IBPP3/443-1308/14/MN - Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 października 2014 r. (data wpływu 28 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 28 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w piśmie z 19 stycznia 2015 r.):

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym od 2 stycznia 2013 r. pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług dostępu do internetu dla klientów indywidualnych PKD 61.20 Z. sprzedaży akcesoriów komputerowych i urządzeń telekomunikacyjnych oraz usług naprawy sprzętu telekomunikacyjnego.

Od marca 2014 r. Wnioskodawca ma zainstalowaną kasę fiskalną, na której jest rejestrowana sprzedaż akcesoriów komputerowych, urządzeń telekomunikacyjnych oraz usług naprawy sprzętu telekomunikacyjnego. Opłaty z tytułu abonamentu za dostęp do sieci internet z tytułu zawartych umów z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej oraz przedsiębiorcami nie są ewidencjonowane na kasie fiskalnej Z umów tych wynika obowiązek wystawiania rachunków zgodnie z okresem rozliczeniowym.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Wnioskodawca świadczy usługi będące przedmiotem wniosku określone w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod numerem 61.10.4 - usługi udostępniania internetu świadczone przez telekomunikację stacjonarną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż usług dostępu do sieci internet świadczona dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania na kasie rejestrującej i mogą być wystawiane tylko rachunki dokumentujące tą sprzedaż.

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 19 stycznia 2015 r.):

Wnioskodawca uważa, że nie ma obowiązku prowadzić ewidencji sprzedaży usług dostępu do sieci internet za pomocą kasy rejestrującej, ponieważ zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwolniona jest sprzedaż czynności wymienionych z załączniku do rozporządzenia, (załącznik część I pozycja 22 - usługi telekomunikacyjne, symbol PKWiU 61.

Według Wnioskodawcy wystarczające jest dokumentowanie sprzedaży wyłącznie przez wystawianie rachunków w zakresie świadczenia usług udostępniania intrnetu (PKWiU 61.10.4) będących przedmiotem wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przepisów w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2014 r., ponieważ wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego przed 1 stycznia 2015 r.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem kryterium decydującym o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy towarów lub wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Ponadto, stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani - dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy, przy czym wskazać należy, że ewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej podlega wyłącznie obrót należny od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określone zostało w § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W części I załącznika, stanowiącej katalog czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, w poz. 22 wymieniono usługi sklasyfikowane według PKWiU pod symbolem 61 - "Usługi telekomunikacyjne".

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, który nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7, jest przedsiębiorcą prowadzącym od 2 stycznia 2013 r. pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług dostępu do internetu dla klientów indywidualnych PKD 61.20 Z. sprzedaży akcesoriów komputerowych i urządzeń telekomunikacyjnych oraz usług naprawy sprzętu telekomunikacyjnego. Od marca 2014 r. Wnioskodawca ma zainstalowaną kasę fiskalną, na której jest rejestrowana sprzedaż akcesoriów komputerowych, urządzeń telekomunikacyjnych oraz usług naprawy sprzętu telekomunikacyjnego.

Wnioskodawca świadczy usługi określone w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod numerem 61.10.4 - usługi udostępniania internetu świadczone przez telekomunikację stacjonarną. Opłaty z tytułu abonamentu za dostęp do sieci internet z tytułu zawartych umów z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej oraz przedsiębiorcami nie są ewidencjonowane na kasie fiskalnej Z umów tych wynika obowiązek wystawiania rachunków zgodnie z okresem rozliczeniowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy prowadzona przez niego sprzedaż usług dostępu do sieci internet świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej objęta jest obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej i mogą być wystawiane tylko rachunki dokumentujące tą sprzedaż.

Konfrontując przedstawiony opis sprawy z powołanymi przepisami prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, obrotów z tytułu świadczonych usług telekomunikacyjnych (PKWiU 61.10.4) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, ze względu na rodzaj wykonywanych czynności. Wykonywanie bowiem tych czynności nie jest objęte obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej w terminie do dnia 31 grudnia 2014 r. na podstawie powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 29 listopada 2012 r.

Przechodząc natomiast do dokumentowania świadczonych usług przez wystawianie rachunków, należy wskazać, że regulacje w tym zakresie zawarte są w przepisie art. 87 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi (art. 87 § 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania (art. 87 § 3).

Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 87 § 4).

Należy w tym miejscu przywołać również przepisy regulujące obowiązek wystawiania faktur. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2. dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

Jak stanowi art. 106b ust. 2 cyt. wyżej ustawy podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jednakże stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4. oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zaplata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W przepisie art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r., wymieniono m.in. usługi telekomunikacyjne.

Zatem w świetle art. 106b ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o VAT podatnik (zarówno podatnik VAT czynny jak i zwolniony) nie jest obowiązany do wystawiania na żądanie osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej faktur dokumentujących czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ww. ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, świadczący usługi telekomunikacyjne sklasyfikowane w grupowaniu o symbolu PKWiU 61.10.4 tj. usługi dostępu do sieci internet, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, celem udokumentowania takiej transakcji, nie ma obowiązku (nawet na żądanie zgłoszone przez taką osobę) wystawienia faktury, o której mowa w przepisach o podatku od towarów i usług. Jednocześnie należy zauważyć, że nie ma przeszkód, aby w takiej sytuacji Wnioskodawca wystawił fakturę zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług dobrowolnie. Jeśli natomiast w analizowanej sytuacji Wnioskodawca nie zdecyduje się na wystawienie faktury, to w związku ze zgłoszonym przez nabywcę (będącym osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej) żądaniem wystawienia dokumentu, powinien wystawić rachunek stosownie do art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego dokumentowanie sprzedaży usług dostępu do sieci internet (świadczonych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) jedynie przez wystawianie rachunków jest wystarczające, jest prawidłowe.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo jest prawidłowe.

Należy jednocześnie zauważyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych usług według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji świadczonych usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.