IBPP3/443-173/09/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-173/09/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży monet i banknotów obiegowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży monet i banknotów obiegowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży monet i banknotów (krajowych i zagranicznych), zarówno obiegowych jak i kolekcjonerskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż obiegowych monet i banknotów podlega zwolnieniu z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku dostawy monet i banknotów kolekcjonerskich należy je opodatkować 22% podatkiem VAT. Natomiast w przypadku monet i banknotów obiegowych Wnioskodawca uważa, że powinny być one zwolnione z tego podatku. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (PCN 9705 00 00 0), (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 tj. monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Przedstawiona definicja jest jedynym określeniem monety lub banknotu kolekcjonerskiego zawartym w ustawie. Ponadto w interpretacji ITPP2/443-303/07/RS dodatkowo sprecyzowano pojęcie monety kolekcjonerskiej na podstawie słownika języka polskiego. Według interpretacji słowo "zwykle" oznacza "najczęściej, przeważnie" a więc mający charakter powszechny, zaś słowo "numizmat" oznacza "dawną monetę mającą wartość zabytkową". Zatem zaistnienie jednej z dwóch przesłanek powoduje, że dana moneta staje się przedmiotem kolekcjonerskim w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 7. Monety i banknoty obiegowe (wydane przez uprawnionych do tego emitentów oraz przeznaczone do obiegu) są zwykle (najczęściej, przeważnie) używane jako środek płatniczy oraz nie są numizmatami (nie mają wartości zabytkowej) i w związku z tym ich sprzedaż powinna być zwolniona z podatku VAT na podstawie ustawy art. 43 ust. 1, pkt 7. W ustawie nie ma żadnej wzmianki o wymogu sprzedaży monet i banknotów obiegowych za ich wartość nominalną, jak ma to miejsce w przypadku obiegowych znaczków pocztowych (art. 43 ust. 1, pkt 4).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę, łącznie z pośrednictwem, dotyczącą walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem przedmiotów kolekcjonerskich, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie, o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.

Skutkiem powyższych unormowań jest zwolnienie od podatku VAT dostawy, łącznie z pośrednictwem, walut, monet oraz banknotów używanych, jako prawny środek płatniczy. Jednakże zwolnieniu od podatku nie podlega każda dostawa monet lub banknotów. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 7 wyłącza ze zwolnienia przedmioty kolekcjonerskie. Zgodnie z definicją legalną tego pojęcia zawartą w tym przepisie za przedmioty kolekcjonerskie należy uznać monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które:

- nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub

- mają wartość numizmatyczną.

Zatem dla określanie danego banknotu lub monety, jako przedmiotu kolekcjonerskiego zasadnicze znaczenie będzie miało czy jest zwykle używany jako prawny środek płatniczy lub czy posiada wartość numizmatyczną.

W związku z faktem, że w ustawie brak jest definicji słowa "zwykle" oraz "numizmatyczny" należy posłużyć się definicjami tych określeń zawartymi w Słowniku języka polskiego. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (PWN, Warszawa 1981, t. 3) "zwykle" oznacza: "w przeważającej liczbie wypadków, prawie zawsze, najczęściej, przeważnie, zazwyczaj", zaś "numizmat" (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 1979, t. 2) "dawna moneta mająca wartość zabytkową", odpowiednio "numizmatyczny" - "dotyczący numizmatyki, numizmatów".

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca oprócz handlem monetami i banknotami kolekcjonerskimi ma zamiar zająć się handlem banknotami i monetami będącymi w obiegu i służącymi, jako środek płatniczy, wydanym przez uprawnionych emitentów, a zatem w tym przypadku nie zachodzi wyłącznie ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż monet i banknotów będących w prawnym obiegu i służących jako prawny środek płatniczy podlega zwolnieniu z podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl