IBPP3/443-1336/13/LŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.), uzupełniony pismem z 13 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wykonania leków w warunkach aseptycznych zleconych aptece szpitalnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wykonania leków w warunkach aseptycznych zleconych aptece szpitalnej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 6 grudnia 2013 r. znak: IBPP3/443-1336/13/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Szpital) jest podatnikiem, którego podstawowym celem statutowym jest działalność w zakresie ochrony zdrowia. Szpital świadczy usługi zdrowotne dla pacjentów służące profilaktyce, zachowaniu i poprawie zdrowia, które objęte są stawką zwolnioną z podatku VAT. Szpital jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, składa miesięczne deklaracje VAT-7. Wnioskodawca osiąga również przychody w ramach innej działalności gospodarczej, gdzie są to czynności opodatkowane i z tego tytułu występuje podatek należny. Dodatkowo w celu poszerzenia oferty dla pacjentów Szpital zawarł umowę z Zakładem Leczniczo-Opiekuńczym zlecającą wykonanie leków w warunkach aseptycznych dla potrzeb pacjentów. Miejscem udzielenia świadczeń jest Apteka Szpitala.

Przyjmując zamówienie Wnioskodawca zapewnia, że leki wykonane będą w warunkach zgodnie z § 8 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków jakim powinien odpowiadać lokal apteki (Dz. U. Nr 171, poz. 1395). Umowa obowiązuje do 31 grudnia 2016 r. z możliwością przedłużenia.

Leki są wykonywane z preparatów lekowych zakupywanych przez Szpital w celu leczenia, również pacjentów Szpitala zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż leki wytwarzane w warunkach aseptycznych są lekami recepturowymi, dopuszczonymi do obrotu bez konieczności uzyskania pozwolenia zgodnie z Prawem farmaceutycznym (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533 art. 3 ust. 4 pkt 1.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), które obowiązuje dla celów VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. dla leków wytwarzanych w warunkach aseptycznych, Wnioskodawca wskazuje symbole PKWiU:

- C. 12,5 mg x 30 tabl - 21.20.13.0

P.8308

- P. 20 mg x 28 tabl - 21.20.13.0

- F. 40 mg x 30 tabl. - 21

P.R/1350

- L. surowiec recepturowy - 21

- N. surowiec recepturowy - 21

- A. surwiec recepturowy - 21

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca (Szpital) może zastosować stawkę VAT jako czynności zwolnione zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, czy opodatkować opisane czynności stawką podstawową tj. 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, Szpital w przypadku wykonania leków aseptycznych, które mają służyć dzieciom Zakładu Leczniczo-Opiekuńczego w ramach leczenia wprowadzonego przez lekarzy prowadzących, któremu są poddawane w celu osiągnięcia bezpośredniej korzyści dla zdrowia ma cel leczniczy i jako usługa medyczna powinna być zwolniona z VAT. Jest to działanie mające niewątpliwie charakter polegający na świadczeniu usług medycznych służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Wnioskodawca uważa, że spełnia dwie przesłanki konieczne do zakwalifikowania tego typu usługi, jako zwolnionej z VAT, a mianowicie:

* przedmiotowa tj. świadczona usługa dotyczy opieki medycznej w zakresie profilaktyki zachowania, ratowania, przywracania i poprawie zdrowia,

