IBPP3/443-1473/14/KG - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Konserwacja ołtarza".

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 grudnia 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Konserwacja... ołtarza..." - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Konserwacja... ołtarza...". Wniosek został uzupełniony pismem z 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Parafia (Wnioskodawca) uzyskała dofinansowanie projektu pn. "Konserwacja... ołtarza..." w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, działanie "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju".

Przedmiotowe zadanie realizowane było od czerwca do grudnia 2014 r. (termin odbioru końcowego prac 12 grudnia 2014 r.). Kościół Parafialny wraz z wyposażeniem (m.in. ołtarz główny) znajduje się w ewidencji zabytków prowadzonej przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Obiekt jest ogólnodostępny dla parafian i zwiedzających nieodpłatnie. Wszelkie koszty związane z realizacją zadania ponosi Wnioskodawca, który nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej, ani nie generuje żadnych dochodów. Objęty konserwacją obiekt (ołtarz) nie będzie w żaden sposób wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym oraz nie składa deklaracji VAT-7. Konieczność interpretacji w przedmiotowej sprawie jest wymagana przez Urząd Marszałkowski w celu uznania podatku VAT od wykonanych robót za koszt kwalifikowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 9 stycznia 2015 r.):

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Konserwacja... ołtarza...".

Zdaniem Wnioskodawcy (ostateczna wersja przedstawiona w piśmie z 9 stycznia 2015 r.), nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje - co do zasady - wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje czynny podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Konserwacja... ołtarza...", gdyż - jak wskazuje treść wniosku - Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym, a objęty konserwacją obiekt (ołtarz) nie będzie w żaden sposób wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.