IBPP3/443-1410/13/EJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-1410/13/EJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z 13 stycznia 2013 r. (data wpływu 16 stycznia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w ramach realizacji projektu pn. "..." - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w ramach realizacji projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 stycznia 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w latach 2012-2013 zrealizował projekt pn. "...". Projekt był dofinansowany ze środków Unii Europejskiej.

Celem głównym projektu było uzbrojenie terenów pod przyszłe inwestycje przedsiębiorców w utworzonej specjalnej strefie ekonomicznej. Właścicielem uzbrojonych terenów oraz wybudowanej sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji drogowej infrastruktury drogowej jest Miasto. Zgodnie z założeniami projektu po utworzeniu specjalnej strefy ekonomicznej Miasto dokona sprzedaży gruntów potencjalnym inwestorom. Pozostała infrastruktura nie będzie wykorzystywana przez Miasto do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (drogi, kanalizacja deszczowa). Usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków wykonywane będą przez operatora Zakład Komunalny Sp. z o.o. będącego odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W celu realizacji tych dostaw sieć wodociągowa i kanalizacyjna zostanie użyczona operatorowi. Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia podatku VAT w trakcie budowy uzbrojenia.

W piśmie z 13 stycznia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego i wskazał, co następuje:

1. Budowa infrastruktury zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594) należy do zadań własnych gminy w zakresie zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty obejmujących sprawy:

* dróg gminnych,

* wodociągów i zaopatrzenia w wodę,

* kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

2. Wytworzone w wyniku prowadzonej inwestycji budowle:

* droga wewnętrzna o wartości początkowej 1.301.484,66 zł,

* droga boczna o wartości początkowej 491.737,18 zł,

* sieć kanalizacji deszczowej wraz ze zbiornikiem odparowującym o wartości początkowej 1.263.694,89 zł,

* sieć kanalizacji sanitarnej o wartości początkowej 313.867,91 zł,

* sieć wodociągowa o wartości początkowej 218.902,70 zł

zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Miasta i podlegają amortyzacji.

3. Wybudowana sieć kanalizacji deszczowej będzie wykorzystywana przez gminę do odprowadzania wód opadowych i roztopowych z wybudowanych dróg do zbiornika odparowującego. Miasto nie będzie pobierało żadnych opłat, a tym samym nie wystąpią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

4. Infrastruktura drogowa jest ogólnodostępna i będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

5. W celu realizacji usług dostarczania wody oraz odbioru ścieków, sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej zostaną użyczone operatorowi Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o., będącemu odrębnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 710-719 k.c. umowa użyczenia obejmuje nieodpłatne korzystanie z cudzego majątku. W tym stanie rzeczy nie wystąpi obrót generujący podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zamiarem dokonania czynności prawnej sprzedaży uzbrojonych terenów pod zabudowę, Wnioskodawcy realizującemu projekt przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wytworzonych środków trwałych (budowle).

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach swojej działalności gmina wypełnia we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność różne zadania nałożone na nią na mocy odpowiedniej ustawy. Wśród zadań własnych wymienionych w art. 7 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594) znajdują się m.in. sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami, dróg gminnych, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina dokona czynności prawnej sprzedaży nieruchomości na rzecz osób fizycznych i prawnych. Cena nieruchomości zostanie ustalona z uwzględnieniem wartości urządzeń infrastruktury technicznej. Ponieważ opodatkowaniu podatkiem VAT będzie podlegała sprzedaż nieruchomości gruntowych przeznaczonych pod zabudowę, Wnioskodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku od towarów i usług od zakupionych towarów i usług na wytworzenie środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przepisów w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., bowiem wniosek dotyczy stanu faktycznego a został złożony 12 listopada 2013 r.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonane celem wytworzenia środków trwałych, poczynione zakupy muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny.

W związku z powyższymi przepisami, dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy kluczowym jest ustalenie, z jakimi czynnościami Wnioskodawcy będą związane wytworzone w ramach zrealizowanego projektu środki trwałe (budowle).

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym). Również zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy).

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, Gmina zrealizowała projekt pn. "...". Głównym celem projektu było uzbrojenie terenów pod przyszłe inwestycje przedsiębiorców w utworzonej specjalnej strefie ekonomicznej. Właścicielem uzbrojonych terenów oraz wybudowanej sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji drogowej i infrastruktury drogowej jest Miasto. Wszystkie wytworzone budowle zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Miasta i podlegają amortyzacji.

Wnioskodawca wskazał, że sam będzie użytkował wybudowaną sieć kanalizacji deszczowej, gdyż będzie ona wykorzystywana przez gminę do odprowadzania wód opadowych i roztopowych z wybudowaniem dróg do zbiornika odparowującego. Miasto nie będzie pobierało żadnych opłat, a tym samym nie wystąpią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Również infrastruktura drogowa jest ogólnodostępna i będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem, biorąc pod uwagę przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz cel jakiemu służą wybudowane i eksploatowane przez Wnioskodawcę ww. budowle, tut. organ stwierdza, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wytworzeniem kanalizacji deszczowej i inwestycji drogowej, bowiem wytworzone budowle nie mają związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W ramach projektu Wnioskodawca wybudował także sieć wodociągową i sieć kanalizacyjną. Jednakże Wnioskodawca nie świadczy usług dostarczania wody oraz usuwania i oczyszczania ścieków za pomocą wybudowanej infrastruktury. Usługi te wykonywane będą przez operatora Zakład Komunalny Spółka z o.o., który jest odrębnym podatnikiem podatku VAT. W celu realizacji usług dostarczania wody oraz odbioru ścieków, sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej zostaną użyczone temu operatorowi. W tym stanie rzeczy nie wystąpi obrót generujący podatek VAT.

