IBPP3/443-1269/11/PH - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych w kotłowni.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 30 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 22 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia dla wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych w kotłowni - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia dla wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych w kotłowni.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 22 lutego 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 lutego 2012 r., znak: IBPP3/443-1269/11/PH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem zajmującym się sprzedażą węgla.

W związku z opodatkowaniem węgla akcyzą od 2 stycznia 2012 r. staje się pośredniczącym podmiotem węglowym.

Firma podzielona jest na zakład główny, zajmujący się sprzedażą hurtową węgla i dwie jednostki lokalne: oddział zajmujący się sprzedażą detaliczną węgla i oddział posiadający kotłownię o mocy 450 KW i ogrzewającą osiedle trzech bloków o powierzchni 3.356,70 m ².

Uwidocznione jest to we wpisie do działalności gospodarczej i każdy oddział posiada osobny nr REGON. Przeważającym rodzajem działalności firmy jest sprzedaż węgla w hurcie i w detalu.

Uboczną działalnością jest prowadzenie kotłowni. Wnioskodawca prowadzi pełną księgowość z wyodrębnieniem kosztów i przychodów każdego swojego oddziału.

Sprawozdanie finansowe jest sporządzane za całokształt działalności przedsiębiorstwa.

Z ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców w przypadku produkcji ciepła wynika, że zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużyte do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej art. 31a ust. 2 pkt 5 i zakłady energochłonne do celów opałowych art. 31a ust. 2 pkt 8. Z tym, że za zakład energochłonny uważa się podmiot u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalony procentowy udział.

Licząc przychody całej firmy Wnioskodawcy udział zakupów wyrobów węglowych zużytych do celów grzewczych stanowi mniej niż 10%, ale jeśli Wnioskodawca zastosuje wyjaśnienie ministerstwa finansów z dnia 11 października 2011 r. umieszczonego na stronie MF, w którym czytamy, że można potraktować kotłownię jako osobny podmiot, który nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Traktując kotłownię Wnioskodawcy jako wyodrębnioną część przedsiębiorstwa Wnioskodawca jest w stanie wyliczyć udział zakupu węgla w wartości produkcji sprzedanej za rok 2010, który wynosi 55%.

Przy takim procentowym udziale zużycia węgla w kotłowni będzie zwolnione z akcyzy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 lutego 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa kotłownia ogrzewająca osiedle mieszkaniowe o powierzchni 3356,70 m ² jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie.

Uwidocznione jest to we wpisie do ewidencji gospodarczej i posiada również osobny nr REGON. Wpisana jest jako jednostka lokalna.

Kotłownia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, tj. produkcji ciepła. Mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swe zadania.

Prowadzone są zapisy księgowe tak, że możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań i oddzielnie finansów przedsiębiorstwa od finansów zorganizowanej części.

Kotłownia mogłaby stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swe zadania gospodarcze, tj. ogrzewanie osiedla mieszkaniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, kotłownia jaką prowadzi Wnioskodawca mogłaby stanowić odrębny podmiot samodzielnie realizujący swe zadania. Wnioskodawca spełnia warunki do zaliczenia kotłowni do zakładu energochłonnego. W związku z tym od 2 stycznia 2012 r. Wnioskodawca powinien zostać zwolniony z akcyzy zużywając wyroby węglowe jako zakład energochłonny do celów opałowych art. 31a ust. 2 pkt 8.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przy czym w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

W myśl art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Ponadto stosownie do art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Zgodnie z art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, z późn. zm.).

I tak w myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, ewidencja, o której mowa w art. 31a ust. 4 i art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy, zwana dalej "ewidencją", zawiera:

Zgodnie z § 3 ust. 2a ww. rozporządzenia, ilość wyrobów węglowych wysłanych, otrzymanych lub zużytych wpisuje się do ewidencji według kodów CN w 1000 kg w sposób umożliwiający obliczenie ilości tych wyrobów.

Stosownie do § 4 ust. 4 ww. rozporządzenia, dopuszcza się wpisanie do ewidencji ilości zużytych wyrobów węglowych raz w miesiącu, po zweryfikowaniu jej podczas dokładnej i rzeczywistej kontroli zużycia.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem zajmującym się sprzedażą węgla.

Firma podzielona jest na zakład główny, zajmujący się sprzedażą hurtową węgla i dwie jednostki lokalne: oddział zajmujący się sprzedażą detaliczną węgla i oddział posiadający kotłownię o mocy 450 KW i ogrzewającą osiedle trzech bloków o powierzchni 3.356,70 m ².

Przeważającym rodzajem działalności firmy jest sprzedaż węgla w hurcie i w detalu.

Uboczną działalnością jest prowadzenie kotłowni. Wnioskodawca prowadzi pełną księgowość z wyodrębnieniem kosztów i przychodów każdego swojego oddziału.

Sprawozdanie finansowe jest sporządzane za całokształt działalności przedsiębiorstwa.

Traktując kotłownię Wnioskodawcy jako wyodrębnioną część przedsiębiorstwa Wnioskodawca jest w stanie wyliczyć udział zakupu węgla w wartości produkcji sprzedanej za rok 2010, który wynosi 55%.

Wnioskodawca wskazał, iż kotłownia jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie.

Uwidocznione jest to we wpisie do ewidencji gospodarczej i posiada również osobny nr REGON. Wpisana jest jako jednostka lokalna.

Kotłownia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, tj. produkcji ciepła. Mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swe zadania.

Prowadzone są zapisy księgowe tak, że możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań i oddzielnie finansów przedsiębiorstwa od finansów zorganizowanej części.

Kotłownia mogłaby stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swe zadania gospodarcze, tj. ogrzewanie osiedla mieszkaniowego.

Dokonując analizy powyższego, zwrócić należy uwagę na pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zawarte jest w art. 31a ust. 10 ustawy. Stosownie do tego przepisu, zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jest jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Skoro zatem, jak wynika z opisu sprawy, kotłownia opisana we wniosku stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 31a ust. 10 ustawy, wydzieloną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie i ponadto udział zakupu wyrobów węglowych w tej kotłowni w stosunku do wartości produkcji sprzedanej wynosił 55% (w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalony został udział procentowy), to Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prowadzenia - zgodnie z art. 31a ust. 4-7 ustawy - ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.