IBPP3/443-1518/13/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 203 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy przenoszona w ramach planowanego aportu część struktury przedsiębiorstwa, w postaci składników materialnych i niematerialnych związanych z częścią przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności wyjazdowej będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym wniesienie ww. aportu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług #61485; jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy przenoszona w ramach planowanego aportu część struktury przedsiębiorstwa, w postaci składników materialnych i niematerialnych związanych z częścią przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności wyjazdowej będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym wniesienie ww. aportu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Usługowo-Handlowy... (dalej jako Z.U.H. lub wnioskodawca), na podstawie wpisu do CEIDG i działająca od 3 października 1988 r.

Główną działalnością firmy jest wykonywanie linii energetycznych, napowietrznych, kablowych niskich napięć oraz średniego napięcia, stacji transformatorowych, oświetleń ulicznych, zasilaniu placu budowy, projektowania i pomiarów. Z.U.H. realizuje kontrakty w zakresie montażu rozdzielni stacjonarnie (usługi montażowe - na terenie hali klienta) oraz wyjazdowych (usługi energetyczne m.in. budowa linii energetycznych).

Przedsiębiorstwo posiada majątek w postaci samochodów specjalnych, nieruchomości z budynkiem w którym znajduje się biuro wraz z wyposażeniem, hala montażowa, garaż oraz inne ruchomości takie jak narzędzia, urządzenia i wyposażenie niezbędne do świadczenia ww. usług, a także sprzęt biurowy oraz wyposażenie budynków.

Obecnie w majątku przedsiębiorstwa funkcjonują już de fcato dwie odrębne części działające w odmiennym zakresie. Przedsiębiorstwo dokonało weryfikacji rentowności prowadzonej działalności i na podstawie poczynionych ustaleń stwierdziło konieczność dokonania pewnych przekształceń.

W celu optymalizacji prowadzonej działalności, Z.U.H. planuje przenieść część majątku, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki jawnej. Przedmiotem aportu do spółki jawnej będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa działająca w zakresie budowy linii energetycznych, stacji transformatorowych itp. (dalej jako: ZCP świadcząca usługi wyjazdowe).

Do ZCP świadczącej usługi wyjazdowe należeć będą:

* nieruchomość z położonym na niej budynkiem w którym znajduje się biuro wraz z wyposażeniem oraz hala montażowa, a także garaż, a wraz z nią umowy o odbiór ścieków, dostawę wody, odbiór śmieci, usługi telekomunikacyjne oraz gaz,

* narzędzia i urządzenia, a także samochody i pojazdy specjalne niezbędne do wykonywania tej części działalności, (w tym generator prądotwórczy, wózek widłowy, quad), komputery oraz wszelkie inne środki trwałe i wyposażenie wykorzystywane obecnie na potrzeby ZCP świadczącej usługi wyjazdowe,

* pracownicy zatrudnieni w ZCP świadczącej usługi wyjazdowe,

* wszelkie umowy zawarte na potrzeby tej części przedsiębiorstwa (w tym umowy przetargowe z X),

* wszelkie zobowiązania (koszty) oraz należności (przychody), w tym także kredyt obrotowy w rachunku Z.U.H. wraz z kredytem inwestycyjnym i gotówkowym.

Natomiast w Z.U.H. pozostanie:

* narzędzia i urządzenia, wyposażenie wykorzystywane obecnie na potrzeby ZCP świadczącej usługi montażowe,

* pracownicy zatrudnieni w ZCP świadczącej usługi montażowe oraz pracownicy administracyjni,

* wszelkie umowy zawarte na potrzeby tej części przedsiębiorstwa, w tym umowa na montaż rozdzielni z Y S.A

Na chwilę obecną brak jest zobowiązań związanych z częścią przedsiębiorstwa pozostająca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W zakresie kosztów związanych z tą częścią przedsiębiorstwa kosztami tymi są głównie wynagrodzenia, paliwa, utrzymanie kilku samochodów, zakup narzędzi, natomiast materiały potrzebne do montażu są materiałami powierzonymi przez zleceniodawcę.

Na terenie ww. nieruchomości znajdują się 2 budynki. W jednym mieści się biuro, a także hala montażowa udostępniana innemu podmiotowi na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, a także pomieszczenie socjalne. Natomiast drugim budynkiem jest budynek garażowy.