Zrealizowanie prawa do odliczenia podatku naliczonego możliwe jest wyłącznie jeżeli dokonane zakupy towarów i usług mają związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W omawianej sprawie związek taki nie występuje, bowiem wybudowana sieć kanalizacyjna i wodociągowa związana jest z czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. nieodpłatnym użyczeniem środków trwałych.

Przez umowę użyczenia, w świetle regulacji art. 710-719 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Według regulacji art. 8 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub

w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

1. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Z powyższych ustaleń wynika, że nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w celach działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika. W myśl cytowanych powyżej przepisów o samorządzie gminnym, zadania z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego.

Zatem należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie powstałej infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej innemu podatnikowi (Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o.), nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne przekazanie w użyczenie odbędzie się w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych.

Biorąc pod uwagę fakt, że towary i usługi nabyte w ramach projektu na wytworzenie środków trwałych w postaci sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej, nie będą służyć czynnościom opodatkowanym, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku przy ich nabyciu.

Wypada zauważyć, że budowa opisanej przez Gminę infrastruktury technicznej jest działalnością wykonywaną przez gminę jako podmiot prawa publicznego działający w charakterze organów władzy publicznej i jest ściśle związana z wykonywaniem władztwa publicznego. Gmina wykonując zadanie publiczne w postaci drogi gminnej, sieci kanalizacji deszczowej, sieci kanalizacji sanitarnej oraz sieci wodociągowej działa na odmiennych zasadach niż podmioty prywatne. Jest to czynność administracyjna prawa publicznego, wynikająca z przyznanego w ustawie władztwa.

Gmina, budując ww. infrastrukturę techniczną, nie występuje w charakterze podatnika VAT a dokonane w związku z tą budową zakupy nie są związane z wykonywaniem przez gminę czynności opodatkowanych. Takiego związku przyczynowo-skutkowego, nawet o charakterze pośrednim, nie można upatrywać w tym, że celem budowanej infrastruktury jest uzbrojenie terenów, które gmina sprzeda prywatnym inwestorom i że wybudowanie infrastruktury technicznej będzie miało wpływ na cenę działek.

Wybudowanie ww. infrastruktury, jakkolwiek może mieć wpływ na podniesienie wartości sprzedawanych terenów, to nie ma wpływu na ostateczne wykorzystanie przedmiotowej infrastruktury na potrzeby zadań publicznych wykonywanych przez Gminę.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.) przez pojęcie "działka budowlana" należy rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego. Przez "uzbrojenie terenu" należy rozumieć drogi, obiekty budowlane, urządzenia i przewody, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (art. 2 pkt 13).

Z powyższego przepisu wynika, że dostęp do drogi publicznej jest niezbędnym warunkiem dla uznania działki za budowlaną. Nie ma więc możliwości sprzedaży terenów jako tereny inwestycyjne, jeżeli nie będą miały dostępu do drogi publicznej. Niewątpliwie więc budowa infrastruktury drogowej w sposób znaczący może wpłynąć na decyzję nabywcy o zakupie właśnie tego gruntu.

Podobnie, wartość działki podnoszą wszystkie pozostałe urządzenia infrastruktury technicznej (wybudowane pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewody lub urządzenia wodociągowe, kanalizacyjne, ciepłownicze, elektryczne, gazowe i telekomunikacyjne). Zatem wszystkie urządzenia infrastruktury technicznej, które wchodzą w skład sprzedawanego gruntu mają wpływ na jego wartość. Wartość działki budowlanej zawiera w sobie wartość urządzeń infrastruktury wchodzącej w skład tej działki.

Jednakże podkreślenia wymaga, że przedmiotem sprzedaży w przedmiotowej sprawie są wyłącznie grunty Miasta, a nie elementy stanowiące uzbrojenie terenu (tekst jedn.: sieci wodociągowe, sieci kanalizacyjne, kanalizacja deszczowa i infrastruktura drogowa). Wszystkie wybudowane w ramach projektu budowle stanowiące uzbrojenie sprzedawanego gruntu nie podlegają sprzedaży, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Miasta i podlegają amortyzacji.

Jak wskazano powyżej, budowa przez Wnioskodawcę środków trwałych w postaci sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej i infrastruktury drogowej jest realizacją celu publicznego, do którego gmina jest zobowiązana w drodze ustawy o samorządzie gminnym. Przez zadania publiczne należy rozumieć te, które mają na celu korzyść ogółu. Przepis art. 7 ust. 1 tejże ustawy zawiera zapis, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Zatem, udostępnianie infrastruktury technicznej (infrastruktura drogowa i kanalizacja deszczowa) powstałej w ramach projektu nieodpłatnie użytkownikom w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb ludności nie pozwala na stwierdzenie, że budowa tej infrastruktury związana jest z prowadzoną przez Gminę działalnością opodatkowaną VAT. Również infrastruktura wodno-kanalizacyjna przekazana przez Gminę w użyczenie nie ma związku z prowadzoną przez Gminę działalnością opodatkowaną.

Mając zatem na uwadze powyższe ustalenia stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług służących wytworzeniu środków trwałych (budowli) w ramach projektu "...", ponieważ żadna z wymienionych we wniosku budowli nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pełnego odliczenia podatku od towarów i usług od zakupionych towarów i usług na wytworzenie środków trwałych (budowli) jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl