IBPP3/443-1317/14/MN - Podstawa opodatkowania świadczonej usługi zarządzania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania świadczonej usługi zarządzania - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania świadczonej usługi zarządzania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - (dalej: Spółka, Wnioskodawca), jest spółką z siedzibą w N. Podstawowy przedmiot działalności Spółki stanowią usługi wspomagające edukację, a także wynajem i zarządzanie nieruchomościami.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Obecnie Spółka rozważa zawarcie umowy o zarządzanie nieruchomościami z podmiotem zewnętrznym (szkołą wyższą posiadającą osobowość prawną; dalej: Szkoła), który prowadzi działalność edukacyjną przy wykorzystaniu tych nieruchomości. Nieruchomości te są własnością Szkoły. W nieruchomościach tych znajdują się lokale wyłącznie mające charakter lokali użytkowych.

Na podstawie rozważanej umowy, Spółka pełniłaby funkcję zarządcy nieruchomości. W celu wykonania przedmiotowej umowy przedmiotowe nieruchomości zostałyby jej udostępnione w zakresie pozwalającym na wykonywanie funkcji zarządcy.

Zgodnie z umową, Spółka będzie świadczyć kompleksową usługę polegającą na realizowaniu wszystkich czynności związanych z utrzymaniem nieruchomości w stanie pozwalającym na prowadzenie w nich działalności przez Szkołę. Natomiast Szkoła przestanie wykonywać te czynności we własnym zakresie (a dzięki temu będzie mogła skupić swoją uwagę i zasoby w jak największym stopniu wyłącznie na prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie edukacji).

Do zadań Spółki jako zarządcy, należeć będzie w szczególności (wyliczenie przykładowe):

* dbanie o utrzymanie nieruchomości w należytym stanie technicznym,

* konserwacja nieruchomości,

* utrzymanie czystości w nieruchomościach i w ich najbliższym otoczeniu,

* ochrona nieruchomości,

* zatrudnianie pracowników wykonujących powyższe czynności,

* wybór odpowiednich podwykonawców powyższych czynności,

* dostarczanie materiałów biurowych,

* ponoszenie wszelkich kosztów mediów,

* dzierżawa części powierzchni nieruchomości (niektórych lokali) na rzecz podmiotów zewnętrznych prowadzących działalność gospodarczą (np. bufet, punkt ksero). Stroną umów dzierżawy będzie Spółka, a czynsz dzierżawny będzie stanowić przychód Spółki,

* Spółka będzie ponosić wszelkie koszty utrzymania nieruchomości.

Wszelkie powyższe wspomniane wydatki będą ponoszone przez Spółkę i będą dokumentowane stosownymi fakturami VAT wystawianymi na Spółkę.

Natomiast do zadań Szkoły będzie należeć w szczególności udostępnienie nieruchomości Spółce w zakresie pozwalającym na wykonywanie powyższych czynności, obsługa administracyjna tego udostępnienia i kontakty ze Spółką oraz ubezpieczenie nieruchomości.

Spółka będzie otrzymywać wynagrodzenie pieniężne od Szkoły z tytułu świadczonej kompleksowej usługi zarządzania nieruchomościami.

Spółka, za świadczoną kompleksową usługę zarządzania będzie wystawiać na Szkołę faktury VAT z wykazaną kwotą podatku należnego.

Wysokość wspomnianego wynagrodzenia netto (bez podatku VAT) Spółki będzie kalkulowana w ten sposób, że będzie ono stanowić sumę:

* różnicy pomiędzy ponoszonymi przez Spółkę kosztami utrzymania nieruchomości a uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami z dzierżawy,

* oraz stosownej marży.

Konsekwentnie, wynagrodzenie będzie należne Spółce za kompleksowe zarządzanie nieruchomościami, w których Szkoła będzie wykonywać zarówno czynności zwolnione z opodatkowania, jak i opodatkowane podatkiem VAT.