Po przeniesieniu nieruchomości do spółki jawnej część wykorzystywana na potrzeby działalności wyjazdowej będzie wykorzystywana tak jak dotychczas, natomiast halę montażową spółka jawna udostępniać będzie nadal innemu podmiotowi.

Z.U.H. prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, jednakże jest możliwe odrębne ustalenie przychodów (należności) oraz kosztów (zobowiązań) dla obu części przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo dokonało takiego rozdzielenia wstępnie na potrzeby ww. oceny rentowności.

Po wniesieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki jawnej, w Z.U.H. pozostaną wszyscy pracownicy świadczący usługi montażowe. Do spółki jawnej przejdą wszyscy pracownicy działający w części przedsiębiorstwa świadczącej usługi energetyczne (wyjazdowe).

Już obecnie w firmie działają dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa. Podział taki jest naturalny ze względu na samą specyfikę prowadzonych działań. Mają one oddzielne procedury działania. Pracownicy każdej z części posiadają odrębnych przełożonych.

Po dokonaniu planowanego aportu, zespół składników stanowiących ZCP prowadzącym działalność wyjazdowej kontynuowała będzie nieprzerwanie świadczenie usług w ramach realizacji zawartych juz wcześniej i przeniesionych w ramach aportu umów. Niezbędnym będzie jedynie nabycie usług administracyjnych (księgowych). Podobnie ZCP działająca w zakresie świadczenia usług montażowych kontynuowała będzie prowadzoną działalność nieprzerwanie (Pracownicy tej części ZCP działają na hali należącej do naszego kontrahenta).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przenoszona w ramach planowanego aportu część struktury przedsiębiorstwa, w postaci składników materialnych i niematerialnych związanych z częścią przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności wyjazdowej będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym wniesienie ww. aportu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu Cywilnego "Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Może ono obejmować w szczególności:

W świetle regulacji Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zatem zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Składniki materialne i niematerialne tworzą więc pewien zorganizowany kompleks przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych i mogący być przedmiotem obrotu. W skład przedsiębiorstwa wchodzą zatem wszelkie zobowiązania i obciążenia związane z prowadzeniem tego przedsiębiorstwa. Innymi słowy, na przedsiębiorstwo składają się rozmaite aktywa, ale również pasywa (zobowiązania i obciążenia).

Wskazać w tym miejscu należy, iż w doktrynie prawa podatkowego uważa się, iż sformułowanie przepisu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej również jako ustawa o VAT), nakazuje traktować zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej ZCP) należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy podatkowej mamy zatem do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie wszystkie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, a ich zespół mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

W orzecznictwie przyjmuje się, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest jednostka tego przedsiębiorstwa, która wchodzi w skład przedsiębiorstwa jako jego wewnętrzna część, stanowi organizacyjnie wyodrębniony kompleks składników o charakterze materialnym i niematerialnym oraz zachodzi powiązanie tych składników w sposób funkcjonalny.

Zatem wg doktryny, aby wydzielony majątek kwalifikował się jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, musi on być wyodrębniony:

* organizacyjnie,

* finansowo,

* funkcjonalnie (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Znajduje to swoje poparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych - przykładowo WSA we Wrocławiu w wyroku z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 410/2011 wskazał, że ze "zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia wówczas, gdy zespół określonych składników przedsiębiorstwa (materialnych i niematerialnych) jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie (wraz ze zobowiązaniami) i służy do realizacji określonych zadań gospodarczych, mogąc zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania."

Podobnie WSA w Kielcach w wyroku z 13 sierpnia 2009 r., I SA/Ke 226/2009.

Warto w tym miejscu podkreślić, że wyodrębnienie musi istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po wyprowadzeniu w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa.

Jak wskazuje się w wyroku WSA w Opolu z 7 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Op 325/09: Niewątpliwie zorganizowana część przedsiębiorstwa to sytuacja, która już zaistniała w strukturze organizacyjnej wnioskodawcy, a nie dopiero powstanie w przyszłości, to zaś oznacza, że nie ma możliwości wybierania przez podatnika, które wierzytelności i środki trwałe mogą a które nie mogą być przekazywane.

Wartym podkreślenia jest, że składniki tworzące zorganizowaną część przedsiębiorstwa zależą od charakteru działalności gospodarczej prowadzonej przez tę wyodrębnioną część przedsiębiorstwa. Tym samym, o tym, czy dany zespół składników tworzy zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozstrzygać każdorazowo na bazie zaistniałych okoliczności faktycznych. Znajduje to swoje oparcie w przytoczonym powyżej wyroku WSA w Warszawie, w którym sąd stwierdził, że: "o tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. W każdym przypadku należy badać przedmiot działalności gospodarczej i stosownie do niego określić minimum składników, jakie powinny być przeniesione, by mogły one tworzyć przedsiębiorstwo".

1. Wyodrębnienie funkcjonalne

Kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Pogląd taki wyraził m.in. WSA w Gliwicach w wyroku z 6 lipca 2010 r., sygn. akt ISA/G1112/10, WSA w Krakowie w wyroku z 15 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 31/10, a także WSA w Warszawie w wyroku z 24 sierpnia 2011 r., sygn. akt III Sa/Wa 483/2011, gdzie czytamy: "warunkiem do uznania określonego zespołu materialnych i niematerialnych składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest między innymi przeznaczenie ich do realizacji określonych zadań i potencjalna możliwość wykonywania tych zadań przez ten zespół składników materialnych i niematerialnych jako odrębne przedsiębiorstwo". Odrębność funkcjonalna ZCP sprowadza się do realizacji określonych zadań gospodarczych, wyodrębnionych w ramach przedsiębiorstwa funkcji. W powyższym zakresie, punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa i na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

ZCP musi być przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych, a więc musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia określonych działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa (por. przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 lipca 2010 r., nr IBPBI/2/423-589/10/MO). O wyodrębnieniu funkcjonalnym może np. świadczyć posiadanie własnej grupy kontrahentów, z którymi istnieją bezpośrednie relacje handlowe, kanałów dystrybucji i zaopatrzenia. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nadto, w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, że zorganizowana część przedsiębiorstwa to określony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności. Przyjmuje się, że strony mają swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, jednak zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Wynika z tego, że o transakcji zbycia przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład musi stanowić niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych. Niemniej istnieje pewne niezbędne minimum składników, które należy ustalić osobno w każdym indywidualnym przypadku, pod względem możliwości prowadzenia działalności gospodarczej (por. wyrok I SA/Kr 29/10 15.04.201 Or.)

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (por. wyrok WSA oz. w Rzeszowie z 23 lutego 1999 r., sygn. akt SA/Rz 1266/97). Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Warto również zauważyć, że "aby część przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona rzeczywiście służyć prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie może być natomiast zbędnym składnikiem majątku zbywcy" (por. wyrok NSA oz. w Gdańsku z 26 czerwca 1998 r., sygn. akt SA/Gd 1097/96).

Jak wynika z powyższego, aby masa majątkowa spełniała kryterium funkcjonalne zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT musi ona pozwalać na prowadzenie działalności gospodarczej i jednocześnie charakteryzować się pewną odrębnością, przykładowo posiadać odrębny zespół kontrahentów.

1.1. Kryterium funkcjonalne w przedmiotowym stanie faktycznym

Niewątpliwie mając na uwadze powyższe, w przypadku stanu faktycznego przedstawionego powyżej, przedmiot aportu jest wyodrębniony funkcjonalnie od pozostałej części Z.U.H.

Z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności zupełnie inni kontrahenci niezbędni byli do prowadzenia działalności w zakresie montażowym, natomiast inni współpracują z ZCP działającą w zakresie wyjazdowym. Z uwagi na charakter poszczególnych usług są nabywcy o innej charakterystyce, ze względu na ich zapotrzebowanie na oferowane przez Z.U.H. usługi. Również kontrahenci pełniący rolę dostawców są inni w przypadku obydwu gałęzi działalności Z.U.H. Masa majątkowa będąca przedmiotem aportu posiada również aktywa niezbędne do prowadzenia przez nią przyszłej działalności gospodarczej. De facto w skład ww. masy wchodził zespół aktywów, które same w sobie z pewnością stanowią zespół umożliwiający prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług w zakresie wykonywanie linii energetycznych, napowietrznych, kablowych niskich napięć oraz średniego napięcia, stacji transformatorowych, oświetleń ulicznych, zasilaniu placu budowy, projektowania i pomiarów. Są to bowiem wszelkie narzędzia, urządzenia, pojazdy, a także pracownicy posiadający szczególną wiedzę i umiejętności niezbędne do wykonywania ww. usług. W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, iż przesłanka funkcjonalna w zakresie podziału przedsiębiorstwa na zorganizowane części została spełniona.

