IBPP3/443-14/07/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2007 r. (data wpływu 10 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2007 r. (data wpływu 11 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością posadowionego na tym gruncie budynku - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 września 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością posadowionego na tym gruncie budynku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem byłej stołówki robotniczej. Nieruchomość gruntowa stanowi własność Skarbu Państwa i oddana została w użytkowanie wieczyste Spółce. Nieruchomość objęta jest księga wieczystą. Budynek byłej stołówki został wzniesiony w latach 70-tych i wniesiony aportem do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w 1998 r. Budynek byłej stołówki stanowi obiekt samodzielny. Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie budynku byłej stołówki. Również poprzedni właściciel budynku byłej stołówki nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka przy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z własnością posadowionego na tym gruncie budynku byłej stołówki może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy przychody z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynku byłej stołówki są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. Aby dostawa nieruchomości podlegała opodatkowaniu, musi być, w świetle obowiązujących przepisów, dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia z podatku VAT dostawę obiektów budownictwa mieszkalnego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkałe po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Z kolei budynki przeznaczone na cele inne niż mieszkaniowe mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jednak pod pewnymi warunkami.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W myśl ust. 2 art. 43 za towary używane rozumie się:

Jednak art. 43 ust. 6 ustawy wprowadza wyłączenia z cyt. powyżej zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Mianowicie zwolnienia tego nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, tj. budynków, budowli i ich części, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. Ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawca budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawca gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Ponadto zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sprzedaje prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem użytkowym (była stołówka robotnicza). Przedmiotowy budynek spełnia definicję towaru używanego (budynek wzniesiony w latach 70-tych), a przy jego nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (budynek został nabyty przez Spółkę w drodze aportu). W przedmiotowej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie - spółka nie poniosła żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowego budynku. Zatem do przedmiotowej dostawy - w odniesieniu zarówno do budynku, jak i do prawa wieczystego użytkowania gruntu - będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT oraz § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia wykonawczego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.