IBPP3/443-131/09/BWo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dokonywanych przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz właścicieli lokali biurowych (członków wspólnoty) - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dokonywanych przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz właścicieli lokali biurowych (członków wspólnoty).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota mieszkaniowa obejmująca właścicieli lokali wyłącznie niemieszkalnych otrzymuje od współwłaścicieli budynku w formie zaliczek wpłaty na utrzymanie zarówno części wspólnych budynku, jak i pokrycie kosztów zużycia mediów zarówno opomiarowanych, jak i nieopomiarowanych, ale dostarczanych bezpośrednio do lokali. Wspólnota mieszkaniowa, jako podmiot, któremu ustawa (art. 6 ustawy o własności lokali) przyznaje zdolność prawną we własnym imieniu nabywa potrzebne do funkcjonowania budynku i poszczególnych lokali towary i usługi, których wartość następnie rozlicza, zgodnie z przyjętymi regulaminami pomiędzy współwłaścicieli budynku - stosownie do dostaw zrealizowanych przez wspólnotę na rzecz tych współwłaścicieli.

Wspólnotę mieszkaniową tworzą właściciele będący czynnymi podatnikami VAT. Właścicielami są osoby fizyczne i podmioty prawa handlowego, które dokonały zakupu lokali biurowych (handlowych i usługowych) znajdujących się w budynku niemieszkalnym od dewelopera. Osoby fizyczne zakupiły lokale na własne nazwisko, po czym wniosły je do swoich firm jako środki trwałe. Każdy z członków wspólnoty upoważnił zarządcę do wystawiania faktur VAT na firmę, w której właściciel jest reprezentantem. Wspólnota mieszkaniowa (lokalowa), jako czynny podatnik podatku VAT, zakupuje media na własny rachunek i obciąża nimi właścicieli wystawiając faktury VAT w proporcji wynikającej ze zużycia bądź udziału w nieruchomości. Ponadto wspólnota osiąga dochody z reklam, na które wystawia również faktury VAT. Wspólnota składa miesięczne deklaracje VAT-7 oraz płaci zobowiązania podatkowe wynikające z tych deklaracji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT czynności dokonywane przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz właścicieli lokali biurowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie w jakim realizuje ona dostawy (czy też pośredniczy w dostawach) towarów i usług związanych z eksploatacją budynku i lokali jest ona podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług (art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej) i w tym zakresie jej działalność podlega opodatkowaniu tym podatkiem, z zastosowaniem stawek podatkowych właściwych dla przedmiotu dostawy. Postępowanie stron czynności prawnych jest prawidłowe i jest dokonywane pomiędzy osobami będącymi czynnymi podatnikami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Przepis ten nie daje wspólnocie mieszkaniowej przymiotu osoby prawnej, lecz przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Jednostka, która powstała w oparciu o powyższy przepis art. 6 ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy. Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.

W celu reprezentacji interesów wspólnoty, zobowiązana jest ona w trybie przepisów ustawy o własności lokali ustanowić zarząd, który może być sprawowany bezpośrednio przez członków wspólnoty lub pośrednio przez podmiot z zewnątrz.

Ponadto na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. O zarządzie mówimy w przypadku, gdy mamy na myśli organ wspólnoty (art. 20 ustawy), a o zarządcy w przypadku gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej na zasadzie umowy zlecenia (art. 18 ust. 1 ustawy). Mając na uwadze powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że wspólnota stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

W celu należytego utrzymania lokali, ich właściciele zobowiązani są do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością. Koszty te można podzielić na koszty zarządu częściami wspólnymi nieruchomości i koszty związane z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali. Z powyższych tytułów na rzecz wspólnoty właściciele zobowiązani są do uiszczania zaliczek w celu pokrycia kosztów utrzymania poszczególnych lokali i części wspólnych.

Przedstawiony stan faktyczny dotyczy wspólnoty mieszkaniowej, którą tworzą właściciele będący czynnymi podatnikami VAT. Właścicielami są osoby fizyczne i podmioty prawa handlowego, które dokonały zakupu lokali biurowych (handlowych i usługowych) znajdujących się w budynku niemieszkalnym od dewelopera. Osoby fizyczne zakupiły lokale na własne nazwisko, po czym wniosły je do swoich firm jako środki trwałe. Każdy z członków wspólnoty upoważnił zarządcę do wystawiania faktur VAT na firmę, w której właściciel jest reprezentantem. Wspólnota mieszkaniowa (lokalowa), jako czynny podatnik podatku VAT, zakupuje media na własny rachunek i obciąża nimi właścicieli wystawiając faktury VAT w proporcji wynikającej ze zużycia bądź udziału w nieruchomości. Ponadto wspólnota osiąga dochody z reklam, na które wystawia również faktury VAT.

W świetle powyższego, zaliczki (kwoty) wpłacane przez członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jak i poszczególnych wyodrębnionych lokali, nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Zaliczki te stanowią jedynie partycypację w kosztach jednostki organizacyjnej - wspólnoty lokali użytkowych - przez jej członków. Wspólnota, a więc jej członkowie, nie dokonują sprzedaży, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, na rzecz samych siebie (również, jeżeli dotyczy to wyodrębnionych lokali a nie części wspólnej), poprzez zapłatę zaliczek (kwot) z tytułu kosztów związanych z utrzymaniem własnych lokali, np. z tytułu opłat za ciepłą wodę, ogrzewanie lub wywóz nieczystości. Tym samym Wspólnota nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie pobierania opłat od członków wspólnoty z tytułu dostaw mediów do poszczególnych lokali (tzw. refaktury) oraz pobierania zaliczek na pokrycie kosztów zarządu i na fundusz remontowy.

Podkreślić jednakże należy, iż w odniesieniu do czynności wykonywanych przez wspólnotę na rzecz osób trzecich (tj. nie wchodzących w skład wspólnoty), dotyczących w przedmiotowej sprawie np. usług reklamy wspólnota jest podatnikiem podatku od towarów i usług a czynności te podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.