Powyższe jednoznacznie potwierdza zatem, iż część przedsiębiorstwa będąca przedmiotem aportu jest wyodrębniona funkcjonalnie, jako ZCP w rozumieniu ustawy o VAT.

2. Wyodrębnienie organizacyjne

Kryterium to jest spełnione, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. WSA w Poznaniu w wyroku z 10 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Po 185/2010 wyraził stanowisko, że: "aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu, sklepu czy punktu usługowego. Zatem nieodzownym warunkiem do uznania sprzedawanego majątku za część zorganizowaną przedsiębiorstwa jest posiadanie przez niego elementu organizacyjnego".

Również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 stycznia 1997 r., sygn. akt SA/Sz 2724/95 uznał, że "zorganizowana część przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębny zakład, oddział".

Wyodrębnienie organizacyjne winno przejawiać się posiadaniem przez daną masę wyznaczonego miejsca w strukturze organizacyjnej firmy. Przejawem takiego wyodrębnienia jest również istnienie odrębnego kierownictwa w jakiejkolwiek formie i na jakimkolwiek szczeblu struktury. Dowodem wyodrębnienia może być również ustalenie odrębnych procedur lub regulaminów dla danego zespołu aktywów. W doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Innymi słowy, muszą istnieć procedury (zarządzania, podejmowania decyzji) wskazujące na odrębność potencjalnego ZCP od pozostałych składników (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 lipca 2012 r., sygn. IPPP2/443-576/12-3/BH).

Jak wynika ze stanowiska doktryny, przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa. Na rzecz wyodrębnienia organizacyjnego może świadczyć także okoliczność wykorzystywania takich aktywów, których nie wykorzystują pozostałe części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie organizacyjne może także oznaczać pewną wewnętrzną całość, która mimo braku wyodrębnienia zewnętrznego będzie mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze. Odrębność organizacyjna powinna wskazywać na zdolność funkcjonowania ZCP jako odrębnego przedsiębiorstwa. Zdolność wydzielonej części organizacji do samodzielnego funkcjonowania nie powinna być rozumiana jako pełna niezależność od pozostałej części przedsiębiorstwa i samowystarczalność. Dlatego wydzielenie powinno dotyczyć głównego przedmiotu zadań realizowanych przez ZCP. Dodatkową kwestią jest również konieczność przejścia pracowników związanych z daną masą majątkową.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 10 października 2008 r., (znak ILPB3/423-446/08-2/HS)"elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących ZCP, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza". Jak wynika z powyższego organy podatkowe uznają, iż w sytuacji, gdy pracownicy przedsiębiorstwa są związani z jego częścią dla spełnienia kryterium organizacyjnego w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT koniecznym jest również, aby podążali oni w ślad za daną masą majątkową. Jednak przede wszystkim, aby część przedsiębiorstwa stanowiła ZCP w świetle niniejszego kryterium winna być ona wyodrębniona w jego strukturze, przez posiadanie właściwego miejsca w strukturze organizacyjnej, dysponowanie odrębnymi procedurami, posiadanie odrębnego kierownictwa, czy ewentualnie pełnienie specjalnej funkcji. O takim wyodrębnieniu świadczyć może także wykorzystywanie części posiadanych aktywów wyłącznie w związku z daną masą majątkową funkcjonującą w przedsiębiorstwie czy też prowadzenie w odpowiedni sposób ewidencji należności i zobowiązań.

2.1. Kryterium organizacyjne w przedmiotowym stanie faktycznym

Mając na uwadze powyższą analizę, wskazać należy, iż część przedsiębiorstwa działająca w zakresie wyjazdowym, będąca przedmiotem aportu jest również wyodrębniona organizacyjnie w przedsiębiorstwie Z.U.H.

Przygotowany sposób ewidencji zdarzeń gospodarczych pozwala na identyfikację przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością w zakresie działalności energetycznej (wyjazdowej). Pomimo sposobu prowadzenia dokumentacji księgowo-podatkowej, z uwagi na specyfikę poszczególnych części działalności Z.U.H. nie ma problemów w przyporządkowaniu wszelkich kosztów i przychodów do poszczególnych części przedsiębiorstwa. Wynika to choćby z faktu, iż na potrzeby działalności montażowej ponoszone są głównie koszty wynagrodzeń pracowników i ich narzędzi, które można jednoznacznie przyporządkować do tej części przedsiębiorstwa.

Co więcej, zorganizowana część przedsiębiorstwa posiada odrębne miejsce w strukturze organizacyjnej Z.U.H. Posiada bowiem odrębny zespół pracowników, z osobą nim kierującą. Także ma własny zespół kontrahentów, w tym przede wszystkim nabywców, ale również dostawców.

Podkreślić również należy, iż część przedsiębiorstwa Z.U.H. działająca w zakresie wyjazdowej działalności energetycznej posiada odrębne procedury działania. Z racji specyfiki tego rodzaju działalności funkcjonowanie tej części Z.U.H. odbywa się na zupełnie odmiennych zasadach, niż ma to miejsce w przypadku części zajmującej się montażem. Ww. część przedsiębiorstwa posiada własny zakres aktywów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności i osiągania przychodów. Są to przede wszystkim nieruchomość, samochody oraz narzędzia i urządzenia wykorzystywane w prowadzonej działalności. Natomiast w przypadku części działającej w zakresie montażu są to narzędzia i urządzenia, ponieważ usługi świadczone są na materiale powierzonym przez zleceniodawcę na terenie zleceniodawcy. Z powyższego niewątpliwie wynika, iż część przedsiębiorstwa działająca w zakresie wynajmu, która ma zostać wniesiona aportem już teraz funkcjonuje w sposób samodzielny i pozwala na osiąganie rezultatów, do jakich powołane jest każde przedsiębiorstwo. Już teraz generuje odrębny rodzaj przychodów, które pozwalają na osiąganie zysków tylko z tego rodzaju działalności. Część przedsiębiorstwa będąca przedmiotem aportu, która będzie wniesiona do nowo utworzonej spółki jest wyodrębniona organizacyjnie.

Zatem również kryterium wyodrębnienia organizacyjnego jest w analizowanej sprawie z całą pewnością spełnione. Oczywistym jest, iż za pomocą części przedsiębiorstwa działającej w zakresie wyjazdowej działalności energetycznej jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej w sposób efektywny.

3. Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem przy wyodrębnieniu finansowym możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

O wyodrębnieniu finansowym świadczy prowadzenie ewidencji księgowej Spółki w sposób umożliwiający ewidencję zdarzeń gospodarczych dotyczących działalności ZCP. W rezultacie istnieje możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (por. także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 września 2009 r., znak IPPB5/423-436/09-2/MB).

Ponadto, jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 9 czerwca 2009 r., znak IPPP2/443-312/09-2/AS "wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze)".

Należy przyjąć, iż wyodrębnienie finansowe polega na prowadzeniu ewidencji zdarzeń gospodarczych w sposób, który pozwoli przyporządkować przychody i koszty oraz należności i zobowiązania do wyodrębnionej z przedsiębiorstwa jego zorganizowanej części. Na taką możliwość wskazują również publikowane stanowiska organów podatkowych, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 marca 2010 r., sygn. akt IPPB5/423-810/09-4/MB. Ustawodawca pozostawia jednak podatnikowi dowolność w zakresie sposobu prowadzenia dokumentacji odzwierciedlającej powyższe kwestie, nie wskazuje zatem, czy winna być to podatkowa księga przychodów i rozchodów czy też pełne księgi rachunkowe. Prawidłowość powyższej argumentacji potwierdzona została m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2010 r. (sygn. ITPP2/443-221/10/AP), zgodnie z którą: "...wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nie zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową". Wyodrębnienie finansowe zachodzi, gdy możliwe jest, na podstawie prowadzonych przez podatnika ewidencji, przyporządkowanie do ZCP pewnych elementarnych danych finansowych. Co najmniej musi zatem wystąpić sytuacja, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest odrębne określenie podstawowych danych finansowych, takich jak przychody i koszty, aktywa i pasywa, należności i zobowiązania do przedmiotowej części przedsiębiorstwa.