Konsekwentnie, Spółka pragnie potwierdzić niektóre skutki podatkowe takiego rozwiązania na gruncie VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Co będzie podstawą opodatkowania świadczonej przez Spółkę opisanej usługi zarządzania.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, podstawą opodatkowania opisanej usługi zarządzania nieruchomościami będzie opisane wynagrodzenie wynikające z umowy, pomniejszone o kwotę podatku VAT należnego (czyli opisane wynagrodzenie netto), do którego należy doliczyć podatek VAT w odpowiedniej wysokości.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Począwszy od 1 stycznia 2014 r. zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Mając na uwadze powyższe przepisy, stwierdzić należy, iż podstawą opodatkowania co do zasady będzie kwota wynagrodzenia netto (tekst jedn.: kwota wynagrodzenia pomniejszona o podatek VAT).

W tym miejscu Spółka zwraca uwagę, że przed nowelizacją z 1 stycznia 2014 r. reguła ogólna dotycząca podstawy opodatkowania została wskazana w obowiązującym wówczas art. 29 ust. 1, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót. Natomiast obrotem była kwota należna pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Konsekwentnie, przed 1 stycznia 2014 r. podstawą opodatkowania był obrót pomniejszony o kwotę podatku

Natomiast obecnie podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, jednakże bez kwoty podatku - jak wynika z przywołanych, obecnie obowiązujących przepisów.

W ocenie Wnioskodawcy wskazana norma zachowuje swą aktualność na gruncie ustawy o VAT w obowiązującym brzmieniu, przy czym została ona inaczej sformułowana. Konsekwentnie, niniejszym wnioskiem Spółka pragnie potwierdzić prawidłowość swojego stanowiska, że podstawą opodatkowania będzie kwota netto uzgodnionego wynagrodzenia.

Należy również wskazać, iż wartość wynagrodzenia zostanie przez strony ustalona w sposób subiektywny, tj. będzie stanowić wynik uzgodnienia stron, zgodnie z przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego mechanizmem. Przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego przykładowe wyliczenie czynności wykonywanych w ramach usług służy tylko precyzyjnemu ustaleniu zakresu świadczonej usługi oraz ma za zadanie ustalić sposób kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce za świadczoną usługę. Dopiero wszystkie te czynności składają się na jedną usługę, za którą na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca wystawi jedną fakturę za dany okres, na której zostanie wskazana kwota wynagrodzenia obliczona w sposób wskazany powyżej.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, iż fakt, że podstawa opodatkowania w VAT stanowi wartość subiektywną tj. ustaloną przez strony, co wynika z podstawowego założenia, iż podatek VAT jest podatkiem proporcjonalnym do ceny towarów i usług. W szczególności stanowisko, że podstawą opodatkowania jest kwota ustalona subiektywnie przez strony znajduje szerokie potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przykładowo, wskazać należy na wyrok TSUE z dnia 19 grudnia 2012 r. w sprawie C-549/11 Orfey, zgodnie z którym za podstawę opodatkowania należy uznać, zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z Dyrektywy VAT, wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tytułu świadczenia usług. Trybunał podkreślił przy tym, iż tak zdefiniowana podstawa opodatkowania stanowi wartość subiektywną stanowiącą odzwierciedlenie wartości, jaką dla odbiorcy ma usługa/towar będąca wynagrodzeniem za dostawę towarów/świadczenie usług (kwota, jaką byłby on skłonny zapłacić).

Ponadto w orzeczeniu z dnia 24 października 1996 r. C-317/94, Elida Gibbs TSUE orzekł, iż system VAT zmierza do obciążenia podatkiem jedynie ostatecznego konsumenta. Stąd też to wynagrodzenie stanowi podstawę obliczenia VAT, którego ciężar ostatecznie ponosi konsument.

Konsekwentnie, w ocenie Spółki, podstawą opodatkowania kompleksowej usługi zarządzania nieruchomościami będzie wszystko to, co stanowi za nią zapłatę, pomniejszone o kwotę podatku, a zatem będzie to wynagrodzenie (w kwocie netto, czyli do którego należy doliczyć podatek VAT) określone w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 s. 1 z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Definicja ta wskazuje, przede wszystkim, że podstawa opodatkowania ustalana jest na podstawie wynagrodzenia należnego sprzedawcy. Podstawa opodatkowania jest więc rezultatem umowy między stronami transakcji: od tego, jaką wartość wynagrodzenia ustalą sprzedawca i nabywca, zależy wysokość podstawy opodatkowania. W orzecznictwie TSUE wskazuje się, że podstawa opodatkowania ma charakter subiektywny, nie zależy więc (z wyjątkiem sytuacji ściśle w Dyrektywie określonych) od czynników obiektywnych, takich jak wartość rynkowa danego świadczenia. Oznacza to, że podstawa opodatkowania nie może być określana na podstawie przesłanek obiektywnych, takich jak wartość rynkowa transakcji czy nawet wartość określona przez samego podatnika (np. na podstawie kosztu wytworzenia lub ceny nabycia). Podstawą opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług jest natomiast kwota, która została lub zostanie otrzymana z tytułu dokonania danej transakcji.

Stwierdzenie, że podstawa opodatkowania to wartość subiektywna, zostało wyrażone przez TSUE po raz pierwszy w wyroku 154/80 (Coöperatieve Aardappelenbewaarplaats). Stanowisko to było następnie wielokrotnie potwierdzane w kolejnych orzeczenia. Do najważniejszych z nich zaliczają się wyroki w sprawach C-412/03 (Hotel Scandic) oraz C-288/94 (Argos Distributors). Teza o podstawie opodatkowania jako wartości subiektywnej wyrażona była także m.in. w wyrokach: 230/87 (Naturally Yours Cosmetics), pkt 16; C-33/93 (Empire Stores), pkt 18; C-38/93 (Glawe), pkt 8; C-317/94 (Elida Gibbs), pkt 27; C-86/99 (Freemans), pkt 27.

Artykuł 2 pkt 22 ww. ustawy stanowi natomiast, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT - rozważa zawarcie umowy o zarządzanie nieruchomościami z podmiotem zewnętrznym (szkołą wyższą posiadającą osobowość prawną), który prowadzi działalność edukacyjną przy wykorzystaniu tych nieruchomości. Nieruchomości te są własnością Szkoły. W nieruchomościach tych znajdują się lokale wyłącznie mające charakter lokali użytkowych. Na podstawie rozważanej umowy, Spółka pełniłaby funkcję zarządcy nieruchomości. W celu wykonania przedmiotowej umowy przedmiotowe nieruchomości zostałyby jej udostępnione w zakresie pozwalającym na wykonywanie funkcji zarządcy. Zgodnie z umową, Spółka będzie świadczyć kompleksową usługę polegającą na realizowaniu wszystkich czynności związanych z utrzymaniem nieruchomości w stanie pozwalającym na prowadzenie w nich działalności przez Szkołę. Natomiast Szkoła przestanie wykonywać te czynności we własnym zakresie (a dzięki temu będzie mogła skupić swoją uwagę i zasoby w jak największym stopniu wyłącznie na prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie edukacji).

Do zadań Spółki jako zarządcy, należeć będzie w szczególności (wyliczenie przykładowe):

* dbanie o utrzymanie nieruchomości w należytym stanie technicznym,

* konserwacja nieruchomości,

* utrzymanie czystości w nieruchomościach i w ich najbliższym otoczeniu,

* ochrona nieruchomości,

* zatrudnianie pracowników wykonujących powyższe czynności,

* wybór odpowiednich podwykonawców powyższych czynności,

* dostarczanie materiałów biurowych,

* ponoszenie wszelkich kosztów mediów;

* dzierżawa części powierzchni nieruchomości (niektórych lokali) na rzecz podmiotów zewnętrznych prowadzących działalność gospodarczą (np. bufet, punkt ksero). Stroną umów dzierżawy będzie Spółka, a czynsz dzierżawny będzie stanowić przychód Spółki,

* Spółka będzie ponosić wszelkie koszty utrzymania nieruchomości.

