IBPP3/443-139/08/KP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy przeniesieniu na rzecz członka spółdzielni własności lokalu - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy przeniesieniu na rzecz członka spółdzielni własności lokalu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 31 lipca 2007 r. na podstawie znowelizowanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zmieniły się zasady wykupu mieszkań spółdzielczych. Od tej daty członkowie Spółdzielni Mieszkaniowej korzystają na mocy art. 12 ust. 1 tejże ustawy z możliwości zawarcia ze Spółdzielnią umowy przeniesienia na ich rzecz własności lokalu mieszkalnego po dokonaniu przez członka spłaty nominalnej kwoty umorzenia kredytu przypadającej na jego lokal i podlegającej odprowadzeniu do budżetu państwa. Nadmienić należy, że w latach 70 i 80-tych ubiegłego wieku Spółdzielnia budowała mieszkania lokatorskie za tanie państwowe kredyty. Spłatą części tych kredytów byli obciążani spółdzielcy (w opłatach miesięcznych), część zaś państwo umarzało spółdzielniom. Obecnie jeśli członek spółdzielni spłaci nominalną kwotę umorzenia kredytu może zostać właścicielem mieszkania. Wśród członków korzystających z takiej możliwości są osoby, na które lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego oraz zasiedlenie tego lokalu nastąpiło przed 1 maja 2004 r. W stosunku do niech nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są jednak również osoby, które złożyły do Spółdzielni Mieszkaniowej wnioski o przeniesienie na nie prawa własności, lecz okres ustanowienia na nich spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego jest krótszy niż 5 lat i ustanowiony po 1 maja 2004 r. Z tego powodu, że złożonych wniosków jest dużo natomiast możliwości przeniesienia własności zależą w ogromnej mierze od możliwości czasowych notariuszy, zdarzają się sytuacje, że w innym miesiącu następuje wpłata nominalnej kwoty umorzenia kredytu dokonana przez członka, a w innym przeniesienie własności lokalu. Powstają więc w tej sytuacji wątpliwości dotyczące powstania obowiązku podatkowego i podstawy opodatkowania. Członkowie nie wpłacają bowiem, jak było w poprzednio obowiązujących przepisach połowy różnicy między wartością rynkową lokalu, a wartością zwaloryzowanego wkładu. Wątpliwości wzbudza też dotycząca okresu przyszłego możliwość wykorzystania w przedstawionym zdarzeniu nowej definicji wartości rynkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Co stanowi podstawę opodatkowania w zakresie podatku VAT przy przeniesieniu własności lokalu mieszkalnego na rzecz członka spółdzielni od 31 lipca 2007 r., to jest od daty obowiązywania zmian w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, w sytuacji gdy w okresie 5 lat, lecz po 1 maja 2004 r., nastąpiło ustanowienie na rzecz tegoż członka spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania w zakresie podatku VAT przy przeniesieniu własności lokalu mieszkalnego na rzecz członka od 31 lipca 2007 r., (to jest od daty obowiązywania zmian w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych), w sytuacji gdy w okresie 5 lat lecz po 1 maja 2004 r. nastąpiło ustanowienie na rzecz tegoż członka spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu, stanowi wpłata nominalnej kwoty umorzenia kredytu, którą uiszcza członek. Nominalna kwota umorzenia kredytu, którą obecnie spłacają członkowie ubiegający się o przeniesienie na nich własności lokalu mieszkalnego jest częścią kredytu udzielonego Spółdzielni w latach 70 i 80- tych ubiegłego wieku przez państwo na budowę mieszkań lokatorskich i umorzonego przez państwo. Może więc mieć tu, wg wnioskodawcy, zastosowanie art. 29 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Od 31 lipca 2007 r. nie obowiązuje członka wpłata różnicy między wartością rynkową lokalu a zwaloryzowaną wartością wniesionego wkładu. Nie powinna więc ona stanowić podstawy opodatkowania podatkiem VAT, gdyż nigdy nie zostaje wpłacona przez członka spółdzielni. Odpowiednie zmiany nie zostały w tym zakresie przeprowadzone przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług, nie został więc uchylony art. 29 ust. 8 tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do dyspozycji art. 7 ust. 1 pkt 5 przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 postanowiono, że zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów lub ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. W myśl ust. 7 cyt. artykułu zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, o którym mowa w art. 29 ust. 8. W artykule tym wymieniono między innymi przekształcenie przysługującego członkowi lokatorskiego prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub ustanowienie w miejsce tego prawa odrębnej własności lokalu dokonywane w okresie 5 lat od jego ustanowienia.

Mając na uwadze powyższe, w opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji, podstawę opodatkowania stanowić będzie, na podstawie cytowanego wyżej przepisu art. 29 ust. 8, różnica między wartością rynkową lokalu a wartością zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego, pomniejszona o kwotę podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.