* podmiotowa tj. usługa świadczona jest przez podmiot leczniczy jako Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 cyt. ustawy.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Biorąc pod uwagę, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "rzeczy" dla ustalenia jej znaczenia należy odwołać się do definicji zawartej w innych aktach prawnych. Definicję rzeczy wprowadza ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 45 tejże ustawy rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Przedmiot opodatkowania zasadniczo uzależniony jest od typu i rodzaju dokonywanej transakcji gospodarczej. I tak, w przypadku gdy mowa jest o dostawie towarów (przeniesieniu prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) należy przez to rozumieć przeniesienie ekonomicznego władztwa nad towarem. Podobnie w danej kwestii wypowiedział się TSUE w sprawie z dnia 8 lutego 1990 r., sygn. C-320/88 (Shipping and Forwarding Enterprise - SAFE), stwierdzając, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów nie ma znaczenia czy dochodzi do faktycznego przeniesienia prawa własności na gruncie przepisów prawa (tut. cywilnego) właściwego dla danego kraju. Na gruncie powyższej teorii TSUE stwierdził, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel związane jest de facto z możliwością korzystania z rzeczy "jak" właściciel, a nie "jako" właściciel.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Szpital) dodatkowo w celu poszerzenia oferty dla pacjentów zawarł umowę z Zakładem Leczniczo-Opiekuńczym zlecającą wykonanie leków w warunkach aseptycznych dla potrzeb pacjentów. Miejscem udzielenia świadczeń jest Apteka Szpitala. Leki są wykonywane z preparatów lekowych zakupywanych przez Szpital w celu leczenia, również pacjentów Szpitala zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 z późn. zm.) nazwa apteka zastrzeżona jest wyłącznie dla miejsca świadczenia usług farmaceutycznych obejmujących sporządzanie leków recepturowych, w terminie nie dłuższym niż 48 godzin od złożenia recepty przez pacjenta, a w przypadku recepty na lek recepturowy zawierający środki odurzające lub oznaczonej "wydać natychmiast" - w ciągu 4 godzin.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT dla wykonania leków w warunkach aseptycznych.

W kontekście przedmiotowej sprawy konieczne jest przede wszystkim rozstrzygnięcie czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też świadczeniem usług. Należy wskazać, że o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenia usług rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan faktyczny. O przedmiocie świadczenia przesądzać będzie zakres oraz specyfika wykonywanych czynności, użytych materiałów, treść umów zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta. Jedynie analiza czynników takich jak m.in. przedmiot świadczenia, proporcja między udziałem materiałów własnych, a ewentualnym udziałem materiałów powierzonych przez kontrahenta, obowiązki stron pozwoli określić, czy wykonywane czynności powinny być traktowane jako usługa, czy też jako dostawa towarów.

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L06.347.1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), opodatkowaniu VAT podlegają (...) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Przepis ten odpowiada art. 2 pkt 1 Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U.UE.L77.145.1), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega dostawa towarów lub usług świadczona odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika, który jako taki występuje.

Z treści natomiast art. 14 ust. 1 Dyrektywy 112, wynika, że "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Pojęcie "dostawy towarów" w Szóstej Dyrektywie definiował art. 5 ust. 1, który stanowił, że "dostawa towaru" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania dobrami materialnymi jako właściciel.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy 112, świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy, termin "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję niestanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 5.

Analizując powyżej przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, iż mając do czynienia z kilkoma czynnościami, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze świadczenie, możemy mówić o pewnym kompleksie usług. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE, jak i sądy administracyjne. Organ podatkowy pragnie przywołać wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji gdy "dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej".

Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast, czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyńcza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Z analizy powyższego wynika zatem, że rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się więc z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem, w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej, a nie tylko ilościowej, elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego zauważyć należy, że oczekiwania klienta Wnioskodawcy sprowadzają się jedynie do otrzymania gotowego produktu, leku sporządzonego w warunkach aseptycznych, który można wykorzystać bezpośrednio po otrzymaniu. Leki są wykonywane z preparatów lekowych zakupywanych przez Wnioskodawcę. Sama usługa nie stanowi więc dla nabywcy celu samego w sobie lecz celem tym jest wykonany lek. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie usługa wraz z preparatami lekowymi stanowią jeden nierozerwalny przedmiot dostawy. Zatem również z ekonomicznego punktu widzenia dostawa leków nie powinna być dzielona dla celów podatkowych na poszczególne elementy, gdyż tworzy jedną kompleksową dostawę. Zamawiający nie dostarczają półproduktów do sporządzania leków. W tym kontekście nie można mówić o sprzedaży przez Wnioskodawcę usługi wykonania leków, chociaż niewątpliwie usługa ta stanowi nieodzowny element rozpatrywanego świadczenia. Czynnościom tym, w całym świadczeniu, nie można jednak przypisać charakteru dominującego, przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności za świadczenie usług.

Z informacji przedstawionych we wniosku jednoznacznie wynika, że zamówienie dotyczy rzeczy materialnej, to znaczy leków, które zostaną nabyte przez zamawiającego i którymi będzie mógł rozporządzać jak właściciel.

Należy podkreślić, że w przypadku gdy zlecający zamawia określone świadczenie polegające na wykonaniu leków, to celem takiej transakcji jest wyłącznie uzyskanie określonego rezultatu (efektu) w postaci nabycia wytwarzanego przez Wnioskodawcę z własnych preparatów lekowych (komponentów) towaru (leków). Celem realizowanej przez Wnioskodawcę transakcji jest sprzedaż uzyskanego wyrobu (leku).

W sytuacji, gdy przedmiotem transakcji jest dostarczenie gotowego produktu tj. leków będących finalnym efektem przerobu nabywanych przez Wnioskodawcę preparatów leczniczych, charakter transakcji jednoznacznie świadczy o dostawie towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, a nie o usłudze - o której mowa w art. 8 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy uznać, że w stanie faktycznym wskazanym przez Wnioskodawcę mamy do czynienia z dostawą towarów.

Odnośnie określenia stawki podatku VAT na dostawę leków stwierdzić należy, że stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności stawki obniżone oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, jako "dostawę ściśle związaną z usługami opieki medycznej" należy odwołać się do przepisu art. 132 ust. 1 lit. b i c) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, a także świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Z powyższego wynika, iż zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, objęte są wyłącznie dostawy ściśle związane z usługami w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem przywracaniem i poprawą zdrowia. Dostawa jest ściśle związana z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy jest rzeczywiście świadczona jako usługa pomocnicza względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców.

W kontekście powyższego, należy zauważyć, że o ile wytwarzanie leków może w określonych warunkach stanowić rzeczywiście dostawę ściśle związaną z opieką medyczną, to jednak z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wytworzenie produktów będących przedmiotem dostawy tj. leków aptecznych, ma na celu wyłącznie wyprodukowanie leku aptecznego, a nie wykorzystanie przez Wnioskodawcę tego leku w trakcie prowadzonego przez niego leczenia.

Wystarczająco ścisły związek z opieką medyczną stanowiącą świadczenie główne, a działalnością Wnioskodawcy występowałby bowiem wyłącznie w przypadku gdyby wykorzystanie wyprodukowanego w warunkach aseptycznych produktu finalnego - leku aptecznego następowało w toku prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnej terapii na rzecz konkretnego odbiorcy. Natomiast w omawianej sytuacji Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz pacjentów lecz na rzecz podmiotu zewnętrznego leczącego pacjentów w swojej placówce. Wnioskodawca w kontekście działania polegającego na wykonywaniu leków w warunkach aseptycznych z preparatów lekowych, nie świadczy usługi opieki medycznej. Usługi opieki medycznej na rzecz pacjenta w opisanej sytuacji świadczy podmiot zewnętrzny (zakład opiekuńczo-leczniczy), na zlecenie którego Wnioskodawca przedmiotowe leki produkuje. Tym samym działań Wnioskodawcy w tym zakresie nie można uznać za ściśle związane z usługami opieki medycznej świadczonymi przez Wnioskodawcę.

Stosownie do treści art. 2 pkt 10 i 11 ww. Prawo farmaceutyczne:

Zgodnie z... 3 ust. 4 ww. Prawo farmaceutyczne do obrotu dopuszczone są bez konieczności uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1:

Wnioskodawca wskazał, iż leki wytwarzane w warunkach aseptycznych są lekami recepturowymi, dopuszczonymi do obrotu bez konieczności uzyskania pozwolenia zgodnie z Prawem farmaceutycznym podając dla wytworzonych w warunkach aseptycznych leków symbol PKWiU 21.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT w poz. 88 wskazano ex 21 - Podstawowe substancje farmaceutyczne, leki i pozostałe wyroby farmaceutyczne - wyłącznie produkty lecznicze dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami Prawa farmaceutycznego.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe argumenty należy stwierdzić, że sprzedaż produktów (leków) winna być opodatkowana jako odpłatna dostawa towarów, a nie jako świadczenie usług, w konsekwencji w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Oznacza to, że dostawa lekarstw jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji dostawa wytwarzanych w warunkach aseptycznych leków jest opodatkowana stawką preferencyjną 8% zgodnie z poz. 88 załącznika do ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy również zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawą z 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1608) zgodnie z art. 1 pkt 1 w art. 146a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: "w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.