tj. od 7 października 1999 r. do 29 stycznia 2007 r.Spółka może dokonać korekty VAT w bieżącym okresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad.1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei kwestię dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ww. ustawy. W przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków albo budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze; Przez towary używane rozumie się:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ została zakupiona od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 6 cyt. ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też o okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie od podatku VAT, znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej i miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków. Jednak użytkował budynek w okresie dłuższym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych tj. od 1999 r. do 2007 r. Zatem w przedmiotowej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione łącznie przesłanki zawarte w tym przepisie.

Podsumowując do przedmiotowej dostawy budynku wraz z gruntem będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Ad.2)

W kwestii możliwości dokonania korekty wystawionej faktury dokumentującej sprzedaż przedmiotowej nieruchomości ze stawką 22% stwierdzić należy co następuje:W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Zgodnie z art. 108 ust. 1 ww. ustawy w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Minister Finansów, na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ww. ustawy przepisami § 16 - 17 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) określił m.in. zasady wystawiania faktur korygujących.W myśl § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Z powyższego wynika, iż w przypadku wystawienia faktury, o której mowa w art. 108 ust. 1 ww. ustawy, cyt. wyżej przepisy rozporządzenia nie wprowadzają żadnych ograniczeń co do możliwości skorygowania ww. faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Jednakże należy mieć na uwadze przepis § 16 ust. 4 tego rozporządzenia, w myśl którego sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy. Zatem Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzyma potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należy uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.