IBPP3/443-14/09/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. z dnia 15 grudnia 2008 r. (data wpływu 29 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 20 stycznia 2009 r.), z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu 20 stycznia 2009 r.), z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.), z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 27 stycznia 2009 r.) oraz z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu 3 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 29 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 15, 16, 21, 27 stycznia 2009 r. oraz z dnia 3 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Działając w oparciu o uchwałę nr 1 z dnia 15 października 2008 r. Zgromadzenia Wspólników Sp. z o.o. - Zarząd Spółki nosi się z zamiarem ogłoszenia przetargu ustnego nieograniczonego na zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej położonej w U. Nieruchomość jest zabudowana, uzbrojona w linię kablową, drogę wewnętrzną i ogrodzenie. Zabudowania posiadają znikomą wartość rynkową zostały wybudowane w latach 1987-1989 i w stosunku do tych towarów nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o naliczony.

Pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Zbycie dotyczy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej nr 1296 o powierzchni 0,6040 ha położonej w U. Działka będąca przedmiotem zbycia stanowi własność Skarbu Państwa, pozostaje w użytkowaniu wieczystym Spółki z o.o. w U. Nieruchomość ujawniona jest w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy Zamiejscowy Wydział VII Ksiąg Wieczystych w U.

W ewidencji gruntów prowadzonych przez Starostwo Powiatowe w U, nieruchomość występuje pod oznaczeniem Bi - inne tereny zabudowane. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem magazynowym konstrukcji drewnianej, portiernią i jest ogrodzona. Na działce znajduje się linia kablowa, słupy oświetleniowe, droga wewnętrzna z ogrodzeniem zewnętrznym. Obiekty budowane były w roku 1989 i przedstawiają znikomą wartość ewidencyjną, w stosunku do tych obiektów firma nie poniosła wydatków na ich ulepszenie od czasu ich powstania zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Pismem z dnia 16 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Działka wraz z zabudowaniami służy czynnościom opodatkowanym (dzierżawa) od 10 stycznia 1998 r.

Pismem z dnia 21 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

* budynek magazynowy, konstrukcji drewnianej, ściany z desek dziurawych, dach przecieka - dokonano likwidacji środka trwałego w 2001 r. - trwale związany gruntem.

* budynek kantorka (portiernia) - trwale związany gruntem, murowany, ściany z pustaków, stolarka zniszczona - nie podpiwniczony, - droga wewnętrzna - częściowo utwardzona trylinką, - linia oświetleniowa - nieczynna i nieprzydatna, stare zardzewiałe słupy - linia pod ziemią wyłączona z eksploatacji, - ogrodzenie zewnętrzne nie związane z gruntem, siatka zardzewiała - brak cokołów, słupy metalowe skorodowane,

Pismem z dnia 27 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

W dniu 19 września 1995 r., aktem notarialnym Rep. A nr 1292 z 1995 r., wniesiono zorganizowane części mienia Przedsiębiorstwa P. D. "U" do Spółek pod nazwą Przedsiębiorstwo P. D. i Przedsiębiorstwo G. K. Spółka z o.o., a obecnie Spółka z o.o. w U.

Minister Przemysłu i Handlu decyzją Nr 63/Org/95 z dnia 14 lipca 1995 r., uznał PPD "U" za zlikwidowane z dniem 28 czerwca 1995 r. tj. z dniem wniesienia zorganizowanych części mienia przedsiębiorstwa do nowopowstałych Spółek. Większość wierzycieli wyraziła w formie aktu notarialnego - wolę zamiany wierzytelności na udziały i objęcie tych udziałów w nowopowstałych 2-ch przedsiębiorstwach.

Likwidacja PPD "U" w celu jego prywatyzacji nastąpiła na podstawie art. 37 ust. 2 w związku art. 37 ust. 1 pkt 2 i art. 41 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 z późn. zm.). Zorganizowane części mienia przekazane spółkom dotyczyły prawa własności budynków i budowli oraz prawo wieczystego użytkowania w drodze odrębnych czynności prawnych po uzyskaniu stosownych notarialnych pełnomocnictw.

Pismem z dnia 27 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

* linia oświetleniowa - nieczynna i nieprzydatna, stare zardzewiałe słupy - linia pod ziemią wyłączona z eksploatacji. W ewidencji środków trwałych figurowała jako budowla i obiekt ten w dalszym ciągu istnieje na działce jako nieprzydatny,

* budynek magazynowy również istnieje na działce pomimo, że dokonano likwidacji środka trwałego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy zapłacić podatek VAT od sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT oznacza, że przy sprzedaży nieruchomości kluczowe znaczenie ma ustalenie stawki właściwej dla budynków. W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy skoro budynki spełniają definicje towarów używanych (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy) to cena sprzedawanej nieruchomości zabudowanej nie zawiera podatku VAT w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. - jako sprzedaż zwolniona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów (art. 7 ust. 1 pkt 7)

W świetle z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) budowla to każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. W PKOB obiekty budowlane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie sklasyfikowane jako budynki. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. W PKOB nie ma mowy o budynkach czy budowlach niezwiązanych trwale z gruntem, ponadto w objaśnieniach wstępnych do PKOB można znaleźć informację, że klasyfikacja ta nie wyróżnia obiektów budowlanych tymczasowych. W tym kontekście obiekty budowlane niezwiązane trwale z gruntem winny być uznawane jako rzeczy ruchome i klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w zależności od materiału, z jakiego są wytworzone. Zatem mając na uwadze powyższe należy uznać ogrodzenie zewnętrzne niezwiązane z gruntem za rzecz ruchomą, czyli towar inny niż budynki i budowle trwale z gruntem związane w postaci budynku magazynowego, budynku kantorka (portiernia), drogi wewnętrznej, linii oświetleniowej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż przedmiotem wniosku są budynki i budowle trwale z gruntem związane oraz rzecz ruchoma niezwiązana trwale z gruntem w postaci ogrodzenia zewnętrznego.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT przez towary używane, których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W odniesieniu do ogrodzenia zewnętrznego będącego rzeczą ruchomą zauważyć należy, iż została spełniona definicja towaru używanego. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, a okres jego używania przez Wnioskodawcę po nabyciu prawa własności był dłuższy niż pół roku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że budynki i budowle zostały wybudowane w latach 1987-1989. Prawo własności przedmiotowych budynków i budowli oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego tymi obiektami budowlanymi Wnioskodawca nabył w 1995 r. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków i budowli. W związku z powyższym sprzedaż budynków i budowli podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Kwestię zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zgodnie z którym zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, że do zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu stosuje się zwolnienie od podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem objętym użytkowaniem wieczystym.

W świetle powyższego również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego ww. budynkami i budowlami jest zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 10 cyt. rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże należy podkreślić, że prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej niż wskazana we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.