3.1. Kryterium finansowe w przedmiotowym stanie faktycznym

Część przedsiębiorstwa Z.U.H. będąca przedmiotem aportu jest również wyodrębniona pod względem finansowym w przedsiębiorstwie Z.U.H.

Pomimo, iż dokumentacja księgowo-podatkowa Z.U.H. prowadzone jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, można zidentyfikować jednoznacznie wszystkie koszty i zobowiązania związanych z prowadzoną przez Z.U.H. działalnością w zakresie wyjazdowy. Z.U.H. wyodrębnił na potrzeby dokonanej analizy i jest przygotowany, aby oddzielnie ewidencjonować koszty oraz przychody działalności w zakresie montażu oraz wyjazdowej działalności energetycznej. Co więcej wyodrębnienie przychodów i kosztów związanych z poszczególnymi odrębnymi częściami przedsiębiorstwa jest tym bardziej możliwe, gdyż z działalnością montażową związane są głównie koszty zatrudnienia ściśle przyporządkowanych pracowników posiadających specyficzną wiedzę i umiejętności, a także specyficznych narzędzi niezbędnych im do pracy.

W strukturze Z.U.H. występuje jednoznaczna granica pomiędzy finansami dotyczącymi części przedsiębiorstwa działającej w zakresie montażu oraz pozostałą częścią przedsiębiorstwa Z.U.H., zajmującą się wyjazdową działalnością energetyczną. W konsekwencji nie ma przeszkód do określenia pozycji finansowej wyłącznie części przedsiębiorstwa działającej w zakresie wyjazdowej działalności energetycznej, tj. wskazania przychodów kosztów, aktywów i pasywów dotyczących wyłącznie tego majątku.

Co więcej, wraz ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa Z.U.H. na rzecz nowo utworzonego podmiotu zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania finansowe (3 kredyty) związane z prowadzoną działalnością, nie uregulowane na dzień wniesienia aportu. Będą to zarówno zobowiązania w sensie rachunkowo-podatkowym, jak również zobowiązania w zakresie prawa cywilnego, np. w zakresie realizacji zawartych umów.

Jak wynika z powyższego zorganizowana część jest również wyodrębniona w przedsiębiorstwie Z.U.H. z punktu widzenia finansowego.

PODSUMOWANIE

Podsumowując w ocenie Wnioskodawcy część przedsiębiorstwa działająca w zakresie wyjazdowej działalności energetycznej stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Jak wykazano powyżej opisana część przedsiębiorstwa spełnia przesłanki wskazywanych w doktrynie. Masa majątkowa będąca przedmiotem aportu jest bowiem wyodrębniona funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo.

Zatem zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcja aportu wskazana w przedmiotowym stanie faktycznym jest objęta regulacjami ustawy o VAT.

W związku z powyższym odpowiedzi na postawione przez Wnioskodawcę pytania brzmią następująco: przenoszona w ramach planowanego aportu część struktury przedsiębiorstwa, w postaci składników materialnych i niematerialnych związanych z częścią przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności wyjazdowej będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym wniesienie ww. aportu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Ww. przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT natomiast stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W ocenie tut. organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.)

Należy zauważyć, iż prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: "Przegląd Podatkowy" 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie tut. organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Główną działalnością Wnioskodawcy jest wykonywanie linii energetycznych, napowietrznych, kablowych niskich napięć oraz średniego napięcia, stacji transformatorowych, oświetleń ulicznych, zasilania placu budowy, projektowania i pomiarów. Realizuje kontrakty w zakresie montażu rozdzielni stacjonarnie (usługi montażowe #61485; na terenie hali klienta) oraz wyjazdowych (usługi energetyczne m.in. budowa linii energetycznych). Wnioskodawca posiada majątek w postaci samochodów specjalnych, nieruchomości z budynkiem w którym znajduje się biuro wraz z wyposażeniem, hala montażowa, garaż oraz inne ruchomości takie jak narzędzia, urządzenia i wyposażenie niezbędne do świadczenia ww. usług, a także sprzęt biurowy oraz wyposażenie budynków. Obecnie w majątku Wnioskodawcy funkcjonują już de facto dwie odrębne części działające w odmiennym zakresie. Wnioskodawca planuje przenieść część majątku, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki jawnej. Przedmiotem aportu do spółki jawnej będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa działająca w zakresie budowy linii energetycznych, stacji transformatorowych itp. (ZCP świadcząca usługi wyjazdowe).

Do ZCP świadczącej usługi wyjazdowe należeć będą:

* nieruchomość z położonym na niej budynkiem w którym znajduje się biuro wraz z wyposażeniem oraz hala montażowa, a także garaż, a wraz z nią umowy o odbiór ścieków, dostawę wody, odbiór śmieci, usługi telekomunikacyjne oraz gaz,

* narzędzia i urządzenia, a także samochody i pojazdy specjalne niezbędne do wykonywania tej części działalności, (w tym generator prądotwórczy, wózek widłowy, quad), komputery oraz wszelkie inne środki trwałe i wyposażenie wykorzystywane obecnie na potrzeby ZCP świadczącej usługi wyjazdowe,

* pracownicy zatrudnieni w ZCP świadczącej usługi wyjazdowe,

* wszelkie umowy zawarte na potrzeby tej części przedsiębiorstwa (w tym umowy przetargowe z X), wszelkie zobowiązania (koszty) oraz należności (przychody), w tym także kredyt obrotowy w rachunku Z.U.H. wraz z kredytem inwestycyjnym i gotówkowym.

Na chwilę obecną brak jest zobowiązań związanych z częścią przedsiębiorstwa pozostająca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W zakresie kosztów związanych z tą częścią przedsiębiorstwa kosztami tymi są głównie wynagrodzenia, paliwa, utrzymanie kilku samochodów, zakup narzędzi), natomiast materiały potrzebne do montażu są materiałami powierzonymi przez zleceniodawcę.

Na terenie ww. nieruchomości znajdują się 2 budynki. W jednym mieści się biuro, a także hala montażowa udostępniana innemu podmiotowi na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, a także pomieszczenie socjalne. Natomiast drugim budynkiem jest budynek garażowy. Po przeniesieniu nieruchomości do spółki jawnej część wykorzystywana na potrzeby działalności wyjazdowej będzie wykorzystywana tak jak dotychczas, natomiast halę montażową spółka jawna udostępniać będzie nadal innemu podmiotowi.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, jednakże jest możliwe odrębne ustalenie przychodów (należności) oraz kosztów (zobowiązań) dla obu części przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo dokonało takiego rozdzielenia wstępnie na potrzeby ww. oceny rentowności. Po wniesieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki jawnej, w Z.U.H. pozostaną wszyscy pracownicy świadczący usługi montażowe. Do spółki jawnej przejdą wszyscy pracownicy działający w części przedsiębiorstwa świadczącej usługi energetyczne (wyjazdowe). Już obecnie w firmie działają dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa. Podział taki jest naturalny ze względu na samą specyfikę prowadzonych działań. Mają one oddzielne procedury działania. Pracownicy każdej z części posiadają odrębnych przełożonych.

Stwierdzić zatem należy, że część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy - "ZCP świadcząca usługi wyjazdowe" #61485; będąca zespołem określonych składników materialnych i niematerialnych jest wyodrębniona pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Bowiem jak wyżej zaznaczono wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części. Biorąc natomiast pod uwagę aspekt wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego tego zespołu składników w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest ona niewątpliwie jednostką wyodrębnioną pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym przede wszystkim ze względu na charakter działalności jakiemu służy ten zespół składników, który może samodzielnie funkcjonować w obrocie gospodarczym z kontynuacją profilu działalności jaki prowadzony był z wykorzystaniem tej części przedsiębiorstwa u Wnioskodawcy.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis sprawy do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych będący przedmiotem planowanego aportu, który będzie realizował określone zadania gospodarcze będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż jak wynika z treści wniosku, będzie odznaczał się odrębnością organizacyjną, funkcjonalną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Tym samym część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, która ma być przedmiotem planowanego do spółki jawnej aportu spełnia wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zostały zawarte w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do spółki jawnej, stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, będzie wyłączony spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegał opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przenoszona w ramach planowanego aportu część struktury przedsiębiorstwa, w postaci składników materialnych i niematerialnych związanych z częścią przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności wyjazdowej będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym wniesienie ww. aportu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.