Wszelkie powyższe wspomniane wydatki będą ponoszone przez Spółkę i będą dokumentowane stosownymi fakturami VAT wystawianymi na Spółkę. Natomiast do zadań Szkoły będzie należeć w szczególności udostępnienie nieruchomości Spółce w zakresie pozwalającym na wykonywanie powyższych czynności, obsługa administracyjna tego udostępnienia i kontakty ze Spółką oraz ubezpieczenie nieruchomości.

Spółka będzie otrzymywać wynagrodzenie pieniężne od Szkoły z tytułu świadczonej kompleksowej usługi zarządzania nieruchomościami. Spółka, za świadczoną kompleksową usługę zarządzania będzie wystawiać na Szkołę faktury VAT z wykazaną kwotą podatku należnego.

Wysokość wspomnianego wynagrodzenia netto (bez podatku VAT) Spółki będzie kalkulowana w ten sposób, że będzie ono stanowić sumę:

* różnicy pomiędzy ponoszonymi przez Spółkę kosztami utrzymania nieruchomości a uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami z dzierżawy,

* oraz stosownej marży.

Konsekwentnie, wynagrodzenie będzie należne Spółce za kompleksowe zarządzanie nieruchomościami, w których Szkoła będzie wykonywać zarówno czynności zwolnione z opodatkowania, jak i opodatkowane podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia co będzie podstawą opodatkowania świadczonej przez Spółkę opisanej usługi zarządzania.

Należy zauważyć, że generalnie ustawa o VAT, jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT wskazuje wszystko to, co otrzymuje dostawca/usługodawca od nabywcy za dostarczone towary/wykonane usługi, a więc za dokonaną sprzedaż, z wyjątkiem kwoty podatku.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r. poz. 915), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową (art. 2 ust. 2 tej ustawy).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług zarządzania nieruchomością otrzymuje od podmiotu zewnętrznego wynagrodzenie, którego wysokość ustalona jest na podstawie przyjętego między stronami transakcji sposobu jej kalkulacji.

Zgodnie z art. 185 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518), zarządca nieruchomości działa na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomością, zawartej z jej właścicielem, wspólnotą mieszkaniową albo inną osobą lub jednostką organizacyjną, której przysługuje prawo do nieruchomości, ze skutkiem prawnym bezpośrednio dla tej osoby lub jednostki organizacyjnej. Umowa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Przepis ten wskazuje, że warunki działania zarządcy nieruchomości wynikają bezpośrednio z pisemnej umowy zawartej z właścicielem, lub podmiotem, któremu przysługuje prawo do nieruchomości.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień), ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące sposobu kalkulacji wysokości wynagrodzenia. Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z obowiązującą w prawodawstwie polskim zasadą swobody umów, strony transakcji mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęte w nich ustalenia, w tym zasady ustalania należnego wynagrodzenia, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Zatem, odniesienie przedstawionego stanu prawnego do okoliczności niniejszej sprawy prowadzi do wniosku, że skoro Wnioskodawca będzie otrzymywać wynagrodzenie pieniężne od Szkoły z tytułu świadczenia kompleksowej usługi zarządzania nieruchomościami, a wysokość tego wynagrodzenia oraz obowiązki Wnioskodawcy wynikają z zawartej pomiędzy stronami pisemnej umowy, to podstawą opodatkowania będzie kwota jaką Wnioskodawca otrzyma z tytułu świadczenia tej usługi.

Tym samym podstawę opodatkowania w opisanej sprawie - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - będzie stanowić kwota wynagrodzenia należna Wnioskodawcy z tytułu wykonanej usługi wynikająca z umowy zawartej między stronami transakcji pomniejszona o kwotę podatku należnego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo wskazać należy, że w niniejszym rozstrzygnięciu nie dokonano oceny prawidłowości przedstawionego we wniosku sposobu kalkulacji wynagrodzenia między stronami transakcji. W kwestii sposobu kalkulacji wynagrodzenia między stronami transakcji zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.